Dzielnica domków jednorodzinnych

[Izanagi]

Gdy już wszystko wiedziałem i miałem udać do wyjścia, nie pozostało mi nic innego, chciałem zarobić i wykonać to zlecenie ale nie w ten sposób. Ostatni raz jak się zgodziłem to gdzieś tam daleko teraz mnie ścigają, bo jestem podejrzany o zatrucie kogoś czy coś, i co teraz tutaj miałbym zostać rozpoznanym? A następnie może ściganym? Nieee... tego bym nie chciał, nie że się boję, ale nie uśmiecha mi się uciekanie i chowanie się ciągle, w razie gdyby coś nie wypaliło. Gdyby może było jakieś pozwolenie na to od klanu lub coś takiego to może i bym pomógł, a tak to miałbym się stać zwykłym wspólnikiem włamywaczy... Zebrałem swoje rzeczy i udałem się do wyjścia.
- Dawaj stary, skoro tutaj nie ma dla nas normalnej roboty, znajdziemy sobie gdzieś indziej coś ciekawszego.- chociaż jak wychodziłem to sobie pomyślałem że może mógłbym ochronić to miejsce które oni chcą napaść, aby tam nikomu nic złego się nie stało i tak dalej.

[Ryou]

Dziwnie się sytuacja potoczyła i chociaż Ryou nie miał jakichś problemów moralnych z obrabianiem magazynów czy tam innych rzeczy to główna siła decyzyjna leżała po stronie Izanagiego któremu widocznie nie podpasowała sytuacja. Co nim powodowało? Tego nasz bohater nie wiedział aczkolwiek akceptował tą decyzję, jednak pomimo tego nie porzucił tak łatwo tematu. Jakoś na chleb trzeba zarobić i tu opcje są dwie. Albo szantaż gdzie grupa będzie musiała nas opłacić za nie wydanie planu albo po prostu sprzedanie ich na milicji i zgarnięcie za to profitów. Obie opcje mogły prowadzić do konfrontacji z wcześniej przedstawioną grupą ale Ryou byłby gotów podjąć się jakiejś bitki. Kiedy już wyszedł ze swoim klanowiczem z budynku i zostali sami podjął temat.
- Słuchaj, a może by tak jakiś szantażyk. Zaoferujemy nasze milczenie za pare sztuk Ryo? Ewentualnie możemy chłopaków przyłapać na miejscu z jakimś wsparciem i w ten sposób zgarnąć pieniądze. Co powiesz? - Oczywiście całość była wypowiedziana była dosyć cicho jak to przecież plany konspiracyjne.

[Ayatsuri Juranu]

„Robota”
Misja rangi C dla Izanagi i Ryou
19/45?

W uniesieniu honoru jednak żaden z nich nie przewidział jednej, bardzo ważnej rzeczy. Nawet jeśli by mieli cokolwiek zrobić - zaszantażować, obronić cel, czy co by tam im przyszło do głowy, to nie mają żadnych danych na temat celu, oprócz tego, że jest to opuszczone miejsce. Czyli co teraz by mieli zrobić? Wrócić i poprosić o informacje? Czy może podsłuchiwać przez okno? Ale i to bez sensu, bo pewnie wszyscy inni są już wprowadzeni w szczegóły i wiedzą gdzie mają się udać. Zatem czy pozostaje śledzenie ich aż do miejsca akcji? A może to już koniec wspólnej przygody przypadkowej pary bohaterów? Nie wygląda nic na to, że cokolwiek da się wskórać bez ponownego zagłębienia się w domostwo. Nawet jeśli miało się ich zabić. Bo i nie wiadomo kiedy będą czynić, czy to w ogóle dziś? Może się okazać, że czeka ich kilka dni obserwacji, jeśli chcą ich śledzić. A więc... Co teraz?

Trochę zepsuliście podejście do alternatywnego podejścia, więc chyba będziemy kończyć teraz.

[Izanagi]

Co teraz? Ciężko tak naprawdę powiedzieć, misja jakaś miała być, a tu? Lipa.
- Nie głupie, to weź ich tam przyciśnij po swojemu.- wiadomo jego pomysł, niech on próbuje od nich coś wyskrobać, może się uda.
Człowiek chciałbym pomóc, ale gdy jesteś wbrew czyimś zasadom to ciężko od tak się zgodzić na to. Wychodząc przechodziłem obok okna, może coś dałoby się podsłuchać, tak, o! Przypadkiem, przechodząc obok, jeśli nie, to chyba musimy z kolegą się rozejść i udać do swoich domów by tam poszukać innego zlecenia, bo dzisiaj ninja raczej nie zarobi. Nie ukrywam że parę groszy zawsze by się przydało. Myślę sobie że po prostu jak nic nie usłyszę "przypadkiem" to rozchodzimy się w swoje strony i zajmujemy czym tam nam się tylko podoba, nie ma sensu siedzieć i czekać na ich ruch, nie robiąc co chcą, a i ja tak zrobię.

[Ayatsuri Juranu]

„Robota”
Misja rangi C dla Izanagi i Ryou
21/45
KONIEC

I tak oto kończyła się ta przygoda z niedoszłym włamem na jakiś budynek. Jednak rezygnacja nie była taka prosta, gdyż Izanagi jeszcze usłyszał przez okno szczegóły, które niestety utrudniły jeszcze jakikolwiek powrót do tej misji. Bo doszli do tematu rozmowy, gdzie wychodziło na to, że faktycznie - nikogo nie powinno tam być, a także napad nie był do końca nielegalny. Znaczy, jakiekolwiek popełnione morderstwo ciągle mogło być problemem, no ale cóż. A co to za fragment przez okno został usłyszany?
- ... robimy? Mam szukać kolejnego czy przechodzimy do wariantu ze strażnikami? Nie mam jak udowodnić własności tylko legalnej części towaru nawet, jeśli to mój budynek. - czyli wchodziło się na jego teren, a on mógł się okazać wypłacalny. No cóż, szansa minęła niepodjęta.
- Więc może lepiej to przełóżmy. - odezwał się damski głos podparty pomrukiem aprobaty. Dziś nic się więc nie stanie...

[Izanagi]

Niestety misja lub może bardziej zlecenie nie było takie jakie chciałbym przyjąć, tak to już jest, zabijanie, Ok. Napadnie na banki, nie ok. Po prostu teraz nie pozostało mi nic innego jak się pożegnać życzyć im szczęścia i udać się w tylko mi znanym kierunku. Miało być fajnie ale nie jest, pożegnałem się ze kolesiem który także chciał dorobić parę groszy i mi pomóc w tym zleceniu, zebrałem swoją katane i udałem do wyjścia, nawet się nie żegnałem, tylko spojrzałem lewo, prawo by udać w jedną z nich. Spokojnym krokiem, postanowiłem udać się w nieznanym kierunku, po przechadzać się dzielnicą i by zapomnieć o tym co tutaj się nie wydarzyło.

[Fumetsu]

1/15

Zaginione Zwierze?
[ Izanagi - misja D ]

---

Młodzieniec, musiał coś w swoim życiu przeżyć, przed chwilą, skoro chciał o tym zapomnieć tak szybko wybierając się przed siebie w nie znane mu miejsce i właśnie mogło się tak stać, ponieważ w uliczkę w która skierował się chłopak nie była jak inne.
Domy jednorodzinne to się zgadza, lecz czy zgadza się także wygląd? Chyba nie za bardzo, ponieważ to miejsce można powiedzieć, że nikt tutaj dawno nie zaglądał, czy też sprzątał. Wszystko było tutaj z liści, jednak dla innych mogło to być po prostu dzieło artystyczne, dla innych ciemną uliczką, a jak było naprawdę? Szedłeś w okół wszędzie domy, wszystkie zadbane, tylko te przejścia jakieś nie takie w swoim rodzaju, liście tarzały się pod nogami, coś tam ptaki śpiewały... ale kogo to interesuje.
Idąc przed siebie mijałeś kilka ławek, na niektórych byli ludzie, a na pozostałej części brak, żywej istoty, może warto zrobić sobie chwilę odpoczynku czy też nadal iść w nieznane? Choć jest taki jeden, przykuł ci uwagę, można powiedzieć, że nie wyglądał do ludzi, którzy nie brzydzą się roboty, wręcz przeciwnie, był typem który za odpowiedni szmal zrobi za ciebie wszystko. Przynajmniej tak na pierwszy rzut oka wyglądał mężczyzna, który siedział na jednej z ławek, nie miał jakiś szmat, ale też wypasionych ubrań, zwykłe ubrania, które miały dość dużo luzu. Bluza? Ciemny pomarańcz. Spodnie? Czarne z dwoma paskami w kolorze pomarańczowym po zewnętrznych stronach. Buty? Wyjątkowe w swoim rodzaju bo białe, choć trudno powiedzieć, że ma je w takim porządku skoro jest taki kolor.

[Izanagi]

Jeden z facetów przykuł moją uwagę i to nie dlatego że ich lubię albo coś, bo to oczywiste że wolę kobietki każdego rodzaju, ale gość po prostu wyglądał podejrzanie wyróżniając się swoim wyglądem, więc postanowiłem sobie usiąść obok niego na ławce, poprawiłem katane aby ta mi nie uwierała poprawiłem kapelusz na głowie opierając się o oparcie. Postanowiłem sobie tutaj odpocząć nieco i po przyglądać się otoczeniu, może nie były to cuda natury, ale jak się człowiek tak dobrze przypatrzy to odkryje piękno w prostocie ja miałem nadzieje iż właśnie to dostrzegę tutaj. Nie chciałem od razu zagadywać do tego podejrzanego faceta, bo nie wiedziałem jeszcze czy chcę, po prostu postanowiłem odprężyć się na ławeczce, chyba że wydarzy się coś nie oczekiwanego. Pogoda zła nie była i raczej nie zapowiadało się na to by to się zmieniło. Co jakiś czas rzucałem okiem na gościa siedzącego obok, mam nadzieje że katana go nie wystraszy.

[Fumetsu]

3/15

Zaginione Zwierze?
[ Izanagi - misja D ]

---

Jego wzrok skierował się na faceta, przy którym usiadł, mężczyzna oczywiście nie przestraszył się wyposażenia chłopaka, zapewne jego dawni przeciwnicy byli bardziej przygotowani na rozróbę. Jednak samuraj chciał odkryć piękno drzemiące właśnie w tym miejscu, bo każdy kto pasjonuję się naturą może odkryć choć odrobinę, albo i więcej piękna w naturze. Odprężył się na ławeczce, ale przecież groźny typ ~ o ile tak można było go nazwać ~ siedział tuż obok niego, czy aby na pewno była to rozsądna decyzja siadać metr od niego.
Człowiek siedzący obok niego, zadał mu przeraźliwy wzrok, jakby miał go zabić tu i teraz, przecież nie wiadomo co skrywa pod ubraniami, wystarczy przecież, że wyciągnie ostrze, a po jego twarzy widać, że nie raz miał już do czynienia z takimi "pestkami". Jego twarz? Nie była zbyt przyjemna dla ludzkiego oka, w niej nie można było dostrzec piękna, chyba, że w jego zielonych oczach, ale po za tym? Cała twarz w bliznach, jego warga z pewnością, nie dawno została dotknięta i to nie zbyt lekko, ponieważ nadal było widać lekką krew.

[Shins]

Poprzedni temat: Stary dom Białej Wiedźmy

Shins ruszył żwawym krokiem ku dzielnicy mieszkalnej osady należącej do rodu Uchiha. Miał odrobinę szczęścia, gdyż młodzieniec nie za bardzo mógł go śledzić, a to ułatwiło mu znacząco zajrzenie do listu, dzięki czemu dowiedział się, że rodzina, do której zmierzał ma spore problemy finansowe.

Ta informacja była dosyć istotna, otwierała wiele możliwości. Tylko teraz w jaki sposób ją wykorzystać? Wymyślić jakąś głupią historyjkę? A może szantażować kobietę? A może zaproponować jej pomoc, w zamian za wnuka? Tylko rodzi się pytanie - czy oddałaby go? Jak silna jest więź między nią a dzieciakiem?

Cała sytuacja była kłopotliwa. Shins raz po raz czytał list i zastanawiał się w jaki sposób wykorzystać informacje w nim zawarte. A może były tam jakieś tajne informacje? Czy było to w ogóle możliwe? Przecież to cywile, raczej nie przesyłali by sobie nic nadzwyczajnego. Chyba był aż nadto pobudzony i zaczynał roić sobie głupoty.

Gdy doszedł do dzielnicy mieszkalnej uważnie rozglądał się po okolicy. Którędy można by uciekać? Gdzie są ślepe zaułki? Skąd inni mogą obserwować dom, w którym znajdował się jego cel. Postanowił, że ostateczną decyzję co do podjętej strategii podejmie, gdy zapozna się z materiałami terenowymi.

C1: Shī Wan

Nazwa

C1: Shī Wan

Ranga

D

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Zasięg

Zależny od opanowania dziedziny klanowej (detonacja)

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 5 małych / 2 średnie/ 1 duży)

Dodatkowe

20g gliny za małego, 100g za średniego, 200g za dużego.

Opis Najsłabsze wybuchowe twory, którym można nadać rangę C1. Twory charakteryzują się tym, że przypominają wyglądem zwierzęta. Wyróżnić możemy kilka kategorii:

• owady, pająki – lądowe typy bomb. Dostępne jedynie w wersji małej.
• ptaki – powietrzne typy bomb. Dostępne jedynie w wersji małej i średniej.
• ptaki transportowe – bomby charakteryzujące się znikomą siłą, która jest w stanie zaszkodzić jedynie w przypadku bezpośredniego kontaktu. Nie jest to jednak ich przeznaczeniem, a transport jak wskazuje nazwa. Dostępne jedynie w dużej wersji.
• ryby, meduzy – morskie typy bomb, wykorzystywane do atakowania celów podwodnych bądź znajdujących się na powierzchni wody. Bomby mogą być także w tym przypadku wykorzystywane jako miny wodne. Dostępne we wszystkich wersjach.
• węże, stonogi – podziemne typy bomb, które mogą zostać wykorzystane do unieruchomienia przeciwnika. Charakteryzują się one większymi rozmiarami, a przez to i siłą wybuchu. Dostępne jedynie w wersji średniej i dużej.

Twory C1 spełniają najczęściej rolę przeszkadzajki. Ich siłę można porównać bardziej do petard niż bomb. Bez trudu mogą urwać palce, gdy wybuchną komuś w dłoni, a także zostawić paskudne rany na ciele. Groźne dla życia są jednak w większej ilości.

  Ukryty tekst

[Hayami Akodo]

MISJA RANGI C DLA SHINSA #2
"I know these eyes / This man is dead"
13/30


[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=SUN7xeztdD0[/youtube]


No tak, najpierw rekonesans terenu, najpierw sprawdzenie możliwości - a są one dość liczne, prawda? Przecież nie wiadomo, skąd nadejdzie zagrożenie, a jesteś sam, na obcych ziemiach, bez możliwości pozyskania potencjalnego wsparcia. Najpierw trzeba się dobrze rozeznać w dostarczonej Ci wiedzy...
...prawda?
Mapa jest dość dokładna. Jak wskazuje ona i Twoja własna obserwacja, w pobliżu rośnie dość dużo drzew, w których mógłby się ukryć potencjalny obserwator, jest też jakby taki ślepy zaułek, kończący się murem, przy którym stoją domy (najwyraźniej teraz puste, nie wiadomo dlaczego). Wszędzie biegają korzystające z lata i jego uroków dzieciaki różnej płci i różnorakiego wieku - jedne ścigają wściekle motyle, inne szukają dżdżownic w ziemi, jeszcze inne starają się ustalić położenie swoich przyjaciół, którzy się gdzieś pochowali. Tu i ówdzie przewija się też starsze rodzeństwo nadzorujące młodszaki, czasami jacyś shinobi czy inni przechodnie, ale główny ruch generują tutaj dzieciaki.
Te same dzieciaki, które zauważają pana shinobi z mapą, studiującego ją nader zaciekle, tak jak zresztą i inne materiały. Jedno z tych dzieci, czarnowłosa dziewczynka o szerokim uśmiechu, ubrana w yukatę w motylki, podchodzi do Ciebie śmiało, blisko, nie boi się obcego. Być może jest bardziej otwartsza niż pozostałe dzieci. Kłania Ci się uprzejmie.

- Czy mogę jakoś panu pomóc, panie shinobi? Szuka pan czegoś? - pyta grzecznie, kierowana wyłącznie chęcią pomocy.

Dobrymi chęciami jest piekło wybrukowane

[Shins]

Shins dokładnie przestudiował okolicę. Mógł to w sumie zrobić bardziej dyskretnie, żeby nie rzucać się w oczy wszystkim dookoła. Teraz jak dojdzie do rozwiązań siłowych znowu zrobi się o nim głośno w całej prowincji. Przyszedł, pochodził, pozaczepiał ludzi i rozpieprzył czyjś dom w trzy drzazgi. Tak o nim będą mówili.

Tymczasem, gdy podsumowywał swoje obserwacja i sprawdzał je z mapą podeszła do niego mała dziewczynka. Teraz będzie trzeba wymyślić dobry powód do tego, by spotkać się z celem i jego babcią oficjalnie. Przecież nie może teraz, w biały dzień zacząć rozwalać wszystkiego dookoła. Jeszcze tak pewnie się nie czuł, by rozpoczynać od demolki misję w zupełnie nieznanym dla siebie terenie.

"No cześć." - zagadną pochylając się nieznacznie - "Szukam domu państwa Okatsu, czy możesz wskazać mi drogę? I jest tutaj może Izumo? Chciałbym go zobaczyć, zanim porozmawiam z jego babcią.". Małe dzieci są naiwne. Rzadko kiedy odmawiają pomocy, nawet tak dziwnej. A może, jeśli chłopak jest tutaj, po prostu go porwać i odlecieć? To też jakaś opcja. Chociaż pewnie szybko by go złapali mimo przewagi lotniczej. Kij wie ilu strażników kręciło się wokoło.

A właśnie - strażnicy. Shins miał jeszcze rozpiskę patroli. Z całą pewnością trzeba ją sobie gruntownie przyswoić przed rozpoczęciem jakiś działań opartych o choćby odrobinę przemocy.

C1: Shī Wan

Nazwa

C1: Shī Wan

Ranga

D

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Zasięg

Zależny od opanowania dziedziny klanowej (detonacja)

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 5 małych / 2 średnie/ 1 duży)

Dodatkowe

20g gliny za małego, 100g za średniego, 200g za dużego.

Opis Najsłabsze wybuchowe twory, którym można nadać rangę C1. Twory charakteryzują się tym, że przypominają wyglądem zwierzęta. Wyróżnić możemy kilka kategorii:

• owady, pająki – lądowe typy bomb. Dostępne jedynie w wersji małej.
• ptaki – powietrzne typy bomb. Dostępne jedynie w wersji małej i średniej.
• ptaki transportowe – bomby charakteryzujące się znikomą siłą, która jest w stanie zaszkodzić jedynie w przypadku bezpośredniego kontaktu. Nie jest to jednak ich przeznaczeniem, a transport jak wskazuje nazwa. Dostępne jedynie w dużej wersji.
• ryby, meduzy – morskie typy bomb, wykorzystywane do atakowania celów podwodnych bądź znajdujących się na powierzchni wody. Bomby mogą być także w tym przypadku wykorzystywane jako miny wodne. Dostępne we wszystkich wersjach.
• węże, stonogi – podziemne typy bomb, które mogą zostać wykorzystane do unieruchomienia przeciwnika. Charakteryzują się one większymi rozmiarami, a przez to i siłą wybuchu. Dostępne jedynie w wersji średniej i dużej.

Twory C1 spełniają najczęściej rolę przeszkadzajki. Ich siłę można porównać bardziej do petard niż bomb. Bez trudu mogą urwać palce, gdy wybuchną komuś w dłoni, a także zostawić paskudne rany na ciele. Groźne dla życia są jednak w większej ilości.

  Ukryty tekst

[Hayami Akodo]

MISJA RANGI C DLA SHINSA #2
"I know these eyes / This man is dead"
15/30


[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=SUN7xeztdD0[/youtube]


- Okatsu? Tak ma na imię jedna pani, która mieszka tam. Na końcu tej ulicy, o tam. Ale ona nie ma na nazwisko Okatsu, tylko Uchiha. Jak my wszyscy. - poprawia Cię z uśmiechem dziewczynka. Wskazuje ci odpowiedni kierunek, ale gdy chce dodać coś jeszcze, do akcji wkracza starszy brat, wysoki, nieco chuderlawy chłopiec, który patrzy na obcego nieufnie. Wyjątkowo nieufnie. Shins nie wzbudza w nim instynktownie zaufania, nie jest dobrym człowiekiem.

- Gdzie indziej chodźcie, obcy jakiś, a mama mówiła, że z obcym się nie rozmawia! Enma, chodź!

Co za przypadkowa zbieżność imion.
Z rozpiski patroli wynika, że ten rejon sprawdzany bywa przez kilku strażników zmieniających się co kilka godzin. Jedna z tych zmian zaraz może się tu pojawić; lepiej więc, byś się już zabierał do akcji rzeczywistej. Zwłaszcza, że nie masz wiele czasu...

[Shins]

Choler... ale wtopa! Tak się pomylić. Przecież dokładnie wiedział, że Okatsu to imię kobiety, ale pogrążony w swoich planach i skupiony na knuciu misternych intryg walnął takiego babola. Jeśli teraz do czegoś dojdzie to już nici z bycia incognito. A jeszcze niech któreś z dzieciaków wygada się za chwile jakiemuś dorosłemu, jakiego dziwnego przybysza spotkało, to już w ogóle wtopa.

No to nie ma wyjścia. Trzeba załatwić, a przynajmniej spróbować załatwić, sprawę po dobroci. Nie było to w smak Shinsowi marnować czas na takie pierdoły, ale jak nie wiesz czego się spodziewać, to lepiej być ostrożnym.

Zapytana dziewczynka wskazała jednak chłopakowi odpowiedni kierunek. Szkoda, że nie wskazała chłopaka - Shins dalej nie wiedział, gdzie znajduje się jego cel. Nie mając lepszego pomysłu skierował swoje kroki ku domowi Okatsu Uchiha i zapukał do drzwi. Gdy mu otworzono poprosił o rozmowę z panią Okatsu.

"Dobry wieczór. Jestem przedstawicielem Towarzystwa" - zaczął Shins. Miał nadzieję, że nie spyta się jakiego, bo nie miał pomysłu na jakąś nie podpadającą nazwę - "Przyszedłem tutaj złożyć Pani pewną, dosyć delikatną, propozycję. Mam nadzieję, że zgodzi się Pani na kilka minut rozmowy? Mogę wejść?".

C1: Shī Wan

Nazwa

C1: Shī Wan

Ranga

D

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Zasięg

Zależny od opanowania dziedziny klanowej (detonacja)

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 5 małych / 2 średnie/ 1 duży)

Dodatkowe

20g gliny za małego, 100g za średniego, 200g za dużego.

Opis Najsłabsze wybuchowe twory, którym można nadać rangę C1. Twory charakteryzują się tym, że przypominają wyglądem zwierzęta. Wyróżnić możemy kilka kategorii:

• owady, pająki – lądowe typy bomb. Dostępne jedynie w wersji małej.
• ptaki – powietrzne typy bomb. Dostępne jedynie w wersji małej i średniej.
• ptaki transportowe – bomby charakteryzujące się znikomą siłą, która jest w stanie zaszkodzić jedynie w przypadku bezpośredniego kontaktu. Nie jest to jednak ich przeznaczeniem, a transport jak wskazuje nazwa. Dostępne jedynie w dużej wersji.
• ryby, meduzy – morskie typy bomb, wykorzystywane do atakowania celów podwodnych bądź znajdujących się na powierzchni wody. Bomby mogą być także w tym przypadku wykorzystywane jako miny wodne. Dostępne we wszystkich wersjach.
• węże, stonogi – podziemne typy bomb, które mogą zostać wykorzystane do unieruchomienia przeciwnika. Charakteryzują się one większymi rozmiarami, a przez to i siłą wybuchu. Dostępne jedynie w wersji średniej i dużej.

Twory C1 spełniają najczęściej rolę przeszkadzajki. Ich siłę można porównać bardziej do petard niż bomb. Bez trudu mogą urwać palce, gdy wybuchną komuś w dłoni, a także zostawić paskudne rany na ciele. Groźne dla życia są jednak w większej ilości.

  Ukryty tekst

[Hayami Akodo]

MISJA RANGI C DLA SHINSA #2
"I know these eyes / This man is dead"
17/30


[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=SUN7xeztdD0[/youtube]


Przedstawicielem Towarzystwa, świadkiem Jehowy, a w ogóle to towarzyszem sekretarzem - możesz być wszystkim, Shins, czym tylko chcesz. Na tym polega słodycz kreacji, prawda? My, ludzie, przywykliśmy już do tworzenia swojego świata, takiego idealnego, gdzie my - mężczyźni, kobiety, dzieci, starcy, młodzież - jesteśmy Słońcem w centrum naszych wyobrażeń, a inni i świat to księżyce i inne planety, wirujące po naszych orbitach. A jednak to tworzenie nie jest zbyt skuteczne, skoro Twoją wizje zostały tak łatwo obalone przez małe, zwykłe dziecko...
Tak czy inaczej, masz na przyszłość nauczkę. Należy dużo baczniej słuchać tego, co do Ciebie mówią ludzie, interesować się bardziej rzeczywistością. Nawet, jeżeli nie jest ona piękna i obfita w wielkie wybuchy oraz wspaniałą destrukcję.
Dotarłeś do wskazanego Ci domu. Dziewczynka nie musiała Ci wskazywać, którym z dzieci był mały Izumo, bo zwyczajnie Izumo bawi się na podwórzu. Siedzi wśród wypielęgnowanego trawnika i bawi się pluszowymi zwierzątkami, zapewne otrzymanymi po przecenie przez babkę od jakiegoś kupca; śmieje się głośno i opowiada pluszowej ferajnie całe litanie wymyślonych zdarzeń i historii. Gdybyś tylko był innym człowiekiem, gdybyś nie karcił się tak surowo za popełniony błąd (słusznie zresztą) i zainteresował się czymś, co...kreuje, to być może zatrzymałbyś się na chwilę nad którąś z tych naiwnych opowieści. Opowieści małego dziecka, które tak bardzo pragnie wierzyć w swój świat. Jego opis tak idealnie zgadza się z przekazanymi Ci danymi, że możesz już w sumie westchnąć przynajmniej, kurwa, raz coś poszło jak należy.
Pani Okatsu ma wątpliwości. Niby jakie Towarzystwo? I niby kim jest ów...nieznajomy? Przy tym te oczy, ten głos...Jej znajoma, żona strażnika Hikoriego, słyszała jakieś dziwne historie o niepozornym mężczyźnie, który podobno narobił bardzo zauważalnych problemów. Nie wie wprawdzie, czy ten człowiek już nie został ujęty, ale...Lepiej zachować ostrożność.
Dla dobra dziecka.

- Jakiego towarzystwa? Ma pan coś uwierzytelniającego, jakieś zwoje, jakieś potwierdzenia? I niby jaką mam gwarancję, że nie jest pan przestępcą z bingo? - kobieta marszczy brwi. - Zechce pan łaskawie udowodnić mi jakoś swoją tożsamość i przynależność do Towarzystwa. Dopiero wtedy mogę z panem rozmawiać. Izumo!

Chłopiec dopiero teraz zwraca uwagę na sytuację. Podnosi się wolno z trawy.

- Babcia?

- Izumo, wracaj do domu. Zabierz tygryski, Nekomatę i wracaj. Babcia rozmówi się z tym panem i da ci obiad. Dobrze? - Okatsu, mimo swojego słusznego wieku, nic nie straciła na umyśle z bystrości. Jeszcze Cię nie podejrzewa, ale zachowuje niespokojną ostrożność. Opowieści przyjaciółki, tej z tych, co to "a wiesz Grażyna, że ten Zdzisiu to w końcu zostawił Halinkę po tych czterdziestu latach?", są niepokojące, do tego te historie o tych obcych bandytach...doprawdy, Okatsu nie jest pewna, jak powinna rozwiązać tą sytuację.
Jeżeli chciałeś załatwić sprawę dyplomatycznie, to właśnie w tym momencie jest na to idealny moment.
A lepszego już nie będzie.