Podziemna Lepianka Kunisaku

[Shi]

                         Tak też dzień za dniem mijał naszej młodej bohaterce. Dziewczyna w swym codzinnym życiu w nowym miejscu pochłonęła się w wykonywaniu pewnych bardziej lub mniej zajmujących cczynności. Tak czy inaczej był kolejny dzień i nasza młoda bohaterka przemierzała wioskę w poszukiwaniu szczęścia, czyli jak kto woli pieniędzy. W pewnym momencie Shi przypomniała sobie o kimś. No tak przecież całkiem nie dawno dziewczyna obiecała pewniej poznanej osobie, że ją odwiedzi. Tym kimś był nikt inny jak "Ario". Kunoichi poznała go w małej oazie, chłopak był tak miły i otwarty, że nawet zaufał jej i pokazał swój dom. W sumie to trochę nie odpowiedzialne pokazywać komuś kogo w ogóle się nie zna dom. Gdyby on tylko wiedział z kim miał do czynienia... No właśnie, dziewczyna nie należała do dobrych osób i tak dalej. W każdym bądź razie kunoichi była zaciekawiona jego osobą, w końcu ten posiadał w piwnicy "takie" rzeczy. Określając "takie" Shi miała na myśli protezy, no coś co przypominało ludzkie zwłoki i tak dalej.

Po dwudziestu minutach drogi jakim był całkiem spokojny spacer Shi dotarła na miejsce. Dziewczyna stała spokojnie pod domem chłopaka, gdzie zapukała w drzwi. Kunoichi miała nadzieję że zastanie go w budynku, w końcu nie była jakoś specjalnie umówiona na wizytę z nim. Prawda?

[Ario]

Było dość ciemno, gdy Ario ciągnąc ze sobą zakupy, dotarł do swojego domu. Już u sklepikarza wpadł na pomysł, by zmniejszyć wagę tego co kupił, pieczętując wszystko na miejscu w zwoje. Dodatkowo dokupił sobie większą torbę, a w rękach niósł jakieś fiolki i część roślin. Z daleka już wypatrzył Shi, która stała przed drzwiami. Nawet ucieszył się na jej widok, dlatego szybko podreptał i stanął blisko jej.
- I jak tam? Załatwiłaś wszystkie sprawy? - zapytał zaciekawiony, po czym otworzył drzwi i wszedł do środka. Ario nie miał zbytnio manier, także nie wpuszczał dziewczyny do środka pierwszej, bo po prostu nikt go nigdy manier nie nauczył. Chłopak nie miał pojęcia jak zachowywać się w towarzystwie, a wszystko co robił, robił intuicyjnie - co mogło być nawet trochę rozczulające.
- Opowiadaj co tam robiłaś. - dodał, wnosząc towary do środka.

Na początku otworzył klapę do swojego warsztatu i zaczął znosić tam wszystkie przedmioty. Szybko zapalił świeczkę, którą postawił sobie na dole przy stole, tak, aby rozjaśnić sobie wizję. Wszystkie przedmioty, które leżały na stole, jednym ruchem ręki zrzucił na podłogę. Wysypały się części marionetek, w tym ręce i różnego rodzaju metalowe, ostre rzeczy, jak kolce czy przerobione Kunaie. Gotową marionetkę, którą przygotował wcześniej zawiesił na haku i zarzucił na nią szybko płachtę. Tak więc mniej więcej przygotował sobie stół, po czym postawił na nim zakupy. Zaczął rozpakowywać rośliny, które kupił i szklane pojemniczki, a przy tym wziął tarkę i skalpel. Prawie był gotowy do pracy, gdy zorientował się, że zapomniał o Shi. Jeszcze nie przywykł do końca do tego, że nie jest sam i że nie może robić tego, co chce w każdej chwili.

[Shi]

                         Była trochę późna pora dziewczyna stała pod drzwiami i zdążyła w tym czasie chyba z cztery razy postukać po nich żeby ktoś się nią zainteresował. "...chyba go nie ma..."-pomyślała Shi chwilę po tym chciała odejść i pójść sobie gdzieś indziej. Odwracając się zauważyła nikogo innego jak Ario, widząc go patrzyła w jego kierunku. Młoda kunoichi zauważyła, że ten chyba się ucieszył na jej widok. Po kilku krótkich chwilach chłopak stał już nie dalko niej otwierając drzwi. Młodzieniec był obładowany torbami i różnymi rzeczami.
-Cześć, miałam wcześniej wpaść, ale wyszło jak wyszło.-powiedziała Shi mówiąc do Ario jak do starego znajomego. Kiedy chłopak otworzył drzwi i wszedł, ta weszła za nim zamykając je odruchowo.
-Załatwiłam trochę spraw, zarobiłam trochę kasy. Czas dość szybko mijał, a tobie?-powiedziała ogólnikowo patrząc na ilość przedmiotów jakie chłopak miał przy sobie.

Dziewczyna nie wiedziała gdzie ma zostać. Tak więc chodziła za chłopakiem i obserwowała co ten robi. W pewnym momencie Ario zapomniał chyba o jej obecności. Chłopak kiedy skończył przygotowania w podziemiach przypomniał sobie, że nie jest sam. Kiedy tak się stało Shi powiedziała miłym dla ucha tonem głosu.
-Co będziesz robił?-zapytała sympatycznie zaciekawiona...

[Ario]

Chłopak ponownie podskoczył, gdy okazało się, że Shi stoi niedaleko za nim, jak cień.
- O! jesteś! - dodał, udając, że cały czas o niej pamiętał, co de facto, było trochę oszustwem, bo kompletnie zapomniał jak tylko zobaczył warsztat.
- Pilnowałem dzieci, potem pomogłem ująć złodzieja i na sam koniec sprzedawałem obrabiarkę do drewna...powiem Ci, że dziwne są czasem losy. - mruknął.

Skoro Shi była już na dole, nie było sensu jej wyganiać, więc stwierdził, że skoro jej to nie przeszkadza, to może zostać. Machnął ręką w powietrzu, jakby chciał odgonić muchy, po czym stolik, który stał w rogu, przysunął się pod jej nogi, jak za sprawą niewidzialnej linki.
- Jak już się rozgościłaś, to sobie usiądź...coś Ci pokażę. - powiedział zadowolony, dokładając na stół do roślin, które przygotował wcześniej tłuczek i kilka rodzajów noży. Oprócz tego rozwinął też mały przybornik z narzędziami, a na nos założył okulary, które jak się okazało - chłopak mógł regulować dzięki pokrętłu przy oprawce. Wykalibrował coś, po czym przybliżył nos i popatrzył na cały zestaw. Niczym szaman, pracujący nad jakąś dziwną miksturą.

  Ukryty tekst

[Shi]

                         Kunoichi będąc na dole patrzyła się co chłopak robił. Młodzieniec przygotowywał stół do jakiś czynności. W pewnym momencie kiedy kunoichi skończyła mówić ten powiedział co robił w czasie, w którym nie było dane im się widzieć.
-Tak masz rację, sytuacje bywają bardzo różne.-dodała na potwierdzenie tego co chłopak powiedział. W między czasie chłopak zrobił coś co dodatkowo zaciekawiło naszą młodą kunoichi. Krzesło znajdujące się w podziemnym pokoju samo od siebie się przesunęło tuż obok niej pozwalając jej usiąść na nim.
-Dzięki.-powiedziała kiedy ten dał sygnał, aby ta usiadła. Kiedy dziewczyna zajęła wygodnie swoje miejsce chłopak zaczął robić coś co zwróciło jeszcze bardzie jej uwagę...

  Ukryty tekst

[Ario]

  Ukryty tekst

Ario zdjął okulary z nosa i odłożył na stolik, po czym popatrzył jeszcze przez chwilę na to, co przygotował. Chyba nie było sensu robić więcej takich fiolek, jedna powinna wystarczyć. Swoją drogą, statyw, który miał, wydawał się niezbyt zaawansowany nawet jak na to, co chłopak potrafił już robić. Będzie musiał w swoim czasie iśc ponownie i zakupić większy stół, wraz z bardziej kompletnymi narzędziami.
- No i co uważasz? Jak chcesz, moge Ci oddać...ale w zamian, trochę mi poopowiadasz. - chłopak odchylił się na krześle i zadowolny spojrzał na dziewczynę.

[Shi]

  Ukryty tekst

-A co ja mogła bym ci powiedzieć ciekawego?-zapytała kunoichi kiedy ten zaczął bujać się na krześle. Dziewczyna nie wiedziała o co mogło by mu chodzić. Równie dobrze mogła by zabrać siłą ten przedmiot, ale efekt taki nie był jakimś mega zjawiskiem. Ale jak by na to nie patrzeć taki znajomy jak Ario mógł by jej się przydać. Prawda? W końcu taka osoba była by bardzo wartościowa dla naszej bohaterki. Tak czy inaczej dziewczyna siedziała spokojnie raz patrząc się na dany jej przedmiot, a dwa na chłopaka jednocześnie się uśmiechając...

[Ario]

Ario przez chwilę wahał się co powiedzieć, po czym podrapał po głowie.
- No w sumie jak mi opowiesz troche o sobie, to w sumie potraktuj tą miksturę jako prezent. Jak kogoś nie lubisz, to możesz mu dolać do wody. - powiedział, próbując żartować.

W międzyczasie zaczął sprzątać to co zrobił i rozkładać kolejną roślinę, którą przygotował w oddzielnym pojemniku. Przygotował też fiolki, które miał obok. Wziął skalpel i patrząc na Shi zaczął sobie go czyścić w szmatkę, którą wyciągnął spod stołu. Wyglądało na to, że na jego biurku ma jeszcze ukryte pod nim schowki, gdzie mogły być pochowane jeszcze inne rzeczy.
- Na przykład...opowiedz o jakiejś najciekawszej walce, jaką stoczyłaś. Albo o innych klanach, które prezentują różne umiejętności. - dodał.

Kiedyś, ojciec jak wracał z podróży opowiadał jemu i bratu, jakich ninja widział i jakie mieli zdolności. Mówił też, że świat jest tak wielki, że nie da się tego objąć umysłem i to, że może skradać jednocześnie wiele ciekawych przedmiotów i wiedzy...ale skoro nie miał ojca, to postanowił, że opowieści Shi też byłyby wporządku. Od czegoś trzeba wyjść, ba, może okazać się, że dziewczyna opowie mu o czymś fajniejszym, niż miał oczekiwania.

[Shi]

                    Tak więc chłopak życzył sobie, aby nasza młoda kunoichi mu coś opowiedziała. Dziewczyna słysząc to czego Ario zażądał zaczęła się zastanawiać co miała by mu powiedzieć. W końcu jej życie nie było wcale takie ciekawe jak mogło by się wydawać na pierwszy rzut oka. Tak też Shi patrzyła na shinobiego jak ten zaczął układać kolejne rzeczy by móc coś nowego tworzyć.
-Ostatnio miałam dosyć ciekawą przygodę. Wynajęto mnie do pozbycia się ducha grasującego w pewnym dworze.-zaczęła opowiadać Shi pierwsze co przyszło jej na myśl.
-Zawsze pojawiał się w nocy tak też musiałam wtedy poczekać do zmroku. Kiedy nie było ani jednej żywej duszy na zewnątrz i wszyscy spali wewnątrz pojawił się on we własnej osobie. Chodząc wydawał dość charakterystyczny odgłos jak by grzechotki i był bardzo duży. Chyba o połowę większy odemnie.-dodała opowiadając głupoty jakie jej się przydarzyły wtedy.
-Musiałam z nim walczyć. Ale starcie nie trwało długo, uderzyłam ala burzą piaskową w postaci fali i ten nie miał najmniejszych szans ze mną, gdzie walka skończyła się bardzo szybko. Najśmieszniejsze w tym wszytkim było to jak okazało się, że to wcale nie był jakiś duch, a konstrukcja którą sterował jakiś chłopak z środka. Kiedy się tłumaczyli zaczeli mówić, że zbudował im to wynalazca.-dodała opowiadając mu po krótce jak wyglądała cała zaistniała sytuacja.
-Była to raczej historia dwójki zakochanych, gdzie mieszkały obok siebie dwa znienawidzone rody i każde z nich pochodziło z drugiego rodu. Stąd był ten duch...-powiedziała spokojnym głosem tłumacząc ich historię.
-Wiesz tak jak tutaj na to wszytko patrzę to ten wynalazca był z tego samego rodu co ty, przypomnij mi jak się wasz klan nazywa... Dawno mnie tutaj nie było i sporo zapomniałam...-dodała mówiąc jednocześnie Shi obserwowała co chłopak robił i w międzyczasie dodawała swoje mówiąc dalej co i jak.
-Kurcze, skoda że nie zabrałam stamtąd tego mechanizmu, a miałam go przed swoimi stopami. Tyle tego było, napewno by ci się spodobało...-skończyła opowiadać mówiąc miłym dla ucha tonem głosu. W sumie to dziewczyna dobrze mówiła. Co? Napewno by się chłopakowi spodobało coś takiego...

[Ario]

Ario słysząc historię, którą opowiedziała mu dziewczyna, mocno się zadumał. Sama historia w sobie, była jak najbardziej ciekawa. Chłopak uwielbiał słuchać o rzeczach, które są poza pustynią, a już sam fakt, że opowieść kryła w sobie jakiś mroczny wątek i można wręcz powiedzieć, paranormalny element, bardzo mu się spodobało.
- Duch? Czy duchem nie jest... - w sumie, czym był tak naprawdę duch? Chłopak nigdy nie myślał o tym, czym jest metafizyczność i co się dzieje po śmierci. Może dobrze by było zapytać matki? Ona jest dobra w bóstwa, więc może by coś wiedziała, ale z drugiej strony - jak pomyślał o tym, odrazu zrezygnował z takiego pomysłu.

Dalsza historia była jednak kluczem, do zainteresowania Ario. Mechanizm? Chodzące? WYNALAZCA?
- Ooo... - powiedział tylko rozdziawiając usta. A więc na tym świecie są wynalazcy poza osadą? To musi być mega interesujące.
- Jak wyglądała ta maszyna? Duża? Otwierała się? Gdzie się otwierała? Jak tam się zmieścil człowiek? Jak sterował nogami? Czemu to się nie przewróciło? - zadał parę pytań, ale prawdziwa bomba dopiero nadchodziła.
- Mój ród? Kunisaku, a czemu pytasz? To raczej nie jest możliwe żeby był z tego samego ro... - chłopak się zatrzymał a jego oczy wraz ze źrenicami rozciągnęły do granic możliwości. Ario najeżył się jak kot przed skokiem, lecz nie ruszył się z miejsca.

Wtedy pojął.

[Shi]

                    Kunoichi siedziała i opowiadała o swoich przeżyciach. Dziewczyna mówiła co ją spotkało, Shi chciała coś powiedzieć, skoro ten mówił żeby mu coś przekazała to ta postanowiła opowiedzieć mu właśnie coś takiego. Shi wiedziała, że ten temat zaciekawi chłopaka wystarczająco tak, aby móc z nim o czym więcej porozmawiać. Tak czy inaczej ten po dosyć krótkim czasie zaczął zadawać bardzo dużo pytań, na które nasza młoda bohaterka niestety nie znała odpowiedzi.
-Wysoki... Jakieś trzy metry, tak mi się wydaje. Wiesz to było trochę dawno, więc coś czasami ucieka z głowy. Chłopak był umiejscowiony w brzuchu machiny, tam miał wystarczająco dużo miejsca. Tylko jak to chodziło i tak dalej to ja już nie mam pojęcia, w każdym bądź razie długo nie stało na nogach, więc wiesz jak jest...-powiedziała opowiadając mu dalej co i jak, dziewczyna uważnie obserwowała zachowanie chłopaka, w końcu nie wiedziała co ten myśli. Tak czy inaczej po zakończeniu swojej wypowiedzi czekała na jego odpowiedz...

[Ario]

Sam twór interesował mniej Ario niż to, kto go zbudował. To był dla chłopaka jak grom z jasnego nieba, że prawdopodobnie jego brat, ojciec - lub może razem we dwójkę - żyją.
- A dowiedziałaś się może coś więcej o twórcy tego? - zapytał, lecz w jego głowie było tyle myśli w jednym czasie, że nie wiedział za bardzo, od czego zacząć. Włożył palce we włosy i przeczesał, po czym czekając na odpowiedź, odwrócił się i zaczął przygotowywać kolejną rzecz.

  Ukryty tekst

[Shi]

                     Dziewczyna patrzyła jak chłopak coś przygotowywał, niczym czarownica nad garnkiem z czymś. Jeśli tak można by to określić. Tak czy inaczej wszytko wskazywało na to, że opowieści jakie nasza młoda kunoichi poruszyła bardzo zaciekawiły chłopaka. W końcu ten musiał mieć jakiś interes skoro chwilę pozniej zapytał o tych podróżnych wynalazców.
-Nie no, nic na ich temat nie wiem. Tyle tylko się dowiedziałam co ci powiedziałam. Z drugiej strony, nie bardzo interesowało mnie to więc o nic nie pytałam.-powiedziała spokojnym głosem tłumacząc mu jednocześnie co i jak.
-A interesują cię ci ludzie? Czemu w ogóle o to pytasz? Wiesz może gdybym wiedziała o co chodzi to mogła bym ci jakoś pomóc...-dodała mówiąc dalej do Ario.

  Ukryty tekst

[Ario]

Ario machnął ręką na pytanie dziewczyny.
- Tak, weź sobie. Nie będę raczej tego używać. Chciałem bardziej...coś przetestować. - udało mu się zrobić nawet uśmiech w stronę dziewczyny.
- A co do tego co powiedziałaś wcześniej...Ci ludzie to prawdopodobnie albo mój ojciec, albo mój brat. Nasz ród Kunisaku liczy tylko rodziców i mnie z bratem. Ojciec z bratem opuścili dom jakiś czas temu i ruszyli na szlak, zostawiając mnie tu z matką...najwidoczniej zapominając o nas i patrząc po tym co mówisz - dobrze się bawiąc.
Aura wokół chłopaka ponownie się zmieniła. Jak na codzień był raczej skryty, tak ten temat uruchamiał jego mroczną naturę, którą musiał mieć schowaną gdzieś głeboko w sercu. Widać, że w jego emocjach przeplatały się żal, złość, a nawet radość, że dostał informację, że jego brat żyje...jaka więc była naprawdę ich relacja? Bardzo trudno to określić, a tym bardziej trudno będzie to z chłopaka wydobyć, ponieważ wstał i przeciągnął się.
- Starczy tych prac na dziś, idziemy spać? - zapytał. - Jak chcesz to możesz się położyć na górze, a ja sobie coś tutaj...przygotuję. - dodał.

W sumie nie miał planu, gdzie się położy. W życiu nie zakładał, że będzie dane mu kogokolwiek gościć, tym bardziej na noc, tym bardziej dziewczynę.

[Shi]

                     Dziewczyna zapytała chłopaka czy może sobie wziąć miksturę, ten odrazu się zgodził twierdząc, że tylko chciał coś przetestować. Shi widząc jak ten opowiada o ojcu oraz swoim bracie zauważyła jak chłopak nie zbyt dobrze ich wspominał. Być może miał z nimi jakieś nie dokończone sprawy. Tak czy inaczej naszą młodą bohaterkę nie bardzo to interesowało. No bo w sumie to i po co miała by się czymś takim interesować, w końcu to nie była jej sprawa. Prawda? W pewnym momencie chłopak zaproponował, że może przespać noc u niego w domu. Kunoichi słysząc to spojrzała na niego, a po chwili do swojego umysłu i stwierdziła, że nie jest w stanie zaufać komuś kogo co dopiero poznała na coś takiego. Przecież kiedy ta by spała ten mógł by jej coś podać itp. a dziewczyna należała do osób nadwyraz ostrożnych i myślących o własnym bezpieczeństwie. Tak więc postanowiła powiedzieć mówiąc.
-Wiesz może innym razem, mam już opłaconą noc w gospodzie...-dodała twierdząc na swoją obronę.
-Dzięki za tą fiolke, może mi się kiedyś przyda...-dodała kilka słów jeszcze, zaś chwilę po tym skierowała się do wyjścia...
-Wpadnę znów za kilka dni pomarudzić ci trochę.-dodała żartobliwym tonem głosu, zaś kiedy ten odprowadził ją powiedziała.
-To cześć.-po czym wyszła idąc gdzieś w swoim kierunku...

[Z/t]