Wysłuchawszy odpowiedzi, mnich z lekkim uśmiechem na twarz zebrał myśli by odpowiedzieć.
- Wioska powyżej potrzebuje kapłana, przysłali mnie tutaj bym przekazał tą informację. Maja miejsce na świątynie, lecz brakuje im właśnie ów kapłana, który by tam się udomowił i rozpoczął budowę.
Odparł. No teraz będzie trzeba się udać po kapłana i go tutaj przyprowadzić, po całej ceremonii będzie można kontynuować rozmowę.
- Udam się po niego, później kontynuujemy rozmowę.
Dodał, po czym lekko się ukłonił i ruszył wskazaną drogą. Nie powinien też zajmować im tyle czasu, w końcu muszą wszystko przygotować do ceremonii. Nie powinno się narzucać opóźnień nikomu, nawet rozmową. Trzeba uszanować ich pracę, rozmową mogą się zająć w wolnym czasie.
Przy okazji udając się po kapłana, mnich zwiedzał pozostała część miejsca.

Podziękowawszy staruszce za informację, mnich ruszył w kierunku świątyni. Może będzie wstanie coś pomóc, jeżeli chodzi o przygotowania, zanim znajdzie młodego kapłana. Przekazanie mu wieści może poczekać kilka chwil, ważniejsza jest inicjacja. Tak więc swoim spokojnym marszem, Masumi dotarł na miejsce. Całkiem przyzwoita świątynia, widać było dziś tutaj ruchliwie. Przygotowania trwały, więc czemu by nie spytać, czy nie potrzebują dodatkowych par rąk do pracy. Podchodząc bliżej pierwszej napotkanej osoby, mnich z uśmiechem na ustach zaczepił.
- Wybaczcie, że wam przerywam przygotowani, ale czy może nie potrzebujecie pomocy?
Co prawda też nie powinien zapominać o swoim zadaniu, które zostało mu ofiarowane. Tak więc może przy okazji, przy pomaganiu spotka też ów młodego kapłana.
- Przy okazji, przybywam w sprawie młodego kapłana. Chciałbym z nim zamienić kilka słów.
Dorzucił, po czym spokojnie oczekiwał na odpowiedzi.



Wiedza -

  Ukryty tekst

Mając podróż za sobą, mnich na chwilę postanowił zatrzymać się przed głębszym wkroczeniem do wioski i przyjrzeć się osobom w białych szatach. Najlepiej będzie wypytać każdego napotkanego o tutejszego kapłana. Co prawda dużo informacji nie posiada, ale ma te szczegółowe. No więc w drogę, podchodząc do osób w białych szatach. Wpierw mnich lekko się ukłonił i przywitał, a następnie zadał swoje pytanie.
- Witajcie, poszukuje tutejszego kapłana, który podobno rozmyśla nad postawieniem świątyni.
No cóż, to jedyne informacje jakie posiada. Niestety nie zna imienia kapłana albo jego ojca. Toż to trzeba będzie coś dodać, by miało to jakieś połączenie.
- Rodzina z wioski powyżej dopytuje.
No teraz można będzie jakoś powiązać, chyba. Skoro kapłan ma rodzinę w wiosce wyżej, to raczej nie będzie sporo osób do wskazania. No ale to mniejsza, zaraz po wykonaniu zadania będzie trzeba ciut pomyśleć, gdzie by tu się dalej udać. Przydałoby się opuścić góry i trochę lasów zwiedzić, jak dotąd słyszał tylko opowieści o tych miejscach lub też przeczytał w jakiejś książce. Jednak ciężko sobie wyobrazić coś, czego się w górach nie zobaczy.

Tak więc mnich wysłuchał mieszkańców, z uśmiechem na ustach przytakiwał. Kiedy wszystko się uspokoiło, ludzie ochłonęli. Masumi został wręcz dobrze ugoszczony, najadł się jak nigdy. Nie wspominając, że jedzenie było naprawdę wspaniałe. Nowe smaki, aromaty. Różniło się od tego co jadł w klasztorze. Tak więc można powiedzieć, że dzień był naprawdę udany.
Przed snem odprawione modły oraz spoglądanie na księżyc, taki jego mały nawyk, który odprawia od dziesięciu lat. Oddaje cześć bogini księżyca Tsukiyomo, by dała mu lekki i długi sen.
Nad ranem, gdy już świtało. Masumi zebrał się, zjadł lekkie i dobre śniadanie, po czym obiecał przekazać wiadomość. Znaleźć kapłana dla nowej świątyni, cóż cel bardzo dobry i przyniesie wiele dobroci. A odwiedziny nowej miejscowości będą jeszcze lepszym podarkiem dla oczu, nic tylko się radować i ruszać czym prędzej. Oczywiście mnich niechętnie przyjął podarek w formie pieniędzy, jednak wiedział, że mu się przydadzą. Wychodząc z wioski, Masumi spacerkiem kierował się ku Oniniwie. Jednak nim całkiem zatracił się w podróży, jego wzrok przykuł spory lis. Cóż za interesujące spotkanie w takim miejscu i to szczególnie spotkanie z lisem. Nakata tylko uśmiechnął się i lekko ukłonił w stronę lisa, po czym kontynuował swój marsz ku kolejnemu miejscu, gdzie czekało go kolejne zadanie do wykonania.

Tak więc mnich po obejrzeniu dokładnie dzwona i stwierdzeniu, że raczej nic tutaj demonicznego się nie wydarzyło. Postanowił obrócić na pięcie i ruszyć powoli do wioski, skoro cały problem sprawiał uszkodzony dzwon. Ludzie będą mogli odetchnąć z ulgą, że to nie były duchy ani nic z tych rzeczy.
Z jednej strony powinien zabrać dzwon ze sobą, ale nie wie czy da radę go zatargać do wioski i woli też tutaj nie wpływać na konstrukcję. Raczej kowal powinien wiedzieć jak się tym zając i jak to później zamontować. Z jego strony, to raczej był koniec tej krótkiej wyprawy do dzwonu i z powrotem. Przynajmniej teraz będzie mógł coś przekąsić i z czasem kontynuować podróż, może teraz wybierze jakąś większą osadę. Z dala od gór, w których mieszkał czterdzieści lat.
Tak więc docierając do wioski, mnich skierował się do ów poprzedniej grupki ludzi, która zleciła mu to zadanie. Teraz wystarczyło opisać problem, jakim był uszkodzony dzwon i zasugerować im wysłanie dzwona do kowala, by ten zajął się naprawą. Koniec końców, nikomu nic się nie stało i to było też najważniejsze.

Wędrówka we mgle, ale jednak jedno rozwiązanie przyniosło jakiś efekt. Uderzenie w dzwon nasiliło ból, co za tym idzie? Mnich postanowił podejść do dzwonu i go sprawdzić, nawet ryzykując większym bólem. Kto wie, może jakaś pieczęć tam była, notka? Yokai czy też nie, trzeba jakoś temu zaradzić. Tylko jak? Zniszczenie dzwona raczej nie wchodziło w grę, nie ma co bezcześcić świętego miejsca chaosem zniszczenia. Tak więc pozostaje sprawdzenie, co może być nie tak.
Kierując swe kroki ku dzwonowi, mnich zaczął odprawiać modlitwę ,,Oby mój umysł i umysły wszystkich istot zwróciły się ku Dharmie. ''
Zaczął łagodnie wymawiać pod nosem, tym samym lewą rękę ustawiając do modłów na wysokości klatki piersiowej. Otwarta dłoń z kciukiem ustawionym ku środkowi. ,,Oby nasza Dharma stała się ścieżką'' Wraz z modlitwą na ustach, mnich podszedł bliżej dzwonu. Teraz wystarczyło sprawdzić każdy kawałek, dzwon jak i resztę dookoła niego. ,,Oby nasza ścieżka oczyściła się z ułudy. Oby ułuda przejawiła się jako pierwotna mądrość.''
Wybór czterech Dharm Gampopy było akurat losowym wyborem modlitwy, przez ten ból główki ciężko było mu się dobrze skupić. Jednak stara się z całych sił, by móc kontynuować swoje zadanie.

Tak więc pozostawiając ludzi za sobą, mnich udał się swoim szybkim krokiem ku wskazanej drodze. Miał nadzieję, że uda mu się zakończyć problem, który trawi tą wioskę. Wchodząc na górę, ku kapliczce. Masumi przy okazji rozglądał się podziwiając widoki, cisza i spokój. Świeże powietrze, było całkiem normalnie. Kiedy w końcu mnich dotarł do bramy i przekroczył ją, dostrzegł posągi lisów.
- Hmm czyżby Inari?
Przez chwilę się zastanawiał, tylko czemu bóstwo płodności, ryżu, rolnictwa, lisów, przemysłu i powodzenia? A może to jest coś innego, jednak przejdźmy dalej. Dostrzegając dzwon, mnich przez chwilę stał spokojnie i wyszukiwał jakiś tropów. Jednak wszystko po kilku sekundach się zmieniło, ucisk w skroniach i to dziwne wrażenie. Odgłosy natury mieszające się z jego własnym oddechem i pulsem, było to coś dziwnego. Masumi nie miał jednak zamiaru po prostu czekać i się przyglądać. Postanowił działać w jakikolwiek sposób, tak więc w pierwszej kolejności po prostu spod rękawa wyciągnął kunai, którym postanowił cisnąć w dzwon. Po co? Nie wiadomo, metoda prób i błędów. Jak też wiadomo, żyjemy w świecie ninja, więc warto spróbować przynajmniej jednej sztuczki.
Układając pieczęć barana, mnich postanowił potraktować otoczenie techniką Kai.

Nazwa

Kai

Ranga

E

Pieczęci

Baran

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

Brak

Statystyki

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jutsu to polega na chwilowym odcięciu dopływu chakry do mózgu, dzięki czemu jakiekolwiek impulsy - również te narzucone zewnętrznie - przestają działać. Efektem tego jest uwolnienie użytkownika z dużej ilości prostszych technik genjutsu. Niestety, te silniejsze dalej będą na nas oddziaływać i trzeba je dezaktywować innym sposobem.

• Kai (bonus zależny od Kontroli Chakry)
• +60 konsekwencji dla KC od E do B
• +70 konsekwencji dla KC A
• +80 konsekwencji dla KC S
• +90 konsekwencji dla KC S+

Usłyszawszy imię starego przyjaciela, Masumi uśmiechnął się szerzej. Kazuma. Musiał przechodzić tędy z Jinem lub Saito, ciekawe co u nich słychać i jak się im powodzi . Może kiedyś dane im będzie się spotkać na drodze, albo i nie. Nie ma co o tym rozmyślać, najważniejsze teraz jest zająć się problemem wioski.
Tak więc najważniejsze szczegóły - Nawiedzona kapliczka, bóle głowy i chęć na wymioty. Nie brzmi to dość sympatycznie. Możliwe jest kilka wyjaśnień, ale czy akurat mają one sens? W pierwszej kolejności można obstawić, że w powietrzu unosi się zaraz, jakaś trucizna, gaz czy cokolwiek po czym można mieć ów objawy. Ciśnienie? Jakiś ninja, który się tam ukrywa i używa jakiejś techniki? Yokai? W sumie nie pozostaje nic innego jak sprawdzić samemu, za dużo myślenia nie pomoże. Nie wiadomo czego może się tam spodziewać. Przejmując się tym, też nic nie wskóra. Pozostaje spokój i udanie się do ów kapliczki.
- Wskażcie mi drogę i udam się tam od razu, nie ma co zwlekać.
Odparł mnich, tym samym spoglądając w niebo. Jeszcze zostało sporo dnia, więc im szybciej tym się zajmie, tym szybciej będzie mógł ruszyć dalej. Oczywiście zaraz po ugoszczeniu i uzupełnieniu zapasów. Tak więc gdy tylko mieszkańcy wskażą drogę, Masumi ruszy szybkim spacerkiem w kierunku kapliczki.

Wysłuchawszy całej rozmowy, którą prowadzili zebrani ludzie. Mnich mógł stwierdzić, że coś się wydarzyło w pobliskiej kapliczce. Duchy, Kappa, różności. Jednak nie wiadomo co tak dokładnie, brzmi to bardzo interesująco. W sumie jakby nie patrzeć, jest on odpowiednim człowiekiem w odpowiednim miejscu. Yokai i duchy, to jego mini specjalność do której przygotowywał się latami.
Wzrok przykuł niski wąsacz, który zarzucił pytaniem.
- Owszem, opuściłem klasztor by udać się w podróż.
Odparł Masumi, po czym ukłonił się lekko. Nie zwlekając z najważniejszym pytaniem, ponownie otworzył usta.
- Słyszę, że macie problemy. Jeżeli zechcielibyście mi wyjaśnić co się dzieje, może będę wstanie wam pomóc.
Dodał z lekkim uśmiechem mnich, po czym cierpliwie postanowił poczekać. Ciekawiło go, co za tutejsze problemy się rozkręcają. Może duże, albo małe. Czy tylko tutaj, czy może na całej prowincji? Nie miało to znaczenia, tam gdzie tylko będzie mógł pomóc, tam będzie.

Tak więc pierwsze kroki w nowym miejscu, mnich był pozytywnie nastawiony. Zwierzęta, dzieci, młodzież. Kwitło tutaj życie, można było dostrzec to na każdym kroku. Same odgłosy jakie tu się tworzyły, było to całkowicie nowe doświadczenie. Z czasem pewnie się przywyknie, jednak na tą chwilę warto będzie zapamiętać swoje pierwsze wrażenia. Nigdy nie wiadomo, kiedy one się zmienią na mniej pozytywne. Kilka kroków w głąb i Masumi dostrzegł niewielką grupkę ludzi, widać byli czymś zajęci.
Choć grupka ludzi rozmawiająca o czymś przykuła jego uwagę, to wpierw postanowił porozglądać się nim bliżej podejdzie. Z resztą był ciut głodny, więc bardziej rozejrzałby się za jakimś miejscem gdzie mógłby kupić jakieś pożywne śniadanko. Dawno nie jadł niczego poza chlebem, owocami i czasami jak dobrze się poszczęściło, to kawałkiem mięsa. Życie w świątyni ma swoje plusy, ale też spore minusy. Na przykład wybór jedzenia.
Jednak gdzie najlepiej się dowiedzieć o knajpie, jak nie od ludzi. Dlatego też, mnich postanowił zbliżyć się do ów rozmawiającej grupki ludzi.

Bardzo przyjemna do słuchania 10/10

Spokojnym krokiem przemierzając kolejne ścieżki, mnich rozglądał się powoli po okolicy. Podziwiając widoki oraz przeróżne zwierzaki jakie mógłby tylko zobaczyć. Jednak po dłuższej chwili w końcu dostrzegł jakieś oznaki życia, dym i chatki. Mała wioska? Nie przypominało to standardowych wiosek, które kiedyś widział. Przynajmniej tych ze szczytów klasztoru. No ale dużo nie myśląc, ani nie zawracając sobie głowy szczegółami. Masumi po prostu skierował się do ów wioski, może uda mu się zdobyć troszkę zapasów, albo jakiś informacji na temat następnego miejsca, w które mógłby się udać. Podróż choć długo nie trwała, to chwila odpoczynku się przyda. Nigdy nie wiadomo, kiedy natrafi na następną wioskę lub osadę.
Jednym z większych plusów, będzie w końcu spotkanie kogoś więcej niż tylko mnichów z którymi spędził połowę życia. Nowe twarze, nowe osobowości. Radował się niezmiernie. Dlatego też nie zwlekając, mnich przyspieszył i ruszył swoim żwawszym spacerkiem. Chciał jak najszybciej zobaczyć jak się żyje poza murami klasztoru, czy życie normalnych ludzi jest jak to opowiadali --- Bardziej chaotyczne --

Imię właściciela konta: Nakata Masumi
Stan konta: 500 Ryō