Czarny las

[Senju Maiko]

- Masz rację. Niestety ambicją niektórych klanów generuje zatargi, sprzeczki i wojny. W świecie shinobich nie ma miejsca dla słabych, oni szybko zostają zweryfikowanie, wyżuci i pozostawienie samym sobie. Lecz czasem w potencjalnych słabiakach drzemie wielka siła, tylko że kosztuje to więcej wysiłku. - mówi Senju do Harrana. - Nasz świat jest równie brutalny i niesprawiedliwy co świat przyrody i zwierząt. Wszystko ma swój bieg i porządek, schemat, każdy ma odpowiednie funkcje tak jak w przyrodzie tak samo u shinobich jest. Podzielisz moją opinię? - dodał po chwili do rannego shinobi. Niestety wielu ludzi uważa taki stan rzeczy za niesprawiedliwy i się z nim nie zgadza. Maiko znał parę takich osób. Klany Senju i Uchiha dążyły do władzy i Kontroli nad innymi ale różnymi metodami pierwsi pokojowym, a drudzy przez dominację. Taka kolej rzeczy jest. Maiko westchnął.

[Harran]

- Od tego właśnie są klany. W klanach zawsze jest jakaś starszyzna, czy coś w tym stylu i oni właśnie są od tego, żeby wynajdywać tych słabeuszy, którzy jednak mają wielki potencjał. Wiem, że u mnie tak było. Z niektórymi jednak nie ma sensu się męczyć. Szkoda wysiłku. Po co w końcu poświęcać setki godzin czasu na kogoś, kto nigdy nie będzie wybitny, skoro ten sam czas można poświęcić faktycznym geniuszom, którzy później będą w stanie zmieniać świat? Zgadzam się więc, że każdy czemuś na tym świecie służy. Niektórzy jednak są istotniejsi od innych, a niektórzy za to są na tyle istotni, że wręcz nie do zastąpienia. Ci istotniejsi mają też prawo wykorzystywać słabszych, bo przecież taka jest ich rola.

[Senju Maiko]

- Przynajmniej podobnie myślimy. Tylko jak jest więcej słabszych osobników to nawet oni mogą pokonać jednego silniejszego od siebie. Jak to mawiają w kupie siła. - powiedział Senju do Harrana. Maiko zamilkł i wysłuchał się w odgłosy lasu. Szum liści, brzęczenie owadów, wycie wilków gdzieś w oddali. W śród tych dźwięków brakowało mu jednego śpiewu ptaków. W Czarnym lesie się słyszał od dłuższego czasu ptaków. Las zaczął się przeżedzać, było mniej drzew ale większych, które rozrosły się tak, że nadal było ciemno i ponuro.
- Las się przeżedza, więc za niedługo powinniśmy wyjść z tego niegościnnego miejsca. - oznajmia swoje spostrzeżenia Maiko.

[Yuu]

Po uśmiechu karczmarza Yuu wiedział że zapewne mógł zażądać większej ilości pieniędzy, no cóż, trudno. Może jeszcze utarguje coś kiedy już wróci wykonawszy zadanie. Chłopak nabrał też już znaczących podejrzeń co do legalności przesyłki, jednak dalej mu to nie przeszkadzało.
- Wszystko jasne. - Rzucił wychodząc zgarnąwszy instrukcję i pieniądze. Wcześniej w karczmie zjadł posiłek i napił się więc nie uznał za stosowne zabieranie żadnych zapasów na tą niezbyt długą podróż.
Chłopak spokojnym tempem kroczył po wytyczonej mu ścieżce rozglądając się co jakiś czas na okolice i okazjonalnie zerkając na plan aby upewnić się że nie zbacza z kursu.

[Shins]

Misja rangi D dla Yuu
7/15

Gy tylko doszedłeś do granic Czarnego Lasu oczywistym się stało, dlaczego tak jest nazwany. Już stojąc na linii drzew, które stanowiły jego granicę można było wyczuć mrok bijący z tego miejsca. rok, w który właśnie miałeś wkroczyć. Czarny Las nawet w lato był ciemny - promienie światła rzadko docierały do jego wnętrza spomiędzy suchych gałęzi drzew. A z w zimę, gdy słońca nie było za wiele nawet na zewnątrz w środku Lasu panowały nieprzebyte mroki, w których czaić się mogło dowolne niebezpieczeństwo. Od dzikiego zwierza, bo ukrytych bandytów, próbujących uniknąć kary.

Wchodząc za linię drzew stanowiących początek Czarnego Lasu mogłeś poczuć dreszcz, który przebiegł Ci po plecach - niewielu było ludzi, którzy uniknęli by nieprzyjemnych odczuć w takim miejscu. Szedłeś ścieżką zaznaczoną na orientacyjnej mapce wchodzą głęboko w Las. Już po kilkuset metrach otoczyła Cię nienaturalna cisza, od czasu do czasu przerywana znienacka przez kruki i wrony, bądź podejrzany szelest gdzieś po bokach ścieżki. Gdy doszedłeś niemal do miejsca, w którym miałeś wejść na przełaj do Lasu zauważyłeś, że na Wielkim Kamieniu siedzi mężczyzna ubrany w czarne szaty. Ma zasłoniętą twarz kapturem i nasłuchuje. Gdy podchodzisz bliżej odwraca się do Ciebie i mówi - "Podejdź".

[Yuu]

Las jak to las nic wielkiego niby, jednak ten był wyjątkowo mroczny w stosunku do swoich standardowych pobratymców. Yuu jeszcze nigdy w nim nie byl to też zdziwiło go jaką aurę mroku ze sobą niesie. Można było oczywiście poczuć z tego powodu nieco niepokoju, jednak chłopak właściwie lubił takie środowiska, wprawiały go w nastrój głębokiego wewnętrznego spokoju i pozwalały się skupić mimo mrocznej aury. Yuu nie spodziewał się w lesie nikogo znaleźć aż dotrze do celu, lecz widocznie los miał dla niego inne plany. Mężczyzna odziany w czerń siedzący na kamieniu, co on tu robił?
Na wydane polecenia chłopak zareagował prawie od razu, zgodnie z poleceniem podchodząc, był spokojny i lekko zaciekawiony.
- Podszedłem. O co chodzi? - Zapytał kiedy był już jakieś 5m od kamienia i przystanął w luźnej pozycji z opuszczonymi ramionami.

[Shins]

Misja rangi D dla Yuu
9/15

Gdy podchodziłeś do mężczyzny ten jakby zastygł w bezruchu, a gdy znalazłeś się blisko niego znienacka zeskoczył z kamienia, stanął blisko Ciebie i zagadnął - "Idziesz do staruchy? To jeszcze długa droga przez Tobą, ale mogę Ci pomóc! Tak się składa, że mam przy sobie trochę tych jej roślinek i jak chcesz sobie zaoszczędzić drogi, to mogę Ci je sprzedać za 100 Ryo. Dobra cena, za zaoszczędzenie sobie drogi przez ten paskudny Las! To jak, robimy interesy? " - zapytał ochrypłym głosem mężczyzna, niespodziewanie wiele razy mrugając - w zasadzie niemal przy każdym wypowiedzianym zdaniu. Równocześnie odsłonił swój płaszcz podróżny, pod którym znajdowało się kilka ściśle zawiązanych woreczków i równocześnie wpatrując się w Ciebie swoim świdrującym wzrokiem, tym razem trzymając oczy szeroko otwarte, nawet ich nie mrużąc.

Gdy skończył Cię namawiać do szybkiej sprzedaży zamilkł i stanął w zupełnym bezruchu, a Cisza ciężko opadła wokół Was wypełniając całą okoliczną przestrzeń niczym poranna mgła. Żaden zwierz, czy choćby nawet najlżejszy podmuch wiatru jej nie zakłócał, pozwalając Ci usłyszeć bicie własnego serca i hałas własnego oddechu. I w tej krótkiej chwili, w której panowała Cisza, w tym momencie bezhałasu, był czas na Twoją odpowiedź.

[Yuu]

Podejście mężczyzny mogło być odebrane nawet jako atak lecz Yuu na szczęście był spokojny i nie zareagował gwałtownie. Stał cały czas tak jak wcześniej wysłuchując oferty. Krótką chwilę się nad tym zastanawiał. Skoro facet ma te zioła to przecież po prostu chłopak mógł go zabić i mieć znacznie większy zysk dla siebie, z drugiej jednak strony już miał trochę problemów i nie chciał ich sobie narobić więcej. Ale czy mógł mężczyźnie ufać co do jakości tego specyfiku?
- Dobry biznes sobie znalazłeś - przyznał - Ale nie mam żadnej pewności że to te same rośliny. - Tutaj zrobił pauze dając czas mężczyźnie na odpowiedź. - Mogę ci za nie dać maksymalnie 80ryo. - Stwierdził
Jeśli mężczyzna odpuścił no to trzeba było dalej dreptać wytyczoną ścieżką... No chyba że jednak miał inne plany.

[Shins]

Misja rangi D dla Yuu
11/15

Dla postronnego obserwatora chwila, w której namyślałeś się nad odpowiedzią mogła przeciągać się w nieskończoność, a przecież było to ledwie mgnienie. Napięcie rosło, aż - chwile przed apogeum - postanowiłeś przerwać je udzielając odpowiedzi. Odpowiedzi, która bardzo nie spodobała się cwaniakowi - "Ależ oczywiście, że to te same rośliny! Przysięgam na grób mojej matki!" - zawołał, gdy poddałeś w wątpliwość jego uczciwość - "80! Dobrze, niech stracę! Może być 80 Ryo Też pieniądz" - ucieszył się, gdy jednak postanowiłeś dać mu szansę na sprzedaż jego towaru. Mężczyzna odwiązał woreczek od rzemyka, na którym wisiał i i wyciągnął obie ręce - jedną otwartą, a drugą z woreczkiem, którą jednak zaciskał, byś nie mógł go wyrwać - "Oto te słynne zioła, a teraz proszę o te 80 Ryo!" - powiedział, a jego zachowanie stawało się coraz bardziej nachalne, a po ciszy i napięciu, które było jeszcze przed chwilą nie zostało już ani śladu.

[Yuu]

A więc jednak mężczyźnie zależało na sprzedaży swojego towaru i był gotów na potencjalnie tylko 20 ryo przebicia... Sprawa zaczynała się robić coraz bardziej lepka w odczuciu Yuu.
- Chwileczkę, pozwól że sprawdzę czy to na pewno to. - Powiedział kiedy tamten wyjął dłonie przed siebie. Chłopak powoli wyciągnął rękę aby nie zostać źle odebranym i spokojnie sięgnął po pojedynczą łodygę (?) ziela a następnie przystawił ją do nosa. Miał niby do czynienia w półświatku z różnymi narkotykami, ale nie były one jego specjalizacją w żadnym wypadku. Żywił jednak nadzieję że rozpozna jakąś znajomą nutkę w tym zapachu.
Jeśli faktycznie rozpoznał zapach i połączył go z narkotykami to po prostu zapłaci umówioną kwotę.
W innym przypadku jednak zmuszony będzie prosić o przetestowanie ziela w tym momencie albo koniec pertraktacji.

[Shins]

Misja rangi D dla Yuu
13/15

Chyba słusznie zwróciłeś uwagę na nietypowe zachowanie mężczyzny i nadzwyczajnie szyki sposób, w jaki zgodził się zejść z ceny, bo gdy tylko chciałeś zobaczyć, co też znajduje się w worku ten cofnął się o krok i zaklął - "Kurwa, Twoja, mać! Żebyś zdechł w tym lesie" - wykrzyknął po czym rzucił się do ucieczki, a biegł niespodziewanie szybko. Z całą pewnością ciężko byłoby go dogonić. Tak więc z transakcji nici i zostałeś sam, a złowroga Cisza znowu zalęgła się pośród drzew. Mrok i chłód zimy pośrodku Czarnego Lasu mógłby zmrozić krew w żyłach każdemu, ale Ty musiałeś teraz zejść ze ścieżki i przebijać się przez Las na przełaj, bazując na ręcznie naszkicowanej mapce danej Ci przez zleceniodawcę, który czeka, aż przyniesiesz mu jego towar. Gdy będziesz tak szedł przez Las czuć będziesz na sobie czyjś wzrok, choć nikogo - ani niczego - nie będziesz mógł dostrzec. Ani żadnego człowieka, ani nawet żadnego żywego zwierzęcia.

[Yuu]

Czyli jednak w całej sytuacji było coś nie tak. W momencie kulminacyjnym Yuu myślał już że oszust zabije go żeby zwyczajnie pozbawić go pieniędzy które miał przy sobie jednak na szczęście tak się nie stało i tamten zwyczajnie uciekł. Nie było sensu go gonić bo i po co. Zapewne towar który sprzedawał był fałszywy.
No nic. Został on sam i też mroczny las. Droga na przełaj nie była łatwa, ale chyba większą głupotą byłoby nie słuchać mapy niż trzymać się głównej ścieżki i liczyć że ta kiedyś odpowiednio zakręci.
Atmosfera wydawała się napięta ale Yuu starał się zachować jak największy spokój, nasłuchiwał, zwolnił swój oddech i przyglądał się otoczeniu podczas systematycznego przeczesywanie się przez chaszcze.

[Shins]

Misja rangi D dla Yuu
15/15

Gdy tak brnąłeś przez chaszcze Czarnego Lasu mrok pogłębiał się, a Cisza - choć już dojmująca - zaczęła przeżerać się przez Twoje kości. Po pół godzinnym marszu w całkowitej ciszy i dojmującej ciemności mogłeś zauważyć, że - zgodnie z mapą - w zasięgu Twojego wzroku pojawiło się przerzedzenie drzew, które przechodziło w niewielką polankę (albo coś na kształt niewielkiej polanki, o ile coś takiego było możliwe w tym otoczeniu) - niemniej w końcu można było zauważyć tu blade snopy światła przebijające się przez korony zaschłych drzew oraz niewielką, drewnianą chatkę.

Gdy podchodzisz bliżej do chatki z wnętrza wychodzi niska, starsza kobieta - "A czegoż to u mnie szukasz, kawalerze" - zagaduje stając na środku tej niby-polanki opierając swoje ręce zaciśnięte w pięści na biodrach - "Niewielu wie, jak znaleźć mój dom. Kto Cię tutaj przysłał? Mów i nie marnuj mojego czasu. Mam ciekawsze rzeczy do roboty, niż przyjmowanie gości!" - kończy swoim skrzeczącym głosem te dosyć szorstkie przywitanie w niemym żądaniu podania jej odpowiedzi.

[Yuu]

Podróż trochę się ciągnęła a warunki nie były najbardziej sprzyjające i choć prawie można by powiedzieć że cisza była orzeźwiająca to jednak ciągły niepokój i ciemność nie dawały się w pełni wyciszyć i odpocząć. Droga ciągnęła się i ciągnęła i Yuu z każdym krokiem czuł że zasłużenie zarabia swoje pieniądze, o ile oczywiście uda mu się trafić, ale kiedy tak sobie myślał to właśnie pojawiła się idealnie chatka znajdująca się na polanie. Urocze miejsce. Starsza kobieta z całą pewnością musiała być tą sławną "wiedźmą".
- Witam panią. Urocza polana, jestem tu w interesach. - Szybko sprostował aby nie marnować staruszce czasu skoro tak go ceniła - Jestem tutaj żeby odebrać zioła dla karczmarza z "Pod rozpiętymi skrzydłami", zakładam że wie pani o co chodzi.
Jeśli babeczka potwierdziła to chłopak podszedł bliżej od razu wyjmując pieniądze i chcąc się jak najszybciej uporać z zadaniem.

[Shins]

Misja rangi D dla Yuu
17/15

Promienie słońca przebijające się przez warstwę gałęzi tworzyły blady snop światła oświetlający kobietę tworząc dosyć osobliwy obraz starej kobiety stojącej w jasności pośrodku mrocznego, Czarnego Lasu pełnego obumarłych drzew. Gdy się zbliżyłeś na jej twarzy pojawił się gniewny grymas - "Znowu on! Nie ma nic innego do roboty, tylko nasyłać mi tutaj co i rusz kogoś, żeby wyciągnąć ode mnie ten cholerny proszek... Po co ja mu go pokazywałam... Dawaj kasę i zaczekaj!" - zakomenderowała zabierając mieszek z zapłatą i znikając we wnętrzu swojego domku, z którego zaczęły dochodzić dźwięki jakiejś pracy oraz potok nieprzyjemnych słów na temat Twojego zleceniodawcy - coś o zawracaniu dupy i wsadzaniu czego gdzieś głęboko. Niemniej, mimo wyraźnego braku entuzjazmu, kobieta postanowiła spełnić Twoją prośbę, bo już po kilkunastu minutach wyszła niosąc mały woreczek pełen jakiegoś niebieskiego proszku - "On wie, jak to stosować. Ale Ty nawet tego nie próbuj, bo jedynie Ci może zaszkodzić. No, a teraz bierz to i wynoś tyłek z mojej polanki!" - powiedziała gderliwie i, nie czekając na Twoją reakcję, odwróciła się do Ciebie plecami i zawróciła do swojego domu.

Po raz kolejny wokół Ciebie roztoczyła się gęsta Cisza, niezakłócana żadnym podmuchem wiatru, czy obecnością jakiegokolwiek zwierzęcia. I w tej wszechogarniającej Ciszy miałeś wracać już do karczmy, by oddać jej właścicielowi zakupiony specyfik.

Zmiana tematu, poniżej tego posta: http://shinobiwar.pl/viewtopic.p ... 46#p129546