Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 125 wyników

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 125 wyników

Strona 1 z 9
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
9
Następna

autor: Misaki: 26 paź 2025, o 11:02; Forum: Osada Południowego Shigashi (Akiyama); Temat: Dzielnica Yoru-no-Yume – Serce Rozpusty i Hazardu; Odpowiedzi: 12; Odsłony: 817

Re: Dzielnica Yoru-no-Yume – Serce Rozpusty i Hazardu

Spojrzała nieco zaskoczona kolorem, który oblał policzki Azu. Nie widziała wcześniej go w takim wydaniu, lecz musiała przyznać, że ten odcień dobrze komponował się z tonem jego oczu. Ładnie podkreślała ich barwe. Warto będzie to zobaczyć go nie raz w takim wyrazie.
-Działa. Zawsze milej rozmawiać z kimś kto nie pachnie potem, a czystością. Ładny. Bardziej by pasował trochę głębszy, taki nieco w piżmu… znalazłyśmy swego czasu bardzo atrakcyjne stoisko z Rushi, dobre ceny do jakości. Przynajmniej ona tak mówiła. - dodała na temat cen. Misaki ciągle mała problem z dobrym odniesieniem ceny do jakości. Dla niej piękno i perfekcja były trudne do zamknięcia w ramach określanych przez ryo… przez co sprzedawcy mieli prosty cel, z którego mogli kroić tyle funduszy ile chcieli. Siostra w formie niani pilnującej budżetu była konieczna dla rodzinnych finansów. Misaki nie rozumiała tego. Wcale.
Miny Manjiro nie rozumiała, lecz powrót brata do typowej pewnej siebie wersji przyjęla z drobnym uśmiechem.
-Okup… kto by chciał od nas okup… - byli biedniejsi niż średnia Shigashi… kto by oczekiwał od nich pieniedzy? Tak jakby w ogóle byli w stanie zaoferować jakieś pieniądze - Prędzej od smoków… ale też nie jesteśmy specjalnie znaczący. - może gdyby nie byli łuską… czy raczej doko czy jak to traz określali; to może faktycznie byliby taką kartą przetargową… a tak? Nie sądziła aby kogokolwiek z wyższych stanowisko obeszła losowa płotka… Nawet jeśli dla nich była to ukochana siostra.
-Do Hotaru? - powtórzyła jakby to imię było jadem na jej języku - Prędzej włosy zetnę niż będę go prosić lub negocjować z nim cokolwiek. Nie ma nikogo innego? - ze skrzyżowanymi na piersi rękoma i poważną miną przekaz był jasny. Skoro Misaki Watanabe była gotowa ściąć swoje piękne włosy aniżeli z kimś rozmawiać, to prędzej Magu zacznie latać, a Goro pójdzie na dietę aniżeli ta zmieni zdanie.

Przejdź do posta

autor: Misaki: 21 paź 2025, o 14:17; Forum: Osada Południowego Shigashi (Akiyama); Temat: Dzielnica Yoru-no-Yume – Serce Rozpusty i Hazardu; Odpowiedzi: 12; Odsłony: 817

Re: Dzielnica Yoru-no-Yume – Serce Rozpusty i Hazardu

Misaki nieco zaczęła się rozluźniać. Mięśnie relaksowały się pod wpływem ciepła, a nos lekko jej się zmarszczył gdy otoczyła ją przyjemna, nowa woń. Nie znała tego zapachu. Przysunęła twarz bliżej wciskając nos w szyję Azu, zaciągając się jeszcze raz, w próbie rozpoznania perfum, lecz bez efektu.
-Używasz perfum…? Nie wiedziałam, że ktoś poza mną i Ruushi to robi… - dawno temu namówiła siostrę, że dużo przyjemniej się można poczuć będąc otulonym ulubionym zapachem. Odetchnęła ponownie -Ładne… - oceniła odsuwając się nieco.
Kontynuując spacer omawiali to co panom udało się ustalić.
-Te gejsze co stały na przeciwko też wspominały o tym, że była więcej niż jedna kobieta… zastanawia mnie to, bo skoro ani Yachiru ani Taiyo nie mogły to być bo przepadły dawno temu… gdyby się odnalazły to Ruushi zostawiłaby jakieś wieści… tak samo gdyby to była jakaś inna siostra - w końcu było ich tam więcej u Watanabe… na pewno ktoś jeszcze przeżył pożar. Tak przynajmniej jej się zdawało z rozmów Yachiru i Zana kiedyś, na temat poszukiwania dodatkowej pomocy w dorwaniu oprawcy. Co nie zmieniało faktu, że przecież również by powiedziała wszystkim, że odnalazła kolejną z rodzeństwa.
Skinęła głową z uznaniem na listy, które odkryli. Pomysł wynegocjowania z ich ponocą informacji i funduszy był doskonały.
-Może Ruushi wykonywała jakieś misje ostatnio z inną dziewczyną i tak się poznały? Nie sądzę by poszła z celem zabicia celu z kimś losowym. Iść z tobą? Bo mogę jeszcze zostać tutaj i się po prostu rozejrzeć… - chciała coś zrobić przydatnego. Oni dali z siebie dużo co było motywujące by również jakoś zadziałać ze skutecznością.
-Nie wiem… nie zwróciłam uwagi i nie jestem w stanie odpowiedzieć - odparła szczerze, nieco zakłopotana. Tak był zaoferowana skomplikowanym wymyślaniem strategii, że najważniejsze czyli obserwacja poszły jak poszłī

Przejdź do posta

autor: Misaki: 17 paź 2025, o 12:18; Forum: Osada Południowego Shigashi (Akiyama); Temat: Dzielnica Yoru-no-Yume – Serce Rozpusty i Hazardu; Odpowiedzi: 12; Odsłony: 817

Re: Dzielnica Yoru-no-Yume – Serce Rozpusty i Hazardu

Czasem tak było, że był temat, który wprawiał zarówno osobę zainteresowaną jak i jej otoczenie w zakłopotanie. Z jednej strony ona nie umiała rozmawiać o czymś, czego sama nie rozumiaŁa, a jednocześnie bracia również nie umieli ugryźć odpowiednio, aby nie dostać niechcący rykoszetem. No poza Goro… ale on był jak kuloodporny, a siostra też nie wylewała na niego złości.
W głowie już zaczęła układać kolejne kroki, nie przejmując się plotkującymi za jej plecami gejszami… nie zamierzała wracać do tego przybytku… no chyba, że okaże się, że naprawdę można było tam ładnie zarobić, to wtedy może przemyśli. Nim zębatki odpowiendio zaskoczyły, nadając rytm potokowi myśli, Misaki dostrzegła niebieskie, a zaraz potem czarne kłaki i nie mogła się nie uśmiechnąć na ten widok. Podeszła do braci z wyraźnym oddechem, gdy oceniła, że chyba byli w jednym kawałku bez uszczerbków na zdrowiu.
-Dobrze, że wam się udało - uśmiechnęła się z uglą. Jej szalone - albo raczej średnio przemyślane plany szczęśliwie nie spowodowały im problemów, bo inaczej byłaby na siebie bardzo zła z tego powodu. Pozwoliła bratu się prowadzić, delektują się miłym ciepłem bliskości drugiej osoby. Nie była osobą, która otwarcie łaknęła tego typu kontaktu - wyłączając Magu, szczeniaka tuliła regularnie; więc cieszyły ją te urwane momenty.
Gdy udało im się nieco oddalić, uniosła spojrzenie na braci.
-Co udało się ustalić? Mamy trop gdzie szukać Ruushi? - Misaki nie chciała czekać jak na szpilkach nim wrócą do domu, więc zważając, aby jej głos był cichy zapytała gdy otoczenie wydało jej się być bezpieczne.

Przejdź do posta

autor: Misaki: 10 paź 2025, o 11:55; Forum: Osada Południowego Shigashi (Akiyama); Temat: Dzielnica Yoru-no-Yume – Serce Rozpusty i Hazardu; Odpowiedzi: 12; Odsłony: 817

Re: Dzielnica Yoru-no-Yume – Serce Rozpusty i Hazardu

O ile nie przejmowała się za bardzo dziwną wymianą między Azu a Manjiro. -już zdążyli już popisać się wiedzą na temat rynku damskich ubrań i kosmetyków, może wiedzieli coś jeszcze? Może znali się na temat również bieliźniarski? Wszystko było bardzo możliwe. Tak było do momentu, kiedy rzucone zostało imię innego brata, a ta poczuła nieprzyjemny chłód.
-Że z Zanem co? - fuknęła. Nieme ostrzeżenie wobec Azu co zamierzał powiedzieć potem. Temat jej i Zana był… Skomplikowany. A może nie? Ona była zadurzona, on wyjechał goniąc za Watanabe zamiast doceniać co miał przed nosem. Chujek. Szczęśliwie dla nich temat musiał zostać skończony na ten moment.
Rozmowa z paniami… nie przebiegła tak jak sobie zaplanowała to w swojej ślicznej główce. Plan miała dobry, lecz do wykonania… no nie była aktorką jak Yachiru więc i panie nie złapały haczyka. Niedobrze, lecz lepiej było zirytować je, a nie strażników. Te co najwyżej rzucą jej groźne spojrzenia, a strażnicy mogli zgrozić braciom.
-Rozumiem… przepraszam… - skłoniła głowę, uznając, że dalsze wymyślanie może tylko jej zaszkodzić, aniżeli pomóc. Skoro panie nie kwapiły się zrobić za zasłonę dymną nie było sensu brnąć. Co wcale nie oznaczało, że zamierzała oddalić się mocno. Musiała pozostać na tyle blisko, aby dalej mieć na oku ochroniarzy. To oni byli jej priorytetem, a nie ubrane w kimona dziewczęta.
Chciała ustawić się nieco dalej, lecz na tyle aby widzieć czy ochroniarze dalej tam byli. Jeśli tak. To mogła coś planować dalej jeśli nie…? Musiała ich bardzo szybko zlokalizować.

Przejdź do posta

autor: Misaki: 4 paź 2025, o 19:39; Forum: Osada Południowego Shigashi (Akiyama); Temat: Dzielnica Yoru-no-Yume – Serce Rozpusty i Hazardu; Odpowiedzi: 12; Odsłony: 817

Re: Dzielnica Yoru-no-Yume – Serce Rozpusty i Hazardu

Przekręciła na bok łepek i spojrzała na Azu
-Nie rozumiem… - co ciekawego było pod spódnicą czy sukienką to nie wiedziała. Wiedziała co tam się znajduje, ale czy było to w jakiś sposób warte uwagi? Nie. Chyba, że było to coś czego nie rozumiała, lecz nie czuła aby tak faktycznie było. Ot ciało. Albo majtki. Czy Azu podobały się majtki? Raczej ich krój nie był zbyt wygodny dla facetów.
Oczy Misaki przeniosły się na niższego z braci. Uśmiechneła się na wizję zarobku. Może nie będzie musiała więcej odpowiadać przed Hotaru? To byłoby wspaniałe.
-Umiem jeszcze ładnie recytować - powiedziała z szczerą dumą. Nie miała pojęcia, że brat mógłby mieć na myśli coś z jakiejś innej kategorii. Ładnie grała, recytowała… na herbacie również się znała. No i była ozdobą dla oka. Spełniała wszystkie wymagania względem kandydatki w swojej głowie.
Później odezwał się Azu i… Misaki nie wiedziała czy jest bardziej zaskoczona czy pod wrażeniem. Skąd on wiedział takie rzeczy. I co to w ogóle znaczyło?Ona po prostu byłą sobą i po prostu czasami zagryzała zęby by nie palnąć czegoś głupiego, ale jakieś taktyki aby kogoś innego omamić? To było jakieś wielkie tajemne. Niczego nie rozumiała.
-Nauczysz mnie? - zapytała z wielkimi oczętami patrząc na brata. Nie było Yachiru, to może Azu okaże się być przydatny w tej kwestii? Pozostało jej wierzyć, lecz to wiadomo nie teraz.
W końcu bracia poszli, zostawiając jej kilka strategii, które mogła wykorzystać. Może i mogła. Ale. Ale kim, że by była, gdyby nie zrobiła czegoś po swojem. Z facetami to umiała rozmawiać tylko jak ze swoimi braćmi, a tutaj raczej musiałaby obrać jakąś strategię niż takie spoufalanie. A może byłoby to super? Nie zamierzała ryzykować. Ona nie umiała czarować. Ale panie dookoła już umiały. WYstarczyło przekonać je jakoś, że strażnicy byli warci uwagi, a ona będzie mogła obserwować z boku. Tak więc zamierzała znaleźć grupę pań. Zamierzała ukłonić się i do nich podejść - w razie czego ciągle obserwując ochroniarzy, aby przypadkie mnie zniknęli jej i nie zaatakowali braci. Gdy tylko zlokalizuje i nawiedzi panie przeszło do planu.
-Przepraszam… Znają panie pana Teruhiko? Słyszałam, że jest bardzo szczodry… jego ochroniarze również… - powiedziała patrząc znacząco na stojący duet ochroniarzy -Podobno za dobre towarzystwo bardzo dużo płacą… ale nie wiem… czy to realne…? - liczyła,że zachwalając glęboką sakwę ochroniarzy wzbudzi w paniach łowczynie poszukujące sponsorów. Misaki nie umiała flirtować i zagadywać facetów - one na pewno to umiały. Nikt nie powiedział, że nie może wykorzystać czyiś walorów do zrobenia zapory dymnej.

Przejdź do posta

autor: Misaki: 2 paź 2025, o 14:15; Forum: Osada Południowego Shigashi (Akiyama); Temat: Dzielnica Yoru-no-Yume – Serce Rozpusty i Hazardu; Odpowiedzi: 12; Odsłony: 817

Re: Dzielnica Yoru-no-Yume – Serce Rozpusty i Hazardu

Dobre argumenty Azu oraz nieco ostrzejsze spojrzenie Misaki skutecznie przekonały Goro aby jednak odpuścił. Wolała aby został i nie narażał się na kłopoty. Nawet jeśli był super zaradny to zasłużył aby chwilę odpocząć po ostatnim zadaniu.
-Pamiętaj aby odnieść gar i podziękować. Może jeszcze kiedyś trafi nam się tam dorby posiłek, a nie ma co podpadać kucharzowi - powiedziała i podeszła aby objąć brata. Potarmosiła jego kasztanowe włosy-I słuchaj Azu, gdy mądrze mówi - dodała z uśmiechem. Szepnęła jeszcze kilka zapewnień, że wrócą. Koniec było rozchodzenia się. Koniec tracenia kolejnego brata lub siostry. Wrócą z Ruushi, a od tego momentu zaczną sprowadzać resztę do domu.
Gdy dotarli do dzielnicy Yoru-no-Yume nieznacznie zaczęła się rozglądać chłonąc kolory i niecodzienną atmosferę tego miejsca.
-Byliście tu kiedyś? - zapytała nie odrywając oczu od jednego z pokazu. Gejsze. Piękne panie. Kolorowe lampiony. Było coś tutaj co sprawiało, że oczy lśniły bardziej -Myślicie, że można tu lepiej zarobić? - zapytała gdy wzrok jej spoczął na jednym z bardziej wystawnych domów uciech. Nie znała specyfiki pracy w takiej lokalizacji. Nie wiedziała jakie dokładnie usługi były oferowane, lecz widziała dużo pięknych pań - a kto jak kto, Misaki znała się na urodzie i potrafiłą ją obiektywnie ocenić tak samo jak uważała, że i tak byłaby perłą pośród nich (skromność nigdy nie była mocną stroną Misaki); oraz słyszała ujmujące serce melodie, a przecież u Watanabe uczyła się jak grać na ehru, nieskromnie uważając, że umiejętnościami nie odbiegała od tej osoby, która obecnie nadawała brzmienie ulicy.
Coraz poważniej zaczęła uważać, że znalazła swoje powołanie gdy podłapała maślane oczy Azu. Pacnęła go w głowę, aby wyrwać braciszka z letargu, aby uratować jego godność.
-Skup się, a nie spódnice ci w głowie - powiedziała z rozbawieniem. Nie miała nic negatywnego w intencji. Jeśli Azu by się zakochał kibicowałaby mu z całych sił. Po prostu lepiej aby najpierw znaleźli Ruushi.
Dotarli na miejsce. Misaki przyjrzała się ochroniarzom. Szczęśliwie wielu ich nie było, choć Misaki nie rozumiała sensu ustawiania ich w momencie, w którym było już nieco za późno.
-Najlepiej będzie jeśli puścimy Manjiro, jak się zrobi gorąco to się skropli… - zastanowiła się moment. Zdolność brata to zmiany w kałużę mogła mu ocalić życie w momencie złapania. Później ponownie spojrzała na ochroniarzy - Gdzie jest Yachiru jak jest potrzebna. Pomachałaby rzęsami czy poflirtowała i byłoby z głowy. Nie mam jej uroku osobistego - fakt Misaki wiedziała, że jej aparycja jest ujmująca, lecz w porównaniu do starszej siostry niebieskooka nie umiała uwodzić. Machanie rzęsami, kokieteryjne uśmieszki. To nie ona. A teraz bardzo by jej się to przydało.Szkoda, że nie było czasu aby Yachiru jej to pokazała.
-Spróbuj z Manjiro dostać się na tył. Może znajdziecie jakieś otwarte okno na piętro, wejście po ścianie to nie sztuka. Manjiro wejdzie ty będziesz na czatach… a ja… - policzki zalal jej kolor podobny do tego, którego miała na włosach -postaram sie wtopić w otoczenie… - powiedziała rzucając spojrzeniem na piękne panie czarujące wzrokiem mijanych potencjalnych klientów. Może jeśli będzie udawać, że jest jedną z yakich to uda jej się zwrócić na siebie uwagę? Nie wyglądała podejrzanie, ot może być uznana za pracownicę jakiegoś z przybytków. Za nic pojęcia nie miała co mogłaby zaoferować, instrument został w domu. Zostało szyć co wyjdzie.
To co zamierzała to ustawić się po drugiej stronie ulicy na przeciw ochroniarzy i podpatrując sposób w jaki panie wcześniej czarowały Azu, spróbować samej. Uśmiechnąć się umiała. Tamte coś machały wachlarzami… dobrze by było gdyby sama taki miała. Goro i jego zwinne do pożyczania ręcę by się bardzo przydały. No nic. Musiała kombinować. Widziała jak panie zasłaniały chyba figlarnie - cokolwiek to słowo znaczyło; usta wachlarzem. Ta nic takiego nie miała. Jedyne co to wyłapując spojrzenie jednego z ochroniarzy z uroczo (chyba, oby) ułożonymi palcami, opierającymi się o jej wargi zamierzała chwilę odczekac. Przez odczekać miała na myśli sprawdzić czy zwrócą na nią uwagę. Odległość między nimi nie była duża, ulica nie była przecież niewiadomo jak szeroka.

Przejdź do posta

autor: Misaki: 23 wrz 2025, o 12:49; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Siedziba Watanabe Minashigo-in; Odpowiedzi: 84; Odsłony: 11307

Re: Siedziba Watanabe Minashigo-in

COraz mniej jej się to podobało. Plany relaksu będą musiały poczekać jeszcze trochę. Dobrze, że umyła się przed rozmową z nimi, bo pewnie i to musiałaby przesunąć w czasie. Notowała wszystkie dyskusje braci.
-Nie zostawimy jej samej sobie… co najwyżej się na nas wkurzą. Nie pierwszy czy ostatni raz - odetchnęła wciskając nos w miękkie, świeżoumyte futerko. Jakoś w poważaniu miała fakt, że taki Hotaru mógłby się zezłościć. Już zajmował miejscen a czarnej liście. Mogło być tylko gorzej niż lepoej z nim obecnie.
Dobrze, że Azu wziął część decyzji na siebie. Uśmiechnęła się do niego blado. Nie była gotowa by dźwigać wszystko sama, nawet jeśli ostatecznie i tak jej głos był tym najważniejszym. Przeczesała dłonią swoje różowe włosy zbierając myśli.
-Jeśli rozmowa ze służbą nic nie da wchodzimy do środka, albo chociaż jedna osoba aby mniej na siebie zwracać uwagę - oświadczyła z przekonaniem. Jeszcze nie do końca wiedziała kogo poślą, lecz potrzebni byli w większej ilości. Fizyczny Azu, znikający Manjiro. Ona.. ładna. Tak, Uzupełniali się w jakimś stopniu, nawet jeśli była tam jak pięść do nosa.
-Przygotujcie sie. Ruszymy od razu. Goro, odniesiesz garnek i przypilnujesz domu. Jeśli Ruushi wroci, dobrze, aby ktoś nas o tym poinformował - odstawiła szczeniaka na posadzkę ostatni raz drapiąc go za uszkiem.

Przejdź do posta

autor: Misaki: 21 wrz 2025, o 14:24; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Siedziba Watanabe Minashigo-in; Odpowiedzi: 84; Odsłony: 11307

Re: Siedziba Watanabe Minashigo-in

Czuła się znacznie lepiej. Oczywiście skóra przyzwyczajona do lepszych materiałów teraz dziwnie drapała mimo powrotu do normalnych szat. Oby się nie skończyło na realcji uczuleniowej. Była bardziej sobą lecz nienawiść do pewnego mężczyzny pozostała na miejscu.
Słuchała braci i nie umiała
-Jestem pod wrażeniem… - powiedziała kiwając łebkiem z uznaniem, gdy bracia byli w stanie opowiadać na temat rynku kosmetyków w Shigashi. Jeśli jeszcze będą w stanie powiedzieć coś o ich rodzajach, to po prostu padnie na zawał i tyle będzie.
Przetarła usta ściereczką i wzięła ich psiaka na kolana. Potrzebowała odrobiny morlanego pocieszenia, a kto był w tym lepszym niż kudłata kluska?
-Wiecie gdzie mieszkał ten syn? Moglibyśmy rozejrzeć się po okolicy jego domostwa, może Ruushi zostawila nam jakieś wiadomości… ktoś mógłby zrobić nową rundkę po innych smokach, może wiedząc coś nowego… - nie wiedziała jaki dramat musiał spotkać rodzinę, że to ona musiała być odpowiedialną. Kolejka przed nią była długa, a właśnie została skrócona dramatyczne. Takie było ich życie. Niby u Watanabe każdy dzień dla większośi był walką, lecz dopiero życie na rękę nastolatków okazywało się być prawdziwym wyzwanim. Ogromnym.

Przejdź do posta

autor: Misaki: 6 wrz 2025, o 19:48; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Siedziba Watanabe Minashigo-in; Odpowiedzi: 84; Odsłony: 11307

Re: Siedziba Watanabe Minashigo-in

Gdy wypachniona, odżywona i wyglądająca jak ona wreszcie dołączyła do oczekujących ją braci zaciągnęła się zapachem. Zwróciła pytające spojrzenie do naczelnego złodziejaszka rodzinnego, który uraczył ją wspaniałą odpowiedzią.
-Dobra robota - uśmiechnęła się do niego. Z zadowoleniem zabrała się za zajadanie. Zupa przyjemnie zaczęła rozgrzewać ją od środka Umyta, nakosmetykowana, z pysznym jedzeniem. Prawie zdążyła zapomnieć o troskach gdy oto kolejna sprawa musiała się pojawić.
Szczęśliwie choć bracia się dogadali i raczyli wspólnie odpowoedzieć na jej pytania
-Skoro są jej rzeczy nie planowała odchodzić… to nie w jej stylu… - Ruushi była najstarsza… no młodsza od Azu ale najdojrzalsza ze wszystkich. Nawet ze względu na własną wygodę nie odeszłaby zostawiając swój przybytek
-Czy jest szansa, że ten od którego zabrała haracz się zemścił jakoś? - zaczęła myśleć na głos biorąc kolejną łyżkę obiadu, no ale pytanie głupie bo przecież był umarty -Nie powinna ulec byle komu… ale co jeśli ktoś chciał się zemścić…? A może sama się gdzieś zaszyła - rozmasowała napięte czoło, jesli przez siostrę nabawi się zmarszczek to sama ją dopadnie.
Mimo to nie mogła wyzbyć się niepokoju. Nie mogła znowu przejść tego samego co przy Zanie i Yachiru. Jakby mogła to przetrwać?
-Wiecie kogo miała się pozbyć? - zapytała wmuszając w siebie tyle ramenu ile była w stanie. Coś czuła, że kolejny ciepły posiłek nie będzie szybko.
Gdy uznala, że więcej nie da rady, podsunęła miskę pod łapy Magu. Niech się psisko na je czegoś tuczącego. Zwłaszcza skoro zniósł tak dzielnie kąpiel.

Przejdź do posta

autor: Misaki: 3 wrz 2025, o 11:39; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Siedziba Watanabe Minashigo-in; Odpowiedzi: 84; Odsłony: 11307

Re: Siedziba Watanabe Minashigo-in

Zadanie nie było szczęśliwie, aż tak trudne. Po farbowaniu włosów, wszystko wydawało się być dla Misaki niezwykle proste. Całe szczęście, że miała brata, bo to jego towarzystwo pozwalało jej nie skupiać się na swoim obecnie wybrakowanym wyglądzie. Zadowolenie Hotaru z dobrze wykonanego zadania miała w poważaniu, nawet gdy dawał im zapłatę oraz wyrównanie poniesionych kosztów jego pozycja na liście wrogów dalej była aktualna i zapisana grubą warstwą atramentu.
Koniec zadania oznaczał coś ważnego. Powrót do domu. Rozpadającego się, lecz ich domu.
Misaki ogłosiła, że nie zamierza słuchać żadnych wieści - ani tych złych ani dobrych, póki nie będzie na to mentalnie przygotowana. Przez mentalnie przygotowana, oznaczało nie przejdzie pełnego rytuału pielęgnacyjnego po tym co ją spotkało. Przecież jej skóra po dniach noszenia tych wstrętnych ciuchów wymagała ratunku. Nie wspominając o tym co miała na głowie.
Dosłownie wparowała do ich domostwa i zatrzasnęła się w łazience. Potem otworzyła drzwi, aby wpuścić Magu by jej towarzyszył i ponownie je zatrzasnęła. Umościła z ręczników posłanko dla pieska, aby po tym jak porządnie wygłaskała go, mógł przy niej posiedzieć, gdy ta odda się pielęgnacji. Zaczęła od mycia głowy. Raz. Drugi. Trzeci. Szorowała ciemne kłaki tak długo, póki nie zniknął ostatni ślad farby w wodzie, którą spłukiwała włosy. Potem odżywka wczesana od nasady po końce i w końcu mogła umyć się cała. Kosmetyków nie miała drogi - z oczywistego względu, część z nich był domowym wyrobem osiągniętym metodą prób i błędów, lecz mimo to potrafiły one zdziałać magię… zwłaszcza teraz gdy były tak potrzebne.
Przy okazji umyła też Magu, bo sądząc po zapachu reszta rodzeństwa nie pomyślała o tym, aby pod jej nieobecność zadbać o psiaka pod tym względem. Oby chociaż siebie przez te kilka dni myli choć raz… Tak więc po czasie długim i najprzyjemniejszym od dawna wyszła zawinięta w ręcznik, wraz z Magu, również zawiniętym w chlonący materiał. Dopiero wtedy mogła usiąść wraz z rodzeństwem.
Misaki choć zadowolona z obecnego pokoju między braćmi aż przetarła zmęczona dłonią twarz. Wolne żarty.
-Jak to odeszła… kiedy? - oby te mroczki co zaczęły jej migać przed oczami były spowodowane głodem, a nie migreną -Może dostała jakieś zadanie… - Misaki starała się racjonalizować sytuację. Przecież najstarsza siostra miała chyba dość oleju w głowie, aby nie zniknąć bez powodu -Spakowała swoje rzeczy? - to był najważniejszy z wątków.

Przejdź do posta

autor: Misaki: 1 wrz 2025, o 18:24; Forum: Osada Północnego Shigashi (Rada); Temat: Rynek; Odpowiedzi: 546; Odsłony: 84998

Re: Rynek

Czymkolwiek czerwony lotos był to Misaki była wdzięczna, że stolarz słyszał o takim jegomościu jak Ayato. Dziewczyna nie poprawiała, ani nie podawała innego faceta - co się będzie podkładać. Skoro sam jej pomógł i dał odpowiedź to nie zamierzała ryzykować.
-Dostawa na miejsce - powiedziała z pewnością siebie. Biedny Ayato dostanie przesyłkę za pobranie, której nawet nie zamawiał. No cóż. Chociaż będie ładna.
Szczęśliwie szybko zakończyła konwersacje posiadając potrzebne informacje, oraz wiedzę, że był taki zdolny pan co robił niezwykle urodziwe przedmioty. Pewnie meble były równie fantastyczne.
Misaki uśmiechnęła się nieco do brata.
-Jego dostawcą jest Nakamura. Bardzo źle się wypowiadał o tych dwóch innych dostawcach, więc to Nakamura musi być naszym celem - powiedziała spoglądając na brata -Powiem ci, że to drewno i próbki które pokazał były naprawdę bardzo ładne. Nie znam się na tym, ale to drewno i wykończenia były wysokiej jakości. Smoki też by miały pożytek z takiego specjalisty. Najważniejsze, że mamy dostawcę. Dowiedzmy się czy uda nam się przekazać jakoś informację, Nagabura powinien być pomocny w tej kwestii. - tak. To był kolejny krok. Skorzystać z wygadanego chłopaka i jego zaradności aby przekazać informacje do Hotaru, aby mógł już ruszyć dalej z załatwianiem kontraktu z Nakamurą

Przejdź do posta

autor: Misaki: 30 sie 2025, o 17:46; Forum: Osada Północnego Shigashi (Rada); Temat: Rynek; Odpowiedzi: 546; Odsłony: 84998

Re: Rynek

Przytakiwała głową. Nie wiedziała do końca na co, czy młode i dlaczego młode drewno było gorsze to pojęcia nie miała, ale jeżeli wywoływało to takie poruszenie u stolarza to niech i będzie okropne, będzie się z nim zgadzała. Wszystko byleby zakończyć spotkanie na przyjaznej stopie.
Kiedy już była pewna, że jest koniec, podsumowanie podał, podliczył, jej pusta kieszeń nagle wydawała się jeszcze bardziej pusta niż moment temu. Z drugiej strony piękno było bezcenne, więc jakieś tam sto czy tysiąc były niczem wobec piękna. I już witała się z zakończeniem zlecenia gdy padło pytanie, na które… uznała, że zna odpowiedź. Nawet jeśli nie była, to facet musiał uwierzyć, że tak było.
Wyprostowała się i uniosła lekko głowę.
-Pan Ayato - powiedziała pewnym głosem. Kij. Czy istniał pan Ayato. Na pewno jakiś tak. Najważniejsze aby sprzedawca poczuł się wręcz głupio, że od razu sam się nie domyślił o kogo chodzi. Zamierzała spojrzeć na niego z miną z serii „no chyba nie powiesz mi że nie znasz Pana Ayato”.
Kątem oka dostrzegła Goro lecz zdecydowała się nie poświęcać jego obecności zbytniej uwagi, aby przypadkiem nie sprzedać swojej przykrywki. Już dwójka dzieciaków mogłaby dziwnie wyglądać.
Jeżeli pan Tenshi dał się przekonać i wydał takie podsumowanie o które prosiła, zamierzała się grzecznie ukłonić, pożegnać i pognać do brata. Jeśli jednak będzie dociekał co do tego kim był pan Ayato… no to będzie musiała wymyślać na bieżąco.

Przejdź do posta

autor: Misaki: 26 sie 2025, o 12:03; Forum: Osada Północnego Shigashi (Rada); Temat: Rynek; Odpowiedzi: 546; Odsłony: 84998

Re: Rynek

Misaki uśmiechnęła się do mężczyzny, a jej błękitne oczy zalśniły na piękny wzór wyrzeźbiony w drewnie. Jako osoba desperacko uwielbiająca piękne rzeczy nie mogła odmówić stolarzowi umiejętności. Wewnętrzna sroka zaczęła skrzeczeć i kusić.
-Piękny wzór… nawet bez farby wygląda zjawiskowo… u Yasou były niedociągnięcia… bardzo niechlujne były te próbki, które mi pokazywał… a drewno jakieś liche się wydawało. Czy to moze być wlaśnie dlatego, że z młodych drzew? - zagadnęła wczuwając się w nastrój mężczyzny na temat konkurenta, z którym jak widać nie łączyla go zdrowa rywalizacja, a raczej potężna niechęć.
Misaki przysłuchiwała się z uwagą, co jakiś czas przytakując głową, to kręcąc z niedowierzaniem.
-Co też pan powie… to dlatego jak zaniosłam wycenę do swojego pana to aż zaczął kląć pod nosem na złodziejstwo… - podkreśliła swój „niesmak” kręcąc w oburzeniu głową. Jednak podejść takiego typowego faceta nie było tak trudno. Trochę połechtać, trochę powiedzieć jak inni faceci blado wypadali i od razu podawali na tacy wszystko co było potrzebne.
Miała wszystko co było potrzebne, zostało jeszcze z klasą zakończyć konwersację, aby nie wzbudzić podejrzeń i niepokoju. Poza tym… w sumie nie obraziłaby się na taką szkatułkę. Trochę biżuterii miała, nawet jeśli teraz wyglądała jakby jedyna jaką na oczy uświadczyła to w domu swojego pana szorując jego klejnoty rodowe… e…?
-Czy mógłby mi pan zapisać wycenę dla mojego pana? Szkatułka, cis, kwiaty ume i… - wskazała wykończenia w kolorze mosiądzu -Takimi zawiasami… Zaniosę mu do podpisu. Jaki jest termin realizacji? I czy jakiś zadatek będę musiała przynieść? - pieniądze potrafiły osłodzić nastrój każdego sprzedającego. Uśmiechnęła się i skinęła głową. Tak. Taka szkatułka się przyda, wzór był piękny, a Hotaru powinien jakoś liczyć się z tym, że pokojowe wyciąganie informacji wymagało kosztów finansowych.
Jeśli się uda uzyskać wszystko, ukłoni się grzecznie, weźmie wycenę i równym krokiem ruszy w kierunku perły aby przekazać bratu zebrane informacje.

Przejdź do posta

autor: Misaki: 24 sie 2025, o 14:39; Forum: Osada Północnego Shigashi (Rada); Temat: Rynek; Odpowiedzi: 546; Odsłony: 84998

Re: Rynek

Uznał ją za sługę. No cóż. Godność straciła mieszkając w domu z dziurawym dachem, nosząc gryzące ciuchy i dając sobie zafarbować włosy na czarny. Bycie sługą nie sprawi, że poczuje się gorzej albo lepiej. Kolejne upokorzenie do odhaczenia i nazwisko do wpisania do listy uraz, na której Hotaru , Yachiru i Zan walczyli o najwyższe lokaty.
-Wzór na prezent dla kobiety, może coś kwiatowego? Bardziej ozdobne - tyle, że chociaż jako kobieta mogłaby powiedzieć czy coś było ładne czy brzydkie. Oko estetki.
Może kiedyś odkopie poczucie własnej godności.
Uśmiechnęła się nieznacznie.
-Pan mówił o cisie, bardzo podoba mu się naturalny wzór jaki tworzy - ni cholery nie miała pojęcia czy różne drewna tworzą różne wzory słojów, ale no… coś musiała powiedzieć, aby pociągnąć faceta za język -Czy mogłabym zobaczyć próbkę? - zapytała.
Jeśli sprzedawca zamierzał jej pokazać to musiała wejść na wyżyny swojego aktorstwa. Uznała, że spróbuje potraktować to jak kupowanie materiałów, na którym się znała - czyli musiała ocenić to co dostanie. Obejrzeć pod światłem, musnąć palcami drewno, postukać.
-Oraz jakie są widełki cenowe? Bo wcześniej byłam u pana Yasou, jego ceny były wysokie, ale mówił, że ma najlepszych dostawców… - zagadnęła przekładając otrzymany kawałek między dłońmi jakby oceniała jego wagę. Generalnie bardzo starała się wyglądać na kogoś kto chociaż kiedyś kupował cokolwiek, ale no… wyjdzie w praniu. Przede wszystkim zależało jej na pociągnięciu Tenshi’ego za język i sprowokowaniu go tym co działało najlepiej - porównywaniem do innych sprzedawców tak jakby to oni robili mu zły marketing.

Przejdź do posta

autor: Misaki: 22 sie 2025, o 21:08; Forum: Osada Północnego Shigashi (Rada); Temat: Rynek; Odpowiedzi: 546; Odsłony: 84998

Re: Rynek

Rozejrzała się po miejscu. Miała kilka opcji, restauracja i podsłuchiwanie gdzieś w okolicy. Uznała, że na ten moment chyba najlepiej będzie wybadać i wypytać na tyle na ile będzie umiała nie zwracając na siebie uwagi.
Weszła do budynku. Zapach świeżo ciętego drewna był… zaskakująco w porządku. Bała się, że będzie dławiący, lecz miało ono przyjemny, niezwykły domowy klimat. Watanabe palił w kominku w swoim gabinecie gdy zimowe noce były chłodne. Trochę przypominało jej to te momenty… może nie beztroskie…. Choć na pewno dla niej dużo bardziej swojskie niż to co teraz.
Wyszła na środek i rozejrzała. Podeszła do lady.
-Dzień dobry… Przepraszam… chciałabym zamówić drewnianą szkatułkę… - zagadnęła. Nie wyglądała na osobę zamożną… w swoich poprzednich ubraniach mogłaby za taką uchodzić lecz teraz wiedziała, że musi zgłosić się po coś… bardziej ekonomicznego. Kolejny powód aby mieć za złe Hotaru tą jego… mistyfikacje.

Przejdź do posta

Znaleziono 125 wyników

Strona 1 z 9
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
9
Następna

Wyszukiwanie zaawansowane