Rezydencja Nigekishina

[Genzou]

Rezydencja wuja Sammo składała się z 2 bloków, przylegających do siebie, ale bez możliwości bezpośredniego przejścia z jednej do drugiej sekcji. Jedna część służyła do treningów, druga natomiast była częścią mieszkalną w której skład wchodziły trzy sypialnie, pokój dzienny oraz spiżarnia. W sali treningowej oprócz podłogi z wysokiej jakości drewna, można było natknąć się na różne przyrządy do ćwiczeń jak na przykład manekin. Na terenie znajdowała się jeszcze niewielka studnia i spory kawałek zielonego połacia, reszta przestrzeni wypełniona była równo położonym kamieniem. Teren nie przekraczał 200 metrów kwadratowych, a do posiadłości wchodziło się od północy. Z racji faktu, że dom umieszczony był na pograniczu terenu wioski, posiadał wysokie mury z kamienia.

[Genzou]

Tego dnia Sammo dostał zwój z nową techniką od swojego wuja
- Widok słabego Hyugi jest dla mnie żałosny... - dźwięczało mu jeszcze w uszach. - ...Jak skończysz z tą techniką to przyjdź do mnie po kolejny zwój, musimy szybko nadrobić twoje braki w edukacji.
Z tym przesłaniem chłopak wyruszył do sali treningowej znajdującej się na terenie domostwa jego wuja. Rozpieczętował zwój i po szybkim zapoznaniu się z techniką, przygotował sobie manekina do ćwiczeń.

  Ukryty tekst

[Genzou]

Po opanowaniu techniki, Sammo wrócił do wuja i pokazał mu czego się nauczył. Wuj pokiwał głową, dodając:
- Przynajmniej nie sprawisz mi wstydu jak będziesz się popisywał przed dziewczynami. Zjedz obiad i zrób sobie przerwę. Następnie opanujesz technikę z tego zwoju, tylko najpierw oddaj mi ten wcześniejszy zwój.
Nasz bohater który już przywykł do uszczypliwości wuja pokiwał posłusznie głową. Dobrze wiedział, że srogo zapłaci za ewentualną niesubordynację.
Po smacznym obiedzie oraz drzemce następującej po niej ruszył zgodnie z założeniami z powrotem na salę ćwiczeń. Rozpakował kolejny zwój i zapoznał się z jego treścią, jak wyczytał również i w przypadku tej techniki wypadało ustawić sobie kukłę. Tak zrobił i po dojściu do wniosku, że wszystko jest już przygotowane rozpoczął trening

  Ukryty tekst

[Genzou]

Po raz drugi Sammo wrócił do domku po naukach, tym razem wyjątkowo nie czekał na niego jego wuj. Jednak kiedy wszedł do środka części mieszkalnej zauważył, że czeka na niego miska ramenu, liścik od brata jego dziadka oraz kolejny zwój. Żołądek zaburczał, rzucił się więc na zupę rozwijając pergamin z pismem jego żywiciela. Wiadomość była napisana w żołnierskich słowach:
- Zjedz. Godzina wypoczynku. Bierz kolejny zwój. Prosta technika. Jutro sprawdzę
- Wymęczy mnie ten dziadyga - skwitował w myślach siedemnastolatek. Jednak mimo wyraźnej niechęci, posłusznie zaczął wykonywać polecenia wypisane na liście. Przechodząc do części w której Hyuga miał zweryfikować jak "Prosta techika" zostanie przez niego opanowana. Trzeba podkreślić, że to nie była prosta technika.

  Ukryty tekst

Sammo po treningu wrócił do domu i padł ze zmęczenia. Nie planował przez następny dzień nic robić i miał nadzieję, że jego wuj też miał to w planach

z/t

[Genzou]

Młody Hyuga całą po treningu w dolinie wrócił do domostaw swego wuja. Zjadł, umył się i odpoczywał przez resztę dnia. O poranku przy śniadaniu w końcu miał okazję porozmawiać ze swoim wujem.
- Widziałem cię w lesie, a jak wczoraj wróciłeś byłeś cały umorusany, co tam robisz ? - rozpoczął konwersację od pytania wuj naszego bohatera
-Hmm... tre..nuje... Byakugana - zaskoczony pytaniem Sammo, starał się jakoś wybrnąć z sytuacji.
- A dlaczego nie w naszym dojo? Wszystko ci jest potrzebne znajdziesz u nas w domu... Chyba, że trenujesz sztuki które zabroniłem ci trenować - Pozornie spokojnie, ale już z wyraźną agresją w głosie, Nigekishin zaatakował siedemnastolatka
- Ponieważ sytuację na misjach, na które już niedługo mam zamiar iść nie będą opierały się tylko na sytuacjach w dojo. Prawda? Dlatego chciałem zmienić scenerię... Myślę, że jak wuj pozwoliłby mi na zabranie jakiejś mniejszej, lżejszej kukły do lasu to byłoby super. - młodzieniec wykazał się refleksem, co uchroniło go od ewentualnych przykrości czy kar.
-... W porządku niech będzie, ale pamiętaj jeżeli będziesz trenował i uczył się czegoś innego niż jyuken czy byakugan. Odbiorę ci te składające pieczęci dłonie. Czy to jasne ? - Wyraźnie uspokojony brat dziadka naszego bohatera, przystał na prośby. Gdy dostał znak potwierdzający, że Sammo rozumie, ciągnął dalej:
- Zostawiam ci tutaj kolejne dwa zwoje do nauki. Wyruszam w bardzo długą podróż jako poseł klanu. Nie wiem kiedy wrócę, ale masz się dobrze sprawować. Każdy twój najmniejszy występek zostanie mi później zgłoszony, a wtedy czeka cię surowa kara. - Nie czekając na odpowiedź chłopaka, wstał od stołu i poszedł w swoją stronę.
Sammo natomiast dojadł śniadanie, odczekał chwilę, aż się wszystko ułoży w brzuchu i ruszył do rodzinnego dojo.
- Stary cap, gdybym był tylko silniejszy, pokazałbym mu co o nim sądzę.
Białooki dotarł do miejsca treningu w dosyć ponurym nastrój, rozpieczętował pierwszy zwój i wziął się za naukę.

  Ukryty tekst

[Genzou]

Po pierwszej nowej technice dnia dzisiejszego przyszła kolej na kolejną technikę, gdy Sammo zagłębiał się w jej arkana popijając wodę. Pomyślał, że jego wuj zwariował, przez dopiero co się uczył tej techniki. Jednak powtórnym przeczytaniu zrozumiał jaka jest różnica, pomiędzy technikami. Gdy zakończył swoją sjestę wrócił do nauk
-Ech... staremu capowi musiały pomylić się kolejności. - stwierdził zgodnie z prawdą nasz młody bohater

  Ukryty tekst

[Genzou]

Po nauczenie się ostatniej techniki, Sammo wyszedł z dojo i podszedł do pobliskiej studni. Młodzieniec chciał się schłodzić po trudach nauki, a te wody idealnie nadawało się do takich celów. Gdy był już na miejscu, kucnął i wyciągnął dłonie przed siebie. W momencie kontaktu jego dłoni z taflą wody, poczuł dreszcz i nabrał głębokie haustu powietrza - woda była lodowata. Nabrał trochę źródła życia w dwie ręce tworzące coś na kształt miski i przysunął je do ust.
- Tego było mi potrzeba - skwitował Sammo po wypiciu płynu.
Orzeźwiony upewnił się swoim kekkei genkai czy rzeczywiście wujo na dobre opuścił teren wioski i wrócił do swojego treningu natury chakry.

  Ukryty tekst

z/t

[Genzou]

Słońce leniwie wtoczyło się na sam środek widnokręgu, dało to informację naszemu bohaterowi, że południu już niedługo zanim. W dobrym nastroju z poukrywanymi zwojami sztuk shinobi w plecaku, dotarł do głównej bramy, największej wioski w Kyuzo. Kiwnął głową na przywitanie strażnikom, lekko się uśmiechając. Strażnicy rozstąpili się rozpoznając jednego ze swoich ludzi, nie robiąc przy tym żadnych zbędnych uwag. Młodzieniec przekraczał ulice osady dążąc do rezydencji swojego wujostwa. Gdy był już na miejscu przywitał go przyjaciel Nigekishin`a. Shinji - po tak miał na imię - gdy zauważył Sammo czy prędzej do niego podbiegł. Na oko pięćdziesięcioletni mężczyzna, który jeszcze zachował młodzieńczy wigor zanim się zatrzymał zaczął krzyczeć
- Sammo ! Nigekishin nie żyje! - Młodzieńca sparaliżowało na te wieści. Z początku myślał, że to jakiś paskudny żart w celu zrewanżowanie się za jego dłuższą nieobecność w dolinie. Jednak prawda była z goła inna, co właśnie miał wyjaśnić Shinji, który stał już przed siedemnastolatkiem.
- Nie stój tak ! Wiem, że w plecaku masz przebranie, zakładaj je i uciekaj z wioski. Nigekishin próbował cię ochronić, ale poległ. Nie jesteś tu bezpieczny. Trzymaj wiadomość od swojego wuja, są w niej zawarte instrukcje co masz dalej robić. Tylko nie otwieraj tego tutaj, nie mogę się dowiedzieć co w nim jest... - Shinji posmutniał i zakończył - ...Możesz w to nie uwierzyć, ale on cię kochał Sammo. A teraz zmykaj.
Sammo nie wiedział co się dzieje, nagle świat się zatrzymał. Zaśmiał się nerwowo, instynktownie odrzucając informację którą usłyszał. Jak spetryfikowany wyciągał z plecaka wszystkie swoje rzeczy. Rzeczy wuja przerzucił przez mur, założył na siebie płaszcz i maskę. Nie wiedział co za siła porusza jego nogami, ale kierowała go wyjściu z wioski, a dalej na trakt. Strażnicy nie zwrócili na niego uwagi bo już ich nie było na straży. Zadbał o to Shinji, który z najwyższego punktu, ze łzami w oczach obserwował jak Sammo opuszcza teren osady. Przyjaciel Nigekishina, jeszcze długo siedział w ukryciu, nie będąc w stanie powstrzymać bólu jaki wypełniał jego pierś. Spełniając ostatnie życzenie swego druha, bezpowrotnie stracił przyjaciela z dzieciństwa, brata z wyboru.

Z/T