Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 1204 wyniki

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 1204 wyniki

Strona 2 z 81
- Przejdź do strony:
Poprzednia
1
2
3
4
5
…
81
Następna

autor: Tetsurō: 21 kwie 2024, o 23:55; Forum: Fuyuhana (Osada Rodu Ranmaru); Temat: Szpital; Odpowiedzi: 280; Odsłony: 13124

Re: Szpital

"W11 - Wydział Śledczy"
Misja C - Shiori
Lato 394 roku
kolejka: 15 / 14+

Wydawało się, że wszystko pójdzie jak z płatka. Shiori grzecznie udała się we wskazane miejsce, odrzucając swoje torby, a następnie klęknęła przy ścianie. Porywacz mógł zająć się zakładniczką oraz rzeczami dziewczyny, myśląc, że będzie miał przewagę. Niestety, Spojrzenie naszej heroski, skryte za jej włosami, wszystko widziało. Ach te czerwone oczy... widziała całe to pomieszczenie, na którym była skupiona. Widziała jak jej przeciwnik najpierw podchodzi do jednego z łóżek, a następnie wymierza dosyć precyzyjny cios w brzuch kobiety, powodując, że ta momentalnie traci przytomność i upada na łóżko. Ułożył on ją dosyć szybko na brzuchu, a następnie przyłożył dłonie do jej rąk, robiąc coś dziwnego. Nagle w pomieszczeniu zrobiło się trochę chłodniej, a dookoła dłoni kobiety, oraz dookoła jej nóg, pojawiły się lodowe bloki, które stworzyły prowizoryczne kajdany.

Kiedy tylko pielęgniarka była obezwładniona, porywacz ruszył w stronę naszej kunoichi. Zapewne liczył, że załatwi wszystko dosyć szybko i że zaraz będzie mógł wracać do swojego pierwotnego zadania, jednakże nie mógł się spodziewać, że jest obserwowany. No nie planował, że jednak w naszej bohaterce obudzi się heroizm. Podchodził do niej do tyłu, spokojnym krokiem, w jednej ręce trzymając ostrze, a drugą wyciągając w kierunku dłoni SHiori, zapewne chcąc z jej rękoma zrobić to samo co zrobił z zakładniczką. Wtedy też Shiori ruszyła do boju, korzystając z elementu zaskoczenia. Zerwała się do boju i wyprowadziła jedno, proste uderzenie wprost w przeciwnika, wcześniej pokrywając swoją dłoń elektrycznością. Jej pięść uderzyła go, posyłając go na podłogę sali. Porywacz zaklął pod nosem, i kiedy upadł na ziemię, wyciągnął w stronę Shiori rękę. Nasza bohaterka próbowała rzucić się w stronę łóżka, gdzie leżały jej rzeczy, jednakże wtedy poczuła jak robi jej się zimno w nogę. Swoim wzrokiem widziała, jak jej przeciwnik ją złapał za kostkę, a wokoło stopy oraz łydki zaczęły pojawiać się coraz większe lodowe bloki. Mężczyzna trzymał ją z dosyć dużą siłą, więc wyrwanie się nie będzie proste dla takiego chucherka jak nasza Shiori.

Tak więc, była sytuacja patowa. Z jednej strony przeciwnik leżał na podłodze, czując jak po jego ciele przechodzą wyładowania elektryczne, z drugiej jednak, Młoda kunoichi miała niesprawną jedną nogę, co więcej, była za nią trzymana, więc nie zapowiadało się, aby łatwo mogła dobrać się do swoich rzeczy. Co więcej, czuła jak napastnik zaczyna ciągnąć ją za nogę w swoją stronę, więc jeśli nie zrobi nic dobrego, to zaraz wyląduje na ziemi, wprost w jego obięciach. No i niestety, nie zakończy się to tak jak w tych niegrzecznych opowiadaniach dla nastolatek... tylko dużo gorzej....

Kagamatsu - Obrazek
Mama Shiori
Tohiro Ishida
Ranny Żołnierz
Tęga Pielęgniarka
Ruda Pielęgniarka
Porywacz

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 21 kwie 2024, o 20:59; Forum: [Event] Ostatnia Bitwa o Kōtei; Temat: [Event} - Miasteczko Sarufutsu; Odpowiedzi: 151; Odsłony: 4019

Re: [Event} - Miasteczko Sarufutsu

Ostatnia Bitwa o Kōtei

EVENT
Kobiety... Nie było to zagadnienie, z którym Zielonowłosy miał wiele styczności, a przynajmniej w kontekście romantycznym. Zawsze jakoś tak było mu z tym nie po drodze, inne, ważniejsze rzeczy były do zrobienia. A przynajmniej tak mu się wtedy wydawało, teraz, po tej krótkiej chwili, zaczynał rozumieć co tracił i jak wiele go ominęło. Te kilka sekund bardzo blisko Nany było jednocześnie bardzo ekscytujące, jak i przerażające. Ta niepewność tego co się wydarzy, jak zareaguje i co dalej... Były to nowe, jeszcze nie odkryte przez chłopaka światy. Ta chwila trwała sekundy, choć w głowie Zielonowłosego zdecydowanie dłużej. Gdy dziewczyna odsunęła szyję, nie wiedząc czemu, poczuł dziwne uczucie, które spowodowało, że nacisnął on ustami delikatnie mocniej na jej skórę. To jednakże trwało tylko chwilę, gdyż szybko opanował się i zrobił krok do tyłu. Kiedy Nana odsunęła się, mogła dostrzec rumieniec na jego twarzy, który mimo poważnej, może lekko zadziornej miny, nie był niczym skryty. Uśmiechnął się, widząc, że na nią zadziałało to wszystko równie.. zaskakująco?

Na jej słowa już nie odpowiedział. Nie zamierzał jej też dalej zatrzymywać. On sam nie do końca wiedział co się wydarzyło, będzie musiał na spokojnie to wszystko sobie przemyśleć. Z lekkim rumieńcem przyglądał się jak Nana znika w tłumie. Następnie wziął dwa głębsze wdechy i napił się resztki wody, która mu została. Całkowicie nie spodziewał się, że tak to się potoczy. Czy tak powinno być, czy może zrobili coś nie tak? Pewnie przyszłość to zweryfikuje. Jeszcze przez chwilę Tetsuro wpatrywał się w przestrzeń, w której zniknęła kunoichi, a następnie wrócił do pozostałych. Tam przecież czekał na niego Osamu.

Gdy Tetsuro wrócił do swojego towarzysza z Sabishi, Kaguya mógł dostrzec lekki rumieniec malujący się na policzkach chłopaka. Tetsuro jednakże nie wspominał nic o tym, jedynie przeprosił go skinieniem głowy, że tyle to trwało. Musiał Nanie odpowiedzieć na kilka pytań, no a przecież w trakcie bitwy wydarzyło się sporo.

- Przepraszam, już jestem. Sprawa załatwiona, chodźmy poszukać Yuriki, a potem zajmijmy się tym, o co prosił Taisho-sama. Wiesz o kogo mu chodziło, kiedy mówił "Młody Nara"? - Tetsuro nie znał wszystkich członków delegacji, ale raczej obiłoby mu się o uszy, jeśli podróżowałby z nimi ktoś będący poza unią. A może chodziło mu i Shinichiego? On chyba reprezentował klan Nara a miał ręce jak Dohito... Miał nadzieję, że w tej kwestii Osamu słuchał bardziej niż Tetsuro i wie co mają zrobić w nadchodzących kilku dniach. Zielonowłosy za to znał bardziej Kuroi'a, więc mógł zapewnić, że on się zajmie tą częścią zadania. Z takimi myślami ruszył szukać siostry. No może nie do końca, gdyż jednak ta Nana delikatnie utknęła w jego głowie... Ale to tylko na moment! A przynajmniej na to liczył...

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 21 kwie 2024, o 18:50; Forum: Bank; Temat: [$$]; Odpowiedzi: 47; Odsłony: 899

Re: [$$]

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 21 kwie 2024, o 18:50; Forum: Rozliczenia PH; Temat: [PH] Tetsurō; Odpowiedzi: 66; Odsłony: 1211

Re: [PH] Tetsurō

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 19 kwie 2024, o 11:48; Forum: [Event] Ostatnia Bitwa o Kōtei; Temat: [Event} - Miasteczko Sarufutsu; Odpowiedzi: 151; Odsłony: 4019

Re: [Event} - Miasteczko Sarufutsu

Ostatnia Bitwa o Kōtei

EVENT
Na uboczu całego zamieszania związanego z Kuroi'em działa się inna, dosyć ciekawa scena. Próba dwóch całkowicie różnych charakterów. Mimo to, że wielu miejscach się różnili, mieli też kilka podobieństw, które teraz powoli wychodziły na jaw. Kiedy Tetsuro dostrzegł rumieniec na twarzy dziewczyny, sam delikatnie też zarumienił się na policzkach. Teraz, z tą lekko wstydliwą miną, nie wyglądała już groźnie, teraz była uroczą dziewczyną. Tetsu uśmiechnął się w głębi siebie, a więc pod tą twardą skorupą jest jednak delikatna Nana. Ciekawe...

- W ciągu ostatnich dni polubiłem ryzyko. - odpowiedział na jej kąśliwy komentarz. Udział w wojnie zmienił w chłopaku sporo, zobaczył jak potężne byty chodzą po świecie, ale zrozumiał też swoją własną siłę. Przez wiele lat w spokoju siedział w swoim domu, opiekując się dziadkiem i siostrą, nie wiedząc jaką siłę reprezentują inni shinobi. Karmił swoją wyobraźnie historiami o Ichirou, budując w głowie obraz bohaterów przenoszących góry na ramionach, teraz rozumiał, że był to jedynie ułamek wszystkich. Dodatkowo, poczuł się on pewniej, zrozumiał, że jego umiejętności plasują go dosyć wysoko w tym rankingu herosów. Oczywiście nie zakładał, że dziewczyna zaraz rzuci się na niego z bronią, próbując go zabić, zachowywał czujność, ale jednak spodziewa się, że jest to tylko grożenie spowodowane utratą gruntu pod nogami.

- Widziałem... Trzy dni temu wielu takich ludzi, widziałem też tych, którzy mają wszystko do stracenia, niewiele się różnią od siebie. - widział jak walecznie walczą dzicy, widział też obrońców Sogen, obie te strony dawały z siebie wszystko. Tym razem wygrała strona dzikich, ale czy to jest reguła? Czy tak będzie zawsze? No i kogo oni reprezentowali, czy przybyli tutaj bo nie mieli nic do stracenia? A może byli tak dobrze przygotowani i walczyli z taką zaciekłością, bo właśnie walczyli o coś. Coś czego obrońcy Sogen nie są świadomi. Być może ta luka w informacji spowodowała, że przegrali, nie docenili przeciwnika i upadli pod jego naporem.

Interesująca kobieta z tej Nany, dosyć szybko potrafiła zmienić swoje nastawienie, znowu wracając do swojej wojowniczo-buntowniczej formy. Znowu podeszła bliżej i spojrzała mu prosto w oczy, Tetsuro także zawiesił wzrok na jej twarzy, przyglądając się i wyczekując co zrobi. Znowu zaprezentuje mu jakąś wizję z użyciem swojego tajemniczego oka? A może ma jeszcze inny plan? Kunoichi chciała dokończyć swoją myśl, którą zaczęła poprzednim zdaniem. Tetsuro delikatnie uśmiechnął się, a kiedy zaczęła oddalać się, jeszcze na chwilę złapał ją nićmi, tak aby na sekundę się zatrzymała, samemu nachylając się w stronę jej głowy i składając jej delikatnego całusa na szyi. Poczuł, jak nosem przesuwa jej długie włosy, aż w końcu dotknął jej miękkiej skóry. Jak ktoś może być tak delikatny, jednocześnie będąc tak groźnym.

- Teraz jesteśmy kwita. - powiedział jej, kiedy odsuwał głowę od jej szyi, wpatrując w jej oczy i się uśmiechając. Po raz kolejny dał jej odejść, zakańczając ich interakcje, tylko czy właśnie tego chcieli?

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 16 kwie 2024, o 23:26; Forum: [Event] Ostatnia Bitwa o Kōtei; Temat: [Event} - Miasteczko Sarufutsu; Odpowiedzi: 151; Odsłony: 4019

Re: [Event} - Miasteczko Sarufutsu

Ostatnia Bitwa o Kōtei

EVENT
Zielonowłosy starał się być miły i delikatnie, z resztą jak zawsze. Jak przy swoich koleżankach, pacjentach w szpitalu, czy też przeciwnikach. Rzadko kiedy zależy mu na zrobieniu krzywdy. W jego, dosyć idealistycznej wizji świata, ludzie dążą do poprawiania warunków życia swoich ale też i pozostałych członków społeczności, ale co ważne, krzywdząc pozostałych. Dlatego też nie naciskał na Nanę, jeśli potrzebowała, robił krótką przerwę w trakcie wypowiedzi, starał się dać jej przestrzeń do tego, aby zaaklimatyzowała się z przekazywanymi wiadomościami.

Niestety, jak się okazało, ludzi byli różni i różnie przyjmowali wieści. Już po chwili Tetsu, który dosyć dobrze rozumiał i czytał ludzi, uświadomił sobie, że ciągnięcie tematu może nie było dobrą decyzją. Niestety, urwanie jej w trakcie mogłoby zakończyć się jeszcze gorzej, dlatego też dobrnął do końca swojej opowieści, a następnie zabrał się za uzupełnienie płynów. Nana nie była osobą, która potrzebowała słowa otuchy. Tetsuro widział w jej reakcjach narastającą wściekłość, tylko czy dotyczyła ona jego, czy może całej tej sytuacji... Już po chwili się przekonał.

- Tetsuro.. - odpowiedział jej na proste pytanie. Już raz się przedstawił, ale może wtedy była zbyt zaskoczona całą tą sytuacją i obrotem spraw. Dlatego też bez problemu wyjawił swoje imię po raz kolejny. Później nastąpiła dziwna chwila. Nana postanowiła spojrzeć naszemu bohaterowi w oczy, a następnie objęła jego umysł swoją iluzją, przedstawiając mu wizję ostatniej bitwy. To jak jej matka walczy tam i umiera, jak jej oko przestaje działać. Czy to była jego wina? Czy może ktoś inny z pionu medycznego popełnił błąd? A może sama decyzja o operacji była błędem? W końcu warunki mieli paskudne a przeszkolenie niewielkie. No ale taka decyzja została podjęta, i to przez samą Kamino, która, z tego co słyszał, wyszła sama z tym pomysłem. Wizja była paskudna a śmierć... No cóż, jak śmierć... Tetsuro sam święty nie był, osłaniając ich odwrót, w tym ucieczkę Nany, usiekł swoimi marionetkami kilkunastu, jak nie kilkudziesięciu dzikich a potem używał ich ciał jako marionetek. No ale taka była wojna, problemem nie byli ludzie w nich walczący, którzy po prostu wykonywali rozkazy, a Ci którzy je wydali.

Zielonowłosy myślał, że będą mogli jeszcze chwilę porozmawiać, może wyjaśnić to co mu pokazała, jednakże Nana poszła dalej. Zaczęła od niewielkiego całusa w policzek. Tetsu poczuł jej delikatne i miękkie usta i momentalnie spalił się delikatnym rumieńcem, to był jeden z pierwszych jego takich kontaktów. Buzujące w nim emocje, które od kilku dni tłamsi także nie pomagały się opanować. Na szczęście nim zdążył zrobić coś głupiego, młoda Uchiha wylała na niego kubeł zimnej wody. A więc nie byli przyjaciółmi, groziła jemu, oraz jego przyjaciołom. Nie mógł tego od tak pozostawić bez komentarza.

Kiedy tylko Nana zrobiła krok, aby się oddalić. Tetsuro wyprostował palce chwytając dziewczynę wypuszczonymi z nich nićmi chakry. W ten sposób unieruchomił ją, a następnie delikatnie pociągnął tak, aby jej głowa oparła się na jego ramieniu a on mógł jej wyszeptać kilka ciepłych słów do uszka.

- Uważaj, żeby cena twojej zemsty nie była zbyt wysoka. Nie tylko twoje oczy skrywają tajemnice... - po tych słowach puścił ją. Nie tylko dlatego, ze chciał aby odeszła, czuł także, że jeszcze chwila i kunoichi wyrwie się z jego nici, a wtedy konflikt może eskalować bardziej. Dlatego też postanowił skorzystać z zaskoczenia i okazji i po prostu ją puścić i dać jej odejść. Być może to wystarczy, aby choć trochę ją nastraszyć i przegnać myśli o zemście. Przecież ona nie miała dowodów na nic, a on sam nic złego jej nie zrobił. To było niedorzeczne...

Po tych słowach dał jej odjeść. Samemu także wstał ze skrzyni, prewencyjnie trzymając jednak dłoń tuż przy torbie na biodrze, w której miał zwój. Trochę zaryzykował, więc wolał być czujnym, jeśli przypadkiem kunoichi postanowiła by zrobić coś głupiego. Jeśli jednak odejdzie, to Tetsuro wraca do Osamu i kontynuuje swoje poszukiwania siostry. Było jeszcze tyle rzeczy do zrobienia a przecież niedługo mieli wracać do domu. Więc musi odnaleźć siostrę, potem ustalić czy jest tutaj Ario, a jeśli tak to przekazać mu list, ostatecznie też będzie trzeba zająć się dzieciakiem, o którym wspominał Taisho, chociaż do tego śpieszyło mu się najmniej. Nie do końca rozumiał o co chodziło...

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 16 kwie 2024, o 17:27; Forum: Bank; Temat: [$$]; Odpowiedzi: 47; Odsłony: 899

Re: [$$]

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 16 kwie 2024, o 17:25; Forum: Rozliczenia PH; Temat: [PH] Tetsurō; Odpowiedzi: 66; Odsłony: 1211

Re: [PH] Tetsurō

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 16 kwie 2024, o 17:24; Forum: Ogłoszenia Administracyjne; Temat: Wielkanoc 2024; Odpowiedzi: 73; Odsłony: 1390

Re: Wielkanoc 2024

odbieram PH... No i Ryo... ach ten żywot pacynkarza...

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 16 kwie 2024, o 00:11; Forum: [Event] Ostatnia Bitwa o Kōtei; Temat: [Event} - Miasteczko Sarufutsu; Odpowiedzi: 151; Odsłony: 4019

Re: [Event} - Miasteczko Sarufutsu

Ostatnia Bitwa o Kōtei

EVENT
W całym mieście było wiele znajomych twarzy. Nic dziwnego, w końcu wielu z nich przewinęło się przez szpital w trakcie bitwy. Niestety, wielu już nie dane było wyjść z niego o własnych siłach. W każdym razie, okazało się, że Misae także była w okolicy i korzystając z okazji, postanowiła się z nim pożegnać. Dopiero teraz dostrzegł on jak rozmawia z Masahiro i zapewne to on delikatnie im ją przerwał. Poskładał wszystkie fakty, o których słyszał wcześniej i zrozumiał już w pełni, że ta dwójka jest sobie bliska. Dobrze, w tak trudnych czasach trzeba mieć kogoś, kto może cię wesprzeć, szczególnie jak ten, który niedługo ma przejąć władzę w klanie...

- Misae-san, dziękuję za pomoc w szpitalu, przez te kilka godzin wiele się od Ciebie nauczyłem. Niech ciepłe wiatry Pustyni cię prowadzą. - skłonił jej się, zgodnie z tradycją, w której został wychowany, a następnie udał się na rozmowę z Naną, tak jak dziewczyna poprosiła gestem, aby nie musieli rozmawiać przy wielu świadkach. W końcu poruszali dosyć delikatne tematy, więc im mniej osób wie, tym lepiej.

- Nie znam przeszłości, nie wiem jak wiele krzywdy wyrządziła klanowi Uchiha, ale nie zachowywała się jak skazaniec zmuszony do walki. Robiła wszystko co mogła aby uzyskać choć cień odkupienia. Walczyła niczym lwica... o swoje młode... - spojrzał na nią, nie był w stanie w pełni wytłumaczyć dlaczego, ale czuł, że dziewczyna powinna zrozumieć ruchy swojej matki. Być może to jego przeszłość? A może działo się to pod wpływem stresu i emocji, które od rozpoczęcia walki nie miały ujścia? Najpierw szpital, potem pole bitwy, ewakuacja z niezdolnymi do walki Misae i Kuroi'em. Nie było czasu na oczyszczenie umysłu i odpoczęcie, więc może to być zbyt wiele dla jeszcze uczącego się fachu shinobiego.

- Wydaje Mi się, że twoja matka nie prosiła o odkupienie w oczach klanu... tylko w twoich własnych. - czy wchodzi zbyt mocno w ich życie rodzinne, w jej prywatną sprawę, zapewne tak, ale czuł, że musi to zrobić. Tego chciałaby Kamino, która była jego pacjentką. To on przecież pomógł jej przejść ten przedziwny zabieg wymiany oczu, który bardziej przypominał religijną praktykę, niż medyczny zabieg.

Nana zmieniła temat, przechodząc na kwestię operacji. Tetsuro nie wiedział za wiele, to był jego pierwszy przeszczep, który robił na czuja, pod okiem Misae. Nie znał się też na klanie Uchiha, jego zdolnościach, tradycjach, czy też sekretach, które skrywali. Zapewne nie powinien o tym mówić, no ale nie wiązała go żadna tajemnica. Tetsu jest człowiekiem, który popiera wymianę wiedzy, w końcu tak działa cały ich klan, wymieniają się wynalazkami, nowymi mechanizmami i pomysłami, razem je testując i ulepszając, a wszystko to dla rodziny. Tak więc, do rzeczy...

- Nie wiem co wiesz, co nie, które elementy tej opowieści będą dla Ciebie ważne, więc po prostu opowiem Ci wszystko od początku. Nie krępuj się, jeżeli będę za bardzo wchodził w jakieś szczegóły, które będą dla ciebie nieistotne, to po prostu mi przerwij albo zadaj pytanie. Więc, jeżeli chcesz poświęcić chwilę czasu, to zapraszam, chwilę to zajmie. - wskazał jej stojącą gdzieś w tle drewnianą skrzynię, na której w razie czego będzie można usiąść, czy też jakąś inną ławkę lub kamień, byle nie trzeba było cały czas stać.

- A więc, mniej więcej w połowie bitwy przyszły rozkazy z samej góry, przyszło do nas dwóch pacjentów, twoja matka i, tu mnie w razie czego popraw, jej siostra - Katsumi. Katsumi-sama była ślepa i prowadzona przez jeszcze kogoś, twoja matka została przyprowadzona skuta, z opaską z jakąś dziwną pieczęcią, założoną na oczy. Nasza część szpitala, pod dowództwem Misae, miała przeprowadzić bardzo skomplikowaną operację. - na chwilę przystanął. Zastanowił się w jaki sposób powinien ubrać w słowa to co zrobili. W końcu postanowił, że nie będzie nic ukrywał, powie Nanie co wie i jak to wyglądało z jego strony, a ona oceni co z tym dalej.

- Operacja miała polegać na przeszczepie krzyżowym. Mieliśmy wypreparować oczy twojej mamie i Katsumi, a potem wszczepić je tej drugiej. Tak jakby... "Wymienić im oczy nazwajem" - nie wiedział jaką wiedzę medyczną posiada Nana, więc postanowił, że ubierze to w jakieś w miarę proste sformułowanie.

- To była skomplikowana operacja, nie mieliśmy na nią zbyt wiele czasu, środków ani warunków, no ale udała się. Po chwili rekonwalescencji po zabiegu obie kobiety uznały, że idą na pole bitwy walczyć. Nie wiem jak to się stało, ale wydawało mi się, że Katsumi-sama odzyskała wzrok, gdyż nie była tak zagubiona w mroku jak wcześniej. Udałem się na pole bitwy wraz z nimi, z resztą, Misae-san i Kuroi-san także. To było coś bardzo dziwnego, bo w ułamku sekundy ze szpitala znaleźliśmy się w środku pola bitwy. Tam też rozdzieliliśmy się. One ruszyły pomóc Kyoushiemu w walce, a my zajęliśmy się ochroną ewakuującej się grupy szturmowej. - sięgnął do swojej torby na moment, z której wyciągnął glinianą butelkę pełną wody. Od kilku dni tyle nie mówił, raczej ostatni towarzysze jego podróży nie byli rozmowni, więc trochę zaschło mu w gardle. Wziął dosyć duży łyk, a następnie usiadł obok Nany na skrzyni i podał jej wodę. Być może i ona chce wziąć łyk i ochłonąć.

- Jeżeli chcesz... Mam też coś mocniejszego... - Tetsu nie spożywał alkoholu często, ale zawsze miał go w swoich zapasach, często używał go w kuchni, czy też czasami przydawał się jako środek mechaniczny bądź medyczny. - Widziałem ostatnie sekundy bitwy... Jak Niebieski Kot upada na ziemię pod naporem Lisa i po prostu znika... Nawet biała zbroja tego dziwnego samuraja, którego stworzyła Katsumi, nie była w stanie go obronić. Oboje po prostu zniknęli... - i nagle go naszło... zniknęli... a przecież była z nim Katsumi. Przecież ona mogła zabrać ich z pola bitwy tak samo, jak przeniosła ich ze szpitala do walki. To tylko przypuszczenia, ale... Musi to przekazać Misae! Tetsuro rozejrzał się, jednakże jej tutaj już nie było...

- Widziałem jak twoja mama walczyła... jak mówiłem... Jak lwica... - dodał na sam koniec, upijając kolejny łyk wody, a następnie pochylając się do tyłu i patrząc w niebo. Miał nadzieję, że nie zanudził Nany swoja opowieścią. Wiele rzeczy jeszcze nie padło, wiele pominął, jak chociażby to, że posiada tą pieczęć, którą pozyskał cichcem w trakcie zabiegu. Jeżeli oczy Uchiha skrywają tak wiele mocy, to ta pieczęć może być czymś, co na pewno warto mieć w swoich zbiorach, tak w razie czego...

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 15 kwie 2024, o 22:41; Forum: Fuyuhana (Osada Rodu Ranmaru); Temat: Szpital; Odpowiedzi: 280; Odsłony: 13124

Re: Szpital

"W11 - Wydział Śledczy"
Misja C - Shiori
Lato 394 roku
kolejka: 14 / 14+

W Szpitalu dział się mały dramat i to nie związany ze zdrowiem... no może nie do końca, gdyż jakieś niebezpieczne narzędzia były jego częścią. Nasza bohaterka starała się trzymać fason, czego niestety nie można było powiedzieć o zakładniczce. Kobieta coraz gorzej radziła sobie ze stresem, była cała czerwona i ciężko jej się oddychało, zaraz albo upadnie, albo zacznie się rzucać i bronić przeciwko porywaczowi. Żadna z tych opcji nie była korzystna, to on miał tutaj ostrze i wydawało się, że wie jak z niego korzystać. WIęc lepiej go nie prowokować, a przynajmniej nie bez planu.

Shiori starała się jak mogła. Próbowała go zagadać, może chciała wybić go ze skupienia, a może po prostu kupić więcej czasu do przybycia kogoś, kto będzie w stanie pomóc. Zadane pytanie spowodowało, że mężczyzna znowu się zatrzymał i skupił wzrok na naszej bohaterce. Przyglądał jej się przez chwilę, tak jakby chciał wyczuć w co ona pogrywa.

- To nie tak miało być... - mężczyzna westchnął. Widać, że mimo motywacji, która pchała go do przodu, było coś, co ciążyło mu w jakiś sposób na sercu. Szybko jednak zreflektował się. Przecież nie będzie się spowiadał jakiejś medyczce, która każdą kolejną sekundę mogła planować jak wyjść z tej ciężkiem sytuacji. Każda dodatkowa sekunda to też czas, kiedy przypadkiem może ktoś wrócić do szpitala, a wtedy już nie będzie tak kolorowo.

- Mogę przystać na twoją propozycję. Z drzwiami sobie poradzę, jeśli będą zamknięte. Odepnij swoją torbę shinobi i rzuć na tamto łóżko. następnie klęknij pod ścianą z zamkniętymi oczami, twarzą do ściany i rękoma wyciągniętymi do tyłu. Bez żadnych sztuczek, Rozumiemy się? - Przyglądał się on dosyć mocno dziewczynie, chcąc w ten sposób wymusić na niej działanie. Następnie spojrzał na trzymaną zakładniczkę.

- Ty także masz być spokojna i bez numerów. - powiedział do kobiety, prowadząc ją powoli w stronę innego z łóżek. Cały czas miał ostrze przyłożone do jej szyi, więc jeżeli Shiori zależało na jej zdrowiu, czy też życiu, to powinna poważnie podchodzić do jego rozkazów. Jeden zły ruch i będą w tym pokoju tylko dwie żywe osoby...

Kagamatsu - Obrazek
Mama Shiori
Tohiro Ishida
Ranny Żołnierz
Tęga Pielęgniarka
Ruda Pielęgniarka
Porywacz

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 15 kwie 2024, o 21:32; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Bogata dzielnica; Odpowiedzi: 9; Odsłony: 71

Re: Bogata dzielnica

"Kandydat"

Misja B - Rokudo Gaika
Lato, Rok 394 kalendarza forumowego

kolejka: 5 / 17+

To była cicha i spokojna dzielnica. Więc kiedy nasz bohater wraz z patrolem biegli na miejsce, wielu ludzi wyglądało przez okna aby zobaczyć kto zakłóca im spokój. Na szczęście dla nich, byli to tylko strażnicy, więc mogli wracać do swoich wieczornych obowiązków i nie przejmować się tym, co tutaj będzie się zaraz działo. A zapowiadało się dosyć ciekawie. Gdy tylko straż dotarła pod wskazane miejsce, rozdzielili się w celu przeszukania okolicy. Dowódca patrolu został na miejscu, rozsyłając swoich ludzi, chciał on zamienić kilka słów z Junem, jednakże ten postanowił się ulotnić pod pretekstem wezwania wsparcia. Dziwne, skoro już jednego po to wysłali a nie było żadnego nowego śladu, który miałby utrudnić sprawę. Dowódca odwrócił się za nim i nawet zaczął biec, jednakże strażnik był szybszy... dużo szybszy.. Tak więc nasz heros mógł zniknąć w jakiejś bocznej uliczce, po czym schować się w dogodnym punkcie informacyjnym, czyli na dachu.

Chwilę po tym jak Gaika stał się ciemniakiem (czyli mieszkańcem cienia), dostrzegł on jak do zaułka podbiega dowódca i rozgląda się, tak jakby go szukał. Nie dostrzegł on naszego fana mroku, więc pokręcił głową i znowu truchtem wrócił do miejsca, gdzie zebrali się już pozostali. Rozmawiali oni o czymś, jednakże nasz heros nie był w stanie tego usłyszeć. Mógł więc założyć, że po prostu wrócili do jedzenia pączków, co robią wszyscy strażnicy. Wiadomo.

Gaika obserwował dom, jednakże niewiele działo się w okolicy. Dom musiał być pusty, żadne światło się nie paliło nigdzie, a także żadne odgłosy nie dochodziły ze środka. Jedynie otwarte okno kusiło tym, aby zerknąć do środka. Za to po ulicach co jakiś czas przechadzali się strażnicy, jednakże nie było w ich zachowaniu nic podejrzanego, po prostu rozmawiali ze sobą, pilnując aby tutejszym bogaczom nic nie przeszkodziło spokojnego snu. A no tak, gdyż czas płynął i robiło się coraz ciemniej. Ulice zaczynały być rozświetlone lampionami, jednakże poza tym, dalej nic się nie zmieniło. W domu nie było nikogo. Aż tu nagle..

Nagle nasz heros usłyszał jak coś przewala się w pokoju. Odgłos jakby ktoś przewrócił szafę, do tego zwierzęce wrzaski, to musiał być jakiś kot! Chwilę później, kiedy wszystko znowu się uspokoiło, na okno wszedł biały jak śnieg kot. Usiadł on tam i spoglądał do środka w skupieniu. Trwało to kilkanaście sekund, no może nawet minutę, po czym po prostu zeskoczył gdzieś na ziemię i odszedł w stronę ogrodu, całkowicie tracąc zainteresowanie tym, co działo się w pokoju, jeżeli oczywiście działo się tam cokolwiek, gdyż to nie jest niemożliwe. Tak więc w kwestii naszego bohatera pozostaje, czy dalej ślęczy na tym dachu, czy może jednak chce ruszyć w stronę jakiegoś tropu, a jeśli tak to jakiego, mógł przecież zająć się domem, dowiedzieć się co zamierza kot, a może ustalić gdzie tak na prawdę jest gospodarz i czemu tak późno wraca do domu. A było jeszcze kilka innych możliwości...

[/akap]

Tarao
Strażnik z patrolu

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 14 kwie 2024, o 23:34; Forum: Bank; Temat: [$$]; Odpowiedzi: 47; Odsłony: 899

Re: [$$]

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 14 kwie 2024, o 23:33; Forum: Rozliczenia PH; Temat: [PH] Tetsurō; Odpowiedzi: 66; Odsłony: 1211

Re: [PH] Tetsurō

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 12 kwie 2024, o 18:55; Forum: [Event] Ostatnia Bitwa o Kōtei; Temat: [Event} - Miasteczko Sarufutsu; Odpowiedzi: 151; Odsłony: 4019

Re: [Event} - Miasteczko Sarufutsu

Ostatnia Bitwa o Kōtei

EVENT
Miło było choć na chwilę wrócić do normalnego świata, gdzie dzieci były dziećmi i kłóciły się ze swoimi rodzicami, a nie walczyły o życie broniąc swojej ojczyzny. Ai była uroczą dziewczynką, która mimo tego, jak ostatnie wydarzenia ją skrzywdziły, dalej pozostawała sobą, ten entuzjazm był czymś, co na pewno Zielonowłosy zapamięta. Marionetkarz pożegnał się z młodą kunoichi oraz jej ojcem, a następnie udał się z Osamu we wskazaną stronę. Teraz najważniejsze było odnaleźć jego siostrę aby upewnić się, że przetrwała całą tę walkę.

- Nie widziałem nigdy osobiście jak walczy, ale skoro został wybrany jako dowódca naszych oddziałów tutaj, to na pewno nie jest byle kim. A skoro mówisz, że jest aż tak silny, to na pewno w niego nie wątpię. Szkoda tylko, że nasze siły i tak nie były wystarczające. Nie mówiąc już o tym, że wiele innych klanów nie wysłało nikogo. Gdyby tylko inne regiony potraktowały sprawę poważnie, to może świętowalibyśmy dzisiaj w murach Kotei, a nie tutaj, czekając na kolejne wieści o ruchach dzikich. - Jak zwykle trochę się rozgadał, no ale wolał podzielić się swoim punktem widzenia z towarzyszem, szczególnie, że wydawało się, że obaj rozumieli sytuację w ten sam sposób.

Rozmowa w końcu zeszła na Kuroi'a gdyż dotarli do miejsca, w którym działa się cała akcja. Tutaj ich zdania się rozbiegały, głównie dlatego, że Tetsuro nie był w pełni świadomy tego, czego dokonał stary Kuma, no i znali się wcześniej, więc kojarzył go raczej pozytywnie.

- Co tak na prawdę zrobił Kuroi, że sprawa jest tak poważna? Przepraszam, ale nie znam szczegółów a znam go jakiś czas i nie uważam, aby był jakimś złoczyńcą. Przybył tutaj z własnej woli, tak jak my. - Zapytał swojego kompana z ciekawości. Musiało to być coś poważnego, skoro chciano to zrobić tak publicznie, no i sam Taisho-sama musiał interweniować...

Chwilę później dołączył do nich ich dowódca. Tetsuro skłonił się przełożonemu, tak jak wojskowy sznyt nakazywał. Wyglądał on dużo lepiej niż w momencie w którym dotarł do szpitala, to dobrze, znaczyło to, że Zielonowłosy dobrze wykonał swoją robotę i wszystko się ładnie goi. Mogą pozostać jakieś blizny, no ale na to nie był w stanie nic poradzić. Z resztą, tacy wojownicy jak Taisho noszą takie ślady po walkach z dumą, jako przestroga dla przeciwników, ale także dla nich samych. W końcu najgorszą rzeczą jest zapomnieć o tym, że jest się śmiertelnym.

- Taisho-sama. Czy widziałeś może gdzieś w okolicy moją siostrę - Yurikę? Próbuję ją znaleźć od kiedy przybyłem tutaj chwilę temu, jednakże ciężko znaleźć jedną osobę w tak gęstym tłumie uchodźców, a na pewno się o mnie martwi.. Szczególnie, jeśli doszły ją słuchy o tym, że zostałem na polu walki jako jeden z ostatnich.. - trochę posmutniał. Dopiero do niego dotarło jak szalonym i głupim pomysłem było to, co wraz z Misae i Kuroi'em zrobili na polu walki. Szybko jednak się zreflektował. Nie wiadomo ilu ludziom dzięki temu uratowali życie, a im samym nic się nie stało...

- Oczywiście, udamy się wraz z tobą do Kinkotsu, jeśli taka jest twoja wola. I tak Atsui jest w miarę po drodze. Później udamy się zdać raport naszej Shirei-kan. - w trakcie całej bitwy wydarzyło się kilka rzeczy, o których przywódczyni powinna się dowiedzieć. Właśnie, przywódczyni! Przecież dała mu misję, którą przy okazji miał wykonać, będąc w tej okolicy.

- Taisho-sama, a widziałeś może jeszcze Kunisaku Ario? Podobno miał się tutaj pojawić, mam dla niego list od Shirei-kan... - Nagle tyle rzeczy zaczęło wracać do jego głowy. Tyle jeszcze powinien zrobić zanim będzie mógł opuścić te mury. Jeżeli mu się nie uda odnaleźć Ario to list pewnie wyśle kurierem, jeśli tylko dowie się gdzie go odnaleźć. Chociaż wolał wręczyć go do rąk własnych...

No i była jeszcze jedna sprawa, w sumie najsmutniejsza z tych wszystkich. Dotycząca jego zmarłej pacjentki. Nie wiedział o niej zbyt wiele, jednakże poprosiła jego oraz Kuroi'a o coś przed rozpoczęciem przeszczepu. Mimo, że przeżyła przeszczep i ruszyła do walki, to nie miała okazji spotkać się ze swoją córką - Naną, gdyż poległa w trakcie walki z lisem. Nie bardzo wiedział jak ją odnaleźć, jednakże w tym całym zamieszaniu był ktoś, kto powinien wiedzieć. Nie wiedział za wiele o Masahiro, jednakże plotki się rozchodziły, słyszał, że za jakiś czas on ma objąć stanowisko Shirei-kana, Ktasumi i Kamino także były blisko związane z władzą w tym klanie, choć nie do końca rozumiał jak, więc powinni się znać. A skoro się znali, to zapewne też zna on jej córkę. Tetsuro nie wiedział ile lat ma dziewczynka i jak ciężka będzie rozmowa z nią o śmierci jej matki, jeżeli jest w wieku Ai, to może nawet pójdzie nieźle, gorzej jak będzie jeszcze mniejsza. Pamiętał jak on i Yurika przeżywali zaginięcie ich rodziców. Tak więc... to może być trudna rozmowa.. ale najpierw trzeba złapać trop. Przeprosił on Taisho i Osamu na moment, a następnie podszedł do Masahiro, który stał z boku całego zamieszana dotyczącego Kuroi'a i się przyglądał. Skłonił mu się, tak jak nakazywały zasady dobrego wychowania, w końcu był wyższy stopniem od niego.

- Masahiro-sama. Przepraszam, że przeszkadzam, ale chciałbym zająć Ci moment. Jestem Ishara Tetsuro, z Sabishi. Byłem członkiem Grupy Medycznej i brałem udział w operacji Katsumi-sama oraz Kamino-sama. Kamino-sama poprosiła mnie abym porozmawiał z jej córką - Naną... - Zastanawiał się czy kontynuować, jednakże każdy dosyć łatwo wywnioskuje w jakim momencie miał odbyć tę rozmowę.

No i nagle niespodzianka. Okazało się, że "Córeczka" dorosłą kobietą, z resztą bardzo urodziwą i niewiele młodszą od samego Zielonowłosego. Jak tak szybko odkrył jak wygląda? No bo... stała ona obok i chwilę temu rozmawiała z Masahiro... Trochę klops, trochę rozwiązanie jego problemu. Podziękował skinieniem głowy Masahiro za wskazanie, a następnie przeniósł on wzrok na Nanę. W jego głowie wyglądało to zupełnie inaczej, spodziewał się młodej dziewczynki, której wszystko będzie musiał wyjaśnić. Teraz chyba będzie łatwiej...

- Nana-san. - spojrzał jej prosto w oczy. - Jak przed chwilą wspomniałem, byłem jednym z medyków, który brał udział w operacji twojej mamy. W raz z nią i jej siostrą przeszedłem też na pole walki... Ona.. zanim zaczęła się operacja, poprosiła nas, że jakby coś się stało, mamy Cię przeprosić, że nie miała okazji się z tobą odpowiednio pożegnać. Poprosiła, żebyśmy zapewnili Cię, że zrobiła wszystko, abyś miała jak najlepsze życie. Chciała, żebyś żyła dalej i była szczęśliwa, jakkolwiek się tylko twoje życie ułoży... - nagle po policzku Tetsuro spłynęła łza. Właśnie sam sobie uświadomił, że on nigdy takiej rozmowy nie miał. Nie poznał nikogo, kto byłby przy ostatnich chwilach swoich rodziców, on także nie miał okazji się z nimi pożegnać. Szybko jednak starł swoją łzę, nie ona była teraz ważna. Spojrzał na Nanę, nie wiedział w jaki sposób zareaguje, nie wiedział czego się spodziewać, tak więc czekał na jej reakcję, zastanawiając się, czy będzie potrzebowała czasu dla siebie, czy może będzie chciała o czymś porozmawiać. Niekoniecznie z nim, przecież on sam był tylko nic nie znaczącym dla niej lekarzem... No ale w razie czego, to jeszcze przez moment tutaj stał... No chyba, że nie potrzebowała go, to wtedy ruszył dalej szukać swojej siostry...

Przejdź do posta

Znaleziono 1204 wyniki

Strona 2 z 81
- Przejdź do strony:
Poprzednia
1
2
3
4
5
…
81
Następna

Wyszukiwanie zaawansowane