Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 717 wyników

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 717 wyników

Strona 1 z 48
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
48
Następna

autor: Uchiha Tsuyoshi: wczoraj, o 19:07; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Uchiha Tsuyoshi; Odpowiedzi: 65; Odsłony: 6482

Re: Uchiha Tsuyoshi

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: wczoraj, o 19:06; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Uchiha Tsuyoshi; Odpowiedzi: 65; Odsłony: 6482

Re: Uchiha Tsuyoshi

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 9 gru 2025, o 18:23; Forum: Sarufutsu (Miasteczko szczepów Uchiha i Gazo); Temat: Siedziba Władzy; Odpowiedzi: 160; Odsłony: 33024

Re: Siedziba Władzy

Lato 395 roku
- Przeceniasz mój wkład, ale szczerze dziękuję - odparł na słowa Hiromi o tym, że Tsuyoshi odegrał ważną rolę w obronie. Posunęła się nawet do stwierdzenia, że bez niego posterunek by upadł. Cóż, może gdyby tamten Orochi zdołał uciec i zaatakowaliby we dwóch z pełną siłą, to kto wie. Z drugiej jednak strony, to przez Tsuyoshiego Orochi miał w ogóle szanse na ucieczkę, bo nie został mu z powrotem założony knebel. Szczęśliwie jednak, wszystko dobrze się skończyło. Będzie jeszcze czas na przemyślenia.

- Podjęłaś oczywiście jedynie słuszną decyzję. I zrobiłaś to bez wahania. To też zasługuje na szacunek. Tak właśnie jest, albo my, albo oni. Wiesz ilu naszym ten człowiek odebrałby życia, gdybyś Ty nie odebrała mu jego. A co do życia właśnie... ich życie jest ważne tylko o tyle, o ile mogą się nam do czegoś przydać - powiedział. Uwaga, którą poczynił nie była niczym szczególnym w jego przypadku. Ba, była bardzo typowa i Hiromi z pewnością nie mogła czuć się nią zaskoczona, jak zresztą nikt inny. To, co mogło jednak zwrócić uwagę, była pewna, ledwo wyczuwalna, czająca się gdzieś na dnie nutka zgorzknienia pomieszanego z rozczarowaniem. W jego głosie odbiło się echo nawet nie tyle złości, co po prostu zła. Trwało to jednak tylko dosłownie moment. Poza tym rozmawiał zwyczajnie, normalnie.

- Ja również się cieszę, że będzie okazja, żeby porozmawiać. I pewnie jeszcze wiele wspólnych misji przed nami.
*** W gabinecie Sugiyamy Kuroyamiego czekała ich rozmowa mająca wyjaśnić dokładnie przebieg misji. Ku jego zdziwieniu, zostali jednak zaproszeni dopiero dwa dni później. Najwyraźniej wróg działał aktywnie na innych kierunkach, co nie napawało optymizmem.

Dzicy byli jednak wciąż daleko, a Tsuyoshi i Hiromi mieli do rozwiązania problem, który był przed nimi. Oczywiście Sentoki zabrał głos jako pierwszy.

- Lordzie Sugiyama, stawiliśmy się na posterunku zgodnie z poleceniami. Dotarliśmy tam późną nocą i zamierzaliśmy się tam przespać, by wyruszyć rano, bo podróż przez bagna po ciemku mogłaby się zakończyć źle. Okazało się jednak, że posterunek został napadnięty niedługo przed naszym przybyciem, a jego załoga, z kapitanem Himaru na czele sprawiła się znakomicie, odpierając atak i biorąc do niewoli jeńca - jednego z Hebi. Przesłuchałem go i dowiedziałem się od niego, że w pobliżu zgromadzone są potężne siły Dzikich, które lada chwila mogą zaatakować. W drodze były też nasze posiłki. Co ważne, zapytałem go o innych Hebi w okolicy. Powiedział, że nie ma tu żadnego, oprócz tych dwóch, z którymi walczyliśmy. Nie mogliśmy zostawić tych ludzi i całego posterunku na pewną śmierć, która niechybnie by ich spotkała, bo żaden shinobi od nas nie był zdolny do walki. Zadecydowałem więc, że zostaniemy i pomożemy odeprzeć atak, tym bardziej, że zdobyłem informacje o innych Hebi w okolicy, których miało tam nie być - tak jak wspomniałem - wyjaśnił spokojnie i rzeczowo. Do tej pory był pewny co do słuszności swojego wyboru, ale gdzieś tam zaczęła się wkradać niepewność. Co prawda Sugiyama powiedział im, że mają ruszać dalej i się nie zatrzymywać, ale nie powiedział, że te instrukcje są aktualne nawet w tak skrajnej sytuacji jak groźba wyrżnięcia kilkudziesięciu naszych i zniesienia całego posterunku. Nie powiedział, że ich misja musi zostać wykonana w ciągu dwóch-trzech dni.

- Po wszystkim stwierdziliśmy, że przy tak zmienionych okolicznościach, jak nagły, zmasowany atak tak dużymi siłami należy wrócić i zdać relację u ciebie, Lordzie Sugiyama. Nasza misja... jeśli informacje od tamtego Hebiego nie wystarczą, to oczywiście jesteśmy gotowi, żeby wyruszyć ponownie - dodał, z pewną determinacją w głosie. Oczywiście nie był głupi, brał pod uwagę, że mogło być już za późno. Specjalnie natomiast relacjonował to tak, jakby te najbardziej kontrowersyjne decyzje podejmował on sam. Nie chciał obciążać tym Hiromi. Zresztą, to była zwyczajna kolej rzeczy. On był starszy rangą, więc on powinien dostać reprymendę za złe decyzje.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 3 gru 2025, o 20:45; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Uchiha Tsuyoshi; Odpowiedzi: 65; Odsłony: 6482

Re: Uchiha Tsuyoshi

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 3 gru 2025, o 20:44; Forum: Bank; Temat: Uchiha Tsuyoshi; Odpowiedzi: 38; Odsłony: 4512

Re: Uchiha Tsuyoshi

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 3 gru 2025, o 20:39; Forum: Ogłoszenia Administracyjne; Temat: Mikołajki 2025; Odpowiedzi: 31; Odsłony: 1664

Re: Mikołajki 2025

Odbieram 50 PH i 400 Ryo. Oczywiście wybieram Szopa (nr 1), bo jakże by inaczej!

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 2 gru 2025, o 19:09; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie; Odpowiedzi: 98; Odsłony: 9007

Re: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie

Lato 395 roku
Tsuyoshi przywitał uwagę Hiromi z pewnym zaskoczeniem, ale nie mieli teraz czasu tego roztrząsać, ani dyskutować. Gdy zauważył, że dziewczyna szykuje się do leczenia tego Orochiego zrozumiał co stało za taką reakcją i stwierdził, że zostawia sprawę medyczce. Sam pobiegł na mury, gdzie rozpoczął systematyczną rzeź wroga. Sprawiało mu to ogromną satysfakcję. Każdy kolejny zabity żołnierz wroga to osłabienie Dzikich i ich możliwości wojskowych. W ich aktualnej sytuacji liczył się każdy taki mały sukces, nawet biorąc pod uwagę to, że Dzicy posiadali przewagę liczebną na froncie.

Walka nie trwała już specjalnie długo. Pozbawieni dowództwa wrogowie z pewnością nie spodziewali się tak twardego oporu i wkrótce byli zmuszeni złożyć broń lub ratować się ucieczką. Zwycięstwo było ich.

Kiedy walki już ustały i wszyscy zebrali się w obozie, kapitan Himaru im podziękował. Tsuyoshi odwzajemnił salut i oddał cześć poległym, po czym odpowiedział:

- Gdyby nie wasz upór i skuteczna obrona, to przybyliśmy razem z Hiromi-san do zgliszcz posterunku, a nie do twardego punktu oporu. Tak jak mówiłem, nie pominę tego w raporcie.

Było po wszystkim, ale Tsuyoshi zajął się jeszcze organizowaniem posterunku po bitwie i pomocą we wszystkim, co było potrzebne. Zarządził pochówek poległych, przeorganizował warty (ze względu na dalszy spadek zdolnych do służby ograniczył patrole do minimum), nakazał również dokładne przeszukanie, ogołocenie z uzbrojenia i zakopanie ciał zmarłych dzikich gdzieś poza obozem, żeby nie dopuścić do szerzenia się chorób. Od rana mogli również ponownie zabrać się za naprawianie umocnień. Poza tym jednak niewiele już było do roboty. Nie chciał przeciążać i tak testowanych już do granic możliwości ludzi. Potrzebowali odpoczynku i zasłużyli na niego, a wątpliwe było, żeby w najbliższym czasie dzicy ponowili atak siłami, które zagrażałyby posterunkowi, w którym stacjonował Tsuyoshi i Hiromi.

Następnego dnia, po krótkim odpoczynku, przywitała ich dobra wiadomość. Himaru oświadczył, że zgodnie z otrzymanymi informacjami, posiłki powinny być już jutro nad ranem.

- Poczekamy do jutra. Pozostawienie Was tutaj teraz samych byłoby przedwczesne, nigdy nie wiadomo co planuje wróg. A my potrzebujemy jeszcze trochę odpoczynku - zakomunikował Himaru. Czułby się źle, gdyby tak po prostu od razu odjechali i zostawili posterunek z mocno okrojoną obsadą na całą dobę.

Następnego dnia wyruszyli jednak bez żadnej zwłoki z jeńcem-Orochim, gdy tylko zluzowały ich posiłki z Sarufutsu. Tsuyoshi pożegnał się z Himaru, dziękując mu jeszcze raz za jego służbę, przytomność umysłu i dobre dowodzenie. Nie ociągał się jednak, biorąc pod uwagę to, że sami mieli sporo do przejechania, a w dodatku wieźli ze sobą żywe trofeum wojenne.

Kiedy byli już kawałek od obozu, odezwał się do Hiromi:

- No nieźle. Dotarliśmy tam w idealnym momencie. Cieszę się, że udało nam się obronić ten posterunek i złapać żywego węża - zerknął w kierunku unieruchomionego jeńca - i mamy znowu chwilę czasu żeby pogadać. Chciałem tylko powiedzieć, że... gratuluję Tobie i Azumie-san, Hiromi-san. To naprawdę świetna wiadomość. Nie wiem na ile i komu jest to znane, ale mogę to zachować dla siebie, póki co. W każdym razie, pasujecie do siebie. Dobrze się uzupełniacie - powiedział. Poprzednim razem nie powiedział za dużo po tym, jak Hiromi wyjawiła mu, jakie relacje łączą ją z Azumą. Teraz jednak mógł nadrobić ten brak i wyrazić swój pozytywny stosunek do tego. Z pewnością to samo powie Azumie, gdy się spotkają, choć trudno było w tym momencie powiedzieć kiedy i w jakich okolicznościach to nastąpi. On sam zamierzał teraz przez co najmniej kilka tygodni poprzebywać na froncie, ale pracy dla shinobich było w bród, nie sposób było więc przewidzieć, z kim i gdzie przyjdzie mu walczyć ramię w ramię z zagrażającym klanowi niebezpieczeństwem.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 28 lis 2025, o 10:54; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie; Odpowiedzi: 98; Odsłony: 9007

Re: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie

Lato 395 roku
Udało się. Gōryūka była wystarczająca do tego, żeby wybić wroga z rytmu. Oponent musiał się odsunąć (a w zasadzie to odpełznąć) i stracił na moment równowagę. Resztę zrobiła siła i szybkość Hiromi, która niemalże urwała głowę Orochiemu już przy pierwszym ciosie, który spadł na niego od dołu, w podbródek. Wąż został odrzucony gdzieś do tyłu, a Sharingan jasno wskazywał na to, że ten shinobi za kilka chwil umrze. Jego chakra gasła w szybkim tempie; tutaj chyba nawet najlepszy medyk niewiele by zdziałał.

- Nieźle! - rzucił tylko w kierunku Hiromi i odwrócił się w kierunku umocnień, na których wciąż toczyła się walka. Uchiha pędem skierował się w wir walki, tam gdzie była ona najintensywniejsza. Ponownie skorzystał z techniki ognistego miecza, żeby spaść na plecy niczego niespodziewających się "pomiotów". Starał się również odszukać wzrokiem kapitana Himaru, żeby lepiej zorientować się w sytuacji. W każdym razie był to jednak moment na to, żeby ostatecznie załamać atak przeciwnika, wybić tylu napastników ilu tylko się da i tym samym zadać jak największe straty wrogowi na tym odcinku frontu. Choć strata dwóch niesłabych shinobi i wielu elitarnych (?) żołnierzy, jaka się dokonała do tej pory już sama w sobie dawała powody do satysfakcji. Teraz trzeba było jeszcze postawić kropkę nad i.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 26 lis 2025, o 09:12; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie; Odpowiedzi: 98; Odsłony: 9007

Re: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie

Lato 395 roku
Jeśli ten wężowy shinobi niczego szybko nie wymyśli, to walka w zasadzie jest już przesądzona. Pojedynek z dwoma Uchiha na tym poziomie był czymś, z czym poradzić sobie mogło naprawdę wąskie grono bardzo silnych ninja. Ten tutaj póki co nie pokazał nic, co mogłoby stanowić jednoczesne zagrożenie dla tej dwójki, a nawet sama Hiromi doskonale sobie radziła. Tsuyoshi nie mógł być jednak biernym obserwatorem, bo im szybciej zlikwidują przywódcę natarcia, tym szybciej będą mogli wrócić na mury i wybić resztę atakujących. Sentoki dezaktywował więc technikę Tenrō Kaken i skierował swoje czerwone oczy na Orochiego, nie przywiązując już żadnej wagi do zabitego przed chwilą pomiotu. Natychmiast też złożył pieczęć tygrysa i zaczął kumulować chakrę w płucach, co stanowiło wstęp do kolejnego ataku, który miał być wymierzony z lekkim wyprzedzeniem, tak żeby trafić dokładnie w to miejsce, w którym będzie się znajdował wężowy shinobi.

- Katon: Gōryūka no Jutsu! - po tych słowach z jego ust wystrzelił uformowany na kształt smoka ogień, który zaczął błyskawicznie mknąć w stronę ofiary. Tsuyoshi uważał przy tym, żeby ogień nie znalazł się za blisko Hiromi. Wydawało się jednak, że szybkość techniki pozwoli na "przechwycenie" wroga w biegu. Jeśli jutsu go trafi, to z pewnością jego kuzynka nie będzie miała żadnych problemów w wykończeniu oponenta.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 22 lis 2025, o 18:26; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie; Odpowiedzi: 98; Odsłony: 9007

Re: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie

Lato 395 roku
Wejście Tsuyoshiego do walki było całkiem udane. Jeden z "pomiotów" padł od razu od jego cięcia, a drugi dosłownie chwilkę później. Obaj zakończyli swoje żywoty w efektownym stylu (z punktu widzenia Uchihy, oczywiście). Niestety, trzeci z wrogów zdołał jakoś zorganizować swoją defensywę, podejmując kontratak. Tsuyoshi musiał uchylić się przed kunaiem lecącym w jego kierunku, co dało tamtemu czas na wyjęcie łańcucha, którym zaczął kręcić wokół siebie.

- Błąd - powiedział tylko i przeciął powietrze swoim ognistym mieczem tak, żeby ten spotkał się z łańcuchem. Miał nadzieję, że go przetnie, dzięki czemu zabicie tamtego będzie już tylko formalnością. Jeśli jednak tak się nie stało i łańcuch obwiązał się w jakiś sposób wokół miecza, to tym lepiej - Sentoki zrobił kilka błyskawicznych kroków do przodu, żeby pchnąć ostrzem prosto w klatkę piersiową wroga. Pozwalała na to długość jego miecza, a przynajmniej tak sądził.

Jeśli mu się to udało, przeniósł całą swoją uwagę na Hiromi i jej wężowego przeciwnika. Wyglądało na to, że był niezmiernie szybki, tak jak się tego spodziewali. Będzie więc trzeba prawdopodobnie połączyć siły, żeby go zabić. Na razie jednak Uchiha zajął się tylko skróceniem dystansu do walczącej dwójki. Jeśli było trzeba, to swoim ognistym mieczem pomógł on wyswobodzić się Hiromi od węży, bezlitośnie je tnąc. Kapitan Himaru i ludzie na palisadzie będą musieli sobie teraz poradzić sami. Dwoje Uchiha i tak wiązało teraz najbardziej niebezpieczną część sił wroga.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 19 lis 2025, o 18:16; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie; Odpowiedzi: 98; Odsłony: 9007

Re: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie

Lato 395 roku
Tsuyoshi poprosił, żeby Hiromi nie atakowała na ślepo i w zasadzie to poczekała, ale... nadal - rzuciła się prosto w formację nieprzyjaciela, co nie było w opinii Sentokiego najlepszym pomysłem. Trzeba było jednak jakoś dostosować się do jej wyboru i tak poprowadzić bitwę, żeby wyjść z niej bez większego szwanku.

- Osłaniać ją! - krzyknął, powtarzając komendę Himaru, żeby ktokolwiek z obrońców dzierżących broń dystansową, kto miał jakiekolwiek wątpliwości co do tego, co należy robić, już takich nie miał. Ogólnie jednak nie było wesoło. Hiromi była otoczona przez wrogów, a tych było niestety tylu, że mogli oni równolegle prowadzić szturm na umocnienia posterunku. Tsuyoshi jednak nie mógł się rozdwoić (dla niektórych innych shinobi pewnie nie byłby to problem) i musiał podjąć decyzję, co robić. Rzut oka na sytuację i jej całościowa ocena poprowadziły go do wniosku, że nie może zostawić Hiromi samej.

- Katon: Tenrō Kaken - powiedział, odbijając się od ziemi, składając dwie pieczęcie i skacząc prosto w wir walki, w którym już znajdowała się jego kuzynka. Tuż przed tym wyzwolił swoje negatywne emocje, przypominając sobie Kōtei i jego zdobycie. Nienawiść, którą tak pielęgnował pozwalała mu na skuteczniejszą, bardziej bezwzględną i brawurową walkę.

Wiedział jednak, że nie może jej przeszkadzać, a jego rola będzie się sprowadzała do tego, żeby ubezpieczać jej tyły. Dlatego dopadł jak zwierzę do pierwszego z brzegu "pomiotu" i bez litości ciął go tak, żeby momentalnie zakończyć jego żywot. Później kolejny i kolejny, cały czas nie wchodząc w paradę Hiromi. Wiedział, że zamierza ona stoczyć pojedynek z Orochim, a on w walce w zwarciu będzie raczej tylko przeszkadzał. Miał ją jednak na oku i gdyby coś poszło nie tak, to będzie na tyle blisko, żeby zainterweniować.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 15 lis 2025, o 21:55; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie; Odpowiedzi: 98; Odsłony: 9007

Re: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie

Lato 395 roku
- Oczywiście, że rozstawiamy tyle pochodni i innego ognia, ile tylko się da. Po pierwsze, tak jak wspomniałeś kapitanie, pozwoli to choć trochę oświetlić wroga. Po drugie ogień jest moim... naszym sojusznikiem - odpowiedział Tsuyoshi natychmiast na wątpliwość kapitana Himaru.

Odnośnie do tego, co powiedziała do niego Hiromi, to odrzekł:

- Niech czekają. Czas działa na naszą korzyść. Dadzą nam więcej czasu na przygotowanie, a i posiłki są z każdą chwilą coraz bliżej. Co do prowokacji to byłby to świetny plan, ale niestety nie byłem w stanie wyciągnąć od niego, w jaki sposób miał dać ten sygnał. Prawdopodobnie po prostu rozesłałby zwyczajnie rozkazy, gdyby był u swoich. Notki to świetny pomysł, choć w walce też pewnie znajdą użytek. Zrób, jak uważasz. Ja swoje trzymam przy sobie - wyjaśnił swój punkt widzenia i poklepał torbę z ekwipunkiem, którą miał przy boku.

Poza tym kontynuował prace na przedpolu. Kiedy skończył im się czas lub materiały (a może jedno i drugie), wrócił za palisadę. Tym, którzy nie byli na czatach, polecił zrobić to samo. Trzeba było być gotowym na atak w każdej chwili.

I... nie musieli długo czekać. Pułapki dość szybko zasygnalizowały im obecność wroga. Tsuyoshi natychmiast aktywował swój sharingan i zaczął omiatać wzrokiem otoczenie (tam, skąd dobiegł dźwięk, ale nie tylko - również wszędzie wokół). Starał się zająć taką pozycję, żeby nie być od razu zauważonym, ale jednocześnie mieć dogodny punkt obserwacyjny.

Spojrzał na Hiromi. Na jego obliczu malowało się skupienie i napięcie. Nie było na nim jednak strachu, ale raczej chęć dorwania Dzikich.

- Nie biegnij na ślepo, poczekaj aż się wychylą - powiedział, po czym wyjął szybko notkę wybuchową, którą nakleił na kunai i cisnął w kierunku, z którego dobiegł dźwięk, po czym detonował tam, gdzie był dzwonek. Liczył na to, że spowoduje jakieś zamieszanie w szeregach wroga, ale przede wszystkim, że nawet na krótki moment rozwieje mgłę w tym miejscu. To może pozwolić dojrzeć wroga.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 13 lis 2025, o 08:16; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie; Odpowiedzi: 98; Odsłony: 9007

Re: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie

Lato 395 roku
Tsuyoshi był pewny swego. Wróg na pewno miał przewagę liczebną, ale oni mieli dwóch shinobi i możliwość wycofania się do obozu, przez bagna. W zasadzie to nie-shinobi mieli stanowić tylko tło dla niego samego i Hiromi, swoiste zabezpieczenie tyłów podczas walki. Dlatego Sentoki niewzruszenie stał przy swoim stanowisku mimo uwag Himaru.

Do momentu, kiedy do rozmowy nie włączył się zwiadowca.

- Mgła już gęstnieje? Cóż, prawdę mówiąc nie spodziewałem się, że nastąpi to tak długo przed zmrokiem - powiedział - to faktycznie może być problem. Sensem ataku za dnia było właśnie to, że damy radę relatywnie łatwo namierzyć i związać Dzikich walką. Mgła i noc działają tak samo źle. Możemy się z nimi minąć i ani my ani oni nie będą o tym widzieli - pokręcił głową - trudno, w takim razie pozostańmy przy statycznej obronie. Ale w takim razie zamontujmy tyle pułapek wokół obozu, ile tylko się da. Nie muszą być nawet jakieś szczególnie niebezpieczne, bo mamy niedobry sprzętu. Chodzi o uprzedzenie o zbliżaniu się wroga. Dzwonki na sznurkach i wszystko inne, co narobi choć trochę hałasu. Najlepiej w kilku strefach, coraz dalszych od obozu. Musimy za wszelką cenę uniknąć sytuacji, w której wróg podejdzie pod same umocnienia niezauważony. I naprawmy to, co tylko się da - wydał nowe polecenia. Ta mgła... niby nic niezwykłego w takich okolicach, ale jednak miał wrażenie, że jak na złość, dzisiaj przyszła wcześniej, niż ma to miejsce zwyczajnie - i oczywiście cały czas trzymajmy kilku ludzi na czatach. Nie możemy zostać tu całkowicie ślepi nawet na moment.

Potem zwrócił się już bezpośrednio do Hiromi.

- Skoro tak mówisz, to świetnie. W ciemności i w nocy ataki dystansowe będą miały zerowe znaczenie. Zamiast tego, jak tylko będziemy mieli pewność, skąd atakują Dzicy, od razu się tam udamy, ja i Ty. Ja spróbuję najpierw trochę ich "zmiękczyć", a potem Ty będziesz mogła się na nich powyżywać. Sądzę też, że dopóki będziemy pewni, że nie odparliśmy ataku definitywnie, powinnaś skupić się na walce. Leczenie rannych poczeka. Choć nie ukrywam, że chciałbym zrobić to tak, żeby było ich jak najmniej.

Po rozmowie z Hiromi udał się na umocnienia i na ich przedpole, żeby pomóc w konstruowaniu pułapek i naprawianiu umocnień. Było tak mało ludzi, że liczyła się każda para rąk do pracy. Zresztą, dałby bardzo zły przykład, gdyby szwendał się po obozie, albo znowu odpoczywał. Jedyne na co sobie pozwolił to szybkie spałaszowanie sporej ilości jedzenia gdzieś pod palisadą, w krótkiej przerwie między obowiązkami.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 11 lis 2025, o 22:41; Forum: Północne Ryuzaku; Temat: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie; Odpowiedzi: 98; Odsłony: 9007

Re: Posterunek graniczny na północnym-zachodzie

Lato 395 roku
Podział obowiązków był jasny, znali też swoje cele. On, Hiromi, Himaru i chyba wszyscy inni również. Po zabezpieczeniu spalonego Orochiego i innych jeńców można było więc nieco odetchnąć. Hiromi od razu poszła do łóżka, a Tsuyoshi załatwił jeszcze pewne organizacyjno-wojskowe kwestie z Himaru i dokonał obchodu wojsk. Później sam się położył. Ten obfitujący w trudne doświadczenia dzień właśnie się kończył, choć do świtu pozostało już niedużo czasu.

Obudził się dopiero późnym popołudniem. Kiedy wyszedł z namiotu, zastał już Hiromi. Przywitał się i rozglądnął. Jak na zawołanie pojawił się kapitan Himaru.

- Jesteśmy zdani na siebie, dobrze. Damy sobie radę - odparł, zupełnie pewny słów, które wypowiadał. Czekał ich czas nerwowego oczekiwania, choć Tsuyoshi był bardziej spokojny, niż przedtem. Wypoczynek przywrócił mu jasność umysłu i Uchiha szybko doszedł do wniosku, że nadzwyczaj nieprawdopodobnym jest, by Dzicy rzucili na ten kierunek tak duże siły, by zdołały one pokonać stosunkowo liczny posterunek, z dwoma shinobi. Niczego oczywiście nie można było wykluczyć.

Co ciekawe, Sentoki nie miał specjalnie dużo czasu na swoje rozważania. Już wkrótce do obozu wpadło bowiem dwóch zwiadowców, którzy przynieśli informacje o wrogu. Kiedy Tsuyoshi ich wysłuchał, przez moment się nie odzywał, ale później zwrócił się do Himaru:

- Jedną z podstawowych zasad wojny jest to, że nie można jej toczyć na zasadach wroga. Kapitanie, zbierz tak wielu ludzi jak tylko możesz bez całkowitego ogołacania posterunku, wyjdziemy przeciwnikowi naprzeciw. Nie możemy dopuścić do bitwy nocnej, bo będzie to oznaczało znacznie większy chaos i możliwość zastawiania przez wroga pułapek. Bagna są dobrą barierą, więc jeśli tylko uznamy, że siły wroga są za duże, szybko się wycofamy bez narażania się na ryzyko groźnego pościgu - stwierdził i rozglądnął się ponownie, jakby szacując siły Uchihów - weźcie tylko dużo broni dystansowej, nie będziemy rwać się do walki wręcz. Spróbujemy ich wywabić, może nawet sprowokować atak. Podczas forowania grzęzawisk ich wystrzelamy. A w razie potrzeby mam też inne pomysły. W każdym razie proszę wydać podwójne racje żywnościowe i przygotować żołnierzy do jak najszybszego wyruszenia. Zaskoczenie to nasz największy sprzymierzeniec - dodał i odwrócił się w kierunku Hiromi, komunikując, że jeśli Himaru nie ma istotnych obiekcji, to powinien się zabrać za wykonywanie rozkazu.

- Hiromi-san, sądzę, że powinnaś nas wesprzeć w walce, ale to ty decydujesz - możesz iść z nami lub zostać z rannymi lub pilnować obozu - powiedział. Mimo wszystko nie chciał wprost jej rozkazywać, więc ograniczył się do sugestii.

Przejdź do posta

autor: Uchiha Tsuyoshi: 11 lis 2025, o 19:10; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Uchiha Tsuyoshi; Odpowiedzi: 65; Odsłony: 6482

Re: Uchiha Tsuyoshi

Przejdź do posta

Znaleziono 717 wyników

Strona 1 z 48
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
48
Następna

Wyszukiwanie zaawansowane