Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 1184 wyniki

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 1184 wyniki

Strona 1 z 79
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
79
Następna

autor: Tetsurō: 16 kwie 2024, o 23:26; Forum: [Event] Ostatnia Bitwa o Kōtei; Temat: [Event} - Miasteczko Sarufutsu; Odpowiedzi: 123; Odsłony: 3271

Re: [Event} - Miasteczko Sarufutsu

Ostatnia Bitwa o Kōtei

EVENT
Zielonowłosy starał się być miły i delikatnie, z resztą jak zawsze. Jak przy swoich koleżankach, pacjentach w szpitalu, czy też przeciwnikach. Rzadko kiedy zależy mu na zrobieniu krzywdy. W jego, dosyć idealistycznej wizji świata, ludzie dążą do poprawiania warunków życia swoich ale też i pozostałych członków społeczności, ale co ważne, krzywdząc pozostałych. Dlatego też nie naciskał na Nanę, jeśli potrzebowała, robił krótką przerwę w trakcie wypowiedzi, starał się dać jej przestrzeń do tego, aby zaaklimatyzowała się z przekazywanymi wiadomościami.

Niestety, jak się okazało, ludzi byli różni i różnie przyjmowali wieści. Już po chwili Tetsu, który dosyć dobrze rozumiał i czytał ludzi, uświadomił sobie, że ciągnięcie tematu może nie było dobrą decyzją. Niestety, urwanie jej w trakcie mogłoby zakończyć się jeszcze gorzej, dlatego też dobrnął do końca swojej opowieści, a następnie zabrał się za uzupełnienie płynów. Nana nie była osobą, która potrzebowała słowa otuchy. Tetsuro widział w jej reakcjach narastającą wściekłość, tylko czy dotyczyła ona jego, czy może całej tej sytuacji... Już po chwili się przekonał.

- Tetsuro.. - odpowiedział jej na proste pytanie. Już raz się przedstawił, ale może wtedy była zbyt zaskoczona całą tą sytuacją i obrotem spraw. Dlatego też bez problemu wyjawił swoje imię po raz kolejny. Później nastąpiła dziwna chwila. Nana postanowiła spojrzeć naszemu bohaterowi w oczy, a następnie objęła jego umysł swoją iluzją, przedstawiając mu wizję ostatniej bitwy. To jak jej matka walczy tam i umiera, jak jej oko przestaje działać. Czy to była jego wina? Czy może ktoś inny z pionu medycznego popełnił błąd? A może sama decyzja o operacji była błędem? W końcu warunki mieli paskudne a przeszkolenie niewielkie. No ale taka decyzja została podjęta, i to przez samą Kamino, która, z tego co słyszał, wyszła sama z tym pomysłem. Wizja była paskudna a śmierć... No cóż, jak śmierć... Tetsuro sam święty nie był, osłaniając ich odwrót, w tym ucieczkę Nany, usiekł swoimi marionetkami kilkunastu, jak nie kilkudziesięciu dzikich a potem używał ich ciał jako marionetek. No ale taka była wojna, problemem nie byli ludzie w nich walczący, którzy po prostu wykonywali rozkazy, a Ci którzy je wydali.

Zielonowłosy myślał, że będą mogli jeszcze chwilę porozmawiać, może wyjaśnić to co mu pokazała, jednakże Nana poszła dalej. Zaczęła od niewielkiego całusa w policzek. Tetsu poczuł jej delikatne i miękkie usta i momentalnie spalił się delikatnym rumieńcem, to był jeden z pierwszych jego takich kontaktów. Buzujące w nim emocje, które od kilku dni tłamsi także nie pomagały się opanować. Na szczęście nim zdążył zrobić coś głupiego, młoda Uchiha wylała na niego kubeł zimnej wody. A więc nie byli przyjaciółmi, groziła jemu, oraz jego przyjaciołom. Nie mógł tego od tak pozostawić bez komentarza.

Kiedy tylko Nana zrobiła krok, aby się oddalić. Tetsuro wyprostował palce chwytając dziewczynę wypuszczonymi z nich nićmi chakry. W ten sposób unieruchomił ją, a następnie delikatnie pociągnął tak, aby jej głowa oparła się na jego ramieniu a on mógł jej wyszeptać kilka ciepłych słów do uszka.

- Uważaj, żeby cena twojej zemsty nie była zbyt wysoka. Nie tylko twoje oczy skrywają tajemnice... - po tych słowach puścił ją. Nie tylko dlatego, ze chciał aby odeszła, czuł także, że jeszcze chwila i kunoichi wyrwie się z jego nici, a wtedy konflikt może eskalować bardziej. Dlatego też postanowił skorzystać z zaskoczenia i okazji i po prostu ją puścić i dać jej odejść. Być może to wystarczy, aby choć trochę ją nastraszyć i przegnać myśli o zemście. Przecież ona nie miała dowodów na nic, a on sam nic złego jej nie zrobił. To było niedorzeczne...

Po tych słowach dał jej odjeść. Samemu także wstał ze skrzyni, prewencyjnie trzymając jednak dłoń tuż przy torbie na biodrze, w której miał zwój. Trochę zaryzykował, więc wolał być czujnym, jeśli przypadkiem kunoichi postanowiła by zrobić coś głupiego. Jeśli jednak odejdzie, to Tetsuro wraca do Osamu i kontynuuje swoje poszukiwania siostry. Było jeszcze tyle rzeczy do zrobienia a przecież niedługo mieli wracać do domu. Więc musi odnaleźć siostrę, potem ustalić czy jest tutaj Ario, a jeśli tak to przekazać mu list, ostatecznie też będzie trzeba zająć się dzieciakiem, o którym wspominał Taisho, chociaż do tego śpieszyło mu się najmniej. Nie do końca rozumiał o co chodziło...

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 16 kwie 2024, o 17:27; Forum: Bank; Temat: [$$]; Odpowiedzi: 44; Odsłony: 820

Re: [$$]

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 16 kwie 2024, o 17:25; Forum: Rozliczenia PH; Temat: [PH] Tetsurō; Odpowiedzi: 62; Odsłony: 1152

Re: [PH] Tetsurō

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 16 kwie 2024, o 17:24; Forum: Ogłoszenia Administracyjne; Temat: Wielkanoc 2024; Odpowiedzi: 64; Odsłony: 1193

Re: Wielkanoc 2024

odbieram PH... No i Ryo... ach ten żywot pacynkarza...

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 16 kwie 2024, o 00:11; Forum: [Event] Ostatnia Bitwa o Kōtei; Temat: [Event} - Miasteczko Sarufutsu; Odpowiedzi: 123; Odsłony: 3271

Re: [Event} - Miasteczko Sarufutsu

Ostatnia Bitwa o Kōtei

EVENT
W całym mieście było wiele znajomych twarzy. Nic dziwnego, w końcu wielu z nich przewinęło się przez szpital w trakcie bitwy. Niestety, wielu już nie dane było wyjść z niego o własnych siłach. W każdym razie, okazało się, że Misae także była w okolicy i korzystając z okazji, postanowiła się z nim pożegnać. Dopiero teraz dostrzegł on jak rozmawia z Masahiro i zapewne to on delikatnie im ją przerwał. Poskładał wszystkie fakty, o których słyszał wcześniej i zrozumiał już w pełni, że ta dwójka jest sobie bliska. Dobrze, w tak trudnych czasach trzeba mieć kogoś, kto może cię wesprzeć, szczególnie jak ten, który niedługo ma przejąć władzę w klanie...

- Misae-san, dziękuję za pomoc w szpitalu, przez te kilka godzin wiele się od Ciebie nauczyłem. Niech ciepłe wiatry Pustyni cię prowadzą. - skłonił jej się, zgodnie z tradycją, w której został wychowany, a następnie udał się na rozmowę z Naną, tak jak dziewczyna poprosiła gestem, aby nie musieli rozmawiać przy wielu świadkach. W końcu poruszali dosyć delikatne tematy, więc im mniej osób wie, tym lepiej.

- Nie znam przeszłości, nie wiem jak wiele krzywdy wyrządziła klanowi Uchiha, ale nie zachowywała się jak skazaniec zmuszony do walki. Robiła wszystko co mogła aby uzyskać choć cień odkupienia. Walczyła niczym lwica... o swoje młode... - spojrzał na nią, nie był w stanie w pełni wytłumaczyć dlaczego, ale czuł, że dziewczyna powinna zrozumieć ruchy swojej matki. Być może to jego przeszłość? A może działo się to pod wpływem stresu i emocji, które od rozpoczęcia walki nie miały ujścia? Najpierw szpital, potem pole bitwy, ewakuacja z niezdolnymi do walki Misae i Kuroi'em. Nie było czasu na oczyszczenie umysłu i odpoczęcie, więc może to być zbyt wiele dla jeszcze uczącego się fachu shinobiego.

- Wydaje Mi się, że twoja matka nie prosiła o odkupienie w oczach klanu... tylko w twoich własnych. - czy wchodzi zbyt mocno w ich życie rodzinne, w jej prywatną sprawę, zapewne tak, ale czuł, że musi to zrobić. Tego chciałaby Kamino, która była jego pacjentką. To on przecież pomógł jej przejść ten przedziwny zabieg wymiany oczu, który bardziej przypominał religijną praktykę, niż medyczny zabieg.

Nana zmieniła temat, przechodząc na kwestię operacji. Tetsuro nie wiedział za wiele, to był jego pierwszy przeszczep, który robił na czuja, pod okiem Misae. Nie znał się też na klanie Uchiha, jego zdolnościach, tradycjach, czy też sekretach, które skrywali. Zapewne nie powinien o tym mówić, no ale nie wiązała go żadna tajemnica. Tetsu jest człowiekiem, który popiera wymianę wiedzy, w końcu tak działa cały ich klan, wymieniają się wynalazkami, nowymi mechanizmami i pomysłami, razem je testując i ulepszając, a wszystko to dla rodziny. Tak więc, do rzeczy...

- Nie wiem co wiesz, co nie, które elementy tej opowieści będą dla Ciebie ważne, więc po prostu opowiem Ci wszystko od początku. Nie krępuj się, jeżeli będę za bardzo wchodził w jakieś szczegóły, które będą dla ciebie nieistotne, to po prostu mi przerwij albo zadaj pytanie. Więc, jeżeli chcesz poświęcić chwilę czasu, to zapraszam, chwilę to zajmie. - wskazał jej stojącą gdzieś w tle drewnianą skrzynię, na której w razie czego będzie można usiąść, czy też jakąś inną ławkę lub kamień, byle nie trzeba było cały czas stać.

- A więc, mniej więcej w połowie bitwy przyszły rozkazy z samej góry, przyszło do nas dwóch pacjentów, twoja matka i, tu mnie w razie czego popraw, jej siostra - Katsumi. Katsumi-sama była ślepa i prowadzona przez jeszcze kogoś, twoja matka została przyprowadzona skuta, z opaską z jakąś dziwną pieczęcią, założoną na oczy. Nasza część szpitala, pod dowództwem Misae, miała przeprowadzić bardzo skomplikowaną operację. - na chwilę przystanął. Zastanowił się w jaki sposób powinien ubrać w słowa to co zrobili. W końcu postanowił, że nie będzie nic ukrywał, powie Nanie co wie i jak to wyglądało z jego strony, a ona oceni co z tym dalej.

- Operacja miała polegać na przeszczepie krzyżowym. Mieliśmy wypreparować oczy twojej mamie i Katsumi, a potem wszczepić je tej drugiej. Tak jakby... "Wymienić im oczy nazwajem" - nie wiedział jaką wiedzę medyczną posiada Nana, więc postanowił, że ubierze to w jakieś w miarę proste sformułowanie.

- To była skomplikowana operacja, nie mieliśmy na nią zbyt wiele czasu, środków ani warunków, no ale udała się. Po chwili rekonwalescencji po zabiegu obie kobiety uznały, że idą na pole bitwy walczyć. Nie wiem jak to się stało, ale wydawało mi się, że Katsumi-sama odzyskała wzrok, gdyż nie była tak zagubiona w mroku jak wcześniej. Udałem się na pole bitwy wraz z nimi, z resztą, Misae-san i Kuroi-san także. To było coś bardzo dziwnego, bo w ułamku sekundy ze szpitala znaleźliśmy się w środku pola bitwy. Tam też rozdzieliliśmy się. One ruszyły pomóc Kyoushiemu w walce, a my zajęliśmy się ochroną ewakuującej się grupy szturmowej. - sięgnął do swojej torby na moment, z której wyciągnął glinianą butelkę pełną wody. Od kilku dni tyle nie mówił, raczej ostatni towarzysze jego podróży nie byli rozmowni, więc trochę zaschło mu w gardle. Wziął dosyć duży łyk, a następnie usiadł obok Nany na skrzyni i podał jej wodę. Być może i ona chce wziąć łyk i ochłonąć.

- Jeżeli chcesz... Mam też coś mocniejszego... - Tetsu nie spożywał alkoholu często, ale zawsze miał go w swoich zapasach, często używał go w kuchni, czy też czasami przydawał się jako środek mechaniczny bądź medyczny. - Widziałem ostatnie sekundy bitwy... Jak Niebieski Kot upada na ziemię pod naporem Lisa i po prostu znika... Nawet biała zbroja tego dziwnego samuraja, którego stworzyła Katsumi, nie była w stanie go obronić. Oboje po prostu zniknęli... - i nagle go naszło... zniknęli... a przecież była z nim Katsumi. Przecież ona mogła zabrać ich z pola bitwy tak samo, jak przeniosła ich ze szpitala do walki. To tylko przypuszczenia, ale... Musi to przekazać Misae! Tetsuro rozejrzał się, jednakże jej tutaj już nie było...

- Widziałem jak twoja mama walczyła... jak mówiłem... Jak lwica... - dodał na sam koniec, upijając kolejny łyk wody, a następnie pochylając się do tyłu i patrząc w niebo. Miał nadzieję, że nie zanudził Nany swoja opowieścią. Wiele rzeczy jeszcze nie padło, wiele pominął, jak chociażby to, że posiada tą pieczęć, którą pozyskał cichcem w trakcie zabiegu. Jeżeli oczy Uchiha skrywają tak wiele mocy, to ta pieczęć może być czymś, co na pewno warto mieć w swoich zbiorach, tak w razie czego...

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 15 kwie 2024, o 22:41; Forum: Fuyuhana (Osada Rodu Ranmaru); Temat: Szpital; Odpowiedzi: 273; Odsłony: 12537

Re: Szpital

"W11 - Wydział Śledczy"
Misja C - Shiori
Lato 394 roku
kolejka: 14 / 14+

W Szpitalu dział się mały dramat i to nie związany ze zdrowiem... no może nie do końca, gdyż jakieś niebezpieczne narzędzia były jego częścią. Nasza bohaterka starała się trzymać fason, czego niestety nie można było powiedzieć o zakładniczce. Kobieta coraz gorzej radziła sobie ze stresem, była cała czerwona i ciężko jej się oddychało, zaraz albo upadnie, albo zacznie się rzucać i bronić przeciwko porywaczowi. Żadna z tych opcji nie była korzystna, to on miał tutaj ostrze i wydawało się, że wie jak z niego korzystać. WIęc lepiej go nie prowokować, a przynajmniej nie bez planu.

Shiori starała się jak mogła. Próbowała go zagadać, może chciała wybić go ze skupienia, a może po prostu kupić więcej czasu do przybycia kogoś, kto będzie w stanie pomóc. Zadane pytanie spowodowało, że mężczyzna znowu się zatrzymał i skupił wzrok na naszej bohaterce. Przyglądał jej się przez chwilę, tak jakby chciał wyczuć w co ona pogrywa.

- To nie tak miało być... - mężczyzna westchnął. Widać, że mimo motywacji, która pchała go do przodu, było coś, co ciążyło mu w jakiś sposób na sercu. Szybko jednak zreflektował się. Przecież nie będzie się spowiadał jakiejś medyczce, która każdą kolejną sekundę mogła planować jak wyjść z tej ciężkiem sytuacji. Każda dodatkowa sekunda to też czas, kiedy przypadkiem może ktoś wrócić do szpitala, a wtedy już nie będzie tak kolorowo.

- Mogę przystać na twoją propozycję. Z drzwiami sobie poradzę, jeśli będą zamknięte. Odepnij swoją torbę shinobi i rzuć na tamto łóżko. następnie klęknij pod ścianą z zamkniętymi oczami, twarzą do ściany i rękoma wyciągniętymi do tyłu. Bez żadnych sztuczek, Rozumiemy się? - Przyglądał się on dosyć mocno dziewczynie, chcąc w ten sposób wymusić na niej działanie. Następnie spojrzał na trzymaną zakładniczkę.

- Ty także masz być spokojna i bez numerów. - powiedział do kobiety, prowadząc ją powoli w stronę innego z łóżek. Cały czas miał ostrze przyłożone do jej szyi, więc jeżeli Shiori zależało na jej zdrowiu, czy też życiu, to powinna poważnie podchodzić do jego rozkazów. Jeden zły ruch i będą w tym pokoju tylko dwie żywe osoby...

Kagamatsu - Obrazek
Mama Shiori
Tohiro Ishida
Ranny Żołnierz
Tęga Pielęgniarka
Ruda Pielęgniarka
Porywacz

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 15 kwie 2024, o 21:32; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Bogata dzielnica; Odpowiedzi: 3; Odsłony: 35

Re: Bogata dzielnica

"Kandydat"

Misja B - Rokudo Gaika
Lato, Rok 394 kalendarza forumowego

kolejka: 5 / 17+

To była cicha i spokojna dzielnica. Więc kiedy nasz bohater wraz z patrolem biegli na miejsce, wielu ludzi wyglądało przez okna aby zobaczyć kto zakłóca im spokój. Na szczęście dla nich, byli to tylko strażnicy, więc mogli wracać do swoich wieczornych obowiązków i nie przejmować się tym, co tutaj będzie się zaraz działo. A zapowiadało się dosyć ciekawie. Gdy tylko straż dotarła pod wskazane miejsce, rozdzielili się w celu przeszukania okolicy. Dowódca patrolu został na miejscu, rozsyłając swoich ludzi, chciał on zamienić kilka słów z Junem, jednakże ten postanowił się ulotnić pod pretekstem wezwania wsparcia. Dziwne, skoro już jednego po to wysłali a nie było żadnego nowego śladu, który miałby utrudnić sprawę. Dowódca odwrócił się za nim i nawet zaczął biec, jednakże strażnik był szybszy... dużo szybszy.. Tak więc nasz heros mógł zniknąć w jakiejś bocznej uliczce, po czym schować się w dogodnym punkcie informacyjnym, czyli na dachu.

Chwilę po tym jak Gaika stał się ciemniakiem (czyli mieszkańcem cienia), dostrzegł on jak do zaułka podbiega dowódca i rozgląda się, tak jakby go szukał. Nie dostrzegł on naszego fana mroku, więc pokręcił głową i znowu truchtem wrócił do miejsca, gdzie zebrali się już pozostali. Rozmawiali oni o czymś, jednakże nasz heros nie był w stanie tego usłyszeć. Mógł więc założyć, że po prostu wrócili do jedzenia pączków, co robią wszyscy strażnicy. Wiadomo.

Gaika obserwował dom, jednakże niewiele działo się w okolicy. Dom musiał być pusty, żadne światło się nie paliło nigdzie, a także żadne odgłosy nie dochodziły ze środka. Jedynie otwarte okno kusiło tym, aby zerknąć do środka. Za to po ulicach co jakiś czas przechadzali się strażnicy, jednakże nie było w ich zachowaniu nic podejrzanego, po prostu rozmawiali ze sobą, pilnując aby tutejszym bogaczom nic nie przeszkodziło spokojnego snu. A no tak, gdyż czas płynął i robiło się coraz ciemniej. Ulice zaczynały być rozświetlone lampionami, jednakże poza tym, dalej nic się nie zmieniło. W domu nie było nikogo. Aż tu nagle..

Nagle nasz heros usłyszał jak coś przewala się w pokoju. Odgłos jakby ktoś przewrócił szafę, do tego zwierzęce wrzaski, to musiał być jakiś kot! Chwilę później, kiedy wszystko znowu się uspokoiło, na okno wszedł biały jak śnieg kot. Usiadł on tam i spoglądał do środka w skupieniu. Trwało to kilkanaście sekund, no może nawet minutę, po czym po prostu zeskoczył gdzieś na ziemię i odszedł w stronę ogrodu, całkowicie tracąc zainteresowanie tym, co działo się w pokoju, jeżeli oczywiście działo się tam cokolwiek, gdyż to nie jest niemożliwe. Tak więc w kwestii naszego bohatera pozostaje, czy dalej ślęczy na tym dachu, czy może jednak chce ruszyć w stronę jakiegoś tropu, a jeśli tak to jakiego, mógł przecież zająć się domem, dowiedzieć się co zamierza kot, a może ustalić gdzie tak na prawdę jest gospodarz i czemu tak późno wraca do domu. A było jeszcze kilka innych możliwości...

[/akap]

Tarao
Strażnik z patrolu

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 14 kwie 2024, o 23:34; Forum: Bank; Temat: [$$]; Odpowiedzi: 44; Odsłony: 820

Re: [$$]

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 14 kwie 2024, o 23:33; Forum: Rozliczenia PH; Temat: [PH] Tetsurō; Odpowiedzi: 62; Odsłony: 1152

Re: [PH] Tetsurō

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 12 kwie 2024, o 18:55; Forum: [Event] Ostatnia Bitwa o Kōtei; Temat: [Event} - Miasteczko Sarufutsu; Odpowiedzi: 123; Odsłony: 3271

Re: [Event} - Miasteczko Sarufutsu

Ostatnia Bitwa o Kōtei

EVENT
Miło było choć na chwilę wrócić do normalnego świata, gdzie dzieci były dziećmi i kłóciły się ze swoimi rodzicami, a nie walczyły o życie broniąc swojej ojczyzny. Ai była uroczą dziewczynką, która mimo tego, jak ostatnie wydarzenia ją skrzywdziły, dalej pozostawała sobą, ten entuzjazm był czymś, co na pewno Zielonowłosy zapamięta. Marionetkarz pożegnał się z młodą kunoichi oraz jej ojcem, a następnie udał się z Osamu we wskazaną stronę. Teraz najważniejsze było odnaleźć jego siostrę aby upewnić się, że przetrwała całą tę walkę.

- Nie widziałem nigdy osobiście jak walczy, ale skoro został wybrany jako dowódca naszych oddziałów tutaj, to na pewno nie jest byle kim. A skoro mówisz, że jest aż tak silny, to na pewno w niego nie wątpię. Szkoda tylko, że nasze siły i tak nie były wystarczające. Nie mówiąc już o tym, że wiele innych klanów nie wysłało nikogo. Gdyby tylko inne regiony potraktowały sprawę poważnie, to może świętowalibyśmy dzisiaj w murach Kotei, a nie tutaj, czekając na kolejne wieści o ruchach dzikich. - Jak zwykle trochę się rozgadał, no ale wolał podzielić się swoim punktem widzenia z towarzyszem, szczególnie, że wydawało się, że obaj rozumieli sytuację w ten sam sposób.

Rozmowa w końcu zeszła na Kuroi'a gdyż dotarli do miejsca, w którym działa się cała akcja. Tutaj ich zdania się rozbiegały, głównie dlatego, że Tetsuro nie był w pełni świadomy tego, czego dokonał stary Kuma, no i znali się wcześniej, więc kojarzył go raczej pozytywnie.

- Co tak na prawdę zrobił Kuroi, że sprawa jest tak poważna? Przepraszam, ale nie znam szczegółów a znam go jakiś czas i nie uważam, aby był jakimś złoczyńcą. Przybył tutaj z własnej woli, tak jak my. - Zapytał swojego kompana z ciekawości. Musiało to być coś poważnego, skoro chciano to zrobić tak publicznie, no i sam Taisho-sama musiał interweniować...

Chwilę później dołączył do nich ich dowódca. Tetsuro skłonił się przełożonemu, tak jak wojskowy sznyt nakazywał. Wyglądał on dużo lepiej niż w momencie w którym dotarł do szpitala, to dobrze, znaczyło to, że Zielonowłosy dobrze wykonał swoją robotę i wszystko się ładnie goi. Mogą pozostać jakieś blizny, no ale na to nie był w stanie nic poradzić. Z resztą, tacy wojownicy jak Taisho noszą takie ślady po walkach z dumą, jako przestroga dla przeciwników, ale także dla nich samych. W końcu najgorszą rzeczą jest zapomnieć o tym, że jest się śmiertelnym.

- Taisho-sama. Czy widziałeś może gdzieś w okolicy moją siostrę - Yurikę? Próbuję ją znaleźć od kiedy przybyłem tutaj chwilę temu, jednakże ciężko znaleźć jedną osobę w tak gęstym tłumie uchodźców, a na pewno się o mnie martwi.. Szczególnie, jeśli doszły ją słuchy o tym, że zostałem na polu walki jako jeden z ostatnich.. - trochę posmutniał. Dopiero do niego dotarło jak szalonym i głupim pomysłem było to, co wraz z Misae i Kuroi'em zrobili na polu walki. Szybko jednak się zreflektował. Nie wiadomo ilu ludziom dzięki temu uratowali życie, a im samym nic się nie stało...

- Oczywiście, udamy się wraz z tobą do Kinkotsu, jeśli taka jest twoja wola. I tak Atsui jest w miarę po drodze. Później udamy się zdać raport naszej Shirei-kan. - w trakcie całej bitwy wydarzyło się kilka rzeczy, o których przywódczyni powinna się dowiedzieć. Właśnie, przywódczyni! Przecież dała mu misję, którą przy okazji miał wykonać, będąc w tej okolicy.

- Taisho-sama, a widziałeś może jeszcze Kunisaku Ario? Podobno miał się tutaj pojawić, mam dla niego list od Shirei-kan... - Nagle tyle rzeczy zaczęło wracać do jego głowy. Tyle jeszcze powinien zrobić zanim będzie mógł opuścić te mury. Jeżeli mu się nie uda odnaleźć Ario to list pewnie wyśle kurierem, jeśli tylko dowie się gdzie go odnaleźć. Chociaż wolał wręczyć go do rąk własnych...

No i była jeszcze jedna sprawa, w sumie najsmutniejsza z tych wszystkich. Dotycząca jego zmarłej pacjentki. Nie wiedział o niej zbyt wiele, jednakże poprosiła jego oraz Kuroi'a o coś przed rozpoczęciem przeszczepu. Mimo, że przeżyła przeszczep i ruszyła do walki, to nie miała okazji spotkać się ze swoją córką - Naną, gdyż poległa w trakcie walki z lisem. Nie bardzo wiedział jak ją odnaleźć, jednakże w tym całym zamieszaniu był ktoś, kto powinien wiedzieć. Nie wiedział za wiele o Masahiro, jednakże plotki się rozchodziły, słyszał, że za jakiś czas on ma objąć stanowisko Shirei-kana, Ktasumi i Kamino także były blisko związane z władzą w tym klanie, choć nie do końca rozumiał jak, więc powinni się znać. A skoro się znali, to zapewne też zna on jej córkę. Tetsuro nie wiedział ile lat ma dziewczynka i jak ciężka będzie rozmowa z nią o śmierci jej matki, jeżeli jest w wieku Ai, to może nawet pójdzie nieźle, gorzej jak będzie jeszcze mniejsza. Pamiętał jak on i Yurika przeżywali zaginięcie ich rodziców. Tak więc... to może być trudna rozmowa.. ale najpierw trzeba złapać trop. Przeprosił on Taisho i Osamu na moment, a następnie podszedł do Masahiro, który stał z boku całego zamieszana dotyczącego Kuroi'a i się przyglądał. Skłonił mu się, tak jak nakazywały zasady dobrego wychowania, w końcu był wyższy stopniem od niego.

- Masahiro-sama. Przepraszam, że przeszkadzam, ale chciałbym zająć Ci moment. Jestem Ishara Tetsuro, z Sabishi. Byłem członkiem Grupy Medycznej i brałem udział w operacji Katsumi-sama oraz Kamino-sama. Kamino-sama poprosiła mnie abym porozmawiał z jej córką - Naną... - Zastanawiał się czy kontynuować, jednakże każdy dosyć łatwo wywnioskuje w jakim momencie miał odbyć tę rozmowę.

No i nagle niespodzianka. Okazało się, że "Córeczka" dorosłą kobietą, z resztą bardzo urodziwą i niewiele młodszą od samego Zielonowłosego. Jak tak szybko odkrył jak wygląda? No bo... stała ona obok i chwilę temu rozmawiała z Masahiro... Trochę klops, trochę rozwiązanie jego problemu. Podziękował skinieniem głowy Masahiro za wskazanie, a następnie przeniósł on wzrok na Nanę. W jego głowie wyglądało to zupełnie inaczej, spodziewał się młodej dziewczynki, której wszystko będzie musiał wyjaśnić. Teraz chyba będzie łatwiej...

- Nana-san. - spojrzał jej prosto w oczy. - Jak przed chwilą wspomniałem, byłem jednym z medyków, który brał udział w operacji twojej mamy. W raz z nią i jej siostrą przeszedłem też na pole walki... Ona.. zanim zaczęła się operacja, poprosiła nas, że jakby coś się stało, mamy Cię przeprosić, że nie miała okazji się z tobą odpowiednio pożegnać. Poprosiła, żebyśmy zapewnili Cię, że zrobiła wszystko, abyś miała jak najlepsze życie. Chciała, żebyś żyła dalej i była szczęśliwa, jakkolwiek się tylko twoje życie ułoży... - nagle po policzku Tetsuro spłynęła łza. Właśnie sam sobie uświadomił, że on nigdy takiej rozmowy nie miał. Nie poznał nikogo, kto byłby przy ostatnich chwilach swoich rodziców, on także nie miał okazji się z nimi pożegnać. Szybko jednak starł swoją łzę, nie ona była teraz ważna. Spojrzał na Nanę, nie wiedział w jaki sposób zareaguje, nie wiedział czego się spodziewać, tak więc czekał na jej reakcję, zastanawiając się, czy będzie potrzebowała czasu dla siebie, czy może będzie chciała o czymś porozmawiać. Niekoniecznie z nim, przecież on sam był tylko nic nie znaczącym dla niej lekarzem... No ale w razie czego, to jeszcze przez moment tutaj stał... No chyba, że nie potrzebowała go, to wtedy ruszył dalej szukać swojej siostry...

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 12 kwie 2024, o 17:38; Forum: Misje i Fabuły; Temat: Wynagrodzenie za misje; Odpowiedzi: 3820; Odsłony: 372998

Re: Wynagrodzenie za misje

Nick prowadzącego: Tetsurō
Nick biorącego/biorących udział: Ichirou
Rodzaj misji: Wyprawa S
Streszczenie misji: Bohater Pustyni zostaje wysłany w świat, aby inne osady poznały jego chwałę. Czytaj, delegacja służbowa.
Link do misji: Początek
Ilość postów: 55 :

28 - Tetsuro

27 - Iczir

Wynagrodzenie: Standard + Cel wyprawy

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 12 kwie 2024, o 14:54; Forum: Atsui; Temat: Wioska przy rzece Asahi; Odpowiedzi: 157; Odsłony: 8142

Re: Wioska przy rzece Asahi

"Pan na Włościach"
Wyprawa S - Ichirou
Wiosna 394 roku
kolejka: 28 / 28

Młody Shirai uśmiechnął się, słysząc słowa swojego przełożonego. A więc każdy z nich czegoś nauczył się podczas tej wyprawy. Żart pustynnego bohatera także był czymś, na co zwrócił uwagę, początkowo niechętnie do niego podchodził, a teraz nawet wyszedł poza ramy "postaci" którą swoim zachowaniem budował. Tak to już było z tymi celebrytami, nigdy nie wiesz czy są tacy jak widzisz, czy tylko udają, bo chcą aby ludzie ich takimi widzieli. Jaki był prawdziwy Ichirou, zapewne wiedziało niewielu, choć powolutku do tego grona wkradał się białowłosy Sabaku. Z taką właśnie myślą udał się pomagać w osadzie, która teraz potrzebowała ich interwencji.

No ale to była już przeszłość, teraz nasz bohater znajdował się w karocy wraz ze swoim zamachowcem, który w spokoju zajadał się z nim owockami. Dosyć intrygująca sytuacja, kusiło, żeby pozbyć się gościa raz na zawsze, no ale jak wiemy, nie było to proste zadanie.

- Działam Solo. Choć różne grupy czy rody próbowały mnie wykupić, ale wolę jednak samemu wybierać sobie które zlecenia chcę wziąć. Jest kilkoro osób, z którym współpracuję, ale raczej przy pojedynczych zleceniach, gdzie moje umiejętności nie są wystarczające. Dostałem trzydzieści tysięcy Ryo w czystym złocie przed zleceniem, obiecano mi drugie tyle po skończeniu zlecenia. WIęc nie musiałem zbytnio negocjować, patrząc na to, ze Cesarz za Mikoto płaci marne dwadzieścia tysięcy i to za doprowadzenie jej żywej. - uśmiechnął się, pieniądze były spore, mogło to być jedno z najwyżej wycenianych zleceń w jego życiu, no ale cóż sprawa jak widać, nie była najłatwiejsza.

- Nie biorę nigdy tego samego zlecenia, więc nie musisz się przejmować. - stwierdzenie było kurtuazją, w końcu to on przegrał ten pojedynek, więc nie był w dobrej pozycji do negocjacji, no ale musiał przecież zachować profesjonalizm, skoro jego potencjalny zleceniodawca patrzy. Słysząc ostatnią uwagę cofnął rękę, która zmierzała akurat po ciastko z podobizną bohatera pustyni. Trzeba było po nie sięgnąć najpierw..

- Poza tym, Mało kto jest w stanie się z tobą w pojedynkę, a ja nie lubię akcji w większym towarzystwie, dużo większa szansa, że coś pójdzie nie tak. - powoli tematy się wyczerpywały, a Kira nie chciał całkowicie zużyć gościnności Ichirou, dlatego też w końcu wstał i na sam koniec skinął w jego stronę głową. Zapewne wyciągnąłby rękę, ale mogłoby to być nietaktowne, patrząc na to, że jeszcze wczoraj próbowali się zabić. No i ciężko tak z dominującą ręką w temblaku. Dlatego też tylko szybkim ruchem drugiej ręki złapał ciasteczko z głową Ichirou, a następnie zniknął, rozmywając się w powietrzu. Jakiegoś Ichirou upolować mu się udało, szkoda tylko, że ten był zdecydowanie łatwiejszy do zdobycia.

Kolejne dni podróży były nudne. Sennin miał sporo czasu na przemyślenia, mógł nawet zajrzeć do tajemniczego zwoju, który okazał się prawdziwy. Był sam, bez nikogo, do kogo mógłby otworzyć gębę i pogadać. Co prawda był woźnica, no ale on był zajęty całą podróżą. tak więc jedynie w trakcie postojów w niewielkich osadach czy oazach była okazja do zamienienia z kimś kilku słów.

Ostatecznie nasz bohater wrócił do Kinkotsu, tym razem jednak nie był witany niczym bohater. Nie było żadnego komitetu powitalnego, po prostu został odstawiony pod swój apartament, gdzie czekał na niego święty spokój, oraz jego rośliny.

W pewnej chwili podszedł do niego jakiś chłopaczek. Miał może lat czternaście, wyglądał na włóczęgę albo innego obartusa. Było w nim jednak coś niepokojącego, skrytego pod rękawem. Zbliżając się do naszego herosa, odsłonił on swoje ubranie, dyskretnie pokazując tatuaż oznaczający przynależność do rodziny Akiyama - wijącego się wkoło przedramienia smoka. Bez słowa podszedł on do Ichirou i wręczył mu list, oczywiście oczekując sypnięcia groszem w zamian. Koperta zawierała wiadomość od jego znajomego. Nim Ichirou zdążył przeczytać cały list, chłopaka już nie było, rozmył się gdzieś w tłumie, pozostawiając go sam na sam z kawałkiem papieru.

Ichirou,

Sytuacja w Shigashi zaczyna szybko się rozwijać. W ostatnich kilku tygodniach zrobiliśmy spory postęp, więc jeśli chcesz mieć okazję załatwić swoje sprawy własnoręcznie, to zapraszam na obiad, żeby omówić szczegóły. Nie mogę obiecać, że będziemy na ciebie czekać, więc nie zwlekaj za długo.

Souei.
Powoli zbliżał się wieczór, a nasz bohater zapewne był zmęczony po kilku dniach podróży. No ale sprawa nagliła a karoca cały czas stała przed domem i była gotowa do ewentualnego użycia. Tak więc, jeżeli tylko Marzy mu się wizyta w Shigashi, to nawet był już spakowany na dalszą podróż.

Nishikawa Shirai - Obrazek
Strażnik
Zarządca Osady
Zarządca Osady nad rzeką Asahi
Ayatsuri
Kira

Wyprawa zakończona Powodzeniem!

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 12 kwie 2024, o 12:54; Forum: Atsui; Temat: Wioska przy rzece Asahi; Odpowiedzi: 157; Odsłony: 8142

Re: Wioska przy rzece Asahi

"Pan na Włościach"
Wyprawa S - Ichirou
Wiosna 394 roku
kolejka: 27 / 21+

Po zabójcy nie pozostał ani ślad, no może poza wspomnianym wcześniej Kunai'em z dziwną pieczęcią. Czy dotrzyma słowa, czy właśnie uciekł po to, aby wrócić silniejszym, tego zapewne szybko się nie dowiemy, a przynajmniej tak zakładał Ichirou. W końcu, ten nie wiedział o nim nic, nawet nie znał jego imienia, więc ciężko będzie mu go odnaleźć, za to asasyn może wyczekiwać aby dokończyć dzieła, szczególnie, że teraz może pojawić się przy Ichirou w dowolnej chwili. No ale co mógł zrobić, nadzieja była ostatnią rzeczą, która mu pozostała. Poza tym, skoro zabójca mógł uciec w dowolnej chwili, to po co ta szopka z rozmową i ryzykowaniem swojego życia. Musiało być w tym coś więcej...

W każdym razie, prace ratunkowe trwały. Summony naszego herosa dołączyły do działania, podobnie jak kolejni mieszkańcy. Jedynie Shirai, który w tym momencie rozmawiał ze swoim przełożonym, tylko się przyglądał. Ale zapewne za chwilę ten stan rzeczy się zmieni, kiedy tylko dostanie kolejne polecenia od Ichirou.

- Rozumiem. Zajmę się wszystkim. Czy mam również wysłać list do Jou-dono? Wyjaśnię sytuację, a dodatkowe środki ze skarbca na odbudowę tej osady będą wskazane. Ona nosi twoje imię Ichirou-sama, nie powinniśmy pozwolić komukolwiek, kto chce sprzeciwić się naszemu klanowi, niszczyć ten pomnik twojej legendy. - Shirai, jak już wspomniał wcześniej, nie był wojownikiem, ale był politykiem i przedsiębiorcą, więc wiedział jak przekonać ludzi i jak wycisnąć z nich jak najwięcej. Już na jego barkach było to, aby całe to zamieszanie obrócić na korzyść klanu.

- Kiedy tylko wszystko tu zakończę, wrócę do Ciebie w Kinkotsu. Zajmie to pewnie kilka tygodni.. - skłonił się, a następnie udał się pomagać przy pracach ratunkowych. Teraz każdy taki gest był na wagę złota, ludzie musieli wiedzieć, że Unia jest z nimi i nikt nie będzie w stanie podważyć jej potęgi, a w szczególności na terenach Sabaku, którzy wiodą prym w przywództwie tego kraju. Zapewne wielu ludzi oczekiwało, że sam bohater także dołączy do pomocy, choć wiedzieli oni także, że brał udział w bardzo wymagającej walce. Tylko, czy tak postąpili by prawdziwi bohaterowie, legendy, które przekładają czyjeś dobro nad swoje, prawdziwe symbole pokoju?

Niezależnie od tego jaką decyzję podjął nasz bohater, wieczorem jego powóz był gotowy i nasz bohater mógł ruszać w dalszą drogę. Tym razem jednak sam. Shirai, tak jak mu nakazano, pozostał w osadzie, aby wesprzeć mieszkańców i być godnym reprezentantem Ichirou oraz jego woli. Czy to była oznaka zaufania do młodzieńca, czy może chęć pozbycia się go na jakiś czas... To wie tylko sam Ichirou.

Dalsza podróż była dosyć nudna. Kochanek spędzał czas samemu w powozie, mogąc jedynie zadowalać się przekąskami oraz napojami, których miał aż nad to. Przynajmniej w samej karocy było przyjemnie dzięki specjalnej, chłodzącej konstrukcji. Tak minęła noc i połowa dnia, kiedy nagle znowu coś się wydarzyło.

Nagle przed naszym bohaterem, na kanapie po drugiej stronie, pojawił się zabójca, z którym dzień wcześniej stoczył pojedynek. Miał on bandaż zawiązany dookoła głowy oraz oczodołu z którego stracił oko. Co ciekawe, w miejscu brakującej ręki miał już nową, przewieszoną na temblaku i także obwiązaną bandażem. Czyżby marionetkarska proteza? Zapewne stać go, skoro brał zlecenia z najwyższej półki.

- Przepraszam, że tyle to trwało. Mój lekarz trochę guzdrał się z doprowadzeniem mnie do ładu. - delikatnie uśmiechnął się, krzywiąc się przy tym. Widać było, że dalej nie był w pełni sprawny a każdy ruch sprawiał mu ból. Zdrową ręką sięgnął pod swój płaszcz i wyciągnął spod niego duży zwój, który położył na siedzeniu obok siebie.

- Tak jak obiecałem, przekazuję Ci ten zwój. Dowiedziałem się też coś więcej o twoich przeciwnikach. Czy mówi Ci coś nazwisko Noburu? - Nasz heros mógł coś o nich słyszeć, dosyć bogata rodzina kupiecka z Sabishi, właściciele kilku znajdujących się tam kopalni, głównie diamentów i metali szlachetnych. Ich posiadłość znajduje się kawałek na wschód od Sabishi, sam kraniec Unii..

- Noburu Kenshiro, dziedzic rodzinnego majątku był osobą, która przekazała pieniądze łącznikowi. Co więcej, wiem, że jakiś czas temu przybyła do niego delegacja z Ryuzaku no Taki. Mieli rozmawiać o potencjalnym ślubie oraz wzajemnym wsparciu w interesach. Nie wiem jak się negocjacje skończyły, ale rodzina kupiecka z Ryuzaku nazywa się Hisuiuma, dosyć wpływowi, zajmują się jubilerstwem. Córka głowy rodzina - Satomi, osobiście przyjechała tutaj w towarzystwie shinobi z Ryuzaku. - Informacje nie były jakieś bardzo głębokie, no ale co można dowiedzieć się w niecałe dwadzieścia cztery godziny. I tak dawało to pewien ogląd naszemu bohaterowi na sprawę. Sprawę, która wydawała się dużo głębsza niż na początku...

- Mam nadzieję, że po tym wszystkim nie czyni to z nas wrogów. - uśmiechnął się, a następnie wyciągnął dłoń w stronę Ichirou, spoglądając na Kunai z pieczęcią, które zapewne gdzieś tutaj leżał. - Jeżeli kiedykolwiek będziesz potrzebować moich usług, to znajdziesz mnie w Daishi, w Sonoyamie. Wystarczy, że popytasz w karczmie "Morskie Oko", wiedzą jak ze mną się skontaktować. - odebrał on Kunai i schował go sobie pod płaszcz. - Zapomniał bym. Jestem Kira. - Przedstawił się, a następnie sięgnął po winogronko, które leżało gdzieś na tacce z przekąskami. Nie wydawał się zagrożony będąc w tak małym pomieszczeniu z Ichirou, z drugiej strony, był tutaj przecież z własnej woli w pokojowych zamiarach, czy takich ludzi się atakuje? W każdym razie, nie wydawało się, żeby zamierzał tutaj długo zabawić, więc jeśli nasz heros miał jakieś pytania, to powinien zadać je teraz.

Nishikawa Shirai - Obrazek
Strażnik
Zarządca Osady
Zarządca Osady nad rzeką Asahi
Ayatsuri
Zabójca

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 12 kwie 2024, o 11:53; Forum: Osada Shigashi no Kibu; Temat: Siedziba władzy; Odpowiedzi: 66; Odsłony: 7036

Re: Siedziba władzy

Z/T Gaika

Przejdź do posta

autor: Tetsurō: 12 kwie 2024, o 11:53; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Bogata dzielnica; Odpowiedzi: 3; Odsłony: 35

Re: Bogata dzielnica

"Kandydat"

Misja B - Rokudo Gaika
Lato, Rok 394 kalendarza forumowego

kolejka: 4 / 17+

Poprzednia Lokacja : Shigashi no Kibu - Siedziba Władzy

Nasz heros udał się do dzielnicy tych, którym w życiu się udało, albo ich rodzicom. Uliczki były w miarę puste, ciche i spokojne, całkowicie nie pasowały do obrazu, jaki prezentowało sobą Shigashi w pozostałych jego częściach. Można było wręcz pomyśleć, że przeniosło się gdzieś do innego regionu... No może nie do Sogen, bo nie ma tu tyle brudu, błota i dzikich uchodźców zza muru. W każdym razie, Gaika dziarsko szedł przed siebie, całkowicie nie przejmując się tym, że nie wie dokąd zmierza. Jego nogi stawiały krok za krokiem, a to było najważniejsze. Mógł chodzić, więc w końcu natrafi na swój cel. Jednakże, nagle wydarzyło się coś, czego niewielu by się spodziewało, naszego herosa naszła refleksja. Postanowił on pomyśleć i spróbować jakoś rozwiązać swój problem. Czyżby to pierwsze wpływy otrzymanego awansu? Mięśniak zniknął gdzieś w zaułku i przemienił się w typowego strażnika miejskiego - nazwijmy go Joun.

Tak więc Joun dalej przemierzał ulice w lekkim pośpiechu, szukając kogoś ze swojej branży, kto będzie w stanie mu pomóc. Plan był idealny, tylko nasz heros nie pomyślał o jednej rzeczy, przecież strażnicy zawsze chodzą minimum w parach, jeden pisze i czyta, a drugi liczy powyżej pięciu... Natrafił on na patrol o liczebności sztuk. Wysłuchali oni co miał do powiedzenia i nawet uwierzyli w jego słowa. Czyżby podpalaczka Hikage była aż tak dużym zagrożeniem?

- Hmmm, poważna sprawa. Dobra, zrobimy tak. Menoru pobiegniesz na posterunek zaraportować co trzeba, aby wraz z... Jak się nazywasz? - spojrzał na Joun'a jeden ze strażników, który wydawał się być dowódcą patrolu, gdyż był najbystrzejszy a pozostali go słuchali.

- Pójdziemy zabezpieczyć obszar. Samemu możesz nie dać rady, jeśli okaże się, że ta podpalaczka jest kimś z mafii, albo co gorsza, shinobi.. - Spojrzał po swoich ludziach, którzy mu przytaknęli. Wtedy też jeden z nich ruszył w przeciwną stronę, a oni dosyć żwawym truchtem udali się do miejsca docelowego. Nasz heros zapewne musiał do nich dołączyć, żeby nie budzić podejrzeń...

Kiedy dotarli na miejsce, dostrzegli dosyć spory, piętrowy dom otoczony ozdobnym, kwiatowym płotem. W środku nie paliło się żadne światło, co zapewne oznaczało, że gospodarze już śpią, albo też nie ma ich w domu. W samym budynku nie było nic specjalnego, no może poza tym, że jedno z okien było otwarte i wiatr wywiewał przez nie zasłonę, co mogło wzbudzać pewne podejrzenia...

- Cicho i spokojnie.. - skomentował dowódca patrolu, a następnie wydał gestami polecenie swoim towarzyszom, aby obeszli dom i przyjrzeli się mu, szukając czegoś, co może wskazywać na obecność podpalacza, albo jakiekolwiek inne zagrożenie dla spokoju tej dzielnicy. Panowie byli bardzo zdeterminowani, czyżby dlatego, że za ochronę akurat tej dzielnicy mieli wypłacane premie pod stołem?

Tarao
Strażnik z patrolu

Przejdź do posta

Znaleziono 1184 wyniki

Strona 1 z 79
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
79
Następna

Wyszukiwanie zaawansowane