Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 24 wyniki

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 24 wyniki

autor: Megumi: 2 lip 2020, o 22:17; Forum: Yusetsu; Temat: Karczma Yamato; Odpowiedzi: 160; Odsłony: 18184

Re: Karczma Yamato

Dziwne zachowanie dziewczyny nie umknęło uwadze Sho. Została przyłapana na swoim abstrakcyjnym zachowaniu. To wszystko dlatego, że chyba chłopak się jej spodobał i bała się popełnić jakąś gafę, żeby przypadkowo go do siebie nie zrazić.
- Niee, nie, nic się nie stało. Po prostu.. Bardzo fajny ten wisior, nie chciałam go przez przypadek uszkodzić.. Czy coś - odpowiedziała robiąc skrępowaną minę. Czuła, że zaraz z krępacji pot spłynie jej po czole. Oczywiście nie dosłownie, kunoichi nie miała tendencji do widocznego pocenia się. Nabrała dech w piersi i szybko ruszyła z wyjaśnieniami swojego dziwnego zachowania.
- Wybacz mi te dziwne wybryki. Dawno nie poznałam kogoś nowego, większość ludzi w tej wiosce już znam i nie mają mi niczego ciekawego do zaoferowania. W końcu pojawiłeś się ty, nowa osoba, która może wniesie coś fajnego do mojego życia.. Dlatego przepraszam, jeżeli Cię czymś uraziłam - zaczepiła kosmyk włosów o prawe ucho, patrząc niepewnie na Sho.
Oczy dziewczyny zaświeciły się, kiedy usłyszała o zdolnościach klanu, z którego pochodzi chłopak. Kryształ, tworzenie go i formowanie kształtów.
- Niesamowite! - krzyknęła. Z wrażenia mogłaby stanąć na rękach. Obudziła się w niej ciekawość i potrzeba dalszego chłonienia wiedzy na temat znajomego shinobi. - A mógłbyś na przykład stworzyyyć.. Konia? I na nim podróżować? - zagaiła z dużym uśmiechem na twarzy.
- Nie jest wcale taki mały! - oburzyła się a Hikari potwierdził jej słowa głośnym warczeniem z pod stołu. Delikatnie chwycił chłopaka za nogawkę i pociągnął, po czym puścił, wstał i poszedł do miski z wodą, których było tutaj pełno. - Oho, chyba go uraziłeś! - zaśmiała się mówiąc te słowa - Tak, każdy z mojego klanu dostaje za młodu swojego ninkena, z nimi się wychowujemy, żyjemy, śpimy, jemy i robimy wszystko razem. Stajemy się sobie najbliżsi i najważniejsi. A to dlatego, że musimy ufać sobie w walce, ponieważ większość technik wykonujemy razem. Ja staję się nim, on staje się mną, stajemy się.. Dosłownie jednością. - zadumała się sama w swoich słowach. Spojrzała z czułością w kierunku psa. Megumi bardzo go kocha, i nie wybaczyłaby sobie, gdyby coś mu się stało. - Może miałbyś ochotę pójść razem z nami i poćwiczyć jakieś nowe techniki? Chciałabym zobaczyć co jeszcze potrafisz. - zamrugała kilka razy uwodzicielsko, uśmiechając się zawadiacko do chłopaka.

Przejdź do posta

autor: Megumi: 1 lip 2020, o 20:07; Forum: Yusetsu; Temat: Karczma Yamato; Odpowiedzi: 160; Odsłony: 18184

Re: Karczma Yamato

Czy istnieje coś lepszego od jedzenia? Zdecydowanie nie. Megumi jest osobą, dla której posiłki to najważniejsza część dnia. Zawsze je 3 posiłki dziennie, a w międzyczasie zajada się lizakami. Śniadanie to świętość, tak jak obiad i kolacja. Żeby być silną i zdrową osobą, trzeba dużo jeść i jeszcze więcej ćwiczyć - tak zawsze powtarzała jej ciocia Kira, i tak też jej w głowie zostało. Mając psa za towarzysza nie mogła zapominać o nakarmieniu go, a co za tym szło, ona też zawsze jadła. Na szczęście dzięki byciu kunoichi i dużej ilości treningów, może pozwolić sobie na zajadanie się do pełnego brzucha. Gdy tak sobie jedli nie umknął uwadze dziewczyny moment, w którym Sho podczas picia bulionu po ramen ubrudził sobie koszulkę. Widoczna plama na czarnej koszulce dawała się mocno we znaki. Widać było rumieniec na policzkach chłopaka, przez co Megumi mimowolnie zachichotała. Co zrobiła? Ona nie chichocze. Ale coś w zakłopotaniu nowo poznanego shinobi sprawiło, że dziewczyna się rozbawiła.
- Taki duży chłopak, a się brudziiiii - zagaiła - Ciuś ciuś - wystawiła język i potarła wskazujący palec o drugi. No tak, taka właśnie była. Trochę dziecinna, ale za to urocza i kochana. Zadziorności też jej nigdy nie brakowało. Po chwili pomyślała, że może jednak nie powinna tak robić, bo przecież go nie zna, więc szybko schowała i język i dłonie pod stół, odwracając głowę w bok i udając, że coś zobaczyła.
- Czy ja wiem. Myślę, że najmniej w tej sytuacji zawiniłeś. No i najwidoczniej nie zawsze można ufać członkom swojego klanu, bo mogą okazać się zbiegami. - odpowiedziała krzywiąc usta. Na chwilę odbiegła myślami do walki stoczonej na polanie. Niepotrzebnie, bo tylko na nowo obudziła w sobie emocje, które wtedy czuła. Złość, bezsilność.. Szybko potrząsnęła głową odganiając złe wspomnienia i skupiła uwagę na chłopaku, który powiedział co nieco o sobie. Gdy pokazał dziewczynie błękitny kryształ zwisający mu na szyi, ta z ciekawości nachyliła się nad blatem i złapała go w dłonie. Kurde! Znowu to robi. Narusza czyjąś prywatność. Puściła naszyjnik i z powrotem usiadła na krześle.
- Bardzo ładny i.. Fajny! Wygląda bardzo stylowo, też chciałabym taki mieć. - odpowiedziała wesoło - Ja jestem stąd, z klanu Inuzuka. Tutaj się wychowałam, w Wietrznych Równinach i jeszcze nigdy nie opuściłam tego kraju. A to jest mój prezent - wskazała dłonią na Hikariego, który spojrzał przyjacielsko na chłopaka. - Dostałam go jak byłam mała i nigdy się z nim nie rozstaję. Jest moim najlepszym przyjacielem, wspólnikiem w walce i towarzyszem życia. Taki klanowy symbol. - pogłaskała psa czule, gdy o nim mówiła - Opowiesz mi coś o tym smoku, którego ujeżdżałeś jak uciekaliśmy z polany? Co to było? Twój towarzysz?

Przejdź do posta

autor: Megumi: 1 lip 2020, o 14:47; Forum: Yusetsu; Temat: Karczma Yamato; Odpowiedzi: 160; Odsłony: 18184

Re: Karczma Yamato

Prosto ze szpitala, Megumi udała się do karczmy Yamato, znajdującej się w wiosce. Jest to knajpa najbardziej oblegana przez podróżnych turystów, shinobi jak i członków klanu Inuzuka. Właśnie dlatego wybrała to miejsce, bo czuła się tam bezpiecznie i jak w domu. Wiedziała, że nikt tam nie stanowi dla niej zagrożenia, dlatego zaprosiła Sho, nowo poznanego chłopaka, właśnie do tej karczmy. W końcu tuż przed tym, jak szarpnęli się na swoje życia w imię bezbronnych stworzeń, obiecała mu dużą miskę ramen. Miała zamiar dotrzymać danego mu słowa i postawić mu najlepsze jedzenie w mieście.
- Chodź, usiądziemy tam w kącie - wskazała dłonią prawy róg pomieszczenia i skierowała się w tamtą stronę. Usadowiła się wygodnie pod ścianą przy dwuosobowym stole, a Hikari położył się pod jej nogami.
Ostatnie godziny dały się jej ciału mocno we znaki, aż dało się słyszeń bulgotanie w jej brzuchu, które było efektem głodu. Delikatnie zarumieniła się patrząc na Sho.
- To na co masz ochotę? Ciągle mówiłeś o ramen, tak więc to będzie. Zaraz wracam! - krzyknęła i pobiegła do baru. Zamówiła trzy miski najlepszego posiłku, jaki tutaj serwowali, a gdy je tylko otrzymała, złapała za naczynia i zaniosła do stolika przy którym czekał shinobi i pies.
- Smacznego! - zasalutowała wesoło stawiając przed każdym jego porcję. - Mam nadzieję, że będzie Ci smakowało. - puściła oczko, po czym rozdzieliła pałeczki i zaczęła jeść. Musiała pamiętać o tym, żeby nie jeść jak zwierzę, żeby chłopak nie pomyślał, że siedzi z jakąś dzikuską. Chociaż kiszki jej marsza grały, starała się jeść powoli, jak na dziewczynę przystało. Nie to co Hikari, który swoje ramen wsunął w mgnieniu oka. Na koniec wesoło zaskomlał, położył głowę na podłodze i zasnął. Pozwolił tym samym dziewczynie na swobodną konwersację z Sho.
- Chciałabym jeszcze raz Ci podziękować za pomoc. Gdyby nie ty, to naprawdę nie wiem jak by się to skończyło.. - powiedziała do chłopaka nabierając powietrze w usta i mocno je wydychając. - Może powiesz mi coś o sobie, jak już tyle razem przeszliśmy. Skąd jesteś? Co tutaj robisz?

Przejdź do posta

autor: Megumi: 30 cze 2020, o 21:23; Forum: Ōkami-den (Osada Rodu Inuzuka); Temat: Szpital; Odpowiedzi: 43; Odsłony: 6653

Re: Szpital

Wszystko się wyjaśniło. Okazało się, że Shirasano Inuzuka i najemnik Mutoki koniec końców mieli jakąś tajną misję, jednak postanowili jej nie wykonać, a przez atak na młodych shinobi i ucieczkę z miejsca zdarzenia zostali mianowani nukeninami, czyli zbiegami, których teraz będą ścigać. W końcu Megumi mogła odetchnąć bo ciśnienie, które czuła wewnątrz siebie narastało z minuty na minutę. Nie wiedziała, czy prawidłowo oskarżyła przeciwników o nielegalne działania. Bała się, że narobiła zamieszania razem z Sho, a okazałoby się, że tamci faktycznie byli na ścieżce dobra i nie mieli złych zamiarów. Nabrała powietrza w płuca i mocno je wypuściła. Zamknęła oczy i oparła głowę o ścianę za łóżkiem, na którym leżała.
- Dziękuję za pomoc, Aso-sama. Cieszę się, że jesteśmy bezpieczni. Moim celem teraz będzie dążenie do większej potęgi, a później znajdę tego Shirasano i sprawię, że zapłaci za to co zrobił.
Zaraz potem usłyszała słowa Sho, który również za cel obrał znalezienie tych, którzy ich tak poturbowali. I tak oto przypadkowe spotkanie doprowadziło do zapoczątkowania nowej znajomości, która według słów dwójki, miała doprowadzić ich do rychłej zemsty.
- Taaa, może najpierw dojdźmy do siebie, a później coś zjemy. Co ty na to? - zapytała, chociaż tak naprawdę od razu wiedziała, że chłopak się zgodzi, bo przecież wcześniej obiecała mu pójście wspólnie na ramen. Ułożyła się wygodnie w łóżku i spojrzała na chłopaka. - Będziesz musiał mi opowiedzieć o tym tworze, który wcześniej stworzyłeś. To był jakiś smok z kryształu?! - krzyknęła wesoło z niedowierzeniem. Jednak nie czekała na odpowiedź teraz, bo czuła, że zasypia. Mimowolnie przymknęła oczy i oddała się w krainę snów..

Po leczeniu z/t

Czas leczenia: 6h
Link do zdarzenia: Tutaj

Przejdź do posta

autor: Megumi: 28 cze 2020, o 15:58; Forum: Ōkami-den (Osada Rodu Inuzuka); Temat: Szpital; Odpowiedzi: 43; Odsłony: 6653

Re: Szpital

W końcu rany Megumi oraz Sho zostały opatrzone przez medyków. Od razu dziewczyna poczuła się lepiej. Przestało ją tak wszystko boleć dzięki czemu grymas niezadowolenia zniknął z jej twarzy. Do tego leżała wygodnie w szpitalnym łóżku, a Hikari oczywiście rozłożył się u niej w nogach. Po chwili pojawił się drugi pies Aso, z którym ten oddalił się na chwilę na odpowiednią odległość, żeby nie było słychać o czym rozmawiają. Po chwili wrócili, a shinobi wyglądał na bardzo zmartwionego. Po słowach, które wypowiedział, wszystko stało się bardzo niejasne.
- Osobiście ich nie znamy. Oboje z Sho byliśmy w starym zagajniku niedaleko miasta. Nagle ni stąd ni zowąd wystraszony pies przeleciał obok nas. Aso-sama.. Dobrze Pan wie, że tutaj psy od tak nie latają z podkulonym ogonem. Nasz klan kocha te stworzenia nad życie, dlatego musiałam sprawdzić co się stało. Kawałek dalej na polanie stały klatki z zamkniętymi psami, a koło nich dwójka shinobich. Jeden z nich, ten Shirasano, na pewno był z klanu, bo miał tatuaże na twarzy. A ten drugi.. Mutoki.. Tak przedstawił ich ninkenin tego jednego. Chcieliśmy tylko się dowiedzieć o co chodzi, a oni nas zaatakowali i jak widać.. Mocno poturbowali. Udało nam się uciec dzięki Sho.. Powiem tak. Nie wyglądało to ani trochę sensownie, że ktoś z naszego klanu krzyczy i kopie klatki z psami..
Gdy skończyła mówić spojrzała na nowo poznanego chłopaka.
- Sam powiedz, całe to zdarzenie było mocno niepokojące.

Przejdź do posta

autor: Megumi: 26 cze 2020, o 10:31; Forum: Ōkami-den (Osada Rodu Inuzuka); Temat: Szpital; Odpowiedzi: 43; Odsłony: 6653

Re: Szpital

Poprzedni temat

Gdy Megumi zaczęła tłumaczyć wyżej postawionemu shinobi co się stało, poczuła jak wielka słabość zawładnęła jej ciałem. Wraz z ostatnim wyrazem, które padło z jej ust, nogi zrobiły się jak z waty. Szum w uszach zagłuszał wszystkie odgłosy wokoło dziewczyny. Nagle ciemne plamki pojawiły się jej przed oczami a świat zaczął wirować. Mimowolnie opadła na ziemię pod ciężarem swojego ciała, nad którym nie miała ani trochę kontroli. Z wycieńczenia zemdlała i na chwilę wspomnieniami znalazła się we wcześniejszej walce. Emocje, które wtedy odczuwała szarpały jej godność i determinacje. Chciała dobrze, chciała stanąć w obronie słabszych, ale to ona okazała się tą słabszą. Kiedyś obiecała samej sobie i Hikariemu, że nie będzie słabeuszem, którego trzeba bronić.
Nagle poczuła jak ktoś wypowiada imię dziewczyny i łapie ją za ramiona, lekko potrząsając jej zbolałym ciałem. Mimowolnie otworzyła oczy, a z ust wydobyła tylko dwa słowa:
- Jest okej.. - wymamrotała, otwierając i zamykając oczy na zmianę. Megumi potrząsnęła głową, żeby odgonić złe myśli i emocje i dojść do siebie. Zobaczyła jak jacyś nieznajomi ninja przynoszą nosze, a Aso-sama podniósł dziewczynę i delikatnie położył ją na noszach. Przez chwilę poczuła się nieswojo, rumieńce pojawiły się na jej twarzy. Dwójka nieznajomych podniosła nosze i ruszyła do szpitala. Hikari cały czas dotrzymywał im tempa i nie odstępował właścicielki na krok tak jak nie spuszczał jej ani na moment z oczu. Leżąc na noszach opuściła dłoń na dół, żeby dosięgnąć psa i pogłaskać go po głowie. Czuła jego niepokój.
- Wszystko będzie dobrze - powiedziała do psa i lekko się uśmiechnęła.
Gdy tylko znaleźli się w szpitalu Megumi spojrzała na klanowicza.
- Aso-sama.. Ten Shirasano zaatakował nas bez powodu, niedaleko wioski. W starym zagajniku. Tam były... Klatki z psami.. Zaniepokoiło nas to, chcieliśmy im pomóc.. - gdy to mówiła łzy bezsilności pojawiły się w jej oczach.

Przejdź do posta

autor: Megumi: 24 cze 2020, o 13:28; Forum: Ōkami-den (Osada Rodu Inuzuka); Temat: Siedziba władzy; Odpowiedzi: 122; Odsłony: 10198

Re: Siedziba władzy

Poprzedni temat

Megumi razem z Sho podążali do siedziby klanu jakby paliło się i waliło. Nie dało się nie zwrócić na nich uwagi bo swoim towarzystwem przyciągali nie tylko wzrok ale i słuch każdego kto był w pobliżu. Dziewczyna chciała mieć to już za sobą, a na jej nieszczęście tuż przed samym wejściem zatrzymał ich kolejny strażnik.
- Tylko nie to.. - powiedziała zrezygnowana i odrzucona faktem, że miałaby po raz kolejny tłumaczyć się osobie, która w niczym jej w tej chwili nie pomoże. I kiedy kunoichi już otwierała usta, by wyklepać chociaż te dwa zdania na temat tego co się stało, jak grom z jasnego nieba z budynku wyszedł potężny shinobi z klanu Inuzuka, a u jego boku stanęły dwa ninkeny. Był to jeden z wyżej postawionych ninja z tego klanu. Jego widok jakże uradował młodą Megumi.
- Aso-sama! - krzyknęła w jego stronę. - Jak dobrze, że się spotykamy... Muszę przekazać coś ważnego, co bardzo mnie zaniepokoiło.. To jest Sho, nie wiem skąd jest ani co tutaj robi, ale bardzo mi pomógł i zgodził się przyjść ze mną, żeby potwierdzić moje słowa. - powiedziała i wskazała dłonią chłopaka, który jej towarzyszył. Słowom dziewczyny towarzyszyło lekkie szczekanie Hikariego, który był równie podekscytowany jak jego właścicielka.
- Sprawa tyczy się niejakiego Shirasano Inuzuka... - zrobiła groźną minę na wspomnienie tego nieprzyjemnego mężczyzny. - Czy możemy wejść do środka? - zapytała zerkając za plecy znajomego klanowicza.

Przejdź do posta

autor: Megumi: 23 cze 2020, o 15:08; Forum: Ōkami-den (Osada Rodu Inuzuka); Temat: Brama wioski; Odpowiedzi: 61; Odsłony: 4348

Re: Brama wioski

- Spokojnie, damy radę. Dziękujemy. - odpowiedziała miło uśmiechając się do strażnika bramy. Gdy tylko ten odszedł na bok spojrzała przed siebie i wciągnęła głęboko powietrze. Ból przeszywał jej ciało jednak ona była zdeterminowana. Została potraktowana jak śmieć, a tego najbardziej nienawidzi. Kiedy ktoś nie docenia drugiej osoby i nie okazuje za grosz szacunku. A co ona tak właściwie zrobiła? Zupełnie nic szkodliwego, chciała tylko pomóc psom, które nie wiadomo z jakiego powodu nieznajomi zamknęli w klatkach. Wyglądało to bardzo niepokojąco, a młoda kunoichi zawsze czuła potrzebę stawania na straży bezbronnych. Bo takie były te czworonogi. Bezbronne.
- Chodźmy Sho, Hikari - powiedziała do swoich towarzyszy. Obleciała wzrokiem od góry do dołu nowo poznanego shinobi - No chyba, że wolisz tutaj zostać. Nie chcę Cię do niczego zmuszać, a wyglądasz niewiele lepiej ode mnie. - przerwała na chwilę, powoli szurając nogami w stronę siedziby przywódcy. - Sam widzisz, że bardzo nie podoba mi się ta cała sytuacja, dlatego jestem zdeterminowana, żeby dotrzeć do Miyoko-sama. Chcę żeby zapłacili za to, co zrobili. Tamten z takimi tatuażami jak ja... Jego zachowanie było niegodne tego klanu, mojego klanu Inuzuka i nie pozwolę, żeby jakiś buc atakował mnie i Bogu ducha winne psy. - prawie że krzyczała wypowiadając te słowa. Mówiąc to sama dodała sobie pewności siebie i pomimo bólu, lekko przyspieszyła kroku. Chciała mieć to już za sobą i pójść do szpitala..
Gdy tylko dotarła do siedziby klanu od razu skierowała swe kroki do gabinetu Miyoko.

Przejdź do posta

autor: Megumi: 17 cze 2020, o 14:57; Forum: Ōkami-den (Osada Rodu Inuzuka); Temat: Brama wioski; Odpowiedzi: 61; Odsłony: 4348

Re: Brama wioski

Poprzedni temat

- Za to co dla mnie zrobiłeś to postawię Ci nawet dwie miski ramen! - Megumi odpowiedziała chłopaki z wielkim bolącym uśmiechem na twarzy. Niestety nasza dwójka odważnych ninja wyglądała jak siedem nieszczęść, co nie uszło uwadze strażnikom, którzy pilnowali bramy. Gdy tylko zbliżyli się do wejścia jeden z nich mocno zaniepokojony wyglądem Megumi i Sho podbiegł do dwójki. Dziewczyna ledwo stojąc na nogach spojrzała na mężczyznę z lekkim grymasem na twarzy.
- To nic, spokojnie! - powiedziała cichym głosem. Nie była w stanie mówić głośniej ze względu na ból towarzyszący klatce piersiowej kunoichi. - Żadnego szpitala dopóki nie poinformuję Miyoko-sama o tym co się stało. Jeżeli możesz opuścić stanowisko, to chętnie przyjmiemy dodatkową pomoc. Niedaleko stąd zostaliśmy zaatakowani przez niejakiego Shirasano. Gościu razem z jakimś nieznajomym shinobim zamknęli w klatkach psy. Nie wyglądało to za ciekawie. A gdy próbowałam dowiedzieć się o co chodzi to od razu nas zaatakowali. Niestety okazali się silniejsi. Ledwo zdołaliśmy uciec. - odwróciła głowę w bok - Dlatego proszę, zaprowadźcie mnie do mojej przywódczyni...
Zakończyła słowa w akompaniamencie Hikariego, który na potwierdzenie słów dziewczyny szczeknął głośno w stronę strażnika.

Przejdź do posta

autor: Megumi: 14 cze 2020, o 10:31; Forum: Ōkami-den (Osada Rodu Inuzuka); Temat: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta; Odpowiedzi: 112; Odsłony: 8785

Re: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta

Na szczęście Sho okazał się dobrym towarzyszem i zgodził się pójść z dziewczyną do osady jej klanu. Na początek wylądował na polanie, na której się spotkali. Tam obolała Megumi przeniosła się z paszczy smoka na jego grzbiet obok znajomego shinobi. Hikari oczywiście zrobił to samo. Wszystko ją bolało, każdy ruch. Sho również nie wyglądał najlepiej. Na swoją technikę przywołania smoka zużył dużą ilość chakry i jak tak dalej pójdzie to również i on zemdleje i wtedy będą w czarnej du.. Zaraz po tym jak dziewczyna się przeniosła, ruszyli dalej w stronę wioski. Gdy tylko tam dotarli, razem z Hikarim zeskoczyła ze smoka.
- To tutaj. Myślę, że powinniśmy pójść do głównego budynku mojego klanu i znaleźć przywódczynię.
Zeskok z kryształowego tworu sprawił jej dużo bólu, zgięła się w pół bo ostre uczucie przeszyło jej ciało. Po co jej to było. Następnym razem nie będzie się wtrącać w nie swoje sprawy. Będzie miała nauczkę, że nie podskakuje się do silniejszych od siebie. Miała tylko nadzieję, że nie ujdzie to wrogiemu Inuzuce na sucho. Gdy tylko Sho odwołał swojego smoka, wzięła go pod pachę, żeby jedno wspierało drugie w pokonaniu dystansu na pieszo. Kierowali się prosto do przywódczyni klanu, żeby poinformować ją o całym zajściu.

Przejdź do posta

autor: Megumi: 11 cze 2020, o 15:03; Forum: Ōkami-den (Osada Rodu Inuzuka); Temat: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta; Odpowiedzi: 112; Odsłony: 8785

Re: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta

Megumi śniła. Po mocnym uderzeniu straciła przytomność i zapadła w głęboki sen. Nie wiedziała co dzieje się wokół niej, ale w głowie przeżywała silne emocje. W jej umyśle zaczęły wirować obrazy ojca. Życie przeleciało jej przed oczami. Przypomniało jej się wszystko co działo się, gdy była mała. Widziała wspomnienia związane z sytuacjami, w których dochodziło do tego, że płakała. Płakała wiele razy gdy była malutka, później już trochę mniej. W snach pojawił się nawet Hikari, który był jeszcze malutkim szczeniaczkiem i po raz pierwszy trafił w ręce dziewczyny.
Nagle kunoichi poczuła szarpnięcie. Poczuła mocny uścisk wokół jej ciała, ale na tyle delikatny, że nic ją nie zabolało. To było dziwne. Czyżby umierała, a śmierć powoli przygotowywała ją na najmocniejsze uderzenie oderwania od rzeczywistości i trafienia w krainę zaświatów? Otworzyła szeroko oczy przerażona tym, że nie może się ruszać. Zaczęła się szarpać na boki, ale nie dało rady, bo okazało się, że jest zamknięta w jakiejś paszczy zrobionej z białego kryształu. Już chciała zaczął krzyczeć, gdy zobaczyła Hikariego obok niej, a kątem oka Sho, stojącego pewnie na owym krysztale. Sunęli przed siebie oddalając się w kierunku, z którego przyszli na polanę. Poczuła lekkie zawstydzenie przez to, że straciła przytomność, a znajomy shinobi uratował ją z opresji. Postanowiła jednak schować dumę w kieszeń i być wdzięczną za to, że nie pozwolił jej tam zginąć.
- Czy mogę już stanąć na ziemi? - zapytała, gdy tylko wylądowali w bezpiecznym miejscu. - A tak przy okazji.. Dziękuję za pomoc. Naprawdę nie sądziłam, że dojdzie do takiej sytuacji. Takie rzeczy nie zdażają się tutaj zbyt często. Chcę pójść do miasta i zgłosić to do siedziby mojego klanu. - mruknęła. - Wiem, że pewnie jesteś zły za to, że wciągnęłam Cię w takie bagno, ale.. - urwała na chwilę i odwróciła wzrok - Chciałabym Cię prosić, żebyś poszedł razem ze mną. Boję się, że mi nie uwierzą, a słowo drugiej osoby zawsze będzie wiarygodniejsze. Te dupki muszą ponieść konsekwencje tego co zrobili.

Przejdź do posta

autor: Megumi: 9 cze 2020, o 13:53; Forum: Ōkami-den (Osada Rodu Inuzuka); Temat: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta; Odpowiedzi: 112; Odsłony: 8785

Re: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta

Atak Megumi nie przyniósł żadnych skutków. Dziewczyna poleciała na swojego przeciwnika z dużą siłą i prędkością, ale ten okazał się szybszy i odskoczył wraz ze swoim ninkenem w tył. Gdy tylko przestali się kręcić, Shirasano doskoczył do niej i jednym ciosem z łokcia uderzył ją mocno w klatkę piersiową. Od uderzenia zabrakło jej powietrza. Upadła mimowolnie na ziemię, cała obolała. Świat zaczął migotać jej przed oczami, które powoli zaczęły się zamykać. Jedyne co widziała to chmury powoli sunące po niebieskim niebie. Zanim straciła przytomność odwróciła głowę w kierunku walki, która działa się obok. Zobaczyła wiązkę elektryczności, która przeszyła ciało jej towarzysza. Ten zaraz po tym również upadł na ziemię. Czy to oznaczało koniec? Mieli zginąć tu i teraz, z rąk jakichś szalonych osób. Na dodatek jeden z nich pochodził z jej klanu, był jej krewniakiem i tak ją potraktował. O co w tym wszystkim chodzi.. Cała ta sytuacja nie trzymała się kupy. Nic tu nie miało rąk i nóg. Przeciwnicy okazali się silniejsi niż wyglądali. Sho, przepraszam... - pomyślała, a po jej policzku spłynęła łza. Była wściekła na siebie, że tak słabo jej poszło. Tyle lat treningów, a byle jacy przeciwnicy złożyli ją jednym atakiem. To tylko dało jej do myślenia, że będzie musiała trenować dwa, a nawet trzy razy więcej. Po chwili Megumi straciła przytomność. Hikari wrócił do swojej psiej formy, podbiegł do dziewczyny i stanął między nią a Shirasano. Postawił uszy do góry i pokazał kły. Zaczął warczeć groźnie, gotowy by bronić właścicielki całym swoim ciałem.

Przejdź do posta

autor: Megumi: 8 cze 2020, o 16:33; Forum: Ōkami-den (Osada Rodu Inuzuka); Temat: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta; Odpowiedzi: 112; Odsłony: 8785

Re: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta

Zabolało. Mocno zabolało. Megumi chciała zacząć walkę na spokojnie, nie chciała od razu podchodzić do próby zamordowania nieznajomych, bo nie czuła takiej potrzeby. Początkowa wymiana ciosów miała dać jej do zrozumienia z jak silnym przeciwnikiem się mierzy. Niestety ten okazał się popaprańcem i od razu zaatakował jednym z silniejszych jutsu ich klanu, które znał prawie każdy Inuzuka. W tym ona. Razem z Hikarim odnieśli poważne obrażenia, dużo otarć i ran, z których od razu polało się trochę krwi. Przeciwnik okazał się silny. Koniec z lekceważeniem i podchodzeniem pobłażliwie.
- Wszystko w porządku Hikari?! - krzyknęła do ninkena, a ten odpowiedział jej skinieniem głowy. Skoczył na równe nogi i szczeknął głośno. Shirasano razem ze swoim kompanem w rozpędzie wpadli w dalsze drzewa łamiąc je na kawałki. To był idealny moment, by dziewczyna mogła przygotować sobie podmianę z jedną z kłód, które utworzyli swoim atakiem. Miała to być obrona w razie kolejnego tak niespodziewanego ataku ze strony nieznajomych. Cała obolała podniosła się z ziemi i skrzywiła kącik ust. Bardzo mocno oberwała i równie mocno planowała oddać. Dokładnie tym samym atakiem. W dalszym ciągu podtrzymywała technikę, która zwiększała jej siłę i prędkość, tak samo jak Hikari dalej pozostawał pod jej kształtem. Razem z psem zaczęli biec w stronę Shirasano i jego ninkena, oddalając się od siebie w kształcie półkola, aby zaatakować ich z dwóch różnych stron. Kilka metrów przed celem wprowadzili swoje ciała w ruch, by po chwili wirować wokół własnej osi z niesamowitą prędkością. Celowali prosto w przeciwników. Teraz dziewczyna czuła się pewniej bo wiedziała, że w razie ataku ze strony wroga, ma przygotowane kawarimi.

Przejdź do posta

autor: Megumi: 6 cze 2020, o 15:37; Forum: Ōkami-den (Osada Rodu Inuzuka); Temat: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta; Odpowiedzi: 112; Odsłony: 8785

Re: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta

Całe to zdarzenie było bardzo dziwne. Mężczyzna z tyłu nie nosił żadnych śladów klanu Inuzuka, nie miał również swojego ninkena. Za to drugi na 100% musiał być pobratymcem Megumi. Nieznajomi postanowili zaatakować dwójkę młodych shinobi. Jeden z nich, wraz ze swoim psim towarzyszem zaczął biec w ich kierunku. Sytuacja stała się bardzo nieciekawa. Sam fakt, że klanowicz postanowił zaatakować swojego, jest niemalże kolosalnie dziwnym zjawiskiem. Czyżby miał okazać się zdrajcą? Wiele pytań cisnęło się do głowy kunoichi, ale w tej chwili nie o tym powinna myśleć.
- Przygotuj się! Sho! - krzyknęła do chłopaka po czym ugięła się na nogach. Schowała kunai z powrotem do kabury- Ja wezmę tego z psem, ty zajmij się tym drugim. - Nie pozostało im nic innego tylko się bronić. Megumi najlepsza jest w starciu w zwarciu. Całe życie trenowała, żeby walczyć na krótki dystans. Złożyła szybko pieczęć tygrysa.
-Shikyaku no Jutsu!- powiedziała pod nosem. Od razu po wypowiedzeniu tych słów ciało dziewczyny zaczęło emanować niebieską poświatą. Była to chakra, dzięki której pazury oraz zęby dziewczyny wydłużyły się tak jak u zwierzęcia. Technika zwiększa sprawność fizyczną użytkownika. Postawa zmieniła się, Megumi stała teraz na czworaka, przypominając dzikiego drapieżnika gotowego do skoku.
- Hikari, teraz ty! - krzyknęła do psa, który już był gotowy, bo wiedział co się będzie działo. Szczeknął głośno, po czym wokół niego pojawiła się chmura dymu. Gdy tylko opadła wszyscy mogli zobaczyć, że pies stał się identyczną kopią właścicielki. Oboje rozpoczęli szarżę, Megumi biegła na Shirasano, a Hikari na przeciwnego psa. Gdy tylko zbliżyła się do swojego przeciwnika wykonała atak. Wybiła się do góry i wyprowadziła kopnięcie z półobrotu lewą nogą, by w momencie w którym przeciwnik podnosi gardę upaść na ziemię na tą samą nogę i wyprowadzić drugie kopnięcie drugą nogą. Celowała w pierś przeciwnika, by dzięki temu zadać mu jak najwięcej obrażeń. Ninken dziewczyny natomiast biegł w stronę swojego przeciwnika, by w chwili zetknięcia uderzyć w niego z całym impetem swoim prawym bokiem.

Przejdź do posta

autor: Megumi: 4 cze 2020, o 19:32; Forum: Ōkami-den (Osada Rodu Inuzuka); Temat: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta; Odpowiedzi: 112; Odsłony: 8785

Re: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta

Eh ta Megumi, nigdy nie wie kiedy trzymać gębę na kłódkę. Od zawsze miała wolę walki i życia. Podskakiwała do tego, do kogo nie powinna. Po prostu nigdy jeszcze nie poniosła za to odpowiedzialności. Boi się być słaba. Boi się tego, że jeżeli kiedykolwiek odpuści, podkuli ogon i usunie się w cień, zniknie w tym wielkim świecie shinobi i stanie się nikim. Wiele sytuacji w życiu dawało jej kopa do dalszego działania. Dziewczyna chce zostać najpotężniejszą kunoichi jaka chodzi po świecie. Dlatego właśnie napręża się i przeciwstawia się złu i krzywdzie innych.
Jeden z mężczyzn podszedł do psa. Z tej odległości mogła zobaczyć, że na policzkach mężczyzny widnieją charakterystyczne tatuaże klanu Inuzuka. Na dodatek nieznajomy pokazał odznakę ninja. W dalszym ciągu coś w tym wszystkim śmierdziało. Może psy, które znajdowały się w klatkach stanowiły zagrożenie dla ludzi? Jak uzyskać odpowiedzi, kiedy rozmówcą jest cham mówiący na młodych "siusiumajtki".
- Okej, już sobie idziemy. Jeżeli faktycznie wykonujecie misje dla klanu to nie będziemy się wtrącać. - mruknęła krzywiąc kącik ust w dół. - Mogłabym się tylko dowiedzieć co one zrobiły? Tak tak, wiem. Nie musicie się tłumaczyć żadnym "smarkaczom", ale ze względu na klanowy szacunek moglibyście podzielić się ze mną tą informacją. Tylko tyle i już znikam. - dokończyła i uśmiechnęła się ironicznie od ucha do ucha. Tak naprawdę była to lekka prowokacja, bo jeżeli mężczyźni faktycznie są stąd to nie zrobią młodym krzywdy. Chyba.

Przejdź do posta

Znaleziono 24 wyniki

Wyszukiwanie zaawansowane