Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 497 wyników

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 497 wyników

Strona 1 z 34
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
34
Następna

autor: Uchiha Hiromi: wczoraj, o 20:36; Forum: Osada Ryuzaku no Taki; Temat: Karczma Onigiri; Odpowiedzi: 716; Odsłony: 75752

Re: Karczma Onigiri

~ 20/... ~~ Uchiha Nana ~

~ Wyprawa rangi A ~

~ Tam i z powrotem ~
~ rok 394 ~

- Dziękuję - powiedziała chłodno Izanami i przejęła zwój od Nany. Przeczytała go i skinęła głową. - Cóż, pomoc na pewno będzie przydatna, dopóki tutaj jesteś, oczywiście. Zacznij proszę od wyjaśnienia czy wiesz coś więcej na temat tych wyznawców Jashina. Dobrze będzie wiedzieć, z czym mamy do czynienia. Nie lubię być nieprzygotowana.

Nana w tym momencie miała już całkiem sporo informacji na temat. Od Takasu Tsuyo dowiedziała się, że był to kult z siedzibą w Ryuzaku, a jego główny kapłan był bardzo ważną osobistością w mieście. Nie byli lubianą religią - głównie dlatego, że czcili bóstwo bólu i śmierci, byli sadystami i masochistami oraz - podobno - składali ofiary z żywych ludzi. Oczywiście to była tylko plotka, ale na tyle znana w Ryuzaku, że Tsuyo o tym mówił. Wiadomo, niekoniecznie się z tym obnosili w mieście, ale też nie robili zbyt dużo pożytecznego, jeżeli chodziło o pomoc w społeczeństwie. Byli jednak przydatni dlatego, że można było ich nająć jako shinobich. Więc służyli jakiemukolwiek celowi, o ile się zapłaciło.

Jak wszyscy w Ryuzaku.

Tsuyo opowiedział to wszystko Nanie jako ploteczki i pogłoski, dodatkowo zabawiając ją barwnym opisem, jak wygląda rytuał wyznawców Jashina (krwawo i masakrycznie, z dużą ilością zamordowanych młodych kobiet oraz ich jelit rozciągniętych po podłodze w kształt siedmioramiennej gwiazdy).

To wszystko Nana mogła przekazać parze. I, jak się okazało, chwilowo nie potrzebowali nic więcej, prosili tylko, żeby tu się spotykać co jakiś czas, aby zdawać relacje. Które, jak się okazało, były niezbyt interesujące.

Następne tygodnie były nudnawe. Praca, wolne, Yumi i Daichi, pani Takeda, Tsuyo, który próbował ją w dalszym ciągu przekonać do zastania w Ryuzaku i służenia jemu. W pewnym momencie jednak, w dzień zanim mieli wyjeżdżać - Nana została do niego wezwana.

Gabinet Takasu Tsuyo był bogaty, wygodny i pełen bibelotów z całego świata. To, co jednak przykuło uwagę Nany to duży zwój na jego biurku i jego rozłożone ręce, kiedy Nana weszła do środka.

- Ja wiem, wiem, że jeszcze się wzbraniasz, ale zrozum, Nana-san, że moje długi zawsze spłacam. Zapewne to nie wystarczy za wszystko, co udało ci się dla mnie zrobić, ale - od czegoś musimy zacząć. To mój dar dla ciebie i ludzi z twojego klanu - powiedział, klepiąc zwój. - Sam nie jestem shinobim, nie znam się na tym, ale doradzono mi, że to będzie najwłaściwsza zapłata za wszystko to, co zrobiłaś. Oraz doskonała inwestycja w twoją siłę i wspólną walkę ze złem, wraz z klanem Uchiha.

Uchiha Yumi
Uchiha Daichi
Uchiha Kurou
Takeda Sayori
Izanagi
Izanami
Takasu Tsuyo
Mapka - czerwony punkt, miejsce gdzie kobieta i mężczyzna się pojawili.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 28 lip 2025, o 20:25; Forum: Sarufutsu (Miasteczko szczepów Uchiha i Gazo); Temat: Szpital; Odpowiedzi: 11; Odsłony: 1572

Re: Szpital

Uchiha Hiromi
Rok 395
Ojej - Hiromi westchnęła w myślach, kiedy weszła do szpitala i rozejrzała się wokół. Tak, z całą stanowczością przyda się tutaj jakaś pomoc i jakaś organizacja, ale nie chciała oceniać tak naprawdę, dopóki nie zobaczy, co tak naprawdę się stało. Oczywiście - mogła natychmiast rzucić się w wir pracy - chociażby żeby posegregować rzeczy bądź posprzątać. Porządek był przecież bardzo ważny, aby dobrze pracować i walczyć o życie. Ale mogła być potrzebna gdzie indziej.

Od wrzucenia na siebie wierzchniego fartucha i umycia rąk, po czym ruszyła w chaos. Obserwowała ludzi, którzy byli tutaj przyniesieni. Żołnierze. Z frontu? Widać było, że coś się stało i spotkali się z niebezpiecznym wrogiem. Ich rany były niepokojące - o dziwnym kolorze. Jedyne o czym mogła pomyśleć to trucizna. Przede wszystkim pomyślała o tym dlatego, że wiedziała jak wyglądają rany cięte, obuchowe, od żywiołów. Tutaj tego tak łatwo nie rozpoznała.

Do leczenia dołączyła tylko, jeżeli naszła kogoś w stanie krytycznym i jej natychmiastowa pomoc z użyciem chakry uratowałaby życie. Przede wszystkim jednak szukała nadawcy wiadomości, pytając po drodze:

- Uchiha Hiromi, wezwano mnie. Szukam Akane Shirafune-san? Akane Shirafune-san?

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 27 lip 2025, o 10:56; Forum: Osada Ryuzaku no Taki; Temat: Karczma Onigiri; Odpowiedzi: 716; Odsłony: 75752

Re: Karczma Onigiri

~ 19/... ~~ Uchiha Nana ~

~ Wyprawa rangi A ~

~ Tam i z powrotem ~
~ rok 394 ~

Ostatnia część podróży zajęła więcej czasu, niż powinna. Pani Takeda była zwykłą kobietą, do tego w dość zaawansowanym wieku, przez co nie poruszała się tak sprawnie. Nie było jednak najgorzej - poza przerwami w marszu, które mieli. Nie byli jednak daleko od samego miasta, więc w końcu jednak tam dotarli.

Ryuzaku było takie samo, jak zawsze - ogromne, pełne ludzi i kontrastu - bogate dzielnice pełne bogatych kupców i przepychu oraz biedne slumsy, gdzie bycie okradzionym można było traktować jako szczęśliwe zakończenie. Miasto, gdzie można było się dorobić, jeżeli tylko wiedziało się - jak. Oczywiście również można było stracić wszystko w kiepskiej inwestycji. Był to też największy port znanego świata, największe centrum handlu i w ogóle - wszystko naj. Różnica pomiędzy Sogen (już nieistniejącym) czy Cesarstwem a tym miastem była ogromna.

Było to również centrum kultury, sztuki i mody. Stroje innych prowincji (może nie licząc Unii, ale oni zawsze byli inni ze względu na klimat tam panujący) nie umywały się do strojów, jakie nosili tamci ludzie. Eleganckie stroje z powiewnymi rękawami, zdobione stroje mężczyzn. Ale to była tylko część, typowo bogacka z Ryuzaku. Moda również zahaczała o wszelkie inne prowincje, więc oczywistym było, że mieszanka ludzi w Ryuzaku była z całego świata.

Odkąd dotarli do Ryuzaku i bezpiecznie dostali się do domu Takasu Tsuyo, Nana, Daichi i Yumi nie mieli za dużo do roboty. Lider Rady Możnych podjął swoją kuzynkę ze wszystkimi zaszczytami, zmartwił się wielce, że zostali zaatakowani. Obiecał, że w momencie, kiedy będą wracali, dostaną dodatkową ochronę z Ryuzaku oraz tutaj ochrona również zostanie zapewniona. Oczywiście, trójka Uchiha musiała towarzyszyć pani Takedzie w czasie oficjalnych spotkań czy w czasie spacerów lub zakupów w Ryuzaku, ale kiedy ta była w domu Takasu Tsuyo - cała trójka miała wolne i mogli sobie robić, co chcieli. Nastolatki skrzętnie skorzystali z możliwości chodzenia po mieście i najróżniejszych zakupów (na tyle, na ile było ich stać, oczywiście). Nana miała również szanse iść tam, gdzie chciała. Izanagi i Izanami zatrzymali się w okolicznej gospodzie.

Poza tym, Nana musiała znosić Takasu Tsuyo, który ją pamiętał z Turnieju Pokoju. Mężczyzna nie dość, że oferował jej pracę - jako jedną z jego specjalnych kunoichi, ale również wypytywał nieco o klan Uchiha. Zaskakująco - nie było to pytanie o sekrety klanu, ale o charakter ludzi tam, o to, do jakich zadań by się nadawali i jak najlepiej wynagradzać ludzi z tego rodu, aby byli "zadowoleni, szczęśliwi i gotowi wykonywać zlecone zadania."

W karczmie Onigiri był tłok, ale Nana dwójkę Uchiha spostrzegła niemal natychmiast. Siedzieli przy jednym ze stolików, z napojami i niemal zakończonym posiłkiem. Wysłana w końcu przez panią Takedę - niezbyt długo po przybyciu do Ryuzaku - Nana miała im dostarczyć zwój ze zleceniem i warunkami oraz pomóc w śledztwie, jeżeli będzie potrafiła.

Uchiha Yumi
Uchiha Daichi
Uchiha Kurou
Takeda Sayori
Izanagi
Izanami
Mapka - czerwony punkt, miejsce gdzie kobieta i mężczyzna się pojawili.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 25 lip 2025, o 13:52; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Dom Uchiha Masahiro; Odpowiedzi: 5; Odsłony: 181

Re: Dom Uchiha Masahiro

Uchiha Hiromi
Rok 395
- Już się zorientowali, że wróciłam - stwierdziła cicho Hiromi, kiedy młodzieniec uciekał w noc, być może przestraszony, być może zmierzający do swojej pracy dalszej. Może ma innych medyków do odwiedzenia. Czy w ogóle byli inni medycy tutaj? Jeszcze kiedyś Hiromi miała szanse na nauczyciela - Kamiyo Oriego-senpaia, ale chłopak przepadł jak kamień w wodę, a jego ostatnie listy dostała rok temu. - Nie znam Akane-san. No ale lecę.

Nie było się co zastanawiać. Na wszelki wypadek tylko sprawdziła swoje podstawowe wyposażenie, po czym ukłoniła się elegancko, z szacunkiem Shizue, podziękowała za kimono, pożegnała się, i bez dalszej zwłoki ruszyła do szpitala Sarufutsu. Pilne wezwanie to jednak pilne wezwanie, dlatego nie przejmowała się strojem (tym bardziej, że Shizue i tak dała jej odpowiedni strój), po drodze jedynie związała swoje mokre włosy i podwinęła rękawy, zawiązując je na plecach kawałkiem tkaniny.

Tak przygotowana, dotarła do szpitala.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 24 lip 2025, o 19:28; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Dom Uchiha Masahiro; Odpowiedzi: 5; Odsłony: 181

Re: Dom Uchiha Masahiro

Uchiha Hiromi
Rok 395
Hiromi już szykowała się do snu, kiedy nastąpiło pukanie do drzwi. Była po kąpieli, miała mokre włosy i rozłożyła futon, żeby się położyć. Światło jej lampy jeszcze migotało, ale świeca powoli się dopalała i Hiromi używała jej ostatnich podrygiwań, aby doczytać kilka ustępów w jej zwoju medycznym, kiedy usłyszała walenie do drzwi. Niekoniecznie od razu się zerwała - zwykle o tej porze to nie do niej przychodzili goście, ale do Masahiro (o ile był w domu). Do niej w ogóle mało kto przychodził.

Myliła się jednak.

Shizue zawolała ją, że to jednak do niej. Ze szpitala.

Dziewczyna szybko dobiegła do wąskich, stromych schodów, które prowadziły z jej stryszku, zbiegła w dół i zobaczyła dzieciaka, który przybiegł tu po nią. Dość szybko dopadła do drzwi, aby otrzymać wiadomość od chłopca, który do niej przyszedł.

- To ja, poproszę o wiadomość. Już się zorientowali, że wróciłam - powiedziała. Odziana była w białą yukatę i była mało stosowna do pokazywania się komukolwiek w jej nocnym stroju, ale Hiromi nigdy tak naprawdę nie zwracała na to uwagi. Shizue najwyraźniej tak, bo zniknęła na chwilę, tylko po to, żeby wrócić z prostym kimonem, które narzuciła na Hiromi i ją przesznurowała, a także podała jej typową torbę, którą nosiła ze sobą, kiedy Hiromi czytała lub słuchała pilnej wiadomości.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 24 lip 2025, o 16:03; Forum: Ryuzaku no Taki; Temat: Szlak transportowy; Odpowiedzi: 715; Odsłony: 80401

Re: Szlak transportowy

~ 18/... ~~ Uchiha Nana ~

~ Wyprawa rangi A ~

~ Tam i z powrotem ~
~ rok 394 ~

- Tak, wspomniał o tym bożku - stwierdził Izanagi, przytakując Nanie. - Wiesz coś więcej na jego temat?

Pytanie było chyba skierowane do Izanami, ale ta pokręciła głową, więc zostało skierowane w stronę Nany, która właśnie wygrzebała z ubrania mężczyzny medalion z trójkątem wpisanym w koło oraz odznaką shinobiego Ryuzaku. To byli oficjalni shinobi miasta.

W międzyczasie Yumi oczyściła Daichiego z błota na tyle, na ile mogła, po czym pozwoliła Izanami zająć się jego ranami, jakiekolwiek by one nie były. Kobieta określiła jakie miał obrażenia wewnętrzne (co było dobre, inaczej Nana w Ryuzaku musiałaby go do kliniki Mujina zaciągać) i bez większego problemu uleczyła go zielonkawą, medyczną chakrą. Nie było to miłe dla Daichiego, ale ulga przyszła do kilku chwilach i on i Yumi również dołączyli do rozmowy. Owszem, nie mieli za bardzo nic do powiedzenia, ale za to mieli pytania.

- Kim jest Jashin? O co chodzi? Czy to Ryuzaku chciało nas zaatakować?

- Ale to Ryuzaku wcieliło nasze ziemie do siebie. Dlaczego by miało atakować Takeda-sama? - dopytał Daichi.

Wyjaśnienie co i jak z wyznawcą Jashina zostało zrzucone na Nanę, tym bardziej, że miała o nich najwięcej informacji. Na pytanie Yumi i Daichiego odpowiedziała za to pani Takeda, patrząc na nich wzrokiem "och moje słodkie, letnie dzieci".

- Władza Ryuzaku składa się z Rady Możnych, gdzie każdy z nich ma swoje własne interesy. Przewodzi nimi mój szanowny kuzyn, ale każdy z nich jest bogaty i wpływowy. Każdego z nich stać na wynajęcie shinobich. Dlatego, dla dobra Sogen - użyła starej nazwy prowincji, w końcu też z niej była. - Musimy się dowiedzieć. Wydaje się, że byli zatrudnieni oficjalne, ale kto wie. Dobrze będzie odkryć, kto czyha na moje życie i liczy na nieszczęście Uchiha.

- Mówi pani o tym tak spokojnie, nie boli się pani? - zapytał Daichi.

- Trochę się boję, ale po to mam was. Poza tym, to mój obowiązek być tutaj i wspierać mojego męża oraz klan i ludzi, którzy nam zaufali - wyjaśniła kobieta.

Nana, w Daichim zauważyła pewną zmianę. Tak bardzo, jak myślał, że Nana była atrakcyjna i taka fajna, tak teraz chyba uznał, że starsza pani - Takeda - też jest "cool" i chyba zaczął darzyć ją większym szacunkiem.

Wrócili jednak do rozmowy o śledztwie.

- Jeżeli Nana-san wie coś więcej o tych wyznawcach Jashina, kiedy będziecie już bezpieczni w Ryuzaku, poproszę ją o dodatkowe informacje. Nana-san, czy zgodzisz się nas odwiedzić kiedy Takeda-sama będzie już bezpieczna i zanim wyruszycie w drogę powrotną? - zapytała Izanami.

Uchiha Yumi
Uchiha Daichi
Uchiha Kurou
Takeda Sayori
Izanagi
Izanami
Mapka - czerwony punkt, miejsce gdzie kobieta i mężczyzna się pojawili.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 23 lip 2025, o 23:12; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Dom Uchiha Masahiro; Odpowiedzi: 5; Odsłony: 181

Re: Dom Uchiha Masahiro

Uchiha Hiromi
Rok 395
Wróciwszy do domu po rozmowie z bratem, czuła się podbudowana. Jednak to, że ją docenił jako lider, było dla niej ważne. Tak bardzo ważne, że widział jej wartość. Nie tylko on. Inni ludzie też. I Azuma.

Postąpiła słusznie tutaj zostając z nimi. Że posłuchała Masahiro, kiedy ją o to prosił. Wiedział wtedy, co robił. I teraz zbierał tego plony.

Nie wszystko było perfekcyjne, oczywiście. Hiromi nadal czuła ogromne poczucie winy z powodu tego, co się zadziało w Rantori. Owszem, nie jej zadaniem było się bronić, ale gdyby była silniejsza i pewniejsza siebie - może dałaby w twarz temu wężowatemu i może udałoby się jej uratować samurajów. Nadal, oczywiście, byłaby medykiem i potrzebowała ochrony, ale mogłaby przywalić temu, który śmiałby bezcześcić jej szpital - czy to zwykły czy polowy.

Autentycznie będzie musiała być silniejsza, jeżeli Masahiro zatwierdzi jej plan nauki iryouninów.

Czeka ją długa droga. Ale przeszła już jej kawał.

Resztę dnia spędziła w kuchni z Shizue. Kobiety nadal się obwąchiwały i były do siebie nawzajem bardzo grzeczne i nadzwyczaj oficjalne, ale było miło spędzić trochę czasu pomagając kobiecie z przygotowywaniem twardych cukierków, którymi podobno raczyła dzieciaki z sąsiedztwa. Chwilowo jeszcze nie rzucała się przesadnie w oczy, bo Uchiha mieli to do siebie, że niekoniecznie lubili obcych i musieli się przyzwyczaić. Ale Hiromi musiała ją jak najlepiej przyjąć i mieć pewność, że szwagierka będzie się dobrze czuła w jej nowym domu.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 23 lip 2025, o 21:24; Forum: Ryuzaku no Taki; Temat: Szlak transportowy; Odpowiedzi: 715; Odsłony: 80401

Re: Szlak transportowy

~ 17/... ~~ Uchiha Nana ~

~ Wyprawa rangi A ~

~ Tam i z powrotem ~
~ rok 394 ~

Chakra u Izanagiego powoli wracała do normalności, ale Nana widziała ten drugi, ciemny, niebezpieczny rodzaj chakry, który był inny, niż jego własny (widziany wcześniej przez nią). Było to niemal tak, jakby jakaś ciemna energia z niego schodziła. Dopiero przed chwila zauważyła, że presja jego chakry była ogromna, kiedy powoli znikała, a Nana mogła odetchnąć. Wcześniej nawet nie zauważyła, że mogła mieć z tym trudność.

Nana jednak podbiegła do Daichiego, sprawdzając co z nim, a chłopak się roześmiał. Był ranny i poobijany, w dość złym stanie, ale żywy i próbował zachować dobry nastrój.

- Żyję - odpowiedział i odkaszlnął kilkakrotnie, po czym wypluł ślinę zmieszaną z krwią i błotem. - Nałykałem się błota. Ohyda. Chyba musze więcej z Naną-nee trenować - dodał niemal starając się brzmieć, jakby flirtował, ale było to dosyć żałosne w jego obecnym stanie. Lub heroiczne.

Nana zaczęła się nim zajmować po tym, jak już zdobyła maści i bandaże, ale w tym momencie podeszła do nich Yumi z panią Takedą oraz Izanami. Najwyraźniej na tyle szybko Nana i Izanagi poradzili sobie z przeciwnikami, że nie Yumi nie uciekła zbyt daleko. I chyba zaufała partnerce Izanagiego.

- Powinnaś zacząć od oczyszczenia go - powiedziała. - Błoto z dotonu potrafi spowolnić, dlatego chłopak wydaje się bardziej ranny niż powinien. Kiedy już to zrobisz - zwróciła się do Yumi - wyleczę go. Jestem iryoninem.

W międzyczasie Nana zadała pytanie Izanagiemu, który przecierał swoją katanę kawałkiem tkaniny i schował ją do pochwy. Nie spojrzał na Nanę, kiedy jej odpowiadał.

- Jestem tym, kim moja ukochana pragnie, żebym był - powiedział.

Izanami usłyszała jego słowa. Odpowiedziała mu chłodno:

- Brzmisz zbyt ckliwie. Aż mi niedobrze. Pozbieraj wszystkie zwłoki w jego miejsce, kiedy się upewnię, że chłopak jest na nogach, a Takeda-san nie ucierpiała, zapieczętuję wszystkie. Łącznie z żywym - stwierdziła i spojrzała na Takedę. - Widać, że ma pani wrogów w Ryuzaku.

- Oczywiście. Dlatego wysłano mnie z obstawą - odpowiedziała kobieta. - Mój klan ma wrogów wszędzie oraz przyjaciół wszędzie. Spodziewam się, że nie wszystkich w Ryuzaku cieszy bliskość mojego klanu, klanu Uchiha i przyjętych Wyrzutków Cesarskich z Miastem Kupieckim. Czy jako członkowie klanu Uchiha przyjmiecie zlecenie na odkrycie, kto chciał zrobić zamach na moje życie? Nie mogę pozwolić sobie na to, żeby ta trójka się tym zajęła.

- Za odpowiednią zapłatą mogłabym się tym zająć. Za odpowiednią opłatą. - Spojrzała na Nanę, niemal się uśmiechając, sugerując, że Nana mogłaby być taką opłatą. - Jesteśmy najemnikami w tym momencie. Dlatego można nas wynająć, a za pomoc tutaj prosimy, żeby nie zdradzać o nas ani słówka.

Uchiha Yumi
Uchiha Daichi
Uchiha Kurou
Takeda Sayori
Izanagi
Izanami
Mapka - czerwony punkt, miejsce gdzie kobieta i mężczyzna się pojawili.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 23 lip 2025, o 18:51; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Dom Uchiha Masahiro; Odpowiedzi: 5; Odsłony: 181

Dom Uchiha Masahiro

Położony na wschodnim skraju Sarufutsu, przy bocznym wale miejskim. Drewniany, parterowy z niskim poddaszem, zbudowany z bali pozostałych po domach zbudowanych dla ludzi po przesiedleniu Kotei – prosty, ale zadbany. Nie epatuje bogactwem, ale każdy szczegół mówi jasno, kto tu mieszka.

Dwa skrzydła rozchodzą się z korytarza w kształcie litery :
Masahiro – biuro z mapami, zwojami i stojakiem na dziedziczne nodachi. Tu planuje, odpoczywa i zawsze jest gotów na wezwanie.

Shizue – kuchnia i spiżarnia pachnąca jedzeniem, kredensy, misy z cukierkami dla dzieci. Serce domu i miejsce, gdzie pani domu przyjmuje interesantów.

Hiromi - w większości jeszcze niezagospodarowane poddasze, z niewielką sypialnią oraz przestrzenią do nauki.

Za domem: ogród użytkowy z ziołami i szczypiorkiem, miejsce do treningu i sparingu.

Brak straży, jeden lampion z herbem - wystarczy. Lider Uchiha żyje skromnie.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 22 lip 2025, o 21:56; Forum: Ryuzaku no Taki; Temat: Szlak transportowy; Odpowiedzi: 715; Odsłony: 80401

Re: Szlak transportowy

~ 16/... ~~ Uchiha Nana ~

~ Wyprawa rangi A ~

~ Tam i z powrotem ~
~ rok 394 ~

Nana potwierdziła, że zrozumiała słowa Izanagiego. Mężczyzna już na nią nie patrzył, zawierzając jej, że wykona to, co jej powiedział, kiedy on będzie się zajmował przeciwnikiem naprzeciwko.

Znowu złożenie kilku pieczęci, znowu ogniste jutsu wydmuchane z ust. Nana, teraz walcząc jeden na jeden (plus golem), zauważyła, że była szybsza i sprawniejsza niż przeciwnik. Szczególnie teraz, po oparzeniu. Widać było, że mężczyzna cierpi z bólu, ale nie poddawał się.

Nana nie miała zamiaru się patyczkować z przeciwnikiem i zadała mu kolejną, wielką kulą ognia w kształcie głowy smoka na głowę, zadając kolejne oparzenia i kolejne rany. Uderzyło też w golema, ale nie za bardzo jemu zrobiło krzywdę. Dotonowiec musiał zmienić cel swojego golema z Daichiego na Nanę. Przez co na nią spojrzał.

I wtedy został już złapany. Nie minęła chwila a mężczyzna - poraniony ciężko - upadł na ziemię uśpiony techniką Nany - techniką, która wysłała impuls chakry przez jej sharingan do mężczyzny. Nie było szans nawet na zorientowanie się, co zrobić. Może, gdyby był w jakiś sposób jeszcze świadom swojego ciała. Ale oparzenia spowodowały, że Nana się go pozbyła.

Upadł na ziemię. Spał.

To, co działo się obok, przechodziło jednak wszelkie pojmowanie Nany. Tak walczyli w czasie Bitwy o Kotei, tak potężni ludzie. Część walki jedynie słyszała, może trochę zauważała, ale ruchy - chociaż dla niej wychwytywalne, były bardzo szybkie.

Ostrza przecinały powietrze, spotykając się ze sobą w głośnym trzasku klingi o klingę. Człowiek z kosą mógł walczyć na nieco większy dystans niż Izanagi, który miał jedynie długą katanę. Poruszał nią jednak wprawnie, niczym samuraj. Jego oczy próbowały złapać spojrzenie przeciwnika, ale ten najwyraźniej wiedział z kim ma do czynienia i unikał tego spojrzenia.

Nie rozmawiali z sobą, było słychać jedynie szybkie oddechy i warknięcia, kiedy próbowali trafić się nawzajem. Obaj mieli w sobie coś z gracji i furii. Nana wiedziała, że gdyby ktokolwiek był blisko, nie było by szans, żeby ucierpiał w tej walce.

Mężczyzna machnął kosą z furią, a jej ostrze mignęło tuż przed twarzą Izanagiego. Uchiha odskoczył w tył, ale w tym samym czasie złożył pieczęcie do potężnej techniki ognia, którą wypluł z ust. Fala ognia przetoczyła się w stronę przeciwnika, zostawiając za sobą spaloną ziemię i dymiące łodygi zboża.

Wróg zasłonił się ręką, odskakując na bok, ale jego ubranie i ciało już nosiły ślady przypalenia. Mężczyzna zaśmiał się jednak obłąkańczo, jakby ból sprawiał mu przyjemność.

- Dobrze, Uchiho! Dawno nie czułem takiej ekstazy...! - krzyknął, rzucając się ponownie z uniesioną kosą, której ostrze mieniło się w promieniach słońca. Porzucił swoją maskę obojętności.

Izanagi nie odpowiedział, lecz tylko szybkim ruchem użył kolejnej techniki, pokrywając ostrze cienką warstwą ognia. Jego miecz zapłonął czerwienią, gdy znów zderzył się z kosą. Walczył brutalnie, bez zahamowań. Każdy cios był śmiertelny, każdy unik niemal nadludzko szybki. Pomimo przewagi zasięgu, jaką dawała kosa przeciwnika, to Izanagi stopniowo zdobywał przewagę.

W końcu Izanagi pozwolił na ryzykowne podejście – zbliżył się do wroga na tyle, że ostrze kosy musnęło go po ramieniu, pozostawiając głębokie nacięcie. Wróg triumfalnie zawył, szybko oblizując krew z ostrza.

- Teraz... teraz to już koniec, Uchiho! - Mężczyzna zaczął rysować krąg na ziemi.

Izanagi nie okazał jednak strachu. Wręcz przeciwnie. Pieczęć, którą miał na ciele urosła, obejmując już połowę oblicza. Uchiha ruszył do przodu, tnąc bezlitośnie powietrze. Jego ruch był szybszy niż wcześniej, bardziej zdecydowany. Wróg nie zdążył nawet dokończyć symbolu na ziemi, gdy ognista katana przeszyła jego ramię, odcinając kończynę jednym płynnym ruchem.

- Niemożliwe! - zawył, cofając się, ale Izanagi już był przy nim, uderzając go kolanem w brzuch i odrzucając na kilka metrów wstecz.

Mężczyzna zatoczył się, plując krwią. Nawet teraz, mimo bólu, śmiał się szaleńczo.

- To jeszcze nie koniec... jeszcze nie! Jashin mnie ochroni!

Izanagi uniósł katanę.

- Jashin cię zawiódł.

Uchiha ruszył naprzód, a w tym samym momencie przeciwnik rzucił się ku niemu, trzymając kosę jedyną pozostałą ręką. Ich ostrza spotkały się w ostatnim, brutalnym starciu, wyzwalając eksplozję iskier. Przez chwilę obaj zamarli w bezruchu, wpatrując się w siebie z nienawiścią i fascynacją zarazem.

Izanagi nagle przekręcił katanę, przebijając klatkę piersiową przeciwnika, którego usta wciąż rozciągał maniakalny uśmiech. Kosa opadła na ziemię, dzwoniąc metalicznie.

- Piękne... - wyszeptał umierający mężczyzna, niemal zafascynowany własną śmiercią.

Uchiha przekręcił ostrze jeszcze raz, brutalnie je wyciągając. Wróg osunął się bezwładnie na ziemię, a jego szaleńczy uśmiech zastygł na twarzy na zawsze.

Izanagi odetchnął ciężko, ale nie było w nim triumfu, tylko chłodne zadowolenie z brutalnego końca walki. Powoli obrócił się, żeby upewnić się, że Nana sobie poradziła. Pieczęć powoli zaczęła się cofać, a w jego oczach gasły płomienie szaleństwa. Jednak nie zaszczycił Nany zbyt długim spojrzeniem, jedynie kiwnął do niej głową, a sam spojrzał dalej za nich, gdzie Yumi i Daichi wycofywali się z panią Takeda.

Uchiha Yumi
Uchiha Daichi
Uchiha Kurou
Takeda Sayori
Izanagi
Izanami
Mapka - czerwony punkt, miejsce gdzie kobieta i mężczyzna się pojawili.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 19 lip 2025, o 23:32; Forum: Ryuzaku no Taki; Temat: Szlak transportowy; Odpowiedzi: 715; Odsłony: 80401

Re: Szlak transportowy

~ 15/... ~~ Uchiha Nana ~

~ Wyprawa rangi A ~

~ Tam i z powrotem ~
~ rok 394 ~

Yumi dopiero wtedy zorientowała się, że jej kuzyn jest w niebezpieczeństwie. Nerwowo złapała powietrze - nie miała problemu, żeby walczyć sama, ale rodzina i bliscy w walce to było dla niej sporo. Jednak zebrała się w sobie i chwilę później znalazła się przy wozie, bez ceregieli robiąc dziurę w jego boku oraz pomagając przerażonej pani Takedzie wysiąść.

- Proszę wejść na moje plecy - powiedziała Yumi, mimo wszystko stawiając misję ponad rodzinę w tym momencie. Mogło też wydawać się trochę komiczne, że drobna nastolatka bierze na siebie niesienie starszej kobiety, ale tak zdecydowała w tej chwili.

Pani Takeda weszła na jej plecy, objęła młodą Uchihę ramionami za szyję, a Yumi podtrzymała jej nogi. Bezzwłocznie ruszyła w drogę powrotną, zmierzając tam, gdzie jej Nana kazała. Odwracała się jeszcze dość nerwowo, próbując wypatrzyć Daichiego.

Daichi z trudem podnosił się z ziemi, obłocony i ranny. Oddychał głęboko i niepewnie szedł i zdawało się, że był trochę zdezorientowany. Pewnie by go dotonowiec dopadł przy następnym ruchu, ale Nana już działała.

Wykonała dwie techniki, jedna po drugiej - zaczęła od techniki, która postawiła wokół przeciwnika z kosą ścianę ognia, otaczając go i odgradzając od reszty. Następnie, nie tracąc czasu, złożyła następne pieczęcie i wypluła ognistą głowę smoka w drugiego przeciwnika, który w tym samym czasie kończył składanie pieczęci do kolejnej techniki, która miała wystrzelić w Daichiego. Okazało się jednak, że to wcale nie była technika pociskowa, ale z ziemi utworzył się golem wielkości człowieka, który ruszył na przeciwnika.

Nanie jednak udało się trafić w swojego wroga, który przez chwilę został pochłonięty przez ogień. Krótki krzyk oznaczał, że mężczyzna dostał ranę i został poważeni oparzony. Miał się jednak na tyle dobrze, że odwrócił się w stronę Nany i chyba chciał skierować golema w jej stronę. Jednak uśmiechnął się i nie zrobił tego.

Nana niemal w ostatniej chwili zauważyła, że mężczyzna z kosą nic sobie nie zrobił z tego, że Nana otoczyła go ogniem - przeszedł przez niego i się na nią rzucił, zamachując swoją kosą. Jak w zwolnionym tempie, Nana odwróciła swój wzrok na niego, a jej ciało próbowało zrobić unik przed ciosem. Przez robienie technik jednak nie miała aż tyle czasu, żeby idealnie uniknąć.

Kosa zahaczyłaby o jej ramię, gdyby nie to, że obok niej błysnęło ostrze i zablokowało kosę. Widziała ten ruch, fioletowe kimono, długie, czarne włosy i zaciśnięte wargi. Uchiha Izanagi był tuż obok Nany, blokując kosę swoją kataną, po czym jednym kopnięciem odrzucił od nich mężczyznę.

- Zajmij się tym drugim i jego golemem - powiedział mężczyzna spokojnie. Nana zauważyła, że jego ciało w tej chwili jest pokryte jakimiś wijącymi się symbolami, a jego oczy - chociaż ze znajomym jej sharinganem - miały czarne białka. Wydawał się też niesamowicie szybki oraz silny.

Uchiha Yumi
Uchiha Daichi
Uchiha Kurou
Takeda Sayori
Izanagi
Izanami
Mapka - czerwony punkt, miejsce gdzie kobieta i mężczyzna się pojawili.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 15 lip 2025, o 20:51; Forum: Sarufutsu (Miasteczko szczepów Uchiha i Gazo); Temat: Siedziba Władzy; Odpowiedzi: 80; Odsłony: 9185

Re: Siedziba Władzy

Uchiha Hiromi
Rok 395
W momencie, kiedy Masahiro wspomniał, że "nie ma kandydata", do Hiromi dotarło, że Azuma nic nie powiedział Shirei-kanowi. Stchórzył? Zdecydował, że nie powie? Wciąż chciał zakradać się w nocy… no tak, nigdy nie zakradał się nigdzie w nocy, więc może chciał zacząć zakradać się w nocy. Będzie musiała sobie porozmawiać z Azumą i wyjaśnić mu, że na takie obiecanki to ona się łapać nie będzie.

Za to wybrnęła z sytuacji z szerokim uśmiechem.

- Już ty, jako głowa rodziny, i ojciec powinniście mieć listę odpowiednich kandydatów. A i Rada klanu czy w ogóle inni mężczyźni w klanie powinni mieć swoje opinie na temat tego, za kogo powinna wyjść siostra Shirei-kana i jakie sharingany rodzić. Ma już przecież osiemnaście lat!

Tutaj piła do tego, że bardzo często w klanie Uchiha małżeństwa były aranżowane i to głowa rodziny - w tym wypadku jej brat, był odpowiedzialny za wydanie jej za mąż. Zdawała sobie sprawę, że jako kunoichi miała trochę więcej swobody w tym względzie… ale ona jednak od zawsze marzyła, żeby wyjść za mąż.

- W każdym razie, jakby co, zapytaj, jak tam się kto kiedy znajdzie - dodała na koniec, troszkę zawstydzona.

- To pomyśl o tym nauczaniu bycia medykiem. Nie mamy może… - Niemal powiedziała "Misae", ale w porę ugryzła się w język - jakiś genialnych medyków znanych na cały świat, ale bliskość frontu jest atutem. Może to cyniczne, ale rannych nam nie będzie brakować.

Wysłuchała brata, jeżeli chodziło o osoby, które należało wysłać z poselstwami. Ona - siostra - nadawała się do tego. Oczywiście, nie każdy klan respektował rodzinne zależności - do niektórych należałoby wysłać kogoś innego - jak kogoś na wysokim stanowisku czy kogoś silnego. Każda z tych osób powinna jednak umieć rozmawiać.

Jednak na myśl o Uchiha nie dającym ponieść się emocjom, uśmiechnęła się do siebie.

- Ciężko powiedzieć. Będę o tym myśleć wszystkim, jak mi coś przyjdzie do głowy to ci powiem przy którejś kolacji. W międzyczasie zajmę się szpitalowymi rzeczami. Jakby co, jestem w każdej chwili do dyspozycji.

Wtedy dojrzała, co robi jej brat, a oczy jej się rozszerzyły. Serce zabiło mocniej i wyprostowała się. Absolutnie nie powinna być zgarbiona w takiej chwili. To było poważne.

Wysłuchała ważnych słów, które jej powiedział. Teraz już jako Shirei-kan i lider. Ktoś, kto ją zauważa i do kogo przychodzą wieści o tym, że była zauważona.

Poczuła jak oczy jej zachodzą lekko łzami, ale kiedy skończył - uklęknęła i nisko pochyliła głowę do podłogi w geście szacunku do swojego przełożonego.

- Dziękuję i nie zawiodę twoich oczekiwań, Masahiro-dono - powiedziała z dłońmi złożonymi przed sobą. - Ja, Uchiha Hiromi, Akoraito klanu Uchiha, przyrzekam, że zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby to, co robię, działało na korzyść klanu oraz wszystkich, którzy mu podlegają.

Poczekała aż Masahiro pozwoli jej się wyprostować i z celebracją oddała swoją odznakę doko, przyjmując medalion akoraito. To wiele dla niej znaczyło.
Z/T

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 14 lip 2025, o 21:56; Forum: Sarufutsu (Miasteczko szczepów Uchiha i Gazo); Temat: Siedziba Władzy; Odpowiedzi: 80; Odsłony: 9185

Re: Siedziba Władzy

Uchiha Hiromi
Rok 395
- Jak się Takeru-san dowiedział, że "naskarżyłam" tobie, to nawet próbował mi grozić, że spodziewał się więcej, że myślał, że coś próbuję udowodnić… trochę mnie na niego szlag trafił i sama powiedziałam mu do słuchu. Potem nie odzywaliśmy się do siebie jakiś czas. Ja nikomu nic nie muszę udowadniać. Po prostu chciałam pomóc, bo nie miał chakrowego medyka. W każdym razie po tym wnioskuję, że trochę się boi - wyjaśniła bratu poważnie, ale trochę z humorem. Oboje wiedzieli, że Hiromi ma charakterek.

Później, pijąc herbatę słuchała go i uśmiechnęła się smutno i nostalgicznie. Filozoficzne słowa, których użył i mina, którą miał bardzo jej kogoś przypominały.

- Brzmisz jak mama - powiedziała mu. Zawsze był bardziej do ich matki podobny. Dodatkowo, kiedy zauważyła, że naprawdę mu się przykro zrobiło i oczy zaszły łzami, zrobiła to co w takiej sytuacji zrobiłby jej ojciec. Przesunęła się, objęła brata i oparła czoło o jego ramię. To trochę ją też uspokoiło. - Cóż, przynajmniej zróbmy dobry pokaz tym bogom, pokazując, że nawet w nieszczęściu jesteśmy silni.

Teraz już siedziała przy nim, wspierając się nawzajem i wysłuchując się. Nie dało się jednak ukryć, że to, co mówił Masahiro było ciężkim tematem, mimo gdzieś tam pojawiających się słów na temat tego, że poradziła sobie. Było to trudne i musiała w głowie ważyć wszystkie informacje, które dostała i odpowiadać na nie, zrozumiawszy.

- Hmm… trochę masz rację, ale trochę nie. Gdyby nie plan Takeru-sana, gdyby Azuma-kun mnie nie uratował… O tobie już nie mówiąc - burknęła do niego. Nie wiedziała, jak bardzo wyrazić, jak bardzo ich szanowała i ceniła, nawet jeżeli bywała asertywna.

Posłuchała na temat boskiej mocy klanu Uchiha, czując, że dostaje trochę zakazanej wiedzy, ale nie tyle, żeby było to bardzo poważne. Po prostu, żeby wiedziała, co się dzieje i nie narażała się na szukanie tego. Z całą pewnością przyznawała, że nie była gotowa na takie poświęcenie. Nie chciała tracić nikogo, kogo kochała. Tak to zrozumiała - obumieranie serca. A może nie tylko śmierć. Czy jej brat tak się czuł, kiedy ukochana go zostawiła?

Nie chciała pytać. Minęły miesiące. Czas minął, a blondynka o jej wzroście i jej budowie ciała (sprzed treningów) szykowała desery i podnosiła ciężkie rzeczy dla rozrywki.

- Trochę udało nam się samemu zrozumieć. Mnie i Azumie-kunowi. On… on też powiedział, że nie byłby gotowy. Katsumi-sama mu powiedziała, że rozwój klanu jest związany z bólem… ale wiesz… Myślę, że nie tylko. Tak, jak mówisz, wielka miłość. Bo ja czuję to w środku, dlatego chcę pomagać i leczyć. I chociaż czasami boli… to nie jest tylko źle. I… ja będę robić, co w mojej mocy, żebyście… żebyśmy… nie musieli cierpieć. I, oczywiście, wyjdę za mąż i będę miała stado małych Uchihątek i nasze dzieciaki będą w podobnym wieku i razem będą się chować.

Kiedy bratu humor się trochę poprawił, Hiromi wróciła na swoje miejsce. Mleko się rozlało. Musieli iść do przodu.

- Rozumiem, że potrzebujemy pieniędzy i ludzi. Nie wiem, jak na to zaradzić, ale może warto by napisać lub wysłać kogoś do rodziców i sprawdzić, czy nie dałoby się czegoś z Akimichi ugrać? Nawet bym się wybrała sama, ale też chciałabym zostać i bardziej popracować nad umiejętnościami medycznymi i naszym szpitalem. Może… - zamyśliła się. - Może… nie wiem, czy byłabym na to wystarczająco doświadczona, ale sprowadzić początkujących medyków z Ryuzaku i ich tutaj, niedaleko frontu, podszkolić za pieniądze? - zaproponowała. To były jej pomysły na szybko. Poproszenie o pomoc rodziców i próbę użycia własnych umiejętności, aby pomóc. - Medyków zawsze brakuje, a bycie niedaleko frontu… to straszne, ale tam najłatwiej o rozmaite przypadki.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 14 lip 2025, o 18:55; Forum: Misje i Fabuły; Temat: Wynagrodzenie za misje; Odpowiedzi: 4051; Odsłony: 558559

Re: Wynagrodzenie za misje

Nick prowadzącego:Uchiha Hiromi
Nick biorącego/biorących udział: Tapion
Rodzaj misji: Misja Wojenna rangi D (Wojna Światów)
Streszczenie misji: Tapion, 15 letni shinobi, dostaje za zadanie zaniesienia wiadomości do dowódczyń wojskowych w obozie wojskowym przy granicy z Północnym Ryuzaku. Pogoda jest typowo sogeńska, a Tapiona po drodze atakują bandyci. Tapion decyduje się ich zmasakrować swoim Doki, co też robi. Przeszukuje zwłoki, po czym ma kryzys egzystencjonalny. Jednak zbiera się w sobie i dociera do obozu, gdzie oddaje rozkaz Soma Yuri i Mai, dowódczyniom. Te są zadowolone z Tapiona.
Link do misji: Początek, Dalej . Przeplatane z Yurim i Tenshi, oto ostatni post Tapiona
Ilość postów: 7 MG i 7 Tapion
Rozpoznawalność po misji: W obozie będą kojarzyć, że przyniósł wiadomość ze stolicy.
Wynagrodzenie dla gracza: Standard

Przejdź do posta

autor: Uchiha Hiromi: 14 lip 2025, o 18:43; Forum: Misje i Fabuły; Temat: Wynagrodzenie za misje; Odpowiedzi: 4051; Odsłony: 558559

Re: Wynagrodzenie za misje

Nick prowadzącego:Uchiha Hiromi
Nick biorącego/biorących udział: Yami
Rodzaj misji: Misja Rangi A
Streszczenie misji: Yami, w zrywie dobrego serca, chciał powstrzymać Dzikich przed walką o Kotei, niestety, został pojmany. Liderka klanu Mateki przekonała resztę, że bardziej się opłaca mieć doświadczonego Saktyfikanta niż nowego, dlatego postanawia dać Yamiemu szansę przekonać się, że Dzicy nie są tacy źli i żeby był po ich stronie. Yami się zgadza (czując, że nie ma większego wyjścia). W tym samym czasie interesuje się pieczęciami z Muru oraz Kokuou jest na niego obrażona. Jego zadaniem w misji jest wyruszenie na północ, na ziemie za Murem, żeby się przekonać - w asyście Sakryfikanta Kyuubiego oraz czterech sensorów. Po długiej drodze, docierają do wioski, gdzie zbliża się czas, aby poświęcić roczną ofiarę Wężowej Damie - Yokaiowy grasującemu w okolicy. Przy rozszyfrowaniu tego, co się dzieje, pomaga mu ślimak o ludzkiej twarzy, który nazywa go "Szefową", w zamian za ochronę. Yami nie zgadza się na jego warunki (ale ślimak i tak się do niego przyczepia). Po zastraszeniu liderki wioski, Yami zostaje ofiarą i w podwodnej walce pokonuje Wężową Damę. Dodatkowo sprowadza całą wioskę do Atarashi, aby nic złego już im się nie stają (nie są wdzięczni). Kyuubi obserwuje wszystko z daleka, dając Yamiemu wolną rękę, aby sam się nauczył.
Przy rozmowie z liderką Mateki, po zakończonej misji, Yami zostaje przyjęty do klanu Mateki oraz dostaje pozwolenie na swoje badania na Murze.
Link do misji:Początek, Następnie, Potem, Koniec. Jest przeplatane z misją dla Nany, przepraszam za utrudnienia.
Ilość postów: 34 MG i 34 Yami
Rozpoznawalność po misji: Yami dał się poznać Dzikim jako osoba gotowa na wiele, aby chronić zwykłych ludzi - nie przebierając w środkach, ale też nie przekraczając pewnych granic. Ci, którzy wiedzą, że jest Sakryfikantem - szanują go.
Wynagrodzenie dla gracza: Standard

Przejdź do posta

Znaleziono 497 wyników

Strona 1 z 34
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
34
Następna

Wyszukiwanie zaawansowane