Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 95 wyników

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 95 wyników

Strona 1 z 7
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
7
Następna

autor: Amida: 4 cze 2024, o 21:57; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Plac Kochanka; Odpowiedzi: 28; Odsłony: 1851

Re: Plac Kochanka

- Właśnie! Uciekajcie póki możecie, nikczemnicy i żebym was tu więcej nie wi...- to były ostatnie słowa jakie zdołałem wykrzyczeć przed eksplozją ewidentnie zmordowany dość mocnym ubytkiem chakry lecz nie na tyle by jeszcze mdleć. Co to to nie. No, a przynajmniej nie przez chakre.
Szczerze mówiąc nie byłem pewny ci się stało. Poczułem ból w ręce jednocześnie tak zahuczało że zapomniałem jak się nazywam. Potem była ciemność. Tak ciemność. Co prawda nie taka że jak ciemno to przyjemno tylko taka że nie wiem co się wydarzyło. Gdy się ocknąłem wokół mnie znajdował się żelazny piach. Czyli żyje? Cholera dobrzy byli cie... poczułem ból na dłoni który promieniował niemal na całą rękę. Cholernie nieprzyjemne. Niestety nie były to odpowiednie warunki żeby się zwinąć w pozycje embrionalną i płakać. Trzeba było pokazać się z tej lepszej strony choć podejrzewałem że fryzura zniszczona, makijaż też, a o ubraniach to nawet nie chciałem myśleć więc zapewne nie uda się uwieść liderki. No trudno - innym razem.
- Bywało lepiej ale zawdzięczam życie, więc nie wypada mi chyba narzekać. - odpowiedziałem gramoląc się z ziemi na kolana trzymając za dłoń z lekkim uśmiechem choć jak można było się spodziewać była to dobra mina do złej gry.
- Chyba trzeba poinformować siły porządkowe i przeczesać miasto. Takich bombowych niespodzianek może być więcej w mieście. Cholera wie.- zwróciłem się do gościa który w sumie jako jeden z nielicznych pechowców trafił ze mną na tą imprezę i o istnieniu którego większość czasu nawet nie pamiętałem.

Przejdź do posta

autor: Amida: 1 cze 2024, o 21:26; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Plac Kochanka; Odpowiedzi: 28; Odsłony: 1851

Re: Plac Kochanka

Życie i śmierć są jak dzień i noc, możemy się bać ciemności jednak w końcu ona i tak nastąpi niezależnie od tego jak głośno będziemy protestować. Tak samo jest właśnie ze śmiercią. Człowiek nie jest w stanie się jej sprzeciwić gdy ta w końcu po nas przyjdzie możemy jedynie postarać się przyjąć ją z godnością. Choć raz zachować się tak jak należało... Taka właśnie naszła mnie myśl gdy starcie z chuliganami przemieniło się w coś na co zupełnie nie byłem gotów.
To oczywiście nie tak że zamierzałem dać się ot tak po prostu zabić! Starałem się tak kierować swoją bronią aby wykonać swoje zadanie polegające na zdejmowaniu bomb douhitio ale w chwili gdy zbliżył się do mnie po raz kolejny nie kolega ze zdolnościami Haretsu uznałem że muszę coś z tym zrobić skupiając "rozrzuconą" wszędzie broń właśnie na nim. Zaledwie kilka shurikenów pozostawiłem w powietrzu które miały utrudnić teraz sterowanie pociskami ziemia powietrze przedstawicielowi Douhito. Cała reszta około trzydziestu śmiercionośnych gwiazdek skierowała się w tego gnoja mając zamknąć go w czymś w rodzaju tornada które będzie się kurczyło zadając jednocześnie ataki z każdej strony.
Ja sam oczywiście korzystając z okazji stworzonej przez nieznanego mi sojusznika wykonałem unik dosłownie odrzucając się w tył i wykonując przewrót by zwiększyć potencjalnie odległość jaką byłem w ten sposób w stanie stworzyć. Co prawda fikołki i kac nie bardzo się łączyło jednak zdołałem powstrzymać wymioty całkowicie ignorując też wszystkie wybuchy dziejące się wokół. Wiedziałem że chwilą rozproszenia kosztować może mnie co najmniej życie.

Przejdź do posta

autor: Amida: 19 maja 2024, o 16:49; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Plac Kochanka; Odpowiedzi: 28; Odsłony: 1851

Re: Plac Kochanka

Omal nie umarłem. Kac jak ręką odjąć, zwyczajnie zniknął. Niesamowite, a zarazem cholernie przerażające doświadczenie... zapewne w innej sytuacji nie byłbym zdolny do dalszego działania jednak szybkie rozkazy od liderki oderwały myśli od tego co miało miejsce przed chwilą. Nie było czasu na rozmyślanie nad tym wszystkim, musiałem działać.
- Jasne!- odparłem głośno i stanowczo jakby wcale niewzruszony tym że omal moje idealne lico zostało rozszarpane na strzępy - Jako shinobi Uni Samotnych Wydm moim obowiązkiem jest chronić obywateli którym wasza trójka zagraża! To ostatnie wezwanie do poddania się! Inaczej będę zmuszony użyć na was prawdziwej siły.
Oczywiście był to blef jednak co innego mogłem uczynić by skupić na sobie bardziej uwagę i choć w piersi moje serce waliło jak gdyby samo zamierzało wyskoczyć i rozprawić się z przeciwnikami to ruszylem się z miejsca. Mój plan bym biec po łuku jednocześnie utrzymując przy sobie dwadzieścia jeden shurikenów które służyć miały miejsce za pociski do neutralizowania ataków douhito. Dla pewności wysyłałem po trzy na figurkę aby móc za pomocą dwóch z nich wymuszać na figurkach konkretną zmianę toru lotu tak by trzeci mógł je neutralizować. Z kolei całą resztą miała latać nisko przy ziemi w kierunku przeciwnika. Nie miały one za cel zadawać poważnych obrażeń a jedynie wymuszać skupienie uwagi na nie i zmuszać do ciągłego ruszania się w obrębie niewielkiego pola trzech metrów kwadratowych.

Przejdź do posta

autor: Amida: 12 maja 2024, o 21:45; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Plac Kochanka; Odpowiedzi: 28; Odsłony: 1851

Re: Plac Kochanka

Starałem się dotrzeć na miejsce jak najsprawniej się dało choć ostatnia dieta wysokoprocentowa ewidentnie nie pomagała w zachowaniu topowej formy. Może nawet nie koniecznie powinienem się udawać w miejsce w które się udawałem no ale było już po ptakach z takimi przemyśleniami gdy zjawiłem się na miejscu a tam? A tam pomnik bez głowy, co prawda wciąż prezentował się nieźle choć nie tak dobrze jak ja ale ciężko było nawet najwyższej klasie artystom odwzorować choćby namiastkę mojego ideału... może gdybym to ja robił za modela do tego dzieła... nie ważne.
Dużo ważniejsze były, a przynajmniej tak się tylko mówi, były trzy podjerzane persony pod pomnikiem, nadciągająca szefowa klanu oraz momentalne zniknięcie oddziału strażników. Był jeszcze jeden chłopaczek pewnie z niższych warstw społecznych wnioskując po jego języku ale on akurat nie wydawał się być tu specjalnie, a bardziej przez przypadek.
Chwyciłem więc za swoją torbę i zacząłem wyrzucać w powietrze całkiem pokaźną kolekcje shurikenów pozostawających w powietrzu przez ich namagnesowanie. Starałem się w pełni wykorzystać chwile w której uwaga innych nie była jeszcze tak bardzo skupiona na mnie jednak gdy już wszystko było przygotowane lub gdy zaczęto zwracać na mnie uwagę trzeba było przejść do akcji.
- Drodzy panowie, piękna panno będziecie tak łaskawi wyjaśnić kim jesteście i dlaczego to robicie?!- zawołałem kierując parę shurikenów w ich stronę tak aby zmusić ich do zwiększenia dystansu między nimi a znikniętą grupą straży i gościem co tam pobiegł.

Przejdź do posta

autor: Amida: 6 maja 2024, o 22:45; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Siedziba władzy; Odpowiedzi: 350; Odsłony: 41118

Re: Siedziba władzy

W sumie to mój plan na ten dzień był dość prosty. Wstać z lady baru. Zabrać losową butelkę ze sobą i wypić ją po drodze żeby nie skończyły mi się siły nim padnę na łóżko żeby sobie odpocząć po zabawie. Bo choć nie mogłem sobie nic przypomnieć z kilku wcześniejszych dni to na pewno musiało być zabawnie. W końcu przecież tu chodziło o mnie!
Na szczęście bogowie jak zwykle zaczynali mi sprzyjać od samego ranka czy tam popołudnia... No od momentu kiedy otworzyłem oczy. Marsz na kacu w pełnym słońcu i skwarze nie należał do najprzyjemniejszych jednak tym razem bóg słońca widząc żem strudzony po ostatnim ratowaniu miasta, a kto wiem może i całego świata przed spiskiem oroborasów z sierocinca postanowił skryć się i dać nieco chłodu, a jak po chwili się okazało nawet orzeźwiający deszczyk.
Przytrzymalem się więc na moment rozkoszując kroplami wody muskający... otworzyłem oczy z lekką irytacją. Miało być muskanie ciała, a tu raptem zaczęło się napieprzanie w nie w ilościach zdecydowanie nieprzyjemnych. Poczułem jak dreszcz przechodzi moje całe ciało, a na rękach dostałem wręcz gęsiej skórki! Cholerni niewdzięczni bogowie! To właśnie chciałem wykrzyczeć gdy grudki mokrego piachu zaczęły rozbryzgiwać we wszystkie strony pod naporem siły spadajacych kropelisk wody brudząc moje szaty. Niestety w tym też momencie niebo rozdarła błyskawicą.
Ewidentnie był to znak że bogowie się mnie przepraszali, na pewno. Nie mogli być przecież źli że chciałem na nich krzyczeć za ten niesmieszny żart. Zdecydowanie nie mogli... ale jednak dla pewności postanowiłem przyspieszyć kroku. Nie ze strach, absolutnie ale po prostu uznałem że nie chce się przeziębić.
Wykonałem dwa kroki. Dwa! I co? I jajco. Jak coś nie łupnie, nie gruchnie to myślałem że na żartach się bogowie nie znają i postanowili zejść z nieba. Niemal nie podskoczyłem obracając się w kierunku z którego dobiegło jebnięcie, a tam dym i krzyk po niedługiej chwili. Nie wyglądało to jak żarty.
- Kurwa. - rzuciłem do siebie pod nosem gdy w jednej chwili chciałem uciekać a z drugiej czułem że nie mogę bo jeszcze ktoś zobaczy i sprzeda mnie ojcu, a to by też słabo rzutowało na jego opinii czyli innymi słowy podwójny opierdol i teraz to już pewnie szkoła wojskowa - A żeby to piorun. Rzuciłem jeszcze pod nosem przechylając butelek do dna tak dla kurażu i ruszyłem w kierunku dymu wiedząc że jestem zbyt przystojny na to by zostać trepem.

Przejdź do posta

autor: Amida: 6 maja 2024, o 22:25; Forum: Dzielnica Rodu Maji; Temat: Rezydencja państwa Hiri; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4474

Re: Rezydencja państwa Hiri

Moje zadanie zostało zakończone, ojciec dość dokładnie wyjaśnił mi wszelkie kwestię których nie potrafiłem zrozumieć... może nawet nieco zbyt dokładnie bo czy w sumie taki zwykły Dokō jak ja powinien wiedzieć takie rzeczy? Być może tak, być może nie. Zresztą za późno już było aby zadawać takie pytanie skoro kości zostały już rzucone.
Co prawda powaga sytuacji dość szybko zniknęła z moje głowy, wprost proporcjonalnie do ilości wypitego alkoholu nieco później. W końcu miałem parę groszy które miałem zamiar przepić lecz niestety w samotności. Tylko ja moi ulubiony barman i butelka jakiegoś trunku. Co prawda wstępnie miało być pite jeden dzień ale gdy się ocknąłem z kaca mogło ich minąć nieco więcej niż jeden. Pewnie coś między dwa a tydzień.
Wstałem więc od baru i lekko zmęczony libacjami których specjalnie nie pamiętałem ruszyłem ponownie do siebie. Najwyższa pora była żeby w końcu odpocząć po tym wszystkim bo ile można. Ponadto moje białe szaty ewidentnie mówiły mi że przydałoby się przebrać przez wpadniecie w nieco bardziej szary odcień. Ehhh... te melanże..zawsze stratne... No ale co wypiłem i przeżyłem to moje! Jeszcze gdyby tylko mieć wspomnienia... cóż nie można mieć wszystkiego.

Z/t

Przejdź do posta

autor: Amida: 6 maja 2024, o 22:09; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Amida Hirai; Odpowiedzi: 8; Odsłony: 429

Re: Amida Hirai

Przejdź do posta

autor: Amida: 28 kwie 2024, o 23:24; Forum: Dzielnica Rodu Maji; Temat: Rezydencja państwa Hiri; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4474

Re: Rezydencja państwa Hiri

- Z przyjemnością - odpowiedziałem widząc ojca całego i zdrowego choć ewidentnie nie mniej zmęczonego niż ja sam, otworzyłem więc drzwi i zawołałem służbę prosząc o dwie kawy. Zdecydowanie mocne kawy. Po chwili wróciłem do niego słuchając tak uważnie jak tylko byłem w stanie w mojej obecnej kondycji.
Słowa i reakcja ojca była naprawdę miła. Nie za często w końcu zdarzało nam się rozmawiać, a już na pewno nie w tak poruszający sposób. Poczułem nawet że delikatnie zwilgotniały mi oczy, bo czy może być coś piękniejszego niż pochwała syna od ojca? Oczywiście nie miałem zamiaru dać tego po sobie poznać bo by jeszcze zepsuło to mój cały wizerunek lekkoducha, bawidamka. Udałem więc ziewnięcie przecierając oczy niby jakiś podrzędny aktorzyna ale na nic więcej nie było mnie stać.
- Dziękuję. Może ktoś od nas? Na pewno zyskałbyś większe poparcie wśród ludzi ojcze jakbyś zajął się sierotsmi bądź jako ich darczyńca. No a przynajmniej tak myślę. - odparłem dobierając swoją kawę z którą następnie razem udaliśmy się na krzesła aby móc upić łyk tego boskiego napoju.
- Co dokładnie się stało. Kim byli tamci ludzie? Mam wrażenie, że wiedziałeś o tym coś co mi umknęło. - zdecydowałem się zapytać po kilku kolejnych łykach gdy aromat kawy zaczynał otwierać mi oczy - A co z osobami które tam przychodziły? Czy nimi też zajęły się służby? Muszę wiedzieć co stało się z facetem o imieniu Yasu. Miałem go odciąć od tego sierocinca dla dwóch pieknych białogłowych więc sam rozumiesz że to ważne. - pokusiłem się nawet o lekki uśmieszek aby zaakcentować że mówię pół żartem a pół serio, w końcu jutro miałem przekazać wszystko dziewczynom w knajpie.
Wysłuchałem więc wszystkiego co miał mi do przekazania ojciec, a następnie spędziłem dzień na byczeniu się i regenerowaniu sił w swoim pokoju aby następnego dnia poinformować moje zleceniodawczyni jak się sprawy mają. I w zależności od tego czy sprawi to że będę miał kompanki do imprezy w barze to albo spędzić czas z nimi albo w samotności urżnąć się w trupa.

Przejdź do posta

autor: Amida: 28 kwie 2024, o 18:03; Forum: Dzielnica Rodu Maji; Temat: Rezydencja państwa Hiri; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4474

Re: Rezydencja państwa Hiri

Zrobiłem co do mnie należało, zarówno jako syn jak i shinobi. Tak przynajmniej mi się wydawało. Co planował teraz ojciec nie miałem pojęcia jednak choć pojawiło się we mnie nieznane dotąd poczucie zmartwienia to nie trwało ono jakoś specjalnie długo. Głównie dlatego że zmęczenie było tak okropne, że ledwo zdobyłem się na siły by podreptać do swojego pokoju i tam paść jak stałem na łóżko.
Kiedy zasnąłem? Pewności mieć nie mogłem czy właściwie wszystko co do tej pory się wydarzyło nie było we śnie, a może zasnąłem padając na łóżko... jak by jednak nie było sen przyszedł momentalnie.
We śnie tez nie miałem jednak łatwo. Śniło mi się że ocknąłem się w jakiejś podziemnej komnacie. Wszystko zasypane piachem, a wokół panował mrok tak ciemny że nawet gdy same z siebie zapaliły się jakieś porozstawiane pochodnie to ich blask nie mógł się specjalnie przebić. Następnie przemówił do mnie głos. Wzywał mnie. Coś kazało iść mi przed siebie, a jednocześnie miałem wrażenie że jestem obserwowany. Bałem się. Mimo strachu jednak nie byłem w stanie się sprzeciwić głosowi. Z każdym krokiem przede mną zapalały się kolejne pochodnie, a głos stawał się donośniejszy ale jednocześnie mniej dla mnie zrozumiały. Nie byłem w stanie określić nawet jaki był to język. Szedłem tak aż natrafiłem na kamienne wrota, głos znów przemówił słowami których nie rozumiałem ale jednocześnie wiedziałem czego ode mnie żądał. Miałem otworzyć wrota...
Obudziłem się. Ile czasu upłynęło nie wiedziałem. Byłem zalany potem i prawie tak samo zmęczony jak w momencie gdy zasypiałem. Musiałem się podnieść lecz brakowało mi sił. Nie do końca wiedząc co ze sobą zrobić zdecydowałem się udać do ojca. Sprawdzić czy wszystko w porządku.

Przejdź do posta

autor: Amida: 28 kwie 2024, o 10:24; Forum: Dzielnica Rodu Maji; Temat: Rezydencja państwa Hiri; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4474

Re: Rezydencja państwa Hiri

Byłem wyjątkowo zaskoczony tym co się właśnie wydarzyło. Spodziewałem się oczywiście narzekania, że tak późno przychodzę i tak dalej ale reakcji na pytanie już niekoniecznie. Gwałtowne zbliżenie się ojca i jego uścisk na ramionach zadziałało niczym mocna kawa.
- Nie jestem pewien. - odpowiedziałem zdezorientowany - Jakieś dziewczyny poprosiły mnie żebym przekonał ich znajomego żeby przestałsię zadawać z szemranym towarzystwem. Yasu ponoć był spoko ale ostatnio zaczął częściej chodzić do sierocinca i wtedy się zaczęło. No to zasięgnąłem języka i plotki potwierdziły że z nowymi wlascicielami jest coś dziewnwgo więc uznałem że w każdej plotce coś jest. Oszukałem osobe która ostatnio remontowała im budynek żeby poznać zdanie kogoś kto pracował blisko nich i potwierdził że oni wydają się w porządku ale przychodzą tam do nich jakieś podejrzane typy... chciałem zobaczyć to na własne oczy więc poszedłem poszpiegować ale nikt nie przyszedł. Za to usłyszałem coś dziwnego. Do czegoś się szykują, czegoś czego wolą głośno nie mówić. Wspominali coś o armii i o otwieraniu im oczu. Liczą na pomoc kogoś jak coś im się nie uda. Wspominali też o jakiejś miejscowości gdzie agenci unii ponoć zabili jakiegoś oficera i burmistrza? Chyba tak. To była O... oni... Omonogawa? A i mówili między sobą że to ludzie powinni mieć władze, a nie rody... - chyba pierwszy raz zacząłem na głos podsumowywać wszystko co wiedziałem i w miarę jak to mówiłem zaczęło do mnie docierać jak wielkie bagno odkopałem.
- O kurwa. Tato. Czy oni planują jakiś zamach? - zapytałem z szeroko otwartymi oczami.

Przejdź do posta

autor: Amida: 25 kwie 2024, o 23:33; Forum: Dzielnica Rodu Maji; Temat: Rezydencja państwa Hiri; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4474

Re: Rezydencja państwa Hiri

Gdy dowiedziałem się wszystkiego czego dowiedzieć się mogłem i udałem się do domu z niekrytym zmęczeniem miałem już w głowie taki mętlik że nie bardzo wiedziałem który pokój to mój pokój. W sumie nie wiedziałem nawet że można było być aż tak zmęczonym po dniu. Tragedia!
Jednak nawet w najgorszym zdarzeniu jest coś co może nam się opłacić jeśli odpowiednio to wykorzystamy. Chyba. W każdym razie głównie przez wzgląd na zmęczenie odnotowałem w głowie że muszę jeszcze udać się do ojca. Nie bawiłem się już w żadne pukanie do drzwi gabinetu. Po prostu wszedłem z na wpół zamkniętymi oczami i rozejrzałem się po pomieszczeniu. Jeśli znajdował się tam staruszek to zmęczony kieruje się na najbliższy mebel na którym mógłbym spocząć i zakrywając przedramieniem oczy rzucam do niego.
- Byłem w kanjpie jak chciałeś. Musisz dać z 30% i masz to. - nie byłem w stanie nawet dostojnie jak zwykle się wysławiać więc skróciłem całą deklaracje do najistotniejszych kwestii - Swoją drogą miałem cię o coś zapytać. Słyszałeś coś o sierocincu i nowych właścicielach? Chyba werbują jakąś armie czy coś. Są jakimiś kultystami... chyba
Próbowałem składać myśli Jednak nie szło mi to najlepiej. Mimo to wciąż walczyłem ze snem który usilnie chciał zakończyć mój dzień ale jeszcze tyle było do zrobienia...

Przejdź do posta

autor: Amida: 17 kwie 2024, o 01:18; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Sierociniec; Odpowiedzi: 26; Odsłony: 1995

Re: Sierociniec

Sztuczka zadziałała... całkiem nieźle można by powiedzieć. Co prawda była do dopracowania w przyszłości jednak okazała się przydatniejsza niż mógłbym wcześniej zakładać. Ponadto jak się szybko okazało nie tylko to mi wyszło. Sprawa która się zainteresowałem była grubsza niż mogłem sądzić wcześniej. Kolejne fragmenty rozmowy zaczynały sugerować mi coś na kształt planowania powstania aniżeli jakiegoś zwariowanego małżeństwa które oddawało cześć mrocznym bogom pustyni.
Było to co najmniej niepokojące ale sam ten fakt nie był najgorszy. Dużo gorsze było to, że zebrałem na to dowód którego nie byłem w stanie jakkolwiek udowodnić władzom gdybym tam poszedł no bo i jak niby? Rzuciłbym oskarżeniami ale zanim cokolwiek by sprawdzono wszelkie dowody konspiracyjnych działań mógłby zostać zatarte, a z racji niskiej pozycji w świecie shinobi moje słowa nie miały większego znaczenia. Aby coś z tym zrobić mogłem albo spróbować oddać to w ręce odpowiednich służb licząc że Ci się tym zajmą jak należy albo zdobyć prawdziwy, fizyczny dowód.
Niestety zmęczenie po całym dniu mogło być sporym utrudnieniem nawet pomimo tego że chwilowo cała ta sytuacja dość mocno mnie rozbudziła. Zdecydowałem się zostać jednak jeszcze chwilę pod oknem i ponasluchiwać licząc że uda mi się usłyszeć coś o jakimś pobliskim spotkaniu, a następnie nie ryzykując wykrycia obieram kierunku i poruszając się pod ziemią w pełnym zanurzeniu kieruje się do siebie. Musiałem na spokojnie ustalić dalszy plan działania aby nie zmarnować wszystkiego co do tej pory osiągnąłem, a tak by się stało gdybym postanowił teraz zaatakować starsze szanowane małżeństwo zajmujące się sierocińcem.

Przejdź do posta

autor: Amida: 15 kwie 2024, o 23:30; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Sierociniec; Odpowiedzi: 26; Odsłony: 1995

Re: Sierociniec

Ile to człowiek musi czasem przejść by dowiedzieć się tego czego dowiedzieć by się chciał ten tylko się dowie kto się dowiedział. Na szczęście ja byłem w tej grupie. O ile można było nazwać to szczęściem bo informacje jakie usłyszałem mogłyby przyprawić o drżenie najmężniejszych z mężnych dlatego gdy tylko wyczułem ruch w moim kierunku postanowiłem zrobić to co zrobić trzeba było.
Skupiłem chakre w swoim ciele po czym zacząłem chować się pod ziemię, oczywiście nie głowę jak tchórzliwe strusie! O nie, ja schowałem się cały licząc że uda mi się usłyszeć jak kroki zaczną się oddalać i jeśli tak się stanie ostrożnie ponownie wynurze się z pod ziemi ale tylko odrobinę by lepiej słyszeć co się dzieje. Gdyby jednak okazało się że nic więcej nie jestem w stanie podsłuchiwać to nadeszła w końcu porą powrotu do rezydencji. Musiałem jeszcze przekazać wiadomość ojcu i poukładać sobie wszystko w głowie przed zaplanowaniem kolejnego ruchu bo gra w której wziąłem udział okazywała się co raz bardziej niebezpieczna.
Taktyczny odwrót pod ziemią jest też grany w sytuacji gdyby głupi dziad nie zamierzał się ruszyć z pod tego okna. W takiej sytuacji również udaje się do domu gdzie gdzie kieruje się w pierwszej kolejności do ojca jeśli nie będzie spał aby przekazać mu odpowiedź karczmarza.

Przejdź do posta

autor: Amida: 15 kwie 2024, o 19:22; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Sierociniec; Odpowiedzi: 26; Odsłony: 1995

Re: Sierociniec

Pomału szczątkowe informacje, plotki i potencjalne pomówienia zaczynały składać się w dość wyraźny obraz. Słowa dziewczyn z baru jak i pracownic na kuchni pokrywały się częściowo z tym co udało się wyciągnąć od Mao. Czy więc wszystko było prawdą? Czy fakt, że zaangażowałem się w ową sprawę mocniej niż powinienem ściągnie na mnie jakieś niebezpieczeństwo? Odpowiedź była jasna. Być może.
Zadowolony jednak ze swoich osiągnięć zdecydowałem się ruszyć w jeszcze jedno miejsce. Do samej jaskini lwa aby sprawdzić co się tam dzieje na własne oczy. Umieściłem się na pobliskim dachu jednego z sąsiadujących budynków wybierając ten na którym miałem możliwość ukrycia się i rozpocząłem strasznie nudną pracę. Wgapiałem się w kolejne okna szukając czegoś co mogło by mnie zainteresować. Niestety większość z nich zdawała się "pusta". Czy wynikało to z tak później godziny że sieroty poszły spać czy może obiekt był stosunkowo pusty i zbyt wielu dzieci w nim nie było, tego nie wiedział. Miałem tylko nadzieję że ta grupa szatanistow ich nie zjadała...
Po chwili obserwacji dotarłem do pokoju w którym siedzilei prawdopodobnie właściciele. Z pozoru nie robili nic takiego ot pili herbatę ale postanowiłem posiedzieć tak jeszcze trochę obserwując ich jak i to co się działo na ulicy, czy ktoś podejrzany się nie zbliża.

Przejdź do posta

autor: Amida: 7 kwie 2024, o 21:46; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Targ; Odpowiedzi: 109; Odsłony: 11737

Re: Targ

I tak oto okazuje się że bycie upartym opłaca i kto wie, może nawet mur bym głową przebił gdybym bardzo chciał! To znaczy na pewno bym nie chciał, jeszcze bym uszkodził taki skarb narodowy jak moja twarz. Jednak wracając do tego co było tu najważniejsze czyli do mnie i mojego śledztwa czułem że może warto byłoby spróbować zgłębić temat skoro już coś drgnęło.
- Podejrzani ludzie? Co ma Pan na myśli? Nękają ich jacyś windykatorzy? - zapytałem zaciekawiony udając wręcz teatralnie troskę w końcu skoro rozważałem współpracę to coś takiego byłoby sporym problemem, a to wykluczyło by pracę dla kolegi. Takim tokiem rozumowania liczyłem że pójdzie budowlaniec i szybko wyśpiewa mi coś więcej na temat dziwnych gości odowedzających sierociniec.
Oczywiście nie zamierzałem dalej męczyć tego człowieka i zdecydowałem się po tym dać mu spokój, inaczej jeszcze zaraz by poszedł nagadać komuś że wykazuje niezdrowe zainteresowanie właścicielami, a ta wieść mogła by trafić do tych ludzi i wszytko poszło by się [tu jest brzydkie słowo]. Po pożegnaniu i przemyśleniu wszystkiego stwierdziłem że jestem już w sumie wystarczająco zmęczony i muszę poukładać sobie wszystko w głowie, jednak chwilą obserwacji sierocinca z pobliskich dachów przynajmniej chwilę mogłoby być pomocne przed odwiedzniem tego miejsca i rozmowie z sierotami.

Przejdź do posta

Znaleziono 95 wyników

Strona 1 z 7
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
7
Następna

Wyszukiwanie zaawansowane