Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 29 wyników

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 29 wyników

autor: Yuki Renji: 16 cze 2024, o 13:33; Forum: Ogłoszenia Administracyjne; Temat: Dzień Dziecka 2024; Odpowiedzi: 70; Odsłony: 4500

Re: Dzień Dziecka 2024

Skandal straszny, że nowe reguły dopisane podczas rozdawania

Niemniej jednak odbieram to co moje, czyli 30 PH i 5 * 625 = 3125 LINIJEK skróconych treningów (proszę się zapoznać z dowodem rzeczowym A).

Jeszcze raz, świetna zabawa, więcej takich proszę.

Dowód Rzeczowy A

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 8 cze 2024, o 18:14; Forum: Hanamura; Temat: Główne koszary wojsk Cesarstwa; Odpowiedzi: 23; Odsłony: 3196

Re: Główne koszary wojsk Cesarstwa

Wiosna, Rok 395

Czy sam Wąsacz podchodził do swoich obowiązków poważnie? Bynajmniej. Wiedział, tylko by nie dać się złapać na niekompetencji. Im więcej on będzie miał potencjalnych haków na innych, a oni mniej na niego, to zawsze wyjdzie jego na wierzchu. Przecież sam lubił dobrze zjeść i korzystać z życia. Przez słabe zdrowie niewiele mógł tego wcześniej skosztować, a teraz był sam niczym dziecko zamknięte na noc w sklepie ze słodyczami. Pokusy czyhały z każdej strony.

Pijacy i narkomani, którzy byli jego kolegami po fachu, również byli potrzebni. Mieli jakieś miejsce w całej hierarchii i dzięki swojemu uzależnieniu stawali się dość prości w kontrolowaniu. Do jednych wystarczyło przynieść kilka buteleczek sake, a do drugich nieco opium. Od razu wzrastały chęci do wykonania nawet najtrudniejszych obowiązków dla kolegi, który przecież ich tak doskonale wspierał.

Pozdrowił Koriego uśmiechem i skinieniem. Nie było mowy, że ich współpraca w przyszłości okaże się równie owocna, jak teraz. Młodzik był zbyt porywczy w swoim myśleniu i działaniu. Miał też stanowczo za długi język, jak na gust Renjiego, który wolał nie być później łączony z wywrotowym elementem. Z łatwością mogło to zrujnować jego plany na dalszą karierę w armii. Najważniejsze jednak było wstrzelić się w idealny moment, tak by wyciągnąć z tego, jak najwięcej korzyści.

W sali przesłuchań, którą z łatwością można było pominąć z izbą tortur, miał tylko jedno zadanie. Wyciągnąć z podejrzanego jak najwięcej, wkładając w to jak najmniej wysiłku. Układ idealny w jego mniemaniu. Patrząc na stan więźnia i poszczególnych narzędzi, było widać, że argument kija już wykorzystano. Marchewka była znacznie słodszą alternatywą. Czymś, co jegomość mógł teraz przyjmować z otwartymi rękoma, cieszyć się chwilą wytchnienia. Renji nie był też sadystą i sprawianie bólu nie sprawiało mu wcale radości, więc układ iście idealny. Niech tylko zacznie mówić. – Zacznijmy może od początku. Jestem Renji, a was jak zwą? – Otwarcie rozmowy od przedstawienia się i przekazania rzekomej władzy nad informacją była idealną okazją na to, by brodacz mógł puścić farbę. Zalać jego umysł przyjemnościami, a następnie zakręcić ich dopływ, gdy nie będzie współpracować.

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 3 cze 2024, o 18:23; Forum: Hanamura; Temat: Główne koszary wojsk Cesarstwa; Odpowiedzi: 23; Odsłony: 3196

Re: Główne koszary wojsk Cesarstwa

Wiosna, Rok 395

W żołnierskim światku najważniejsza była użyteczność. Renji się ze swoich zadań wywiązywał świetnie. Nigdy nie zadawał pytań i wykonywał je co do joty. Tam, gdzie było trzeba, to oczywiście okazywał się ślepy i głuchy, bo jak dobrze wiadomo – wojna wojną, ale biznes toczy się swoimi sprawami. Sprawa handlarza alkoholem była typową pokazówką, dla opinii publicznej, że działania są podejmowane i poważne akcje przeprowadzane. Śmierć jednego z zielonobrodych kupców była zupełnie przypadkowa, a przypisywanie większej roli wąsatemu mijało się z celem. Oczywiście nie zamierzał się wykłócać o swoje, ale prawda była po jego stronie. Głupi wypadek uniemożliwił Yukiemu wykonania wyroku na wywrotowcu, który przyczynił się do zmniejszenia kiesy Cesarstwa, przez nie uiszczenie odpowiedniego podatku. Tylko głupcy i szaleńcy mogli się wykłócać o tak elementarną kwestię, jak nieuregulowanie danin. – Na pewno robili, co mogli. – Uciął temat, uśmiechając się porozumiewawczo. Kori miał tendencje do wyrażania na głos niezbyt popularnych opinii, które mogły wywołać zainteresowanie nieco smutniejszych panów z kontroli wewnętrznej. Wiadome było, że wszyscy chcieli tego uniknąć. Fakt, że jednak znów zainteresowano się tym drobnym kupczyną, był jednak dość ciekawy. Motywy władzy były całkiem zagadkowe, ale rozkazy należało wykonywać co do joty.

Mijając grube, metalowe drzwi dostał się do miejsca, które na pierwszy rzut oka spowodowałoby mocne zmarszczenie nosa. Dla wąsacza to jednak nie była pierwszyzna i miał już swoje odbębnione. Tutaj by trafił nieszczęśnik, którego zaczął gonić na cytrusowym targowisku, na bardziej wnikliwej rozmowie. Na jego szczęście jednak los okazał łaskę, bo po Renjim nie było się co jej spodziewać. – Jasne. Nie ma co się niepotrzebnie znęcać. – Powiedział z uśmiechem. Faktycznie tak uważał. Nie było sensu przeprowadzać rozmowy w takiej atmosferze, a sam Yuki niespecjalnie lubił sobie brudzić rączki.

Nie dał po sobie poznać, ale to dość mocne klepnięcie najpewniej pozostawi siniaka na jego barku. Pożegnał przełożonego gestem ręki i wracając do swojego neutralnego wyrazu twarzy, wkroczył do salki, której centralnym punktem był więzień. Renji rozejrzał się szerokim łukiem po celi, po czym pokręcił głową z dezaprobatą. Tyle brutalnych sposobów na wyciągnięcie informacji, a przecież wystarczyła zwykła rozmowa! Wystarczyło okazywać drugiej osobie szacunek, to ona sama odpłaci się tym samym. Oczywiście pewien zestaw zdolności, związanych z manipulacją chakry znacząco ułatwiało „otwarcie się” bardziej milczącym typom. Oczywiście to była tylko drobna pomoc, nic nie było w stanie zastąpić starej, dobrej charyzmy. – Jasna cholera! Co oni sobie myślą, tak was traktować!? – Oburzenie w jego głosie było całkiem prawdziwe. W końcu biedaczek musiał mieć ciężko, ale Renjiemu było znacznie gorzej! Musiał się temu przyglądać! – Jesteś spragniony? – Podszedł do blatu, gdzie stały wszystkie te metalowe narzędzia tortur i nalał z dzbanka wody do drewnianego kubka. Kijem już najwyraźniej próbowano. Przyszła pora na marchewkę. Jeśli usłyszał od ujętego, że chce wody, to ten oczywiście mu ją podał i nawet napoił mężczyznę. W końcu ciężko robić to samemu, będąc tak związanym.

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 28 maja 2024, o 22:34; Forum: Hanamura; Temat: Główne koszary wojsk Cesarstwa; Odpowiedzi: 23; Odsłony: 3196

Re: Główne koszary wojsk Cesarstwa

Wiosna, Rok 395
Dziewięć miesięcy minęło, jak z bicza strzelił. Renji je spędził, dostosowując się do nowych warunków, jakimi było życie na własną rękę. Początkowo był wręcz upojony nowo odkrytą wolnością. Szybko jednak dopadło go znużenie oraz wyczerpały się finanse na bardziej wystawny tryb życia. Wbrew temu, co mu wcześniej wmawiano, to przebywanie na świeżym powietrzu dobrze wpłynęło na jego zdrowie. Nie dostawał już tak szybko zadyszki po dłuższych spacerach, a z czasem pozwalał sobie na lekkie truchtanie.

Nie miał łatwego początku z resztą cesarskich żołnierzy. Na początku nie obyło się bez przepychanek, bo w końcu dostawał lepsze traktowanie od innych. Takie zalety kukły propagandowej, jaką się stał dla aparatu represji. Nie widział on w tym nic złego, a z czasem szorstkie zachowanie wyraźnie zmiękło. Wystarczyło tylko w odpowiednich momentach postawić kolejkę w karczmie, czy zrobić jedną, czy dwie przysługi. Nic zbyt angażującego, bo przecież nie chciał zostać chłopakiem na posyłki. To on powoli budował sobie rozeznanie, kto taki by się idealnie nadawał do tej roli w jego najbliższym środowisku. Tak się składało, że Kouri był stanowczym przeciwieństwem tego, co wąsaty szukał. Wyższy stopniem najczęściej sam przekazywał mu zadania. Początkowa niechęć jednak szybko uległa poprawie, gdy Yuki wyczuł, jak bardzo należało mu nadskakiwać, aby nie nastąpiła dodatkowa irytacja jego zachowaniem. Stopniowo tonował swoje zachowanie, by móc porozumiewać się z nim w miarę swobodny sposób. Transakcja wymiany korzyści była stanowczo najlepszym układem, jaki miał z kimkolwiek w koszarach. Prosty, pragmatyczny i elegancki. – Ech, gdzie on się uchował, że tyle go musieliśmy szukać? – Ważny był nacisk, by stanowczo wskazać winę jeńca, za przedłużający się pościg, a nie nikogo z oświeconych przybocznych cesarza. Tak nakreślony obraz zdejmował jakiekolwiek podejrzenia, że brunet mógł postąpić inaczej przy próbie aresztowania krewniaka ich więźnia. Niechęć do dawania z siebie mniej, niż minimum nie była dobrze widziana pośród niektórych kolegów, co mieli nieco bardziej idealistyczne spojrzenie na służbę. – Zajmę się tym teraz. Myślę, że będę najskuteczniejszy, zwłaszcza że byłem ostatnim, który rozmawiał z jego braćmi. – Uśmiechnął się delikatnie, pod gęstym, dobrze przystrzyżonym wąsem. Wyciągnięcie z niego informacji o wywrotowcach będzie dobrze wyglądało w jego aktach i najpewniej pozwoli mu na szybszą promocję. Och, jak będzie wspaniale móc pomiatać innymi i przydzielać im durne zadania! Niemal się uśmiechnął na samą myśl. Nie tak sztucznie, ale razem z oczami.

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 22 maja 2024, o 18:37; Forum: Hanamura; Temat: Cytrusowe Targowisko; Odpowiedzi: 71; Odsłony: 9339

Re: Cytrusowe Targowisko

Świetnie wykonane zadanie, w którym nie musiał się specjalnie mocno wysilać, znacząco poprawiła nastrój wąsacza. Kątem oka zarejestrował zniknięcie trzeciego z muszkieterów, ale nie był to już jego problem. Zadanie miał proste, a nadgorliwość była gorsza od faszyzmu. Ten zresztą już chyba na dobre się zadomowił w opresyjnej atmosferze, jaka panowała w stolicy. Nie tyczyło to jednak wszystkich, bowiem ci po stronie aparatu państwowego mogli się cieszyć dodatkowymi swobodami. W końcu to oni wykonywali wolę wielce nieomylnego Cesarza.

Renji korzystając z okazji, że znajdował się na targu, wyszukał sobie jakichś smakołyków, którymi będzie mógł zajadać w drodze powrotnej do koszar. Ryżowe ciasteczka i gorąca herbata idealnie się wpasowywały w chłodny klimat Morskich Klifów. On zresztą już czuł, że końcówki uszu niebezpiecznie się zaczerwieniły i na jego bladej twarzy pojawił się już różowy rumień, co poznał po delikatnym mrowieniu na policzkach. Trzeba było się spieszyć z zakupami i wracać do ciepła koszar.

Przed nim była jeszcze papierkologia i składanie raportu. Zamierzał spędzić na tym większą część dzisiejszego dnia. W końcu nie mógł się przepracowywać, ze swoim zdrowiem. Najważniejsze było to, że wszystko się ładnie rozwiązało i miał nad czym pracować. Może następne zadanie będzie równie proste? Po cichu na to liczył.

z/t do -> klik

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 17 maja 2024, o 16:52; Forum: Bank; Temat: Yuki Renji; Odpowiedzi: 2; Odsłony: 153

Re: Yuki Renji

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 17 maja 2024, o 16:51; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Yuki Renji; Odpowiedzi: 3; Odsłony: 169

Re: Yuki Renji

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 15 maja 2024, o 20:38; Forum: Hanamura; Temat: Cytrusowe Targowisko; Odpowiedzi: 71; Odsłony: 9339

Re: Cytrusowe Targowisko

Śmierć lubi płatać figle. W tym wypadku jednak nie tylko ten, który został obdarzony jej łaskawym uściskiem, był odbiorcą całego żartu. Wąsaty przedstawiciel władz cesarskich jak oparzony odskoczył od ciała, które powoli gasło, wraz z sączącą się juchą z szyi brodacza. Nie chodziło o żadne przesądy, że trupów nie należy dotykać, co to, to nie. Nie chciał po prostu pobrudzić swojego kołnierza czerwoną breją, która płynęła również i w jego żyłach. Strasznie trudno się to spiera. Następnie tak, jak każdy odpowiedzialny obywatel Hanamury doszukał się sylwetki strażnika, aby pomachać mu ręką do siebie, przyzywając do miejsca zdarzenia. Trzeba było spisać protokół, a on takimi rzeczami zajmować się nie będzie. Jego robota tutaj była właściwie zakończona, bo kupiec został przykładnie ukarany, chociaż może bez specjalnych fanfarów czy innych wodotrysków. Jak już kwestie formalne miał za sobą, to przyglądał się, z leciutkim zainteresowaniem jak uchodziło z niego życie, a oczy zaczynały przypominać te wszystkie rybne towary, którymi tak chętnie obracał. Czy to też była jakaś forma wolności? Być może, ale jeszcze nie będzie się tym interesował. Kiedy nadejdzie, to będzie czekał.

- Wypadek miał przy pościgu. – Wytłumaczył krótko krawężnikowi, jaki był przebieg zdarzeń. – Jak będzie już w kostnicy, to prześlijcie wiadomość do koszar. – Schylił się nieco bliżej i do ucha jednego z nich wyszeptał swoje imię i nazwisko. – Szukajcie Yukiego Renji. – Jeżeli mieli do niego jakieś pytania, na które mógł odpowiedzieć, to zrobił to z czystej uprzejmości. Po przedstawieniu się jednak nie spodziewał się, by chcieli specjalnie zajmować jego czas. Niby grali w tej samej drużynie, ale on wiedział, jak na niego reagowano, toteż jeśli był wolny, to ruszył sobie wolnym krokiem ku swojemu tymczasowemu domu, gdzie jego zadaniem było złożyć raport Aato. Przy tym zadaniu nawet nie pobrudził sobie specjalnie rączek. Trzeciego z braci jednak odwiedzi nieco później, bo coś mu mówiło, że ten będzie chciał sponsorować wschodzącą gwiazdę armii oraz swojego klanu. No, przynajmniej tego, co z niego pozostało. Miał ku temu dość dobre argumenty, ale to pieśń przyszłości.

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 9 maja 2024, o 22:48; Forum: Hanamura; Temat: Cytrusowe Targowisko; Odpowiedzi: 71; Odsłony: 9339

Re: Cytrusowe Targowisko

Pan Wąsacz nie był jedynie aktorem w tym dramacie, ale również aktywnym widzem. Obserwował wszystko i wyciągał wnioski. Fakt, że drugi z braci ruszył w długą powiedział mu całkiem sporo o tym, co takiego właśnie się tutaj wydarzyło. Surowe prawa Cesarstwa zostały złamane w dwóch punktach. Pierwszym był nielegalny obrót dobrami, które wymagały stosownej licencji. Drugą, znacznie poważniejszą zbrodnią były przedstawianie publicznie opinii, powszechnie uważanych za wywrotowe, dla aparatu władzy. Zgodnie z rysopisem podejrzanego, jaki otrzymał to raczej mogła zrobić jedna osoba. Tutaj jednak widać było, że nie było wszystko takie proste. Każdy z braci mógł popełnić jedną lub większą liczbę zbrodni, za które należało im się przykładne ukaranie. Z racji tego, że złapał na gorącym uczynku handlarza napojów wyskokowych, to niemal pewna była wina kandydata numer trzy. Dedukował, że to bezzębny handlarz sushi spił się jak świnia i wygadywał głupstwa o miłościwie panującym Waneko. Miał jednak szczęście, bo udowodnienie winy po poszlakach było znacznie utrudnione, a same jego zachowanie nie wystarczało, aby przykładnie go ukarać. Oczywiście mógł zrobić tutaj pokazówkę i zaszlachtować ich na oczach wszystkich, ale było to niezwykle brutalne. Co gorsza, nieeleganckie. Przemoc była narzędziem, którym nie chciał się posługiwać, gdy naprawdę nie musiał. Trzymał się więc swojego planu i ruszył za handlarzem cesarskim pomiotem, aby przykładnie go ukarać. Po brata może wróci kiedy indziej, jeśli oczywiście uda się go złapać. W ostateczności był też trzeci z braci, stoik. Ten się tylko przyglądał temu wszystkiemu niczym widz w teatrze. Z lekko głupkowatym wyrazem twarzy, na rozgrywające się przedstawianie.

Plan pościgu był prosty. Podciąć nogi uciekinierowi, by później przyszpilić go do podłoża. Najchętniej tak, aby się nie pobrudzić zanadto, w końcu pranie futra zawsze było problematycznym zadaniem. Z elegancją i gracją. Wobec cywili tez nie było sensu stosować żadnych chakrowych sztuczek.

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 7 maja 2024, o 21:43; Forum: Hanamura; Temat: Cytrusowe Targowisko; Odpowiedzi: 71; Odsłony: 9339

Re: Cytrusowe Targowisko

Patriotyzm był użytecznym narzędziem w rękach władców. Ot wmawiano masom, że należy być dumnym z własnego pochodzenia i osiągnięć. Budował też poczucie wspólnoty i określał cele na przyszłość. Niby same superlatywy, ale… No właśnie, jedno „ale”. Jak każde narzędzie bardzo łatwo było je wypaczyć. Więzy rodzinne, narodowe potrafiły tworzyć z ludzi fanatyków, którzy wszystkie swoje działania wykonywali pod dyktando przodującej ideologii. Było to zupełne przeciwieństwo wolności, jaką cenił w sobie wąsacz, dlatego też nie przesiąkł tym w swoim klanie, jak i w samym Cesarstwie. Płynął z aktualnym nurtem, podporządkowując się aktualnie najsilniejszemu. W tym wypadku było to stronnictwo Cesarza.

Zbyt długi język był powodem, dla którego można było wpaść. W tym wypadku jednak nie sam kupiec zawinił, co jego klientela. Nie robiło to jednak różnicy Yukiemu, którego podejrzenia i tak wskazywały mężczyznę już od jakiegoś czasu. Rozmowa z trzecim z braci dodała jednak tego smaczku, że prawdopodobnie można było mówić o jakimś współudziale mężczyzn. Taka reakcja przecież nie powstaje sama. Wróci jednak do tematu później, przecież mu się nie spieszy specjalnie, a nadgorliwość była gorsza od faszyzmu. – Proszę się nie martwić. My sobie tylko porozmawiamy w cztery oczy w nieco bardziej kameralnym towarzystwie. Nalegam. – Na jego twarzy wymalował się uśmiech pająka, przyglądającego się jak jego zdobycz szamocze się w sidłach. On wiedział, że już wpadł, pytanie tylko jak się będzie próbował z tego wykaraskać. Zwykły cywil nie miał wielkich szans z shinobi, nawet z takim przypadkiem, jakim był Renji. Ten jednak niespecjalnie chciał się szarpać. Wolał prowadzić jeńca przed sobą, a po pozostałych wróci przy okazji. Chociaż… Może jednak nie wróci. Warto było zachować pozór niekompetencji. Dzięki temu wciąż będą tak nieostrożni, jak tym razem.

Na poparcie swoich słów, by ten udał się z nim na spacer, poklepał rękojeść karambitu, aby nie popełniał żadnych głupstw. Pogoń za grubaskiem nie powinna być specjalnie trudna, ale on był słabego zdrowia.

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 6 maja 2024, o 19:30; Forum: Hanamura; Temat: Cytrusowe Targowisko; Odpowiedzi: 71; Odsłony: 9339

Re: Cytrusowe Targowisko

Więzi jego klanu były bardziej łańcuchami, które utrzymywały go w zamknięciu, niż prawdziwymi relacjami. Nie znaczyło to jednak, że nie rozumiał konceptu i idących za nimi decyzji. Sytuacja kupców wydawała mu się dziwaczna, zważywszy na to, że mieli różne matki. Co innego by było, gdyby pochodzili od jednej rodzicielki, a ta miała tendencje do rozpusty. Łatwiej mu by było to wszystko wyjaśnić.

Zastanawiając się nad tym faktem, ruszył oglądać towary trzeciego z braci, ale wciąż jego zmysły działały na najwyższych obrotach. Wyłapał fragment rozmowy, który zawierał kilka bardzo niebezpiecznych sformułowań. Głównie dla wypowiadającego go mężczyzny, jak i kupca, który z nim rozmawiał. – Wybaczcie, niestety praca wzywa. – Odpowiedział do szczerbatego, uśmiechając się szeroko. Za tą maską jednak niewiele było serdeczności. – Witam ponownie. – Skinął głową, przyglądając się brodaczowi. Odsłonił poła swojego futerka, ukazując odznakę shinobi wraz z rękojeścią karambitu. – Zechce mi pan opowiedzieć o tym… Ekhm… „Cesarskim pomiocie” tutaj, czy woli pan dłuższą wycieczkę? – Nie uśmiechał się, chociaż jego głos dalej zachowywał pewną wesołość. W końcu dobrze wykonane zadanie wiązało się z nagrodami pieniężnymi, a co za tym idzie lepszym życiem. A to, że kosztem innych? Tak widocznie musiało być.

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 4 maja 2024, o 19:55; Forum: Hanamura; Temat: Cytrusowe Targowisko; Odpowiedzi: 71; Odsłony: 9339

Re: Cytrusowe Targowisko

Najwyraźniej problematyczna rodzinka, nie była tylko problemem dla samego wąsacza. Renji miał słodko-gorzką relację z innymi Yukimi, z naciskiem na to drugie. Teraz jednak uwolniony od „klątwy” był sam sobie sterem, żaglem i okrętem. - I wy wszyscy tak w handlu? Niezmiernie ciekawe... - Uśmiechnął się ze zrozumieniem. Doskonale zdawał sobie sprawę, że decyzje podjęte jeszcze przed ich narodzeniem sprawili, że są w tym miejscu, gdzie właśnie się znajdowali. Co jednak spowodowało, że potencjalne wszystkie dzieciaki kogoś, kto nie bardzo potrafił utrzymać swoich spodni za długo na zadku, zdecydowały się na podobną drogę kariery? Jeszcze jakby było ich tylko dwóch, to można by było mówić o jakimś zbiegu okoliczności. Trojaczki jednak były już mocno podejrzanym zjawiskiem. Coś mu tu mocno śmierdziało i to nie wcale rybne towary od pierwszego kupca. Szyjkę butelki zanotował, ale jak każdy wybitny detektyw na tym nie zamierzał zamykać śledztwa. Trzeba było zebrać więcej materiału dowodowego i przepytać ostatniego z ferajny. - Poproszę tamte. - Wskazał najbardziej odległe słodycze, tak aby brodacz ustawił się do niego tyłem przy podawaniu. Korzystając z okazji, wychylił się nieco bardziej, by zweryfikować czy to faktycznie było coś, czego tutaj szukał na rozkaz swoich przełożonych, czy też może jakiś napitek na własny użytek. Jak już tamten się odwrócił, to ten wrócił do swojej niewinnej postury, kiwnięciem podziękował za produkty, sypiąc z sakiewki odpowiednią ilość monet, po czym udał się do trzeciego muszkietera. Tutaj nie zamierzał się jeszcze witać, tylko wpierw pooglądać co takiego ciekawego wystawia i dla jakiej klienteli skierowane miał usługi.

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 1 maja 2024, o 10:47; Forum: Hanamura; Temat: Cytrusowe Targowisko; Odpowiedzi: 71; Odsłony: 9339

Re: Cytrusowe Targowisko

Zbył pytania kandydata numer jeden, bo przecież bogacze nie zwracają uwagi na takie przyziemne sprawy. Czy przyjęcie na trzydzieści osób to było mało? Trudno było jednoznacznie stwierdzić. Wszystko to zależało od perspektywy. Wąsacz w dużej mierze większość posiłków jadł samotnie. Gdy jeszcze był pod kuratelą klanu, to najczęściej w towarzystwie rodziców. Dla niego to całkiem spora impreza. Niemniej jednak teraz stanął przed zupełnie nowym wyzwaniem, bo prawdopodobnie wchodziły tutaj jakieś kwestie pokrewieństwa. W tym mieście kupcy najwyraźniej dwoili się i troili, aby zwiększyć swoje zyski. W tym wypadku było to niemal dosłowne. Podobieństwo było uderzające, a różnice stosunkowo niewielkie. - To wy jakaś rodzinka, huh? - Skomentował na głos, głową wskazując poprzedniego typka. Trzeba było w końcu jakoś zagaić do brodacza. Skoro pytanie o jego towary nie spotkało się ze specjalnym entuzjazmem, to temat pokrewieństwa był jednym z tych bardziej chwytliwych. Nikt jednak nie mógł zarzucić Renjiemu, że on sam specjalnie zagłębiał się w ten temat. Nie znaczyło to, że nie mógł korzystać z podobnych metod do rozwiązywania języków potencjalnym zwycięzcom cesarskiej niełaski. W międzyczasie jednak oglądał towary i nawet naszykował sakiewkę, by dokonać zakupów. Słodycze nigdy nie gościły w jego jadłospisie, gdzie głównym naciskiem była ich prozdrowotna właściwość. Psucie zębów i zaburzenia apetytu niestety się nie kwalifikowały.

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 26 kwie 2024, o 23:16; Forum: Hanamura; Temat: Cytrusowe Targowisko; Odpowiedzi: 71; Odsłony: 9339

Re: Cytrusowe Targowisko

Handlarz rybami połknął haczyk. Entuzjazm w jego głosie pojawił się po wypowiedzeniu tego magicznego zaklęcia przez młodzieńca. Wąsacz, naciskając na właściwą kombinację klawiszy, otworzył sobie drogę do skarbca jego serduszka. Problem był jednak dalej, bo im głębiej w las, tym ciemniej się robiło. Yuki więc improwizował, ale nie zamierzał wszystkiego zmyślać jeden do jednego. Najtrudniej wykryć kłamstwa, które przeplatają się z prawdą. - Przyjęcie jest na trzydzieści osób, więc… - Renji wyciągnął dłoń, aby policzyć na palcach urojoną liczbę. - Dziewięć kilo? Może dwanaście? - Pogładził się po podbródku. - Oczywiście z tych lepszych gatunkowo, myślę, że łososie będą lepsze. - Skwitował wypowiedź, bo w końcu na pański stół nie daje się byle czego. Musi być wykwintnie, ze smakiem oraz odpowiednim przepychem.

Na kwestię alkoholu zareagował wpierw zdziwieniem, a następnie po prostu westchnął. - Czyli znów spędzę cały dzień, szukając wszystkiego? Zaraza… - Pokręcił głową z dezaprobatą. - No nic, w takim razie wrócę do was później w sprawie tych rybek, a o pieniążki się nie martwcie, będzie ile trzeba. - Złote słowa dla uszu każdego kupca. Wypowiedział je nieco głośniej, jednak nie na tyle, aby był to krzyk. Rubasznie się przy tym zaśmiał tak jak ludzie dysponujący nieograniczonym budżetem. Rozpuścił więc informacje, że poszukuje alkoholu po okolicznych stoiskach, a teraz zabierał się za przejrzenie kolejnych kandydatów do doświadczenia łaski Cesarskiej. Teraz jednak miał drugi stragan do sprawdzenia i kupca do przepytania. Czy ten również okaże się tak samo mało nim zainteresowany, co poprzedni staruszek? Jeśli nos go nie zawodził, to tamten słyszał wszystko, co chciał. Tak by było łatwiej i szybciej. - A co takiego wy tu macie? - Zagaił, jak tylko znalazł się dość blisko.

Przejdź do posta

autor: Yuki Renji: 21 kwie 2024, o 15:46; Forum: Hanamura; Temat: Cytrusowe Targowisko; Odpowiedzi: 71; Odsłony: 9339

Re: Cytrusowe Targowisko

Uprzedzenia wobec niego były czymś na porządku dziennym. Nie zamierzał okazywać tego, że w jakiś sposób mu przeszkadzają, czy uniemożliwiają wykonywanie normalnej pracy. Nie zamierzał jednak zapomnieć wszystkich krzywd, jakie doznał. To, że samemu nie miał czystych rąk, nie stanowiło jednak wielkiego problemu. Każdy był w jakiś sposób hipokrytą.

Faktem było, że Renji nosił się na bogato, przynajmniej jak na standardy Hanamury. To, że za tymi pozorami niewiele było realnej gotówki, to już było wiadome jedynie jemu i tych, którzy potrafili czytać pomiędzy wierszami. Przybył na targ w pojedynkę, bez świty i obstawy, więc nie było to typowym zachowaniem dla kasty uprzywilejowanej. To tylko jedna z wielu czerwonych flag, które podstarzały kupiec dostrzegł swoimi spostrzegawczymi oczami. Ocena klienta była w końcu czymś, z czego przez tyle lat żył. Całkowicie do przewidzenia.

Sprawa wydała się więc całkiem prosta. Nie występować w swoim imieniu, a jako przedstawiciel kogoś wyżej. Dobrze ubrany sługa, jeszcze lepiej ubranego pana? No to, już by było bardziej możliwe do przełknięcia, przez dziadygę. - Rybki ładne, ale interesują mnie większe ilości, niż to, co tutaj macie wystawione. - Palcem pogładził się po zaschniętych wargach, na które działało niezbyt przyjemne zimno miasta. - Wyprawiają przyjęcie, a tutaj trzeba myśleć o dużej skali, ech. - Pokręcił głową z dezaprobatą, jakby te wszystkie czynności były ciężarem typowym, dla każdego szaraczka, na usługach bajecznie bogatego magnata. - Jedzenie to jedno, ale z napitkami to jest już jakieś skaranie… - Nie powiedział tego głośno do kupca, lecz bardziej pod nosem. Ot zwykły komentarz do samego siebie. Musiało to wyjść jak najbardziej naturalnie. W końcu informacja miała wyjść z niego, jeśli faktycznie jest zamieszany w nielegalny handel alkoholem. Nie spodziewał się, by ten wyszedł do niego sam z tą informacją, jeśli nie będzie mógł zwęszyć okazji na zarobek. Nielegalność tego procederu schodziła na dalszy plan, gdy liczył się profit. Tak przynajmniej czytał kulturę kupiecką. Chciwość, a to już całkiem łatwo wykorzystać, mogąc pomachać przed twarzą pękatą sakiewką. Może i nie jego, ale tego hipotetycznego kogoś, którego młodzik miał reprezentować. Trzymał więc rękę na pulsie i obserwował potencjalne zmiany w zachowaniu brodacza. Czy kupi historyjkę, czy też próba okaże się niewystarczająca, aby rozwiązać jego język i dowiedzieć się nieco więcej o jego poczynaniach. Wąsacz tylko czekał na chwilę słabości, aby móc wprowadzić kolejny „cios” w jego kierunku. Najpierw jednak się troszkę potargują.

Przejdź do posta

Znaleziono 29 wyników

Wyszukiwanie zaawansowane