Shinobi War PBF Naruto

"Wojna i pokój"
Dla: Azuma
Wyprawa rangi C
57/42 Wszystko zostało już ogarnięte i uporządkowane przez starszych shinobi. Azuma nie miał już nic do roboty poza rozmową z kapitan i opowiedzeniem jej całej sytuacji. Kobieta pokiwała głową na znak zrozumienia i odeszła do swoich obowiązków.
Następnie Azuma podszedł do koleżanki z drużyny i bezpardonowo powiedział jej o sądzi o jej sztuce władania łukiem. Nie była to miła opinia, ale Tomoe nie była w stanie jej zaprzeczyć.
Po tych wydarzeniach, wszyscy wrócili na teren obozu. Ichigo został zamknięty w jednym z wozów, a jego żona i córka – w drugim. Kapitan Asahi nie pozwalała sobie już na żadne ryzyko. Wszyscy uchodźcy dostali polecenie, aby natychmiast udać się na spoczynek. Atmosfera w obozie zrobiła się ciężka, na szczęście, był to już ostatni dzień drogi.
Nazajutrz, wszyscy dotarli pod bramy stolicy. Ludzie mieli zostać stąd przemieszczeni do okolicznych obozów i wiosek, a dla shinobi – oznaczało to koniec pracy. Kapitan podziękowała im za współpracę i poleciła udać się do siedziby władzy po należne wynagrodzenie.
Azuma, Tomoe, Gin, Namida oraz pozostali młodzi ninja ustawili się w kolejce po odbiór żołdu. A po otrzymaniu pieniędzy, mogli wreszcie udać się na zasłużony odpoczynek oraz oczekiwanie następnych rozkazów.

Misja zakończona!

"Wojna i pokój"
Dla: Azuma
Wyprawa rangi C
55/42 Wszystko wolno zmierzało ku końcowi. Przeciwnik nie był już zdolny do walki, a Azuma miał go praktycznie w garści. Wyglądało na to, że nic więcej się już nie wydarzy.
Jednak wtedy, chłopca zaskoczyła nietypowa reakcja Ichigo. Mężczyzna wcale nie wyglądał na zmartwionego przegraną. Wręcz przeciwnie. Uśmiechał się i pogratulował Azumie dobrej walki. Takie zachowanie, oczywiście, nie mogło pozostać bez echa. Chłopiec wyrzucił swoje żale, a następnie zadał dość kluczowe pytanie. Starsi shinobi byli coraz bliżej, ale Ichigo postanowił udzielić odpowiedzi.
-Oszukałem Cię na samym początku... Kiedy mówiłem, że nikt nie robił problemów, gdy postanowiłem zamieszkać z Kim. Niestety, tak doświadczony shinobi, jak ja, nie mógł tak po prostu opuścić klanu. Pewnie domyślasz się, jaki warunek mi postawiono? O! Twoja kapitan już tutaj jest. Mam nadzieję, że nie zrobiłem Twoim przyjaciołom dużej krzywdy. Dziękuję, że mnie powstrzymałeś. Żegnaj.
Po tych słowach, rzeczywiście, na polanę wpadli shinobi pod dowództwem kapitan Asahi. Bez zbędnych pytań, przeszli do przechwycenia agresora oraz pomocy rannym. Gin i Tomoe byli już całkowicie przytomni i opowiadali dorosłym o swoich przerzyciach. Ichigo został zabrany, a Azuma został z panią kapitan.
-Dobra robota – podsumowała kobieta. - Jutro przekażemy go straży z miasta. Dobrze, że nikomu nic się nie stało. A skoro o tym mowa... To trochę dziwne... Rozmawiałeś z tym człowiekiem, więc może mi to wyjaśnisz. Chodzi o te notki, które mi dałeś, one... były zepsute. Miały błędną formułę. Nie dałoby się ich odpalić. Nic z tego nie rozumiem.
Spojrzała na Azumę bez większych nadziei. Kto tam zrozumie przestępców?
Gdy wszystko zostało uprzątnięte, skierowali się z powrotem do obozu, a następnego dnia – do stolicy.

Gin
Namida
Tomoe
kapitan Asahi
mężczyzna w płaszczu - Ichigo
żona Ichigo - Kim

agresor
obrońca

"Wojna i pokój"
Dla: Azuma
Wyprawa rangi C
53/42 Czegokolwiek spodziewał się Azuma, atak przyniósł całkiem udane skutek. Mężczyzna był poważnie ranny. Następny atak, z pewnością byłby jego ostatnim. Już składał pieczęci, by ponownie zaatakować chłopca, ale tym razem to rzeczony chłopiec okazał się być szybszy. Azuma złożył swoje pieczęci szybciej niż ranny Ichigo. Nie minęło kilka sekund, a klony shinobi już latały przed oczami mężczyzny, rozpraszając go stadem wron.
Tyle wystarczyło. Azuma zaszedł przeciwnika od tyłu, przeciął mu dłonie i przystawił nóż do gardła. Wszystko działo się szybko.
Ichigo westchnął ciężko. Wykręcił głowę i spojrzał na chłopca. Przez krótką chwilę, Azuma mógł zauważyć na jego twarzy coś na kształt uśmiechu. Wbrew wszystkiemu, co właśnie się wydarzyło... mężczyzna wyglądał na zadowolonego.
Podniósł swoje zakrwawione ręce i spojrzał na nie z politowaniem.
-Nie jestem już zdolny do walki – stwierdził z satysfakcją. - Pokonałeś mnie. Dobra robota.
Po tych słowach, odwrócił wzrok w stronę Gina, który wolno zaczynał się podnosić z ziemi. Azuma widział, że Tomoe również zaczynała się ruszać.
W lesie, od strony obozowiska, zaczynały dobiegać ich odgłosy pościgu. Prawdopodobnie starsi shinobi zaraz tutaj będą. Wyglądało na to, że rola Azumy została zakończona.

Gin
Namida
Tomoe
kapitan Asahi
mężczyzna w płaszczu - Ichigo
żona Ichigo - Kim

agresor
obrońca

"Wojna i pokój"
Dla: Azuma
Wyprawa rangi C
51/42 Naprędce ułożony plan i przygodnie skonstruowana drużyna... To się nie mogło inaczej skończyć. Kula ognia rozbiła się o drzewa, doprowadzając przy tym do pożaru lasu, a towarzysze – którzy mieli jasne wskazówki – wpadli prosto w zasadzkę przeciwnika. Azuma mógł się tylko przyglądać, jak Gin i Tomoe padają, rażeni błękitną pajęczyną. Nie mógł nic zrobić. Jednak nie stracił zimnej krwi. Krzyknął żałośnie, ale sięgnął do pasa i wydobył z niego swoją wariację na temat wczesnego granatu odłamkowego. Postanowił rzucić nią w swojego oponenta. Nie miał najmniejszych wyrzutów sumienia, gdy krzyczał formułę aktywującą. „Sprawiedliwy koniec”, co?
Za drzewo nie mógł się cofnąć, bo las już trawiły płomienie, jednak mógł się cofnąć na tyle, by jego własna broń go nie zraniła.
Ichigo, widząc lecący w jego stronę przedmiot, oderwał ręce od podłoża i odruchowo zasłonił twarz, równocześnie cofając się w stronę polany. Na wiele się to nie zdało. Nie zdążył nawet zawiązać pieczęci podmiany, kiedy woreczek wybuchł mu nad głową, a ciało zasypał deszcz makibishi. Mężczyzna skulił się przy ziemi, próbując osłaniać się rękoma. Strasznie krzyczał, gdy rozgrzane żelazo dotykało jego skóry. Miał przynajmniej tyle szczęścia, że płaszcz jako-tako go osłaniał, chociaż idealna osłona to nie była. Kiedy makibishi przestały spadać, Azuma widział, jak Ichigo panicznie usiłuje gasić podpalone ubranie. Miał poparzony cały bark i część pleców. Zdecydowanie, nie wyglądało to najlepiej.
Obolałymi rękoma zaczynał składać pierwsze pieczęcie. Dystans się nie zmienił. Gin i Tomoe leżeli nieprzytomni na ziemi.
Azuma musiał działać szybko. Tylko od niego zależało, jak to się zakończy.

Gin
Namida
Tomoe
kapitan Asahi
mężczyzna w płaszczu - Ichigo
żona Ichigo - Kim

agresor
obrońca

"Wojna i pokój"
Dla: Azuma
Wyprawa rangi C
49/42 Skoro Azuma zorientował się, że nadbiegający przeciwnik był jedynie klonem, teraz pozostało mu już tylko odnaleźć oryginał. Na ten, nie trzeba było długo czekać. W lasu wyłonił się piorun i pomknął w stronę dzieciaków. Pocisk był szybki. Azuma uniknął go ledwie o włos. Bardzo mały włos!
Błyskawica uderzyła w ziemię, a chłopak postanowił nie czekać na kolejny atak. Rzucił w kierunku towarzyszy, parę krótkich rozkazów, a następnie uformował pieczęci dla sztandarowego jutsu swojego klanu. Kula ognia wyłoniła się z dymu i pomknęła w stronę lasu, a zaraz za nią i sam Azuma. Gin i Tomoe również wybiegli z dymu, ale zdecydowali się obrać bardziej bezpośrednią drogę, do tego, wyprzedzając kolegę. Niestety, nie posłuchali Azumy, co zaraz miało się skończyć tragicznie.
Ale po kolei, kula ognia rozbiła się o drzewa i wywołała pożar suchego lasu. Chłopak słyszał trzask łamanych gałęzi oraz inne dźwięki, sugerujące paniczną ucieczkę z dymu.
Ichigo, wybiegł dobre kilka metrów dalej. Zanosił się kaszlem, ale nie wyglądał na rannego.
Gin natychmiast spróbował go zaatakować mieczem, a Tomoe już napinała łuk. Mężczyzna zareagował szybko. Przyłożył obie dłonie do ziemi i posłał po niej sieć błękitnej pajęczyny. Towarzysze Azumy zatrzęśli się i padli na ziemię w drgawkach. Sam chłopak, natomiast, pozostał poza zasięgiem techniki. Od Ichigo dzieliło go około 15 metrów. Na towarzyszy, raczej nie było już co liczyć.

Gin
Namida
Tomoe
kapitan Asahi
mężczyzna w płaszczu - Ichigo
żona Ichigo - Kim

agresor
obrońca

"Wojna i pokój"
Dla: Azuma
Wyprawa rangi C
47/42 Azuma wyczuł wroga za swoimi plecami. Nie było to zresztą trudne, widząc reakcje towarzyszy. Nawet nie musieli nic mówić. Wystarczyły same miny i gesty. Chłopak szybko zrozumiał co się dzieje i postanowił przejść do działania.
Zniszczył swój kamuflaż, ukazując swoje prawdziwe oblicze, a następnie sięgnął do swojej przybocznej torby i wyjął z niej granat dymny. Chmura fioletowego pyłu, zasłoniła trójkę młodych shinobi. Używając tej zasłony, Azuma postanowił zaatakować atakującego Ichigo. Chwycił dwa shurikeny i cisnął nimi w oponenta. Następnie sam wyskoczył zza zasłony dymu, a tam...
Puf!
Usłyszał charakterystyczny dźwięk i zobaczył chmurkę białego dymu. Musiał rozumieć, co to oznaczało. A oznaczało to, że...
Od strony lasu, zobaczył lecącą w nich wiązkę pioruna. Ciężko powiedzieć, czy była ona wymierzona bezpośrednio w niego, czy też w jego kolegów. Nie mniej, lepiej było tym nie oberwać.
Wiązka wyłoniła się z lasu, na prawo od miejsca, w którym wcześniej stał Ichigo, około trzydziestu metrów od Azumy.

Gin
Namida
Tomoe
kapitan Asahi
mężczyzna w płaszczu - Ichigo
żona Ichigo - Kim

agresor
obrońca

"Wojna i pokój"
Dla: Azuma
Wyprawa rangi C
45/42 Mężczyzna wysłuchał odpowiedzi Azumy, który udawał jego żonę. Przez chwilę stał bez ruchu. Potem jednak ruszył do przodu, w stronę shinobi.
-Kim... A od kiedy, Ty się tak do mnie zwracasz?
Z tymi słowami, ruszył do przodu i pędem przemierzył dzielący ich dystans. Gin jęknął, a Tomoe się cofnęła. Jednak mężczyzna miał w ręku jedynie nóż. I to nawet nie kunai. Zwykły, kuchenny nóż do chleba.
Biegł prosto na Azumę. Widać było po nim, że przejrzał tę grę i zamierza ją zakończyć. Znał swoją żonę. Znał jej głos, jej charakter i jej nawyki. Znał również naturę shinobi i wiedział, że są zdolni do takich sztuczek. Nie było wątpliwości, fortel upadł, przez jedno, nieprzemyślane zdanie.
Równocześnie, gdy Azuma szykował się na przyjęcie napastnika, coś poruszyło się w krzakach i zaczęło okrążać polanę. Słyszał trzaski łamanych gałązek i szelest liści. Nie było jednak czasu się nad tym rozwodzić. Wróg był tuż tuż. Potrzebna była reakcja.
Gin wyciągnął broń, ale widać było jak trzęsą mu się ręce. Tomoe próbowała postrzelić nadbiegającego shinobi, ale strzelanie do ruchomego celu szło jej – o dziwo! - jeszcze gorzej, niż do statycznego. Wyglądało na to, że wszystko w rękach Azumy. Jak on go nie zatrzyma, to nikt.

Gin
Namida
Tomoe
kapitan Asahi
mężczyzna w płaszczu - Ichigo
żona Ichigo - Kim

agresor
obrońca

"Wojna i pokój"
Dla: Azuma
Wyprawa rangi C
43/42 Sytuacja nie była dobra, ale nie była też tragiczna. Azuma zrozumiał, że mężczyźnie musi wciąż zależeć na rodzinie. A ponieważ on sam przybrał postać jego żony, dawało to pewne nadzieję na sukces. Może nie będzie używał technik obszarowych – bo „ona” tam jest? Może nie aktywuje ukrytych pułapek? Może nie wezwie, ukrytego w gąszczach, wsparcia? A może – jeśli chłopak dobrze to rozegra – sam się podda i jakakolwiek walka nie będzie konieczna? W każdym razie, lepiej żeby fortel Azumy trwał jak najdłużej.
Chłopak również zdawał sobie z tego sprawę. Minął kolegów z drużyny i wychylił się w stronę wroga. Szepnął Tomoe o łuku, a następnie zaczął swoją część przedstawienia.
Starał się brzmieć możliwie kobieco. Na szczęście, duża odległość i dziecięcy głos, w dużej mierze ułatwiały sprawę. Ichigo zdawał się to kupować.
-Sawa?! - Krzyknął. - Ale... jak? Dlaczego? Przecież ona nie ma z tym nic wspólnego!
Mniej-więcej w tym momencie, Tomoe posłała w niego swoją strzałę.
Nie był to jednak idealny pomysł. Dziewczyna – mimo swojego zarozumialstwa – nie była najlepszym strzelcem. Do tego dochodziła duża odległość i słaba widoczność. Ichigo nawet nie musiał robić uników. Strzała minęła go i spadła gdzieś między drzewami.
-To wszystko, na co Was stać? Wziąć moją żonę! Porwać dziecko! I nawet zabić mnie dobrze nie potraficie! Żałosne podlotki! Gdzie Wasi rodzice? Chcę walczyć z prawdziwymi shinobi!
Zwyzywał ich równo, co z pewnością nie przełożyło się na morale. Tomoe posłała jeszcze dwie strzały, ale wszystkie podzieliły los pierwszej. A jaki plan miał Azuma?

Gin
Namida
Tomoe
kapitan Asahi
mężczyzna w płaszczu - Ichigo
żona Ichigo - Kim

agresor
obrońca

"Wojna i pokój"
Dla: Azuma
Wyprawa rangi C
41/42 Nie było już najmniejszych wątpliwości. Ichigo był intruzem, który zostawił w wozie notki wybuchowe. Azuma rozpoznał jego chakrę, a kiedy sprawa wyszła na jaw, mężczyzna bez wahanie uciekł w las. Wyglądało na to, że nawet nie próbował się tłumaczyć. Przed zniknięciem wśród drzew, krzyknął jeszcze:
-Okłamałem Cię, Kim! Dałaś się nabrać! Okłamałem Cie! - Krzyczał, aż głos mu się załamał i zniknął w krzakach.
Azuma nie tracił czasu. Ponaglił swoich dwóch kolegów – celowo ignorując Namidę – i ruszył za podejrzanym. Gin i Tomoe momentalnie podchwycili wątek. Nie kłócili się nawet, że chłopak nie ma prawa im rozkazywać. Sytuacja była wyjątkowa. To nie czas na kłótnie. I tylko Namida smętnie zwiesiła głowę. Wiedziała, że źle zrobiła. Ale czego można było wymagać od dziecka?
Pozostała trójka już wbiegała do lasu. Azuma rozmyślnie puścił swoich kolegów przodem, a sam przybrał postać żony ściganego. Prawdopodobnie liczył, że jej widok trochę go uspokoi, lub przynajmniej da im dodatkowe opcje przy negocjacjach. O ile, w ogóle zdołają go dogonić.
Ichigo miał przewagę. Wcześniej ruszył. Był starszy, a do tego wyższy. Już nawet nie słyszeli jego kroków. Biegli w jednym kierunku, ale to była tylko nadzieja, że ścigany nie zmieni trasy.
Już wkrótce jednak się przekonali, że nie zmienił. Co więcej, czekał na nich. Ichigo stał na otwartej polanie i wpatrywał się w nadchodzących shinobi. Ręce miał opuszczone, a kaptur naciągnięty. Nie mogli mieć pewności, że nie była to pułapka. Gin i Tomoe zatrzymali się na samej krawędzi polany, gdy tylko zorientowali się w sytuacji. Ichigo stał na przeciwnej krawędzi, pod samymi krzewami. Dzieliło ich dobre pięćdziesiąt metrów w linii prostej. A ciemnościach wieczoru, nie widzieli się zbyt dobrze, ale wyglądało na to, że mężczyzna rozpoznał żonę.
-Kim?! - Krzyknął wyraźnie spanikowany. - Co Ty tutaj robisz? Odejdź! Wracaj do Sawy! Już nie jestem Twoim mężem, słyszysz? Okłamałem Was! Słyszysz? Jestem wrogiem! Zapomnij o mnie! A Wy – zdaje się, mówił do shinobi. - Dajcie jej spokój! Ona nic nie wiedziała!
I tak jeszcze przez jakiś czas. Gorączkowo zarzekał się, że nie mówił o niczym żonie. Widać, że bardzo mu zależało, aby nie było w tej kwestii żadnych wątpliwości. Tylko co teraz? Nie wykluczone, że na polanie czekała na nich jakaś pułapka. A może nie? Nie mniej, trzeba było podjąć jakieś decyzje.

Gin
Namida
Tomoe
kapitan Asahi
mężczyzna w płaszczu - Ichigo
żona Ichigo - Kim

agresor
obrońca

"Wojna i pokój"
Dla: Azuma
Wyprawa rangi C
39/42 Azuma zgodził się na wszystko i przeszli do działania. Kapitan zebrała wszystkich przy wozach, a chłopak zaczął poszukiwania sprawcy. To, co odkrył, wykraczało poza jego najśmielsze domysły. Ichigo. Ten, którego jeszcze niedawno sam bronił. Tak to jest uwierzyć obcemu na słowo... Chociaż... Trzeba pamiętać, że sami wieśniacy też go bronili. A teraz, dodatkowo stał w towarzystwie rodziny. Ciężka sprawa.
Azuma nachylił się do kapitan Asahi i z trudem podzielił się swoim odkryciem. Nie była to dobra wiadomość. Gdy kapitan ją usłyszała, na moment zabrakło jej tchu. I trudno się dziwić. W końcu, to jej decyzje pozwoliły mu chodzić wolno.
Wysłuchała sugestii chłopaka i kilka razy kiwnęła głową. Wiedziała, że miał rację. Musieli go odciągnąć i zająć się nim po cichu. Z dala od jego żony i dziecka.
Kapitan już miała wydać stosowne rozkazy, gdy coś jęknęło za ich plecami. Cały czas stała tam mała Namida. Dziewczynka miała łzy w oczach.
-Nie wierzę... - zaszlochała, nawet nie próbując być cicho. - Nie wierzę, że ten miły pan Kaminari, mógł podłożyć notki w wozach!
I szlag trafił całą konspirację...
Wieść błyskawicznie przeniosła się od pierwszych rzędów, do ostatnich. W końcu dotarła również tam, gdzie stał Ichigo z rodziną. Mężczyzna już wiedział. Natychmiast odepchnął od siebie rodzinę i skoczył w stronę lasu. Zatrzymał się jednak i spojrzał na Azumę. Ich oczy się spotkały. Była w nich... nadzieja? Jakieś ciche porozumienie? Kaminari uśmiechnął się i ruszył w las.
Shinobi, którzy stali najbliżej, próbowali go zatrzymać, ale dostali w zęby jak nie od Ichigo, to od wieśniaków, którzy wciąż wierzyli w jego niewinność i sądzili, że to tylko kolejne pomówienia. Mężczyzna uciekał. Czy ktoś go zatrzyma?

Gin
Namida
Tomoe
kapitan Asahi
mężczyzna w płaszczu - Ichigo
żona Ichigo - Kim

agresor
obrońca

"Wojna i pokój"
Dla: Azuma
Wyprawa rangi C
37/42 Kapitan Asahi wysłuchała obydwu pomysłów Azumy. Zamyśliła się następnie i zamilkła na dłuższą chwilę. W końcu wydała werdykt:
-Jeśli zostawimy go w spokoju, nie możemy mieć pewności, że znowu nie podłoży gdzieś notek. Moim zdaniem, najlepiej będzie go schwytać od razu... o ile to ktoś z nas. Jeśli się okaże, że nie będzie go w tłumie, zaczniemy poszukiwania po okolicy i wzmocnimy ochronę. Ale najpierw trzeba sprawdzić ludzi. Zaraz wszystkich zbiorę.
To mówiąc, przywołała do siebie młodszych shinobi i rozkazała im sprowadzić ludzi pod wozy.
Ludzie, jak nie trudno się domyślić, nie byli zachwyceni tą pobudką, ale kapitan sprawnie rozpoczęła przemowę o zadniej części kobiety imieniem Maryna. Nie ważne zresztą co mówiła. Najważniejsze, że odciągała uwagę tłumu, podczas gdy Azuma dostał okazję na przeanalizowanie ich chakry.
Jeśli Azuma użył swoich czerwonych oczu i przejechał nimi po zgromadzonych, wkrótce miał sposobność wyczucia znajomej energii. Natychmiast rozpoznał tajemniczą osobę spod wozów. Tak. Nie było wątpliwości. To była TA chakra. I to był TEN człowiek. Chociaż teraz zmienił płaszcz, na ten, w którym chodził od początku podróży. Azuma znał ten płaszcz i tego człowieka.
Stał obok żony i córki: Ichigo.

Gin
Namida
Tomoe
kapitan Asahi
mężczyzna w płaszczu - Ichigo
żona Ichigo - Kim

agresor
obrońca

Znaleziono 1070 wyników

Re: Konto - Hibana

Re: Konto - Hibana

Re: Konto - Hibana

Re: Szlak na zachód

Re: Siedziba władzy

Re: Szlak na zachód

Re: Szlak na zachód

Re: Szlak na zachód

Re: Szlak na zachód

Re: Szlak na zachód

Re: Szlak na zachód

Re: Szlak na zachód

Re: Szlak na zachód

Re: Szlak na zachód

Re: Szlak na zachód