Domek Shi

[Shidia]

Koseki wróciła do domu zmęczona. Nie znalazła ani dziadka, co ją nieco zdenerwowało. W prawdzie rozmowa z nieznajomym chłopakiem, aczkolwiek już znajomym, który błądził po miejscu w którym nie powinno go tam być, szedł w kierunku miejsca, gdzie znajdował się klan, który jest jeden z lepszych i póki co nie zanosi się między nimi na wojnę. Zielono włosa, wchodząc do mieszkania, ściągnęła buty, zamknęła za sobą drzwi, po czym weszła do kuchni. Miała jeden moment w życiu, aby się rozluźnić. Usiadła sobie na krześle w kuchni, nogi wyłożyła klasycznie na stole, zabrała jabłko z koszyczka i zaczęła je konsumować. Była sama w mieszkaniu. Musiała się zresetować, nie miała gdzie się podziać, nie wiedziała gdzie szukać dziadka. Jakby wszyscy w jej otoczeniu zniknęli. Wiosna sprawiła, że każdy wyszedł z domu.. i na wieczór nie wraca? Młoda złotooka kobieta zatracała się coraz bardziej w jedzeniu jabłka.

[Satori]

Misja rangi D
Shidia
1/15 Nastał wieczór, słońce zdążyło się schować już gdzieś daleko za horyzontem. Na ulicach osady pozostały jedynie pojedyńcze jednostki, które w większości udawały się już w kierunku swoich domów na wieczorny spoczynek. Nie inaczej było w przypadku młodej Koseki, która właśnie wymęczona wróciła do swojego zaskakująco pustego domu wypełnionego jedynie ciszą. Postanowiła w pełni oddać się chwili i nieco się zrelaksować, rozsiadła się wygodnie w kuchni, zarzuciła nogami na stół i wgryzła się w jabłko. Wydawałoby się, że właśnie tak spędzi ten wieczór i tak też zakończy ten męczący dzień. W końcu.. nie miała nic lepszego do roboty. Zielonowłosa zatraciła się w obgryzaniu jabłka i w snuciu teorii o tym, gdzie jest w tym momencie jej dziadek i dlaczego jeszcze nie wrócił do domu. Minęło dosłownie kilkanaście minut od jej powrotu, a jej przemyślenia przerwało pukanie do drzwi, które było ledwo słyszalne. A może jej się po prostu wydawało?

[Shidia]

W swoich domysłach, myśleniu o tym co, mogłoby pójść nie tak, w zapartym jedzącym jabłku, gdzieś w tej szalonej ciszy i zagryzaniu jabłka dosłyszała coś.. aczkolwiek nie była pewna z ogryzkiem jabłka w dłoni skierowała się ku drzwiom, mając nadzieję, że nie usłyszy po raz kolejny echa zza drzwi, które nie mam słyszałaby przez cały wieczór. Zapadła cisza, podniosła dłoń z ogryzkiem jabłka i wzięła ogryzek na raz do buzi. Po raz kolejny stłumiony stukot w drzwi, powoli przeżuwała ogryzek do końca, został jedynie szypułka z jabłka. Otworzyła drzwi.. przełknęła ostatnie kęsy ogryzka z jabłka, z jej ust zdążyło wyjść machinalne zadnie. Tak słucham? W czym mogę pomóc? złote oczy spojrzały na personę. Była neutralna, nie przeszkodzono jej, poczuła, że może pomóc.. pytanie jak.

[Satori]

Misja rangi D
Shidia
3/15 Zielonowłosa ruszyła w stronę drzwi wejściowych, kiedy tylko usłyszała pukanie. Bez chwili zastanowienia otworzyła je i automatycznie wyrzuciła z siebie formułkę, prawie jak recepcjonistka.. musiała spojrzeć w dół, żeby przyuważyć sprawcę całego "zamieszania", bowiem był to mały chłopiec. Wyglądał może na siedem, maksymalnie osiem lat. Pierwsze co na pewno rzucało się w oczy to jego niechlujny ubiór, wyglądał jakby był ubrany w ciuchy po starszym bracie, który też dostał je po starszym bracie. Nie miał dwóch przednich zębów, a na środku czoła miał nabitego wielkiego siniaka. Ogólnie, w wielkim skrócie, wyglądał jak dziecko z niezbyt zamożnej rodziny i ofiara przemocy rodzinnej (lub podwórkowej, albo może to i to?) Był ścięty na krótko, miał bardzo duże czarne oczy które wytrzeszczył od razu jak zobaczył młodą Koseki. Stanął na palcach, gibnął się do przodu zarzucając obie ręce za swoje plecy. - Przepraszam! Widziała może pani mojego tatę? - spytał od razu, wydawał się być wbrew pozorom bardzo pewny siebie, ale przy tym przejęty poszukiwaniami swojego ojca.

[Shidia]

Na początku po otworzeniu drzwi widziała jakby przestrzeń, kiedy skinęła głową w dół ujrzała chłopca. Chłopca, który wyglądał jakby miał ubrania po starszym bracie, kiedy to chłopak lekko się kiwnął i zarzucił rękoma do tyłu ta spojrzała na niego raz jeszcze. Kiedy usłyszała, zdanie od chłopczyka, tej się aż serce skroiło. Jej rodzina, też jakoś nie była z nią mocno a jedynie kogo miała to dziadków.. w sumie to Dziadka, który też nie wiadomo gdzie jest.. no cóż. Młoda Koseki zwróciła uwagę na chłopczyka, po czym rzekła. A możesz mi serce opisać tatusia? Jak wyglądał jak wychodził, pamiętasz gdzie na przykład szedł lub w która stronę? Chodź poszukamy go razem dobrze? Nie będziesz łaził po ciemku, jeszcze sam. Nie daruję sobie tego, jak jeszcze ty się zgubisz. Daj mi chwilkę Zostawiła chłopca na chwilę przy drzwiach, aby na biegu wpaść do kuchni, z miski na owoce zabrać dwa jabłka dla siebie i młodego duchem chłopca. Podeszła do niego ponownie. Podała mu jabłko, zamknęła drzwi za sobą. to gdzie idziemy najpierw? Pamiętasz, gdzie ostatnio tatę widziałeś? spojrzała na chłopca, chciała mu jak najlepiej pomóc. Skoro sobie sama nie mogła pomóc to chociaż komuś innemu pomoże.

[Satori]

Misja rangi D
Shidia
5/15 Chłopiec westchnął głośno, położył obie swoje dłonie na głowie nie zrzucając wzroku z zielonowłosej, która właśnie zaoferowała mu swoją pomoc. Shidia ruszyła do kuchni zostawiając chłopca na chwilę samego i wróciła z dwoma jabłkami. - Dziękuje! Dziękuje! - powtórzył dwukrotnie i aż podskoczył ze szczęścia odbierając owoc od dziewczyny. Wgryzł się od razu w swoje jabłko i z pełnymi ustami spieszył z odpowiedziami na pytania, które mu zadano. - Tatuś jest baaaardzo silny! Ma włosy jak ja, duży nos i wąsa! - i po tych słowach po prostu przestał dalej mówić. Łapczywie obgryzał jabłko i przyglądał się Shidii zamykającej za sobą drzwi, a kiedy tylko to zrobiła to złapał ją za dłoń i kontynuoował swoją wypowiedź. - Tatuś mnie zostawił i poszedł gdzieś z kolegą, mówił że zaraz wróci. To było rano. A już jest ciemno. - podrzucił po swoich słowach barkami i zaczął iść prowadząc za sobą Shidię. - Wiem gdzie może być, ale tam jest straaasznie ciemno. Pójdziesz ze mną? - chłopiec zrobił maślane oczy i nieco przyspieszył tempa prowadząc ciągle za dłoń Shidię w stronę parku..

Tutaj