Młodzik doprowadziwszy kupca do miejsca przez niego wskazanego, dezaktywował swoją przemianę stając się spowrotem niewinnym dzieckiem z wyglądu. Poczekał spokojnie na zewnątrz jak to przykazał mu jego zleceniodawca, dokonując powierzchownych oględzin tej okolicy:
<<Nie miłe to miejsce, na pewno przydarzą się komplikacje, to dziw że do teraz było spokojnie. Swoją drogą ten dom to niezła rudera, mam nadzieje że się nie zawali bo z tego go nie uratuje>> ~ pomruczał sam do siebie. Po kilkunastu minutach doczekał się powrotu szefa z pokaźnym bagażem. Szef ujrzawszy młokosa, a nie zabijake domyślił się, że droga powrotna nie będzie taka prosta. Lecz chłopak przerwał jego zakłopotanie słowami:
<<Niech się pan nie przejmuje, moja energia jest bardzo ograniczona, ale lepiej dla nas bym ją wykorzystał w inny sposób niż na przebieranki>>. Ruszyli zatem w drogę i napotkawszy kłopoty w postaci pary pijaków, chłopaczyna zdecydował się nie rozmawiać, a działać.
<<Hmmm dwóch przeciwników, do tego pijanych. Na dodatek jesteśmy na MOIM terenie, myślę że to powinno wystarczyć>> ~ pomyślał bowiem w głowie. Młodzieniec złożył swoje bladziutkie dłonie w pieczęć tygrysa i wypowiedział po cichu <<Hyōton, Tsubame Fubuki>>. Po chwili nad głowami zaatakowanych pojawiły się w dość pokaźnej ilości błękitne ptaki, następnie Hosomi wskazał rękami na obu agresorów. Na jednego jedną ręką, na drugiego drugą ręką. Ku zdziwieniu obładowanego staruszka ptaki zaczęły lecieć w kierunku brudasów z dość dużą prędkością, a ten zaczął wyliczać ich ilość: Dokładnie po dziesięć ptaków na jednego.
<<Chodźmy zatem, nie będą już stawać na pańskiej drodze, moje jaskółki się nimi zajmą>> ~ zakończył Hosomi. Krocząc przed siebie pewnym krokiem, zostawiając za sobą niewielkie ślady stóp na śniegu i oddychając trochę ciężej oraz szybciej niż dotychczas

Młodzik odebrawszy swoją zapłatę, poszedł wzdłuż ulicy. Gdy zobaczył stoisko z towarami egzotycznymi zadziwił sie bardzo i pomyślał... "tutaj wieczny śnieg i lód, a mamy króliki, lisy i drzewa ze szpikulcami. Ciekawe co mają inne regiony." Bowiem mama opowiadała o regionach świata w których temperatura jest wyższa a wilgotność mniejsza. Hosomi zdaje sobie sprawę z tego że nie jest jeszcze gotowy samodzielnie zdobyć takowe towary, wiec podchodzi i zaczyna "Witaj panie, co tutaj oferujesz zza wody". Kątem oka spoglądając na wszystkie strony świata, dostrzegł pewną kobiete wieszającą plakaty. Po uprawie handlu lub dyskusji ze sprzedawcą, podszedł chłopiec do obrazka i Stara się zapamiętać widok medalika, bowiem na pierwszy rzut oka widać że to rodzaj naszyjnika. Zapamiętał więc kształt, kolor i styl, a następnie ruszył w strone mężczyzny, który tylko czeka na nadejście swojego przyszłego ochroniarza.