Podziemna Lepianka Kunisaku

Awatar użytkownika
Ario
Posty: 2128
Rejestracja: 18 maja 2020, o 10:21
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Pomarańczowo-włosy chłopak, noszący na plecach płaszcz z znakiem Kropli.
Widoczny ekwipunek: Na plecach ma duży, dziwny plecak, a na jego barku spoczywa czarna salamandra w zółte kropki.
GG/Discord: Boyos#3562

Re: Podziemna Lepianka Kunisaku

Post autor: Ario »

Ario wtargnął do swojej lepianki czując się pierwszy raz od dłuższego czasu jak w domu. Tak przynajmniej zakładał, dopóki nie odbył rozmowy z Shirei-kan. Zrozumiał tylko tyle, że ma być jej więźniem, ale może chodzić sobie wolno po świecie. Irytowało go to strasznie, szczególnie na tle ostatnich wydarzeń na murze i wojny. Przecież tam też ludzie walczyli za wolność. Czym więc różni się bycie podwładnym jednego czy drugiego Shirei-kana? Chłopak zrzucił plecak do swojego warsztatu, by wyciągnąć rzeczy, które miał kupione do złożenia marionetki. Podczas pracy będzie miał dużo do przemyślenia.
  Ukryty tekst
0 x
Awatar użytkownika
Ario
Posty: 2128
Rejestracja: 18 maja 2020, o 10:21
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Pomarańczowo-włosy chłopak, noszący na plecach płaszcz z znakiem Kropli.
Widoczny ekwipunek: Na plecach ma duży, dziwny plecak, a na jego barku spoczywa czarna salamandra w zółte kropki.
GG/Discord: Boyos#3562

Re: Podziemna Lepianka Kunisaku

Post autor: Ario »

Ario nawet nie zorientował się, kiedy usnął. Obudził się sam, a w jego pracowni panował półmrok, ze względu na wypaloną wcześniej świeczkę. Pomału wyprostował się i ruszył w górę, na parter, by móc przejść do budynku obok. Gdy otworzył drzwi, jego matka siedziała przed ołtarzem, a na dźwięk otwieranych drzwi energicznie odwróciła głowę. Patrzyła na Ario nieobecnym wzrokiem, tak samo niemalże jak on na nią. Mimo jej wyrazu twarzy, widać było, że kobieta cierpi. Czy w ogóle poznawała Ario? Chłopak dorastał, a kiedy ostatni raz rozmawiali normalnie, minęło dobrych kilka lat. Chłopak chciał opowiedzieć matce o wszystkim. O Shi, o Rekinku, o Tamaki i Kisuke, o Kropli, o dyskusjach z Shirei-kan, o tym, że chce odnaleźć brata i skonfrontować się znim, tak samo jak i z ojcem...a co najważniejsze, chce ją zabrać z tego miejsca i samodzielnie znaleźć receptę na jej dolegliwości. Bo w jego głowie nie było frazy, że czegoś się nie da. Da się, a on będzie tym, który odkryje wszystkie tajemnice dotyczące ciała. Tym samym ją wyleczy.
- Jeszcze trochę, mamo. - powiedział beznamiętnie, po czym wrócił do swojego warsztatu. Było co robić.
  Ukryty tekst
0 x
Awatar użytkownika
Ario
Posty: 2128
Rejestracja: 18 maja 2020, o 10:21
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Pomarańczowo-włosy chłopak, noszący na plecach płaszcz z znakiem Kropli.
Widoczny ekwipunek: Na plecach ma duży, dziwny plecak, a na jego barku spoczywa czarna salamandra w zółte kropki.
GG/Discord: Boyos#3562

Re: Podziemna Lepianka Kunisaku

Post autor: Ario »

Następnego dnia, Ario wstał jak zawsze o poranku i zaczął porządkować trochę warsztat. Co prawda umówił się z Kisuke za niecałe dwa tygodnie w konkretnym miejscu, jednak pomimo to, jak jego towarzysz urósł w siłę, sam musiał też dbać o własny rozwój. Starał się ulepszać we wszystkich dziedzinach po trochu, tak więc dziś przyszła kolej na opanowanie nowej techniki z dziedziny medycyny.
  Ukryty tekst
0 x
Awatar użytkownika
Ario
Posty: 2128
Rejestracja: 18 maja 2020, o 10:21
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Pomarańczowo-włosy chłopak, noszący na plecach płaszcz z znakiem Kropli.
Widoczny ekwipunek: Na plecach ma duży, dziwny plecak, a na jego barku spoczywa czarna salamandra w zółte kropki.
GG/Discord: Boyos#3562

Re: Podziemna Lepianka Kunisaku

Post autor: Ario »

Dni mijały, a Ario wciąż nie przestawał udoskonalać swoich możliwości. Tu nie chodziło już tylko o to, czy podchodzi do sprawy poważnie czy nie. Wiedział, że w miejscu w którym się znalazł, jak nie będzie się polepszać, to następna konfrontacja może nie pójść tak gładko. Chłopak kolejnego dnia przygotował się do przeprowadzenia kolejnych treningów, a w tym przypadku zamierzał kontynuować to, co zaczął. Medycyna pociągała go niesamowicie, a cel, który obrał, był w zasięgu ręki.
  Ukryty tekst
0 x
Awatar użytkownika
Ario
Posty: 2128
Rejestracja: 18 maja 2020, o 10:21
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Pomarańczowo-włosy chłopak, noszący na plecach płaszcz z znakiem Kropli.
Widoczny ekwipunek: Na plecach ma duży, dziwny plecak, a na jego barku spoczywa czarna salamandra w zółte kropki.
GG/Discord: Boyos#3562

Re: Podziemna Lepianka Kunisaku

Post autor: Ario »

Tego dnia Ario postanowił trochę popracować w domu. Wstał skoro świt, a następnie musiał uporządkować cały warsztat. Zamierzał przygotować się do opuszczenia swojego miejsca. Czy to nadal było w ogóle jego miejsce? Z jednej strony chłopak cieszył się z przebywania w swoim warsztacie, z drugiej strony zaczynał on być trochę za mały jak na jego potrzeby. Tego rodzaju placówka jest idealna dla początkujących, czy zaawansowanych marionetkarzy. Ostatnia marionetka chłopaka ledwo się tu mieściła, stąd w siedzibe Kropli będzie musiał pamiętać o tym, by zrobić również miejsce dla siebie. A tym razem nie zamierzał oszczędzać na miejscu. Pozostał mu jeszcze jedna rzecz do zrobienia, nim opuści to miejsce.
  Ukryty tekst
Następnego dnia Ario spakował swoje rzeczy, obejrzał jeszcze raz dokładnie całą lepiankę, po czym ruszył przed siebie. Miał w głowie konkretny plan.

Z/T viewtopic.php?p=183433#p183433
0 x
Awatar użytkownika
Ario
Posty: 2128
Rejestracja: 18 maja 2020, o 10:21
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Pomarańczowo-włosy chłopak, noszący na plecach płaszcz z znakiem Kropli.
Widoczny ekwipunek: Na plecach ma duży, dziwny plecak, a na jego barku spoczywa czarna salamandra w zółte kropki.
GG/Discord: Boyos#3562

Re: Podziemna Lepianka Kunisaku

Post autor: Ario »

Ario wszedł do swojej lepianki po długiej nieobecności. Rozejrzał się jedynie po bokach, nie dostrzegając nawet pajęczyn. Co najwyżej kilka jaszczurek przebiegło po podłodze, uciekając pod łóżko, by schować się przed nieproszonym jegomościem. Chłopak zapalił świeczkę i ruszył na dół, do swojej pracowni.
  Ukryty tekst
  Ukryty tekst
0 x
Awatar użytkownika
Ario
Posty: 2128
Rejestracja: 18 maja 2020, o 10:21
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Pomarańczowo-włosy chłopak, noszący na plecach płaszcz z znakiem Kropli.
Widoczny ekwipunek: Na plecach ma duży, dziwny plecak, a na jego barku spoczywa czarna salamandra w zółte kropki.
GG/Discord: Boyos#3562

Re: Podziemna Lepianka Kunisaku

Post autor: Ario »

  Ukryty tekst
0 x
Awatar użytkownika
Ario
Posty: 2128
Rejestracja: 18 maja 2020, o 10:21
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Pomarańczowo-włosy chłopak, noszący na plecach płaszcz z znakiem Kropli.
Widoczny ekwipunek: Na plecach ma duży, dziwny plecak, a na jego barku spoczywa czarna salamandra w zółte kropki.
GG/Discord: Boyos#3562

Re: Podziemna Lepianka Kunisaku

Post autor: Ario »

  Ukryty tekst
  Ukryty tekst
0 x
Awatar użytkownika
Ario
Posty: 2128
Rejestracja: 18 maja 2020, o 10:21
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Pomarańczowo-włosy chłopak, noszący na plecach płaszcz z znakiem Kropli.
Widoczny ekwipunek: Na plecach ma duży, dziwny plecak, a na jego barku spoczywa czarna salamandra w zółte kropki.
GG/Discord: Boyos#3562

Re: Podziemna Lepianka Kunisaku

Post autor: Ario »

Ario przez kilka kolejnych dni organizował swoje wyposażenie, w skład którego wchodziły m.in. przeglądy obecnego uzbrojenia, przekładanie marionetek między zwojami, a także zrobienie ogólnego spisu. Na deser zostawił sobie coś, co budziło w nim największe zafascynowanie.
  Ukryty tekst
0 x
Awatar użytkownika
Ario
Posty: 2128
Rejestracja: 18 maja 2020, o 10:21
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Pomarańczowo-włosy chłopak, noszący na plecach płaszcz z znakiem Kropli.
Widoczny ekwipunek: Na plecach ma duży, dziwny plecak, a na jego barku spoczywa czarna salamandra w zółte kropki.
GG/Discord: Boyos#3562

Re: Podziemna Lepianka Kunisaku

Post autor: Ario »

  Ukryty tekst
0 x
Awatar użytkownika
Ario
Posty: 2128
Rejestracja: 18 maja 2020, o 10:21
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Pomarańczowo-włosy chłopak, noszący na plecach płaszcz z znakiem Kropli.
Widoczny ekwipunek: Na plecach ma duży, dziwny plecak, a na jego barku spoczywa czarna salamandra w zółte kropki.
GG/Discord: Boyos#3562

Re: Podziemna Lepianka Kunisaku

Post autor: Ario »

Ario wstał rano i spakował wszystko, co przygotował dzień wcześniej. Wyszedł z domu i skierował się jeszcze raz do sklepu z zaopatrzeniem. Teraz wiedział konkretnie, co chce kupić, stąd wizyta miała być szybka i przyjemna. No, może z tą przyjemnością nie przesadzając, bo wkońcu ponownie jest zmuszony zostawić trochę ryo, na które jak zawsze ciężko pracował, ale to akurat był najmniejszy problem. Wychodząc z domu zajrzał jeszcze na chwilę do matki, która mieszkała obok. Ta spała na swojej leżance, a w środku jak zawsze panował totalny nieład i chaos. Trochę mogło to przypominać sytuację, jakby ktoś pijany zdemolował mieszkanie, ponieważ część rzeczy była porozrzucana dookoła, coś było rozlane i ogólnie odchodził odór fekaliów, których chłopak nie mógł zlokalizować.

Był to bardzo przykry widok dla chłopaka, jednak on sam za bardzo nie zdawał sobie z tego sprawy. Im stawał się starszy, tym jego ułomność emocjonalna stawała się coraz bardziej elastyczna, pod takim znaczeniem, że nauczył się wycofywać, by nie przejmować się zbytnio wszelkimi rzeczami. Gdyby jego dzieciństwo było inne, rodzina w komplecie, a ktoś poświęcił choć trochę więcej czasu na to, by Ario nie został wyrzutkiem, by miał rówieśników, to wtedy może sytuacja byłaby inna. Kunisaku miał swoje poczucie sprawiedliwości i w miarę potrafił odróżnić dobro od zła, a największą jego zaletą była dbałość o osoby cywilne. Było to spowodowane jedną z niewielu nauk, jakie kiedykolwiek przyjął od matki - zawsze powtarzała mu, że umiejętności, które wykorzystują do walki, są po to, by bronić słabszych, a w szczególności tych, którzy nie są w stanie obronić się sami.

Kunisaku nie pamiętał, kiedy ostatni raz rozmawiał z matką. Po prostu nie pamiętał. Przestał do niej mówić, jak chyba ta przestała go zauważać...albo odpowiadać? Nie był pewny. To było tak dawno temu. Miał poczucie, że gdyby coś do niej powiedział, złamałby jakąś dziwną blokadę, którą sam na siebie założył. To było bardzo trudne. Szczególnie, że podszedł do niej i stał nad nią, patrząc na jej śpiącą twarz. Czy ona w ogóle wiedziała, że żyje? Czy jej obłęd sięgnął tak daleko, że w ogóle cokolwiek słyszy? Czy wie, że ma jeść? Czy ciało samo się porusza?

Powoli podsunął rękę w jej kierunku, a zielona łuna ogarnęła jego dłoń. Poruszał nią od czubka głowy do samych stóp, starając się zlokalizować jakiekolwiek obrażenia. Robił tak przez dłuższy czas, aż wkońcu otoczka wygasła. Jej ciało było w doskonałej formie...więc w czym był problem? Czemu nie potrafił jej pomóc?

Cicho westchnął, po czym zdjął plecak i położył go w rogu pokoju. Otworzył jedną z szafek i znalazł szczotkę i zmiotkę, które były dość mocno zakurzone. Nim odejdzie, zamierzał posprzątać matce w domu jeszcze raz. Ten ostatni raz. Następnym razem, jak tu przyjdzie, zabierze ją ze sobą. Pokona jej chorobę i przywróci do normalności.

Po pracy jeszcze raz spojrzał na całość. Nie sądził, że tyle zajmie mu to czasu.

Do zobaczenia.

Z/T viewtopic.php?p=192466#p192466
0 x
Awatar użytkownika
Ario
Posty: 2128
Rejestracja: 18 maja 2020, o 10:21
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Pomarańczowo-włosy chłopak, noszący na plecach płaszcz z znakiem Kropli.
Widoczny ekwipunek: Na plecach ma duży, dziwny plecak, a na jego barku spoczywa czarna salamandra w zółte kropki.
GG/Discord: Boyos#3562

Re: Podziemna Lepianka Kunisaku

Post autor: Ario »



Ario zmęczony doszedł do miejsca, w którym wszystko się zaczynało i kończyło. Spojrzał na chatę i stojącą za nią lepiankę. Stał jak wryty przez kilka dłuższych chwil. W jego głowie zachodziło tysiące reakcji. Mimo swojej pewnej ułomności, zdawał sobie sprawę z wielu spraw. Tak naprawdę był sam na tym świecie od zawsze. Miał wspomnienia, w których razem z bratem potrafili bawić się lalkami, pod czujnym okiem matki. Kiedy to było? Już sam nie był pewny. Jego podróże po świecie dały mu przez chwilę zapomnieć o tym wszystkim. Czuł teraz się dziwnie...czy to źle, że chciałby odpocząć? Czy to źle, że przestał się nią opiekować przez ostatnie miesiące? Poświęcił jej prawie całe życie i nie umiał znaleźć rozwiązania na tę przypadłość. Nie dość, że nie był wyleczyć jej, to jeszcze sam zapadł na dziwną chorobę. Kropla, Sogen, wszystkie te wydarzenia, gdy patrzył na obie chaty wydawały się zupełnie dalekie. Jakby nie istniały. Uczucie, które go przepełniało...był zły. Nie lubił tego uczucia. Nie potrafił go nazwać. Powoli zacisnął pięść.
- Gdzie...gdzie wy jesteście...kiedy ona was potrzebuje... - wysyczał jak wąż, po czym zakasłał. Odchrząknął i wypluł mieszaninę śliny i krwi. Spojrzał na to i opamiętał się.

Zawsze był sam i zawsze będzie sam. Taki był jego los. Ruszył do drzwi i otworzył je. Zobaczył to, co spodziewał się, że zobaczy...a czego nie chciał widzieć. Chata popadała w ruinę. To już nawet nie była melina. Odór, który tam się unosił niemalże sprawił, że chłopak zwymiotował. Na stole znajdywały się torby z jedzeniem, a wszędzie walały się garnki, talerze, ubrania.

Ario ją zobaczył. Leżała przed ołtarzem, który był zaniedbany jak nigdy. Jeszcze na początku, matka starała się opiekować tym wszystkim. Tworzyła nieudolnie figurki lalek i ustawiała je w rzędzie. Jednak z postępem choroby, jej zdolności manualne, a tym bardziej te pojmowania świata zanikały. Teraz te marionetki walały się w mieszaninie różnych śmieci.

Chyba spała, ale to nie to Ario przeraziło najbardziej. Tak wychudzonej matki jeszcze nie widział. Kości niemalże wystawały jej przez skórę. Twarz była opadnięta, że ledwo ją poznał. Paznokcie miała zbyt długie, a włosy były jednym wielkim kołtunem sięgającym pasa.

Ario nie czuł, że łza poleciała mu po poliku. Nigdy nie płakał. Nie wiedział skąd to się wzięło. Nie czuł też, że zagryzając wargi leci mu krew po brodzie. Cichy oddech matki obudził go jednak z tego transu. Otarł twarz i postawił plecak przy drzwiach. Zakasał rękawy.
- Wróciłem mamo. Idziemy do Kropli. Pożegnaj się z lalkami. - powiedział do niej i wszedł do kanciapy, w której zawsze trzymał narzędzia takie jak szufelka, miotła. Wszystko było na miejscu. Najpierw doszedł do matki i pomógł jej wstać. Nie bał się jej dotknąć, lecz gdy tylko to nastąpiło, kobieta ożywiła się i spojrzała na niego niemrawo. Tak jak on patrzył na większość rzeczy. Nie odezwała się i raczej go nie poznawała.
- Musisz chwilę tu poleżeć, posprzątam. - powiedział, sadzając ją na łóżku.

Kobieta śmierdziała przez ubrania, które były obsikane w wielu miejscach, a ona sama miała zaczątki odleżyn na ciele.
- Założyliśmy organizację. Kropla. Pomagamy ludziom. - zaczął opowiadać, gdy kobieta leżała, a on nalał do wiaderka wody i zaczął sprzątać podłogę. Wszystkie śmieci odkładał na bok, tworząc coraz większą stertę. Do tego stopnia, że nim przeszedł dalej, musiał powynosić je z domu.
- Teraz w tym domu będzie szkółka dla biednych dzieci. Przynajmniej tak prosiłem Saori-sama, by wzięła ten dom i zrobiła z niego pożytek. Ale widzę, że nikt się nie interesował za bardzo jak Ci się wiedzie...
Kolejne śmieci znikały, a Ario był sam coraz bardziej ubrudzony od kurzu.
- Byłem na murze, tam poznałem ludzi, z którymi teraz pomagamy w różnych sprawach. Ocaliłem wioskę od najazdu wroga. Zwiedziłem trochę świata. - nie wiedział już czy mówił do siebie, czy do niej.
Było trochę nowego jedzenia, tak więc Ario gdy tylko posprzatał w kuchni, przygotował jej jedzenie. Zupę z tego co miał.
- Byłem w Sogen podczas Turnieju Pokoju. Taki turniej, gdzie wszyscy najlepsi Shinobi mieli walczyć o tytuł najlepszego. Mają tam naprawdę dobre jedzenie. - powiedział, gdy usiadł obok niej z zupą. Nie chciała jeść, ale Ario wmuszał w nią każdą łyżkę, odwracając od tego uwagę.
- Rozmawiałem z koleżanką z klanu Yamanaka. Ma mi pomóc Cię przebadać. Spróbujemy to wszystko odmienić. Napewno jest jakaś możliwość.
Potem przyszedł czas na najgorsze - czyli obmycie kobiety. Chłopak zrozumiał, czemu nikt się tego nie podejmował. Jak tylko mokra gąbka dotknęła kobiety, ta zaczęła być ruchliwa i nie barzdo chciała by jej cokolwiek robić. Ario był nie wzruszony i dalej robił swoje.
- Jak Cię już uleczymy, to pójdziemy do Sogen na słodycze. Pokaże Ci moją ulubioną knajpę. Wiesz jakie mają tam ciekawe materiały?
Gdy tylko udało mu się ją z grubsza obmyć, wyjął nożyczki i podciął matce włosy, a także paznokcie.
- Poznasz Kisuke, polubisz go. Mało mówi, ale jest miły. Hoshi zarządza kroplą. Była kiedyś w wojsku. Niestety oplułem jej materiały krwią, a chyba to było dla niej ważne. Kupię jej najlepsze materiały w Ningyo-shi. Wiem nawet które, bo przecież znam się na tym. Nie powinna być zła. - dodał.
Następnie wyjął nowe ubrania i zaczął przebierać kobietę.
- Saori pokazała mi tajemnicę klanową. Coś w rodzaju lalki z ludzi. Ciekawe czy...czy wiedziałaś o tej technice. - powiedział, lecz ta nadal nie odpowiadała.

Chłopak krzątał się jeszcze w domu, by potem przed wejściem przywołać marionetkę żółwia. Otworzył kopułę i wsadził do środka matkę. Zostawił jej otwartą klapę, by mogła oglądać krajobraz podczas podróży.

Następnie sam zamknął drzwi i ruszył w kierunku wyjścia z osady.

Z/T
0 x
ODPOWIEDZ

Wróć do „Domy mieszkalne”

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość