Czy reakcja białowłosego mogła być inna? Wątpliwe, już wcześniej udowodnił jakim jest typem człowieka. Zatem dlaczego Gan ruszył jako pierwszy? Stworzenie presji to klasyczna zagrywka psychologiczna. Pewność siebie niesie ze sobą zaletę w postaci trzeźwego postrzegania sytuacji nawet w stresie. Blondyn pochwycił w prawą dłoń kunai ze swojej kabury na udzie i natychmiast wyrzucił go na wysokości klatki piersiowej swojego przeciwnika. Nie zwalniając próbował doskoczyć tuż za przemieszczającym się ostrzem i wykorzystać stworzoną dywersję do odwrócenia uwagi. W pełni gotowości wyczekiwał na jakiś ruch ze strony swojego rywala. Po jego ucieszonej minie można było odczuć, że fakt walki przysparza go o spory zastrzyk adrenaliny. Zaangażowany i pobudzony chciał w końcu zmierzyć się z kimś na swoim poziomie, najlepiej wynosząc swojego rywala na zewnątrz, by nie zniszczyć jego pracowni.

Zachowanie kowala było godne nazwania go prawdziwym wojownikiem z Kantai. Poczucie odpowiedzialności i postawienie swojego życia na szali czyniło Yamato, jak to się przedstawił, dodatkowym wsparciem w przyszłym konflikcie. Gan z zewnątrz nie wydawał się być tym wzruszony, jednak w myślach uśmiechnął się sam do siebie. Było to efektem dumy zwykłego człowieka, który potrafił zaryzykować dla większego dobra.
- Gan. - odpowiedział krótko po czym schował głowę między ramionami. W tej pozycji odpoczywał pozostając czujnym do samego końca. Zdolności sensoryczne, z którymi praktykuje już od kilkunastu lat nauczyły go reagować na każde wyczute źródło chakry.
Czas mijał, aż w końcu dotarliśmy do wcześniej omawianego wieczora. Przeciętna energia życiowa wyjątkowo nienaturalnie zbliżała się w stronę pracowni. Blondyn biorąc to pod uwagę zaczął składać pieczęcie potrzebne do kawarimi, by w razie potrzeby móc z niego skorzystać. Huczne wejście chyba nikogo nie zaskoczyło, Yamato wydawał się być niewzruszonym, zaś Gan jakby na to gotowy. Stanął na swoich nogach jeszcze, gdy białowłosy przybysz mówił do gospodarza. Wyraźnie przekonany o swojej sile rzucał bezkarnie mięsem na lewo i prawo. Klasyczna scena, która nigdy nie wróży nic dobrego, każdy karczmarz na pewno to potwierdzi.
- Nie masz już o czym rozmawiać z tym mężczyzną. - powiedział przechylając kark w lewą stronę. Pęcherzyki powietrza między kręgami pękły imitując dźwięk chrupotu łamanych kości, a Gan postawił pierwszy krok ku wyszczekanemu przedmówcy. Dokładnie obejrzał go od przodu szukając broni i elementów pancerza. Niewielkie pomieszczenie zmuszało do walki wręcz, w której mierzący 190 cm. blondyn czuje się najswobodniej, wręcz przygniatał swoją pewnością siebie.
Nieoczekiwana presja od drugiej strony miała zaniepokoić przekonanego o łatwym zwycięstwie agresora. Nakiri gotowy podjąć walkę wyczekiwał na ruch swojego przeciwnika. Liczył na to, że obędzie się bez niszczenia okolicy...

Nazwa

Kawarimi no Jutsu

Pieczęci

Tygrys › Świnia › Wół › Pies › Wąż

Zasięg Max.

30 metrów

Koszt

E: 7% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: Niezauważalny

Dodatkowe

W pobliżu musi się znajdować przedmiot możliwy do podmienienia

Opis Kolejna pomocna technika, która niejednokrotnie może uratować życie. Otóż jest to technika podmiany która pozwala w momencie ataku podmienić nasze ciało z zawczasu przygotowaną podmianą z beczką, kłodą bądź innym przedmiotem który znajduje się luźno na powierzchni oraz rozmiarami jak i wagą nie przekracza 1 naszego ciała. Kolejnym ograniczeniem techniki jest świadomość nadchodzącego ciosu. Użytkownik może podmienić się tylko w momencie gdy widzi nadchodzący atak. Wtedy tuż przed zadaniem ciosu następuje podmiana i nasze ciało zajmuje przedmiot wcześniej przez nas wybrany do podmiany.

@Etsuya, Zaraz rozjebię Ci łeb o krawężnik, no i na co Ci to, e?

Ostrzeżenie ~TF

Kowal będący pod wpływem alkoholu wyraźnie przejął się sytuacją. W końcu chodzi tu o jego pracownię i dom zarazem, więc w sumie nic w tym dziwnego. Gan nie myślał o tym, by w jakikolwiek sposób wplątywać mężczyznę w to spotkanie. W końcu był zwykłym człowiekiem i wątpliwe, by mógł się obronić przed kimś kto od dłuższego czasu go zastrasza.
-Po prostu się nie wychylaj, skoro dajesz się zastraszać w walce będziesz mi tylko przeszkadzał. - powiedział będąc całkowicie poważnym. Bolesna prawda mogła dotknąć dorosłego faceta, jednak jego bezpieczeństwo było ważniejsze niż duma. Poza tym nie miał nic więcej do dodania i w ciszy wygrzewał się w cieple bijącym od pieca. Czekanie na potencjalnego wroga nie było przyjemnym zajęciem, ale ciągłe rozmyślanie o tym wcale nie poprawiłoby sytuacji. Blondyn postanowił w międzyczasie jeszcze raz przejrzeć stan swojego ekwipunku, poprawić torby i odłożyć plecak w bezpieczne miejsce. Jeśli przyjdzie mu z kimś dzisiaj walczyć, lepiej by nie targał go na swoich plecach.

Sensor - osoba posiadająca ten talent posiada wrodzone predyspozycje sensoryczne, co pozwala jej wykrywać wszelkie możliwe źródła chakry na znaczne odległości. Dodatkowo użytkownik posiadający tę umiejętność potrafi rozpoznać poznane uprzednio źródła chakry, co daje mu możliwość domyślenia się kogo/co wyczuwa, nawet bez konieczności widzenia tego źródła. Posiadacz wrodzonej umiejętności sensorycznej potrafi wyczuwać cele na odległość 200 metrów, i dystans ten wzrasta z każdą rangą Kontroli Chakry KC B - 600m. Bez złożonej pieczęci i skupienia są to wartości o połowę mniejsze.

Czy pracownia była odpowiednim miejscem do walki? Oczywiście, że nie a przygotowanie przedmiotu do podmiany wcale nie było końcem planu jaki narodził się w głowie Gan'a. Ale czy musiał zdradzać wszystko kowalowi? W końcu element zaskoczenia działa najlepiej jeśli nikt się go nie spodziewa, czyż nie? Poza tym chłopak wcale nie zamierzał ukrywać się za drzwiami, a jedynie ustawić obok nich żeliwne wiadro do Kawarimi. W ten oto sposób znikał problem z wyczekiwaniem na nieprzyjemnego jegomościa. Najzwyczajniej w świecie zamierzał stanąć mu naprzeciw, gdy ten wejdzie do środka.
- To się okaże. - odpowiedział krótko. Nie znał swojego oponenta, więc nie mógł się wypowiadać. Nie miał w zwyczaju lekceważyć wrogów i raczej nigdy się do tego nie dopuści, w końcu nie tak był szkolony.
- Może nie będziemy tu walczyć, a może w ogóle obejdzie się bez walki. - dodał z wyjątkowo spokojnym głosem. Nie wydawał się stresować całą tą sytuacją. W końcu dlaczego, by miał? Przyszły gość nawet nie jest świadom tego, że blondyn ma wobec niego złe zamiary, co daje członkowi rodziny Nakiri sporą przewagę. Teraz pozostało więc czekać na rozwój wydarzeń. Usiadł więc na ziemi, niedaleko pieca i oparł plecami o ścianę. Zamierzał skorzystać z okazji i trochę odpocząć w ciepłym kącie...

5/10 bo chujowy kadr. Daj mi albo Etsu to zrobimy Ci to jak należy. kappa

Nick prowadzącego: Gan
Nick biorącego/biorących udział: Keizo Senju
Rodzaj misji: D - próbna.
Streszczenie misji: Natknięcie się na problem dotyczący mieszkańców Shinrin. Zniszczony most oraz zerwana tama zostały skutecznie naprawione przez członka klanu Senju, który został wynagrodzony przez szefa grupy odpowiedzialnej za odbudowę mostu.
Link do misji: http://shinobiwar.pl/viewtopic.p ... 4&start=60
Ilość postów: 15/15
Wynagrodzenie dla MG: Standard + co łaska
Wynagrodzenie dla gracza: Standard + co łaska

Zwykli ludzie wyraźnie nie doceniają ninja, setki treningów znacznie wpływają na zdolności ich organizmów i nie pozwoliłyby chłopakowi upić się takimi ilościami alkoholu. Nawet jeśli odczuwał jakieś skutki spożytego alkoholu to do wieczora jeszcze dużo czasu, więc to nie było żadnym problemem.
- Tylko coś zjem i do wieczora będę jak nowy. - powiedział śmiejąc się w tak poważnej sytuacji. Nie zapominajmy o tym, że Gan jest człowiekiem widzącym same pozytywy, zawsze równie radosnym, co w pewnym siebie... W tym momencie zaczął zamykać manierkę z alkoholem i odłożył ją na swoje miejsce w wewnętrznej kieszonce kimono. Podniósł się z żeliwnego wiadra i wyprostował swoją wyjątkową dużą jak na Japończyka sylwetkę. Po co? Chciał rozejrzeć się po budynku, by móc przygotować się na wizytę dzisiejszego celu. Brudne zagranie to największy atut wśród w brutalnym żywocie jaki wiodą ninja. Szukał przede wszystkim przedmiotu, z którym będzie mógł się podmienić przy Kawarimi. Kiedy go znajdzie, ustawi dokładnie przy drzwiach od strony leżącej naprzeciw kierunku otwierania się drzwi. To powinno dać mu łatwą i szybką wygraną bez narażania się na niebezpieczeństwo. Oczywiście w międzyczasie słuchał kowala, jeśli ten miał coś do powiedzenia.

quote]Misja [D} 11/15
Jak widać Keizo choć młody, ma już pewien bagaż doświadczeń na podstawie, których wyciąga różne wnioski. Spekulacje o wyłudzeniu darmowej pomocy wydawały się być sluszy, zwłaszcza że w tych czasach jest naprawdę trudno jeśli chodzi o pieniądze. Mimo wszystko brunet zgodził się pomóc i ruszył za kobietą wzdłuż rzeki. Droga wcale nie była prosta i przyjemna, pobliski szlak został całkowicie zmyty przez nieposkromione hektolitry wody, co zmuszało do wybrania okrężnej drogi. Wszędzie tylko połamane drzewa i wielkie odłamy gałęzi unoszących się na wodzie. Nawet gdyby można było z nich skorzystać, towarzyszka podróży nie wydawała się być kunoichi i skróty, z których korzysta większość ninja byłyby po prostu bezużyteczne. Po pokonaniu około kilometra oczom dwójki podróżników w końcu ukazała się tama. Przerwana na samym środku, o postrzępionych i przypalonych palach drewna. Wnioski nasuwały się same, zniszczenia były stworzone umyślnie, ale kto miałby w tym jakiś cel? Tego na ta chwilę nie było dane dowiedzieć się dwójce przybyszy. Na oko szerokość rzeki miała 10-12 metrów gdzie przynajmniej połowa uległa zniszczeniu, wejście na tak rwący strumień na pewno nie należy do rozsądnych posunięć. Co więc postanowi nasz bohater?
- Nie wygląda to dobrze. - powiedziała przeglądając się dookoła. Rzecz jasna słowa te były skierowane do piwnookiego.