/ proszę o niebicie mnie naleśnikiem O.o miałem masę na głowie, wliczając awarię lapka/

Chłopak z lekkim przerażeniem przyglądał się poczynaniom babci. Musiał przyznać że nie spodziewał się że ma taki arsenał zabawek. No chyba że ziemniaczana staruszka robiła w wolnych chwilach na drutach. Nie sądził jednak aby tak było. Czemu? ano, nie widział nigdzie tych wielkich strasznych igieł. Senbony to przy ty zabawki. Wyobraził sobie w mig babcie atakującą za pomocą tych długich, cienkich i strasznych igieł, z niedokończonym szalikiem z tyłu i śmiejącą się szaleńczo " chodź przymierzyć szaliczek młodzieńcze błahahaha". Wizja była tak wyraźna że az się odsunął kiedy staruszka podawała mu jeża. Wolał nie ryzykować. Szybko jednak doskoczył z powrotem i odebrał zabawkę. Jego szansę na ujście z życiem wzrosły, tym bardziej że do maskotki dołączyły smakołyki. Miał tylko nadzieję że nie połaszą się na nie inne zwierzaki. Chłopak je lubił, ale wizja kociej bitwy mu się nie uśmiechała. Zabrał więc wszystko to co mu było dane i ruszył w wyznaczonym kierunku. Ehhh nic nigdy nie jest łatwe i przyjemne. wyszeptał do siebie nowo poznany zwrot. Przeczytał go w pewnej ciekawej książce i chyba będzie musiał poszukać następnej części. Po kilku krokach postanowił korzystać z tego co było jego największą zaleta podczas takich misji. Uaktywnił Byakugana. Na początku aby widzieć wszystko dookoła, jeśli nic to nie da to zacznie przeczesywać okolice za pomocą trybu "teleskopowego"...cóż za durna nazwa

Co? słucham? Chłopak poderwał się lekko i zrobił krok w tył. On? podlizywać się? o nieee. Too nie tak haha. Jakby ktoś doniósł że zachowałem się w brew zasadą to cały wieczór bym miał na pogadankch HAHA Zaśmiał się i przeczesał ręką włosy. Czuł się nie swojo. Żałował też tego co powiedział ale nikt nigdy nie posądził go o podlizywanie się. To nie w jego stylu! A już na pewno nie był fanem łapania za policzki. Nie był już dzieckiem...chyba. Całe szczęście był to tylko jednorazowy wyskok i babcia ziemniak szybko przeszła do konkretów.
Rozumiem. Kotek. To nie powinien problem. Teoretycznie. Jeśli solidnie się spłoszyła to może być kłopot. Postaram się ją odszukać. Proszę mi tylko powiedzieć czy ma Pani coś co może się przydać? zabawkę ptysi albo coś co lubi jeść? Obawiam się że prędzej ucieknie niż da mi się od tak zbliżyć. Miał nadzieję że dostanie jeszcze jakieś wskazówki. Nie miał ochoty łapać przestraszonego kota. Życie mu jeszcze miłe. Jedna blizna na twarzy też wystarczy. Ja jej poszukam a babcia sobie tutaj poczeka. Zawyrokował trzymając się na bezpieczną odległość od rączek staruszki. Jedno puci puci wystarczy.

Hyuga przyjrzał się staruszce, wcześniej jakoś nie mógł się na tym skupić. Musiał przyznać że z bliska staruszka wyglądała mu na ....starego ziemniaka. Nie mógł się powstrzymać przed tym porównaniem. Co raz wpadnie do głowy będzie się tam cały czas przewijało. Potrząsnął głową aby chociaż trochę wyprzeć tą wizję. staruszka jednak wiele mu nie pomagała. jej zachowanie było dziwne i dawało mu za dużo czasu do namysłu. Musiał przyznać że te całe oględziny trochę go peszyły. Ich wynik sprawił że tylko westchnął
Ehhh tak proszę pani, jestem z klanu Hyuga. Do usług. Chłopak skłonił się lekko. Często byl szufladkowany ze względu na rodzinę z jakiej pochodził. Niby to nic złego w tym wypadku ale zawsze oczekiwano od niego zachowania które średnio do niego pasowało. Tym razem to chyb nie miało miejsca.
No, niestety nie. odparł rozglądając się dookoła. A jak Ptysia wygląda? Pomogę w poszukiwaniach ale potrzebny mi opis. Skoro wiedziała z jakiego klanu pochodzi to na pewno zdawała sobię sprawę że takie poszukiwania nie sprawią mu wielkich problemów. Miał przynajmniej taką nadzieję

Widok dzieci wywoływał w młodym Hyuga mieszane uczucia. Fajnie było posłuchać ich zabawy, jednak po dłuższej chwili głowa od tego bolała. Straszne tak sobie uzmysłowić że takie coś jest za głośne. Dobrze że jeszcze umie się wznieść ponad to i dołączyć do zabawy. Spacerował sobie powoli ciesząc się dniem aż zoczył ciekawe zjawisko. Coś co go w sumie przerażało. Nigdy nie chciał by być starym. Lubił podskakiwać, biegać, cieszyć się życiem. Ta staruszka symbolizowała wszystko co przeciwne młodości. Nie oznacza to że nie czuł pewnej sympatii do takich osób...o ile nie starali się go indoktrynować. Całe szczęście, że pomimo jego beztroskiego zachowania, nie przeoczył tego że nikt nie chciał tej starowince pomóc. Troszku go to zirytowało. Nie mógł uczciwie przyznać że był wzorem cnót wszelakich, ale miał tyle godności żeby pomagać jak ktoś tego potrzebuje. Pewnie kiedyś za to oberwie. Podszedł więc z uśmiechem do babci, uważając aby nie oberwać przypadkiem z z jej laski.
Witaj babciu. podszedł z lekka uniesioną ręką. Jakby ktoś w klanie zobaczył go w tej chwili to cały wieczór spędził by słuchając o manierach. Cieszył się więc że jest w sumie sam. Był pewien żę jego kumple wygadali by o tym. Tylko po to aby zobaczyć jak mu się obrywa. Sam nie był by wstanie znaleźć na nich takiego haka. Coś się stało? zagaił kiedy zbliżył się do swojego "celu".

Młody Hyuga postanowił wyrwać się z niewoli swojej rodziny i udać się na spacer do zagajnika. Żaden jego znajomy nie miał obecnie czasu więc musiał pędzić czas sam. Nie było to z gruntu takie złe. Zwłaszcza po kolejnej "lekcji" wychowania i tradycji. Na prawdę, migli by już sobie to darować. Chłopak nie pojmował jak można być tak zapatrzonym w przeszłość. Nadmiar złego, reszta jego kuzynostwa nie widziała w tym nic złego, co już całkowicie sprawiało że czuł się tam jakoś tak...obco. Co prawda miał z kim tam czas spędzać, wolał jednak się wywinąć ze szponów rodzinki. Dziwne czasy.
Zagajnik zdawał się być pełnym ludzi i głośnym. Pełen śmiechów i krzyków dzieci sprawiał wrażenie wiecznie żywego. Co prawda nocą wyglądało to zgoła inaczej, ale to nie o to tutaj chodzi, prawda? Atari udał się w kierunku dobrze znanej mu małej polanki. Może dorwie kogoś znajomego? Mógł co prawda bez kłopotu "zajrzeć" na miejsce, ale nie po to tutaj przyszedł aby teraz odbierać sobie radość spaceru. Rozłożył ręce, podskoczył na jednej nodze i ruszył dalej. Taki tam, gest szaleństwa młodzieńca.

poprawione

Imię postaci: Atari Maji
Posiadane Punkty Historii/Suma wszystkich PH: 2PH/500PH

Imię właściciela konta: Atari Hyuga
Stan konta: 500 Ryō