Sprawa: Usuniecie KontaKaguya Hayato i zmiana nicku konta Kama Hayato na Kaguya Hayato
Uzasadnienie: glupie decyzje byly podjete w przeszlosci, a lubie to imie postaci

Wyglądało na to, że ów jegomość, którego szukał Hayato nie miał w zwyczaju spędzać dłuższej chwili w jednym miejscu. Pokrywałoby się to z tym co mówił jego ojciec. Młodzieniec z początku trochę się skonsternował. W końcu nie minął nikogo wchodząc na górę, a skoro nawet gejsze nie zauważyły, że mężczyzna wyszedł to opcje mogły być dwie. Pierwszą z nich było dodatkowe, tylne wyjście z lokalu. W końcu pracownice musiały się jakoś dostawać do tego przybytku, a także mieć możliwość bezpiecznego opuszczenia go. Niemniej jednak takie wyjście najprawdopodobniej musiałoby być pilnowane przez chociażby strażnika. Drugą opcją była najzwyklejsza w świecie ucieczka przez okno pokoju. Tak czy siak Hayato był pewien, że syn jego zleceniodawcy na pewno nie chciał być powiązany ze spotkaniem, które miało odbyć się na tyłach sklepu złotnika. Zapaliło to młodemu Kaguya czerwoną lampkę nad głową i zasugerowało wszelką ostrożność.
Nie tracąc więc czasu chłopak opuścił pokój, zszedł na parter lokalu, a następnie udał się prosto do wyjścia. Pamiętał gdzie zlokalizowany był sklep złotnika, a dodatkowej otuchy dodawało mu to, że nie musi znów obchodzić całego miasta. Idąc w stronę przybytku Hayato zastanawiał się cóż za interesy można robić za sklepem złotnika w biały dzień i to na dodatek w momencie kiedy słońce znajduje się w najwyższym punkcie nieboskłonu.
Kiedy dotarł przed sklep postanowił zachować ostrożność już od momentu kiedy zszedł z drogi i zaczął sunąć obok bocznej ściany sklepu wprost na jego tyły. Starał się wyczulić swoje zmysły jak najbardziej, zwłaszcza słuch, na którym miał zamiar polegać aż do samego końca ściany. Kiedy dotarł już do krawędzi delikatnie wychylił twarz, na tyle aby być w stanie dostrzec co dzieje się za sklepem, ale jednocześnie też pozostając jak najbardziej niezauważalnym.

Miał nadzieję, że delikatny uśmiech młodego członka klanu Kaguya był dla gejszy wystarczającą zapłatą za delikatne nagięcie reguł panujących w lokalu i przekazanie informacji co do tożsamości oraz miejsca pobytu klienta. Nie zwlekając Hayato żwawym, acz na swój sposób powolnym krokiem ruszył na piętro tegoż cudownego przybytku. W drodze nie przejmował się dziwnymi spojrzeniami ze strony klientów. Miał świadomość tego, że jego ubiór na pewno nie przedstawiał go jako osobę majętną, a co za tym idzie bogatą na tyle, aby spędzać tu czas korzystając ze wszelakich przyjemności. Warto jednak pamiętać, że wygląd potrafi być mylny, a także o tym iż to do takich jak Hayato ci "zamożni" zwracają się w przypadku jakichkolwiek problemów.
Znalezienie odpowiedniego pokoju na piętrze nie zajęło chłopakowi wiele czasu - w końcu wiedział jakiego numeru szukał. Kiedy już znalazł się przed drzwiami postanowił delikatnie dać do zrozumienia, że ma zamiar wejść do pokoju. W tym celu zastukał w drzwi trzykrotnie. Niestety nikt się nie odezwał, a więc chłopak postanowił zapukać ponownie i dorzucić parę słów, które mogłyby zachęcić przebywających w środku do odzewu:
- Obsługa, czy mogę Państwu przeszkodzić na chwilę?
Niestety i tym razem nikt się nie odezwał, ponadto z pomieszczenia nie dobiegały żadne dźwięki. Zaniepokojony tym faktem Kaguya złapał klamkę lewą dłonią, dobywając w tym samym czasie prawą kunaia, a następnie otworzył drzwi. Od samego początku przygotowany był na ewentualny atak od środka.

Kłamstwem byłoby powiedzieć, że Hayato nie było oczarowany miejscem, które nazywało się "Zakazany Owoc". Gustowne, klimatyczne i pełne przepychu, a jednocześnie bardzo intymne i tajemnicze. Zdecydowanie mogłoby to być miejsce, w którym młody Kaguya chętnie wydawałby swoje ciężko zarobione pieniądze, a po całkowitym spłukaniu się tym chętniej ruszał na misje, tylko po to, aby ponownie zostawić tu wszelkie posiadane przez siebie kosztowności.
Niemniej jednak nie było teraz czasu na rozmyślania co młodzieniec mógłby robić w tym miejscu - trzeba było zająć się pracą. Dzięki temu, że w lokalu nie roiło się od ludzi jak w typowej mordowni chłopak powinien być w stanie przyjrzeć się mniej więcej każdemu z obecnych gości. Oczywiście nie miał zamiaru się nikomu narzucać, czy zaglądać pod ewentualne kotary, które mógłby oddzielać klientów od reszty towarzystwa. W taki sposób postarał się obejść całe wnętrze lokalu. Jeśli nie przyniosło to zamierzonego efektu i nie udało mu się w ten sposób znaleźć syna zleceniodawcy to postanowił zaczerpnąć informacji od osoby, która na pewno wiedziała o tym lokalu i jego klientach wszystko, a jeśli nie wszystko to zdecydowaną większość - mowa było oczywiście o pracownicach ów pięknego przybytku.
Rozglądając się Hayato miał zamiar znaleźć jakąś wolną gejszę, aby następnie w przypadku sukcesu wypytać ją o poszukiwanego przez siebie klienta. W swojej wypowiedzi przedstawił konkretny cel swojej wizyty, a także postarał się jak najdokładniej opisać wygląd swojego "celu" z nadzieją, że pracownica będzie w stanie pomóc mu znaleźć "decydenta".

Hayato doskonale rozumiał pośpiech oraz bezpośredniość swojego zleceniodawcy. W końcu do sprawnego biznesu niezbędny jest także odpowiedni zarządca. Nie oponował w żaden sposób kiedy mężczyzna zaprosił go do środka, a także w momencie wskazania mu miejsca do klapnięcia.
Ze słów, które usłyszał od zleceniodawcy misja nie wyglądała na zbyt trudną i wymagającą, dlatego też nie miał zamiaru targować się o kwotę jaką miał otrzymać w postaci nagrody. Suma 250 ryo wydała się młodemu Kaguya w zupełności wystarczająca, zwłaszcza że wystarczyło jedynie sprowadzić chłopaka do domu. Pomimo podstawowego nakreślenia sytuacji Hayato jednak trochę brakowało informacji na temat samego syna. Kiedy mężczyzna zakończył swój wywód chłopak odezwał się spokojnie:
- Jak najbardziej wysokość wynagrodzenia mi odpowiada. Dziękuję również za wskazówki gdzie powinienem rozpocząć poszukiwania - wydaje mi się, że ten cały "Zakazany Owoc" będzie dobrym punktem zaczepienia. Musi mi Pan jednak powiedzieć również coś na temat swojego syna. Jak wygląda? Czy pamięta Pan w co był ubrany? Może posiada jakieś charakterystyczne cechy w wyglądzie bądź swoim zachowaniu? Każda informacja będzie cenna i pozwoli mi sprawniej zająć się tym zleceniem. Tak jak i Pan chciałbym wypełnić je jak najszybciej.
Chłopak czekał na wszelkie informacje, które mógł mu podać mężczyzna. Kiedy udało mu się je pozyskać postanowił nie zajmować mężczyźnie więcej czasu i udał się do wymienionego przez zleceniodawcę lokalu.

Czy lubił swojego wujka? Ciężko było mu to określić. Jedno było pewne, darzył go ogromnym szacunkiem i pomimo licznych cierpień, które mu zafundował z dumą nazywał go swoim nauczycielem. Pomimo swojego wieku i dziwnego usposobienia wujek zawsze był uważany przez najbliższych Kaguya za silnego i doświadczonego wojownika. Nic więc dziwnego, że Hayato zawsze słuchał się jego poleceń, przyjmował każdą karę i rozważnie dobierał słowa.
Kiedy starzec przekroczył próg domu Hayato, przez młodzieńca przeszedł dreszcz. Z początku w jego głowie zrodziła się myśl, że znów coś przeskrobał i czeka go reprymenda, a co gorsze jakaś kara fizyczna. Tak się jednak nie stało, a w dodatku wujek przyniósł ze sobą świetną dla chłopaka wiadomość. W końcu jakieś zajęcie! Krążyło w głowie młodego Kaguya od pierwszych słów starca. Kiedy otrzymał kartkę od razu się jej przyjrzał licząc, że może już na niej znajdzie jakąkolwiek informację naprowadzającą go na nadchodzącą "przygodę". Kiedy wuj zakończył swój krótki, ale i treściwy wywód Hayato spojrzał na niego czarnymi oczami i rzekł:
- Tak jest mistrzu. Nie zawiodę Cię.
Po tych słowach wstał od stołu i nie zbierając nawet z niego rzeczy ruszył do swojej sypialni. Stamtąd zabrał cały swój rynsztunek, a następnie udał się wraz z wujem do drzwi wyjściowych. Spojrzał na starca ponownie:
- Pokażę im, że Kaguya zawsze wykonują swoją pracę należycie.
Po tych słowach ruszył w stronę adresu, który znajdował się na kartce.

z/t

Wszystko zanosiło się na to, że będzie to kolejny nudny dzień w życiu Hayato. Obudził się stosunkowo wcześnie dzięki delikatnym promieniom słońca padającym na jego twarz. Czy lubił takie pobudki? W sumie i tak było to lepsze rozwiązanie niż kubeł zimnej wody od wujka. Rozejrzał się po swojej sypialni i ku braku jego zdziwienia nic się w niej nie zmieniło. Wciąż znajdowało się w niej sporej wielkości łóżko, chłopak uwielbiał się rozpychać i sypiać w przeróżnych pozycjach, półka nocna oraz skromna, drewniana komoda. Przeciągając się w łóżku zaczął powoli rozmyślać jak powinien dziś wyglądać jego dzień. W jego głowie aż kłębiło się od pomysłów jakie miejsca może dziś odwiedzić, ludzi jakich może poznać oraz czynności, które mógłby wykonać. Wszystko to jednak szybko zostało przyćmione przez narastającą potrzebę skorzystania z toalety. Nie czekając więc dłużej postanowił wstać z łóżka i udał się do swojej skromnej, ale przyjemnej łazienki. Pomimo tego, że nie znajdowało się w niej nic poza kibelkiem, zlewem oraz balą, która pełniła funkcję wanny to miała ona swój wyjątkowy klimat. Kiedy już Hayato opróżnił swój pęcherz postanowił wziąć szybką kąpiel, która powinna niemalże natychmiastowo postawić go na nogi.
Po tych przyjemnych chwilach spędzonych w łazience postanowił zjeść jakieś śniadanie. Udając się do kuchni wyciągnął z szafki mleko, a z półki znajdującej się nad zlewem płatki kukurydziane. Cały ten zestaw, wraz z dobraną wcześniej miską i łyżką, zabrał ze sobą do salonu. Tam, siadając przy drewnianym czteroosobowym stole, przygotował swoje cudowne danie w postaci płatków z zimnym mlekiem, a następnie zabrał się za konsumowanie tego co w misce się znajdowało. Szczerze powiedziawszy to od dawna liczył na to, że w końcu coś się w jego życiu wydarzy.

Poprawione.

Poprawione

KP poprawiona.