Shinobi War PBF Naruto

W sumie... Mogę znowu dostać swój kolorek?

Proszę, popraw sobie avatarki ♥ ~Yukirin

Od 04.02 do 25.02 najpewniej.
Problemy prywatne.

Ame
Misja C
7/30
Czas Przedstawienia
Sytuacja, która miała miejsce. Nie należała raczej do normalnych. Przecież kto by się spodziewał wizyty kogoś wyższego rangą w karczmie, gdzie samemu udaje się na poszukiwania swego podopiecznego. To już samo w sobie robiło pewne wrażenie.
Chociaż tutaj pojawiał się komizm całej niecodziennej sytuacji, gdzie jedzenie było w pewnym stopniu częścią ważną, a i ważniejszą niż rozmowa z przełożoną. Tylko ona sama raczej nie wiedziała w tym większego problemu i wyglądała na nieco zagubioną w tym wszystkim. Czy to również byłby jej pierwszy raz? Ciężko stwierdzić, jednak starała się zachować chociaż krztę profesjonalizmu.
- Więc tak, twym zadaniem będzie dostarczenie przesyłki, którą jest ten zwój. - powiedziała, wskazując niewielki przedmiot leżący na stole. Zadanie samo w sobie nie brzmiało na wybitnie trudne, czy też skomplikowane. Jedynie musiałeś przejść się z punktu A, do punktu B. Po czym powrócić i zameldować o wykonaniu zadania, albo dostarczyć odpowiedź.
- Musisz się udać na Gospodarstwo. Ponoć, były tam pewnego rodzaju problemy, zakłócające jego współpracę z wioską. Ograniczające częściowo dostępność niektórych produktów. - dodała po chwili. Wyjaśniając Ci raczej wszystko. Więc na dobrą sprawę, to dostarczenie samego zwoju nie było wyzwaniem, a sama praca miała zacząć się dopiero po dotarciu na miejsce.
Po tym wszystkim, i której przerwie na przetrawienie przez Ciebie informacji i nie tylko ich. Kontynuowała, mówiąc Ci kogo powinieneś szukać na Gospodarstwie rzeczy dowiedzieć się więcej na temat swej pracy. Potencjalnie były to trzy osoby, właściciel, jego żona jak i syn, który powinien być niedużo starszy od Ciebie. Wszystko panowało się już w o wiele lepszym świetle, w końcu wiedziałeś czym miałeś się zająć. Tak samo powiedziała Ci, byś po wszystkim zgłosił się do niej w siedzibie władzy i złożył raport. Gdzie no się już pożegnała i Cie zostawiała, znikając o wiele szybciej z karczmy niż się w niej pojawiała.

Jeżeli chcesz, masz z/t i możesz pisać już w tym temacie: Gospodarstwo

Kwestia tego co powinno się robić, jest dość nietypowa. Naoki nie posiadał zbyt wiele pomysłów jak zająć się problem, który powstawał w okolicy. Przecież nie znał się absolutnie na handlu, a tym bardziej na jakiś poważniejszych rozmowach z ludźmi. Tutaj jakoś musiał jednak zadziałać w sposób prawy. W końcu zdobywanie majątku w sposób niegodziwy było paskudne. Lecz czy wytkniecie tego coś zmieni? Oczywiście, że raczej nie. Temu pierwotny plan działania absolutnie nie istniał, była jedynie opcja rozmowy i próba słowa, mogąca jakoś zadziałać w sposób prawowity.
Wszystko na pewno okaże się na miejscu, gdzie sam do wyglądał całkiem imponująco. Status jego mieszkańców nie powinien być niski, a sami ludzie w nim mieszkający są raczej wykształceni. Dlatego z twarzy Naokiego nie zniknął uśmiech, mimo że odczuwał olbrzymi stres i obawy przed tym co próbował zrobić. Tylko co on miał tak na prawdę zrobić innego?
- Witam. Jestem Naoki. - powiedział, miłym głosem jak najbardziej to potrafił, kłaniając się na przywitanie. Tak jak wymagała tego kultura przy okazji próbując oddać jakiś szacunek swojemu rozmówcy. Szansa na to, że on go kojarzył, była raczej bardzo niska.
- Chcieliśmy porozmawiać, chyba doszło do pewnego nieporozumienia. Ktoś próbował podpalić lokal w twym imieniu. - dodał po chwili. Nie owijając w bawełnę, chcąc no usłyszeć jego wersję na temat tego całego zajścia. Nie dodając w tym momencie nic więcej. Bo też po co. On był raczej tutaj bardziej gościem, niż stroną w tym działaniu. Temu raczej nie mógł decydować o dokładnym przebiegu rozmowy.

Misja C
33/30
Jun'ichi
Poszukiwany żywy, a najlepiej martwy
Rozmowa ze starcem dawała Ci wiele przydatnych informacji, w końcu powiedział Ci jak wyglądał chłopak. Mogłeś go teraz łatwo rozpoznać, jeżeli kiedyś uda Ci się na niego natrafić, a na to raczej szansa aktualnie była zbyt mała.
Tak samo twoje ramię powoli wracało do normalności z postępem leczenia, gdzie po paru minutach mogłeś mieć pewność, że wszystko jest w najlepszym porządku.
Tak samo dowiedziałeś się, gdzie sam Gundan się udał, kierunkiem było Yusetsu. Jednak zostałeś poproszony o poszukanie młodego chłopca, który ruszył jego śladem, był wnukiem mężczyzny, który Cie uleczył. Powinien Ci powiedzieć wszystko na temat Gundana i tego gdzie powinien przebywać.
Po tym wszystkim mogłeś wyruszyć w drogę, która niestety nie była najszybsza. Lecz dzięki temu po paru dniach udało Ci się natrafić po drodze na chłopaka, który mógł Ci pomóc. Najwyżej szczęście Ci dopisywało. Opowiedział Ci wszystko co wiedział, tak samo udało mu się spotkać po drodze pościć, który wyruszył do Yusetsu tropem Gundana, jednak samego chłopaka nie było już w tamtym rejonie, bowiem on wyruszył do Daishi i to był ostatni trop jaki mogłeś posiąść. Szanse, że pościg go dorwie były minimalne, ślady w mieście są znacznie trudniejsze do odnalezienie nie jeżeli w terenie, jeszcze po takim czasie. Najwidoczniej sam białowłosy był już bezpieczny, a jedyną osobą która mogła go aktualnie realnie wytropić, byłeś ty.
Tylko czy ty planujesz wyruszyć do Daishi jego śladem?

Masz z/t do Daishi za tropem Gundana.
Koniec misji :P

Ame
Misja C
5/30
Czas Przedstawienia
Jedzenie było dobre, jednak wszystko co dobre. Szybko się kończy, tak było i w tym przypadku. Jednak to nie była wina małej porcji, ale niewielkiego zamieszania jakie wywołało się w karczmie. W końcu jedzenie w spokoju gdy ktoś kogoś szuka, było niegrzeczne. Przecież mogło się rozchodzić tutaj o biedne zaginione dziecko, a ta dama była zmarnotrawioną matką, poszukującą swej pociechy. Chociaż czy Ona wyglądała stara? W sumie mogła się dobrze konserwować jakimś dziwnymi specyfikami, bądź być po prostu nieśmiertelną. Tylko chyba nie chcemy iść tak daleko z domysłami na temat jej wieku. W końcu gdyby Cie on faktycznie interesował, mógłbyś się jej potem zapytać.
Jednak wracając już do najważniejszych kwestii jakie tutaj miały miejsce. W końcu przyznałeś się do tego, że może szukać Ciebie, na co oczywiście zareagowała odwracając wzrok w twoją stronę i porównując do portretu jaki posiadała. By potem spokojnie zbliżyć się do Ciebie i ponownie przyjrzeć, tym razem z mniejszej odległości.
- Mogę zobaczyć twoją odznakę? - zapytała się, wyciągając chudą dłoń w twym kierunku. Najwidoczniej chciała się upewnić co do twego pochodzenia i czy faktycznie jesteś osobą przez nią poszukiwaną. Gdy ją otrzymała, przyjrzała jej się uważnie, to najpierw z jednej strony, by potem spojrzeć od razu z drugiej. Wszystko po to, by jedynie westchnąć i Ci ją zwrócić. Jednak na jej twarzy malowała się w tym momencie ulga.
- Dziękuje... W końcu. - powiedziała cicho, uśmiechając się przy tym delikatnie, gdzie powoli schodziło z niej całe ciśnienie, przecież udało jej się dotrzeć do celu i wszystko zrealizować poprawnie tak jak powinna to zrobić już dawno.
- Ciężko było Cię znaleźć. Nie dostałeś żadnego listu? - zapytała się, nieco dziwiąc się tym co zaszło. Samej jak do tej pory się nie przedstawiając. Lecz po paru sekundach, włożyła jedną dłoń pod płaszcz, by wyjąć zza niego mały zwój, który wcześniej był niewidoczny i położyła go na stolę przed Tobą.
- Wybacz, że przeszkadzam Ci w jedzeniu i smacznego. Jestem Megumi Kodo. Pracuję w siedzibie władzy. - powiedziała, wyjaśniając Ci raczej najważniejsze rzeczy. Gdzie mogłeś mieć pewność, że nie zagraża Ci nic złego z jej strony. W końcu urzędnik sam w sobie, nie powinien zrobić Ci jakieś krzywdy.
- Mam dla Ciebie zadanie, mające na celu sprawdzenie twego potencjału. Chciałbyś od razu poznać szczegóły?- dodała, praktycznie od razu po pierwszej wypowiedzi. Robiąc między nimi jedynie przerwą na pojedynczy oddech. Teraz w sumie wszystko zależało od Ciebie i tego, czy zechcesz jej dalej wysłuchać i poznać dokładniejsze informacje na temat potencjalnego zadania dla Ciebie.

Misja C
31/30
Jun'ichi
Poszukiwany żywy, a najlepiej martwy
Walka, którą nawiązałeś, była szybka. Jednak czego tutaj się spodziewać. Sam przeciwk miał pewnego rodzaju siłę, ale nadal posiadał większe braki w swych umiejętnościach niż ty sam. Przez co połączenie twych umiejętności z wiedzą jaką posiadałeś dało się sporą przewagę, którą przekułeś w zwycięstwo.
Tylko po tym wszystkim okazało się coś gorszego, sama prawda na temat człowieka, z którym przyszło Ci walczyć. Było w nim o wiele mniej ludzkich cześć niż mogło się wydawać. Tak samo w momencie morderstwa, sama ilość krwi, jaką udało Ci się otrzymać po zniszczeniu krwi była minimalna. Nawet samo jego ubranie nie zostało zabarwione mocno od krwi, jedynie lekko. Czy ty na pewno teraz pozbawiłeś życia człowieka, czy zwykłą marionetkę, którą ktoś kontrolował w olbrzymiej odległości.
Jednak idąc już dalej i nie rozwodząc się na ten makabryczny temat, przy jego ciele poza pieniędzmi nie udało Ci się znaleźć zbyt wiele. Żadnych notatek, czy też poszlak mogących jakoś bardziej Ci pomóc. Tylko tutaj pomocą okazali się sami mieszkańcy wioski, a raczej starszy osady, który postanowił zająć się twoimi ranami.
- Dziękujemy Ci za pomoc. - powiedział, spokojnym i już starczym głosem. Przelewając zieloną chakrę na twoją ranę, łagodząc niezbyt miłe uczucie.
- On szukał chłopaka, któremu pomogliśmy w nocy. Gundan'a - dodał po chwili. Znając raczej jego imię ze względu na to co sam już martwy oponent mówił. Tutaj niestety musiał przerwać na moment wypowiedź, by złapać oddech i odkaszlnąć.
- Nie wiemy gdzie teraz jest. Jednak jego towarzyszysz i kobieta postanowili go odnaleźć. Jeden z naszych chłopców ruszył za nim. Jednak jeszcze nie wrócił. - dopowiedział, wyjaśniając Ci raczej już wszystko. Tylko w tym momencie raczej nie miałeś już wiele do zrobienia. Jak zwyczajnie pogodzić się z tym co się stało i zaczekać. Bądź zadawać więcej pytań, które mogłoby Ci rozjaśnić sprawę.

Ame
Misja C
3/30
Czas Przedstawienia
Spożywanie pysznego posiłku, w spokojnym miejscu. To było coś, na co niestety nie każdy mógł sobie pozwolić. Czasy dla niektórych były trudne. Wiele osób często nie miało nic do jedzenia, a jeszcze więcej umierało codziennie z głodu, stając się samemu pożywieniem dla drapieżników. Tylko kto w tym przypadku był największym drapieżnikiem? Człowiek? Chyba tak, w końcu to on odpowiadał za największą liczbę śmierci innych istot jak i własnych braci i sióstr. Tylko w imię czego? Większe dobro, przecież było jedynie wymówką, nie mającą zbyt wiele sensu, miało jedynie mylić oczy głupich ludzi. Przecież to nie tak, że osoby będące shinobi były poczytalne, bądź nie posiadały skłonności sadystycznych czy psychopatycznych. W końcu odsetek chcących pomagać, był znacznie mniejszy. Ty zaliczałeś się do której grupy?
Chociaż, to teraz nie miało znaczenia. W końcu byłeś, w miejscu gdzie nie zagrażało Ci nic, nikt tutaj Cie nie zaatakuje. Zaryzykowanie czegoś takiego, nawet na obrzeżach wioski, byłoby samobójstwem. Jednak nawet do takich dziwnych akcji, znaleźliby się szaleńcy. Chcący zabić jak najwięcej, a następnie samemu zginąć, by nie musieć martwić się wyrzutami sumienia, czy też wizją potencjalnych tortur. Śmierć często była łaską, która nie warto było okazywać najgorszym istotą z gatunku ludzkiego.
- Halo. Przepraszam. Szukam tego chłopaka. Ktoś go widział może? - lekko wykrzyczał kobiecy głos, stojąc jeszcze w progu. Była to delikatnej postury dziewczyna o czarnych włosach sięgających do jej ramion, jej cera była trupio blada, a usta lekko różowe. Oczy nie wyróżniały się w tym, były brązowe. Jednak co w niej budowie fizycznej przykuwało uwagę, były dwa sporej wielkości zwoje przy pasie. Co do cech charakterystycznych dla kobiecej budowy fizycznej, nie posiadała ich, a jeżeli jakieś u niej występowały. Przy jej luźnym ubiorze były niewidoczne. W końcu była ubrana na czarno, duża koszula, robiąca częściowo dla niej za sukienkę, zwisająca z jej ciała i ciemny płaszcz zwisający po dwóch zwojach, a co do osoby której szukała, w dłoni miała jej portret. Narysowany praktycznie idealnie, prawie jakby to była żywa osoba i o dziwo wizerunek osoby z portretu przypominał Ciebie. Czy to mogłeś być ty? Czy znałeś takie osoby jak ona? Oczywiście, jak tak pokazywała wszystkim swój rysunek, na jej nadgarstku przekręciła się bransoletka, której częścią była odznaka twego rodu, jedynie jego symbol był widoczny, a reszta informacji z takiej odległości była niewidoczna.

Misja C
29/30
Jun'ichi
Poszukiwany żywy, a najlepiej martwy
Walka jakiej się podjąłeś, w zasadzie nie powinna należeć do najłatwiejszych. W końcu twój przeciwnik miał pewnego rodzaju przewagę, dziwne nici wychodzące z wnętrza jego ciała. Działające razem jako jego spoiwo jak i broń, niezbyt przyjemne narzędzie przemocy i mordu. Lecz samemu miałeś jakiś pomysł i plan na działanie, mogący w pewnym stopniu się powieść jak i Ci zaszkodzić.
Technika uwolnienia wiatru, zadziałała dobrze. Wyrzucając Cię w górę, tak byś znalazł się nad przeciekiem, przy okazji częściowo niszcząc zasłonę dymną. To wystarczyło, by część nici oponenta wystartowało w twoją stronę. Nie było ich wiele, zaledwie dziesięć sztuk, chcących dorwać Cie jak najszybciej i zabić. Ty natomiast, będąc już w górze, nie miałeś wielu możliwości na dokonanie uniku. Mogąc jedynie skupić się na ofensywie. Było to skuteczne, lecz momentami spóźnione, bo jedna z nici zdążyła się przebić przez twoje ramię, nim została zmieciona siłą twej chakry. Uczucie jakie temu towarzyszyło nie było najmilsze, jakby jakiś wielki robal próbował poruszać się pod twoją skórą, chcąc przy okazji zmiażdżyć wszystkie twoje kości.
Jednak do tego nie doszło, a razem z rozerwaną przez podmuchy zasłoną dymną, lądowałeś na przeciwniku, odrzucając na boki jego nici i dobijając się do niego samego, wciskając go w ziemię. Pozbywając się osłony go chroniącej, był łatwym celem, padł na ziemię pod naporem i po chwili odleciał, a jego nici stały się bezwładne.
Mogąc już odpocząć i przy okazji mając możliwość lepiej przyjrzeć się temu człowieku, mogłeś doświadczyć zdziadzienia. Jego dłonie, ramię jak i nogi były oddzielone od toru, a między szczelinami znajdowały się dziesiątki jak nie setki nici, łączących wszystko w całość. Tak samo z jego ust wyłaniały się czarne macki. Ciężko powiedzieć, czy on był człowiekiem czy jakimś potworem. W końcu będąc tak rozdzielonym, powinien być martwy, a on nadal żył, dało się to w nim wyczuć, był jedynie nieprzytomny. By dodać w tym wszystkim nieco dodatkowej pikanterii, w jego klatce piersiowej znajdowały się dwa bijące serca, dwa osobne źródła chakry, których wcześniejsze wykrycie było trudne.
Teraz pozostało jedynie podjąć decyzje co zrobić z tym czymś, a to wszystko zależało tylko od Ciebie. Nikt inny raczej nawet do niego nie podejdzie. W końcu ludzie, dzięki namowie dwójki chłopaków, zajmowali się rannymi, starając się zebrać ich z dymu i zanieść w lepsze miejsca. Tak by zająć się ich chociaż częściowym opatrzeniem, nim przybędzie prawdziwa pomoc, a razem z nią strażnicy.

Ame
Misja C
1/30
Czas Przedstawienia
Czas spędzany na treningach nigdy nie zostanie zmarnowany. W końcu inwestowałeś go w swój rozwój i przyszłość, która dzięki niemu mogła być w o wiele lepszych barwach. Tylko czy poza samym rozwojem, było coś istotnego w życiu? Oczywiście, że tak. Byli to ludzie, którzy będą chcieli podać Ci pomocną dłoń w trudnych chwilach, bądź też podłożyć nogę i zepchnąć na samo dno, napędzając ponownie twój rozwój, przy okazji wzmacniając charakter na przyszłość.

Pogoda dzisiejszego ranka, dopisywała. W końcu była już wiosna, nigdzie nie było widać śladów śniegu, a dookoła kwitła miłość i wszelaka roślinność. Co dla niektórych było niezbyt przyjemne. Jednak słońce powoli ogrzewało, zachmurzenie było znikome, a wiatr całkiem przyjemny. Przez co spokojnie mogłeś wędrować po osadzie, by zakończyć swą wędrówkę w karczmie, do której zazwyczaj zagląda mało gości. Jakim cudem udało Ci się tutaj trafić, a nie do lokalu w centrum?

To raczej było teraz nieistotne, w końcu udało Ci się tu dotrzeć i nawet coś zamówić, sam właścicielem już starszy mężczyzna ze pokojem przyjął twe zamówienie odwracając się po chwili na pięcie, by przekazać dalej twe słowa. By zaledwie po minucie, gestem barczystej ręki, wskazać Ci niewielki stolik, przy którym znajdowały się dwa krzesła.
- Proszę się rozgościć. - powiedział, unosząc lekko górną wargę, chyba w geście uśmiechu, który nie do końca mu wychodził. Jednak miałeś już miejsce, które przez pewien czas należało do twej osoby. Nikt tutaj raczej nie będzie chciał Cię niepokoić. W końcu poza Tobą, wewnątrz lokalu było jeszcze trzech klientów, najpewniej stałych bywalców z okolicy, patrząc po ich sędziwym wyglądzie.

Mając aktualnie chwilę na rozglądanie, mogłeś lepiej przyjrzeć się lokalowi, domyślając się jakie historie mogły się tutaj odgrywać. Oczywiście nie mogło to trwać wiecznie, bo po czterech minutach dostałeś swe zamówienie, nie było ono precyzyjne. Chciałeś jedynie wołowinę, więc otrzymałeś Gyuniku, potrawa która wyglądała wspaniale i równie wyśmienicie pachniała. Mogłeś jej skosztować i zachwycić się smakiem. Bądź spróbować, zamówić coś jeszcze. W końcu nikt Ci nie zepsuje tych wczesnych godzin, które miałeś tylko dla siebie.

Misja C
27/30
Jun'ichi
Poszukiwany żywy, a najlepiej martwy
Decyzja jaką podjąłeś, była raczej poprawna moralnie. W końcu gdybyś ich zostawił, byłabyś na równi z tamtym człowiekiem, jak i całą organizacją jaka za nim stała. Ty natomiast, raczej byłeś inny, nosiłeś w swoim sercu jeszcze dobro i niewielkie światło, które nie pozwalało Ci zostać całkowicie zepsutym. Może w przyszłości, jakoś nazwiesz swą drogę i wytyczysz tym samym szlak dla innych, którzy zostaną twymi uczniami.
Teraz jednak dałeś nadzieję dwójce chłopców, którzy w panice szukali pomocy dla siebie, a raczej dla innych. Im w końcu nic się nie stało, byli cali i zdrowi, mimo że przerażeni. Ich życiu nie zagrażało niebezpieczeństwo. Jednak braku własnej siły, uwierzyli w twoją i wrócili, chcąc spełnić zadanie jakie im powierzyłeś. Zajęcie się rannymi, w końcu większość z nich samodzielnie nie będzie w stanie się ruszyć, bądź też nigdy nie powróci już do pełnej sprawności fizycznej przez otrzymane ranę. Tutaj w grę nie wchodziła już tylko śmierć, ale coś raczej o wiele gorszego, kalectwo, i olbrzymi ból, przy którym jego ofiary same błagają o śmierć. Najpewniej dobrze znał się na swym zadaniu i tym co powinien robić i jak. Chcąc złamać kogoś całkowicie. Tylko jakie szanse, miałeś z kimś walczącym w taki sposób? Gdzie zbliżając się do niego i po rzuceniu bombki, mogłeś zauważyć swymi oczami, większą liczbę nici, wychodząc ze szwów na ramionach jak i nogach. Ich szybkość, praktycznie dorównywała twojej, chociaż poruszały się w sposób chaotyczny. Gdyby posiadał wzrok taki jak ty, byłby najpewniej niepokonany. Tutaj jednak posiadał pewnego rodzaju wady, które na twoje szczęście nie występowały po twej stronie. Udało Ci się jakoś do niego zbliżyć, przy okazji unikając chaotycznych nici i uderzyć go aż paręnaście razy w tors, nim nici rzuciły się w twą stronę odrzucając do tyłu. Jednak sama jego reakcja fizyczny, wskazywała na to, że nie odczuł większego bólu, jedynie lekki grymas na twarzy, który bardziej pojawiał się przy ugryzieniu komara, niż w prawdziwej walce. Przy okazji mogłeś zauważyć, że tylko jego nici są na tyle sprawne, a on sam był od nich o wiele wolniejszy, nie będąc w stanie bronić się bez ich pomocy. By się go pozbyć, raczej będziesz musiał znaleźć coś do zajęcia się jego nićmi, bądź zwyczajnie go przeczekać, w końcu trafienia jakie mu zadałeś, w końcu powinny odnieść większy sukces, wykańczając go fizycznie przy zużyciu chakry.
Chociaż on samemu przyjął aktualnie, pozycje bardziej defensywną, otaczając się nićmi, pozostawiając niewielkie luki przy swoim ciele, przy okazji starając się jakoś opuścić teren zasłony dymnej jaką wywołałeś.

Misja C
25/30
Jun'ichi
Poszukiwany żywy, a najlepiej martwy
Zdobywanie informacji o potencjalnym wrogu, było przydatne. W końcu ruszenie przed siebie bez odpowiedniej wiedzy, nie było najmądrzejsze. W końcu, tak ktoś mógł Cię nieźle zaskoczyć i w ten sposób brutalnie pokonać. Tutaj na szczęście miałeś też przewagę, wiedząc czego mniej więcej spodziewać się na miejscu, temu nie wkroczyłeś tam na pewnego. Widziałeś to co się tam stało, jakiej makabry dopuścił Ci się nieznany mężczyzna, lecz zamiast ruszyć prosto przed siebie, postanowiłeś zaczepić dwójkę chłopaków, którym udało się uciec z miejsca rzezi. Spotkanie z nimi nie należało do najłatwiejszych, tak jak sposób w jaki kontaktowali. Z jednej strony bali się Ciebie i upadli na ziemię z przerażaniem próbując się od czołgać, by po chwili odpuścić i wysłuchać tego co masz do powiedzenia.
Byli dość zdziwieni, nie znali Cie, jednak wydawałeś się wiedzieć co tam się stało. Przez co ich nieufną względem twej jednostki była duża, ale jednak zaczęli po chwili coś mówić.
- On... zabija wszystkich, którzy mu pomogli. Nocą przybył do nas mężczyzna, był ranny. Starszy wioski opatrzył jego rany, a on odszedł. Dzisiaj przybył on, szukając o nim informacji. Mówił, że szuka niejakiego Gundana. - powiedział, dość łamliwym i trudnym do zrozumienia językiem. Momentami jąkając się i gubiąc sens pojedynczych słów. Lecz wiedziałeś czemu on tutaj przybył i dlaczego to robił.
- Iruki, wyruszył za nim. Zaczął go śledzić. Drugi mężczyzna i dziewczyna ruszyli by go odnaleźć. - dodał drugi. Podając Ci przy okazji informacje gdzie znajdowała się aktualnie twoja była towarzyszka. Przynajmniej miałeś pewność, że nie będziesz musiał mierzyć się z więcej niż jedną osobą.
- Pomożesz nam? - zapytał się, mając w oczach niewielkie świetliki, błagające Cię o wsparcie. Byś zatrzymał to wszystko. Jednak czy chciałeś na to tracić czas? W końcu w wiosce nie dowiesz się niczego, a osoba, która może coś wiedzieć jest aktualnie gdzieś daleko na szlaku transportowym. Będąc prawdopodobnie w sporym niebezpieczeństwie, tak samo jak mieszkańcy osady. Tylko czy oni Cie obchodzą?

E to, obudziłem się w porę :p Odbieram <3

Misja C
23/30
Jun'ichi
Poszukiwany żywy, a najlepiej martwy
Rozmowa ze znajomym, dostarczała Ci kolejnych poszlak. Oczywiście, nie otrzymywałeś konkretnych odpowiedzi, czy też informacji. Nawet nie miałeś pewności, czy on sam mówi prawdę, czy zwyczajnie z Tobą pogrywa, chcąc wplątać Cie w jakąś zasadzkę. Oczywiście, odpowiadał Ci na wszystkie pytanie jakie mu zadałeś i raczej na szczęście, opis dziewczyny pasował do osoby, którą miałeś okazje już poznać. Mniej więcej wiedziałeś gdzie teraz się znajduję i co ją spotkało, gdzie nie posiadała już wolności, a stawała się powoli czyjąś marionetką, na pewno na drodze szantażu.
Tak samo chłopak przyjął od Ciebie pieniądze i od razu uciekł, kierując się w przeciwną drogę niż ty. Wracając znowu do miasta, raczej chcąc się już ukryć i jakoś z tym skończyć. Wiele wyborów tutaj nie miał, tak samo jak ty. Gdzie ruszyłeś w stronę Wioski, dokładnie jej się przyglądając z odległości. Dla zwykłej osoby, wyglądałaby na opustoszałą, nikt nigdzie nie chodził, bowiem prawda skrywała się w domach i nie była zbytnio przyznają. Po niezbyt długiej obwersji udało Ci się naliczyć pięć ciał. Najpewniej byli to mieszkańcy wioski, którzy nie zgodzili się na współpracę, bądź strażnicy, którzy niestety nie mieli zbyt wielkiego szczęścia podczas patrolu. Idąc nieco dalej twym wzrokiem, mogłeś zauważyć osoby ranne, nadal żywe, ale ich stan nie napawał zbytnim optymizmem, bez otrzymania szybkiej pomocy. Był tam także człowiek, agresor, wyróżniał się znacząco w tłumie, bowiem z jego ciała wychodziły czarne nici, które przyciągały do niego osoby, chcące najwidoczniej uciec. Nie ograniczał się zbytnio w swych działaniach, przebijając ciała ludzi w miejscach stawów. Tylko, nie było tam dziewczyny, ani drugiej osoby, która teoretycznie miała z nim być. Po większej obserwacji, nie dowiedziałeś się niczego specjalnego, poza zlokalizowaniem paru osób, ukrywających się w swych domach, jak i dwójkę młodzieńców biegnących w stronę osady, by najpewniej wezwać pomoc, raczej mieli w tym przypadku wiele szczęścia, że on ich nie zauważył.

=100 ryo :P

Znaleziono 669 wyników

Re: Prośby do administracji

Re: Akashi

Re: Karczma "Akame"

Re: Przedmieścia

Re: Wioska Dogakure

Re: Karczma "Akame"

Re: Wioska Dogakure

Re: Karczma "Akame"

Re: Wioska Dogakure

Re: Karczma "Akame"

Re: Wioska Dogakure

Re: Wioska Dogakure

Re: Naoki

Re: Andrzejki Shinobi-War 2020

Re: Wioska Dogakure