Plac centralny

[Ario]

Ario korzystając z sytuacji, że znajdował się w środku i biznes siedział dobrze, co jakiś czas zmieniał pozycję, by znaleźć najlepszą możliwą formę, jaką powinien zaprojektować. Dla Ario, będącego zdecydowanie chudszym niż większość chłopaków w jego wieku, mogło to się nawet udać. Beczka powinna mieć bardziej owalny kształt, tak, by chłopak mógł zmieniać dowolnie pozycje. Problemem była widoczność, ponieważ jedna taka okrągła dziurka nie wystarczy, jeżeli miało to być w pełni użyteczne dla celów bojowych - trzeba napewno zastanowić się, jak ten problem ograć. Gdyby wydłużyć głowę i zrobić szparę, dająca widok w pelnych 360 stopniach, to mogłoby przejść...jednak sam chłopak byłby narażony, gdyż to byłaby słaba strona jego tworu.

Te i inne myśli jednocześnie atakowały głowę chłopaka, lecz nadal, miał do zrobienia misję. W takim wypadku postarał się pozbyć wszystkiego, co go rozpraszało i jeszcze raz zaczaić się na złodziejaszka. Nie wiedział czemu, ale miał przeczucie, że niedługo gagatek się pojawi.

[Shi]

Ario Kunisaku
Misja rangi D
9/15
<Lato><389> rok
"Złodziej!"

                 Chłopak będąc w beczce przez cały czas zastanawiał się jak będzie wyglądała jego przyszła machina. Młodzieniec miał już nawet kilka pomysłów na jej wygląd i tak dalej. Tak więc czas mijał, a chłopak siedział cicho w pełni skupiony na swym zadaniu. W pewnym momencie zrobił się tak jakby sztuczny tłok przy stoisku mężczyzny. Było tyle osób, że ten nie nadążał ich obsługiwać. W pewnym momencie ten został o coś poproszony, schylił się pod stół. Ku wzrokowi chłopaka rzuciła się bardzo pewna osoba. Dość wysoka, ubrana w kapelusz i płaszcz. Twarz mężczyzny była tak bordowa, że wyglądał jak by był po tygodniowej libacji. Tak czy inaczej ten odsłonił płaszcz i wskazując przez chwilę ręka na coś wrócił ją do siebie przy okazji chowiąc flaszkę pod materiał. Wszytko działo się tak szybko, że osoba obserwująca z boku nie wiedziala by do końca co się stało. Tak czy inaczej ten chwilę po tym odszedł, a za nim dwójka innych mężczyzn. Tłok zniknął, a ci szli zataczając się raz to na prawo, raz na lewo... Wszytko wskazywało na to, że chłopak był świadkiem kradzieży. Tylko co teraz? Mężczyźni wydawali się tak pijani, że nie wiadomo czy daleko zajdą z tym winem...

[Ario]

Ario dostał to czego szukał - dostał na talerzu złodzieja i sprawcę tego całego zamieszania. W jednej chwili wyskoczył z beczki i powiedział do swojego zleceniodawcy.
- Mamy sprawcę. Zaraz wrócę z winem. - powiedział Ario po czym szybkim ruchem przeskoczył przez stoisko i pognał w stronę sprawcy.

Chłopak naprawdę nie sądził, że ktoś będzie tak głupi, by kraść w biały dzień i to jeszcze na placu centralnym. Wszędzie przecież roi się od strażników, więc szybka interwencja powinna zakończyć się pacyfikacją, albo przynajmniej zatrzymaniem złoczyńców...chyba, że sprawy potoczą się inaczej. W kazdym razie - dobrze być przygotowanym.
- Hej! No no no no...nie zapłaciłeś za to wino! - powiedział głośno oskarżycielskim głosem, pokazując palcem na sprawcę. - Albo oddasz to wino, albo płacisz, albo idę po strażników! - krzyknął ponownie chłopak.

Póki co miał wszystkie korzyści po swojej stronie. W zależności od tego jak zareaguje owy mężczyzna, zobaczymy, jakie kroki będzie trzeba poczynić dalej.

[Shi]

Ario Kunisaku
Misja rangi D
11/15
<Lato><389> rok
"Złodziej!"

                    Chłopak widząc złodziei wyskoczył z beczki, by chwilę po tym oświadczyć o swoim odkryciu.
-Gdzie?-zapytał sprzedawca jednocześnie prostując się spod lady. Ario przeskoczył nad straganem i pobiegł w kierunku złodziei, którzy chwilę po tym weszli w małą uliczkę. Kiedy ten krzyknął menel tak się wystraszył, że aż upuścił flaszkę z winem, a ta rozbiła się mu przed nogami.
-O kur..-powiedział nie zadowolonym tonem głosu widząc te tragedię jaka wydarzyła mu się przed oczami/nogami.
-Coś ty zrobił!?-powiedział drugi do pierwszego zapijaczonym tonem głosu.
-To wszystko jego wina!-wrzasnął trzeci wskazując ręką na młodego Kunisaku.
-No no no no, a hu. cię to interesuje.-powiedział pierwszy patrząc na chłopaka, a chwilę po tym na rozbitą flaszkę wina.
-Młody, skocz lepiej po flaszkę wina.-powiedział drugi do chłopaka.
-Pewnie, bomba pomysł, napijemy się!-dodał trzeci uśmiechając się od ucha do ucha jednocześnie pokazując braki w uzębieniu.
-Ale jo pinindzy ni mom!-powiedział pierwszy kiedy chłopak kazał zapłacić za towar.
-Ja też, a ty Kuso?-dodał chyba najbardziej trzeźwy z nich.
-Czekaj chyba mam...-powiedział trzeci myślącym tonem głosu, chwilę po tym zaczął szukać czegoś po kieszeniach. Po kilku sekundach wyciągnął kunai z kieszeni.
-Spiepszaj młody bo cię dziabne!-zagroził, chwilę po tym zaczął machać ręką raz na prawo, raz na lewo... Wszytko wskazywało na to, że tak łatwo nie pójdzie z nimi. Tylko co trzeba w takiej sytuacji zrobić? Przecież oni są tak pijani, że... Najwyraźniej trójka piła przez cały wczorajszy dzień, dobrze że chłopak się dzisiaj zjawił bo do jutra mogli by nie dotrzymać mając taki dostęp do procentów. Prawda?

[Ario]

Ario nie zamierzał wdawać się w bezpośrednią konfrontację, jeszcze z pijanymi mężczyznami. Tacy najczęściej mają podniesiony próg bólu, a to wiąże się z tym, że trzeba ich albo wiązać, albo mocniej bić...a Ario w swoim warsztacie umiejętności nie miał zbytnio rzeczy, które można byłoby tak kontrolować, by nie zrobić im krzywdy. Nie chciał podpadać władzom, jeszcze w swojej wiosce.

W takim wypadku Kunisaku zamierzał powiadomić najbliższego strażnika jakiego dojrzy. To jest praca wymiaru sprawiedliwości, by się za takimi złodziejaszkami użerać. Shinobi gdy tylko dojrzy jakiegoś ze strażników, zamierza podejść i wyjaśnić sytuację.
- No no no no, chciałem zgłosić kradzież. Ci pijani mężczyzni, ukradli temu panu na straganie wino. Byłem świadkiem kradzieży, jako wynajęty przez niego Shinobi. Mogę potwierdzić jego słowa, jak i on może potwierdzić moje. A mężczyzni ukradli jeden dzban wina, który oznaczony jest przez sprzedawcę, więc wiadomo, że to jego wino...a sami nie zapłacili, teraz mi z kolei grożąc.

Chłopak generalnie nie był z tych, co bezmyślnie rzucają się w wir walki. Jego styl i taktyka były mocno odmienne od pospolitych metod shinobi, dlatego póki mógł - nie chciał z nich korzystać.

[Shi]

Ario Kunisaku
Misja rangi D
13/15
<Lato><389> rok
"Złodziej!"

                    Nasz młody bohater widząc całą te sytuację postanowił bez większego zastanowienia udać się po strażników. Chłopak wiedział, że jego przeciwnicy mogli być niebezpieczni, dodatkowo nie chciał psuć sobie dobrej opini wśród tutejszego ludu. To była najlepsza opcja jaką mógł wybrać. Tym bardziej, że nie musiał się przejmować trójką szukając strażników bo oni i tak nie uciekli by daleko. Byli tak pijani, że nie wiedzieli do końca jak świat wygląda. To tylko tyle, że świetnie sobie radzili w złodziejstwie i dodatkowo trafili na kogoś mało inteligentnego więc kradzież na nim była czymś zaiste prostym.
-Co się stało?-zapytał strażnik kiedy chłopak go zawołał. Ten wytłumaczył mu wszytko co i jak i mężczyzna mógł zareagować odpowiednio. Grupa jak go zobaczyła stała w miejscu zupełnie jak wryta i nie wiedzieli co powiedzieć, po kilku sekundach jeden z nich przemówił.
-Panie władzo to jakaś pomyłka...-powiedział pierwszy zapijaczonym tonem głosu. Chwilę po nim reszta zaczęła przytakiwać mu, zaś ten co miał kunai w dłoni już go nie miał...

[Ario]

Ario wzruszył ramionami i spojrzał na strażnika, kompletnie ignorując słowa pijaków.
- Mamy dowody. Zbity wazon, ja świadek i świadek wynajmujący. Czy tu trzeba coś więcej tłumaczyć? Jestem przekonany, że gdyby spojrzec na ubrania, napewno ten, który niósł wazon, jest pochlapany na brzuchu.

Młody Kunisaku posłużyć się domniemaniem, ponieważ nie przyglądał się, czy facet był pobrudzony. Jednak wiedział, że wino było napewno nalewane niemalże pod sam kurek - jego zleceniodawca bardzo dbał o to, żeby klienci byli zadowoleni, tak więc pilnował takich drobiazgów, by nie oszukiwać na ilości wina. Tych informacji dowiedział się na poprzednim zleceniu, dzięki czemu mógł zaryzykować i wykorzystać je przeciw pijakom.
- Poza tym, ten mężczyzna wyjął na mnie kunai, gdy dostrzegłem jego zbrodni. Nie chciałem go krzywdzić, bo wiem, że jest nietrzeźwy...postanowiłem więc przekazać ich Panu.

Shinobi czekał, czy sprzedawca do nich dobiegnie, czy będzie musiał zdać samotnie raport. Jeżeli sprzedawca do nich nie dotrze, to gdy tylko strażnik zgodzi się nimi zająć, Ario ma zamiar iść i zdać raport zleceniodawcy, oraz odebrac swoje wynagrodzenie.

[Shi]

Ario Kunisaku
Misja rangi D
15/15
<Lato><389> rok
"Złodziej!"

                    Nasz młody bohater był bardzo zdeterminowany. Zaraz po tym jak jeden z mężczyzn zaprzeczył ten zaczął zasypywać ich argumentami wiodącymi za swoją prawdą.
-Zbity wazon. To jeszcze nic nie mówi, panie władzo.-powiedział mężczyzna zapijaczonym tonem głosu jednocześnie głupio się uśmiechając.
-A ślady na ubraniach, gotowałem rano i coś mi nie wyszło, każdemu może się zdażyć.-dodał pierwszy wymyślając kolejne wymówki.
-Ja nie widziałem żadnego kunai'a.-powiedział drugi na obronę kolegi.
-No już wystarczy tego wszytkiego, aż czuć od was wszystkich tym winem i ledwo na nogach stoicie.-powiedział strażnik stanowczym tonem głosu. Chwilę po tym doszedł do całej grupy właściciel swojego straganu i potwierdził całą sytuację swoimi słowami. Tak więc chłopak posiadał nie podważane dowody i ci pomimo kolejnych swoich wymówek nie mogli nic zrobić. W każdym bądź razie nasz młody bohater otrzymał swoje wynagrodzenie, zaś strażnik wraz z trójką zapijaczonych złodziei ruszył w kierunku sprawiedliwości...

KONIEC

[Ario]

Ario zadowolony pozytywnym rozwiązaniem sprawy, podziękował swojemu zleceniodawcy za zapłatę, po czym uśmiechnięty oddalił się od miejsca zdarzenia. Ponownie, szybka misja i ponownie szybka zapłata była tym, czego młody Kunisaku oczekiwał.
Skierował się dalej, idąc ciągle placem głównym.

Shinobi przeliczył swoje pieniądze. Teoretycznie mógł już kierować się do sklepu, jednak zdecydował, że jeszcze da radę szybko wykonać jakieś zlecenie, jeżeli takowe się trafi. Także korzystając z okazji, Ario zaczął poszukiwać kolejnego zajęcia. Przez chwilę zastanawiał się, czy nie byłoby dobrym pomysłem iść podpatrzyć co się dzieje na budowie, jednak o tej godzinie pewnie już wszyscy się zabrali do domu i cała konstrukcja stała nie pilnowana. Może lepiej będzie, jak poczeka do jutra...a teraz skupił się na rozglądaniu i szukaniu osób, którym może pomóc.

[Shi]

Ario Kunisaku
Misja rangi D
1/15
<Lato><389> rok
"Sprzedawca!"

                     Godzina wciąż wczesna, bo co dopiero dziesiąta trzydzieści. Pogoda również dopisywała jak na standardy w jakich mieszkańcy mieli dane żyć. Słońce świeciło mocno, wiatru praktycznie w ogóle. Tak czy inaczej chłopak, którego ta historia miała dotyczyć znajdował się na placu centralnym calkiem nie daleko pobliskich straganów, gdzie znajdował się swego rodzaju rynek. Tam nasz młody bohater co dopiero wykonał jakieś zalecenie dotyczące pewnego złodzieja. Tak czy inaczej chłopak zdecydował się poświęcić jeszcze odrobinę swojego czasu, aby chwilę tutaj pobyć. W końcu może coś dodatkowego się trafi co przyniesie mu korzystny dla niego zarobek. Prawda? Przechodząc obk stoisk mijał całkiem spore ilości ludzi przechodzących obok niego. W pewnym momencie zauważył kartkę obok jednego ze stoisk.

Przyjmę sprzedawcę od zaraz!

Napis był dość jasny i zrozumiały, być może to była ta okazja, której szukał nasz młody Kunisaku. Stoisko było całkiem sporych rozmiarów. Ario widział jak sprzedaje tam jakąś młoda dziewczyna, gdzie sprzedaż dotyczyła zwykłych przedmiotów użytku codziennego. Począwszy od sztućcy, a skończywszy na jakiś prostych narzędziach... Tylko co teraz?

[Ario]

Ario trochę się skrzywił na widok ogłoszenia. Bycie sprzedawcą nie było jego ulubionym zajęciem, ponieważ wymagało to kontaktu z klientem. Inaczej mówiąc - Ario nigdy niczego nie sprzedawał, bardziej był tą drugą stroną - kupującym. Jednakże ze względu na trudne czasy, chłopak postanowił, że nie będzie imał się żadnego zajęcia i po prostu zobaczy jakie są warunki współpracy - może za bardzo panikuje, a okaże się, że nie jest aż tak źle? Z takim zamysłem podszedł do sprzedawczyni,
- No no no no dzień dobry, ja w sprawie ogłoszenia. - powiedzial chłopak, wskazując palcem, na informację, że przyjmą do pracy sprzedawcę.

Miał nadzieję, że dziewczyna nie będzie zadawała za dużo pytań...DZIEWCZYNA!...teraz dopiero chłopak zdał sobie sprawę, że ponownie ma sposobność rozmawiać z młodą osobą płci żeńskiej. Zrobił się czerwony i czekał na odpowiedź.

[Shi]

Ario Kunisaku
Misja rangi D
3/15
<Lato><389> rok
"Sprzedawca!"

                     Chłopak wyglądał na dosyć zestresowanego. Najwyraźniej młodzieniec nie należał do tych osób, które miały gadanie na pełną skalę. Tak czy inaczej młody Kunisaku widząc zlecenie nie chciał rezygnować i odrazu zagadał na ten temat. Dziewczyna nie była wysoka bo mierzyła zaledwie metr sześćdziesiąt trzy centymetry, posiadała długie blond włosy i jasną cerę. Dodatkowo była ubrana w białą przewiewną sukienkę. Całościowo prezentowała się bardzo dobrze i na pierwszy rzut oka w ogóle nie pasowała do tego typu miejsca. Tak czy inaczej kiedy nasz młody bohater przemówił ta odpowiedziała.
-Witaj, tak jak w ogłoszeniu potrzebuję kogoś do sprzedawania. Dzisiaj jestem sama i totalnie sobie nie radzę...-powiedziała miłym dla ucha tonem głosu.
-Jak mi pomożesz do końca zmiany to dam ci trochę kasy, co ty na to?-dodała jeszcze kilka zdań i zadała stosowne pytanie. Tylko jak zareaguje chłopak? W końcu tego typu praca nie wyglądała na zbyt ciężka...

[Ario]

Ario pokiwał głową. No nie miał lepszej możliwości szybkiego zarobku, niż ogłoszenie, na które przed chwilą trafił. Dziewczyna też wydawała się nie być agresywna, więc shinobi był coraz bardziej przekonany do tego, by jej pomóc. Finalnie, gdy ta powiedziała o pieniądzach, Kunisaku podjął decyzję.
- No no no no...dobra, to ja mogę pomóc. Jak mogę pomóc? Co mam robić? - zapytał chłopak.

Na pierwszy rzut oka mogło się wydawać, że pytania sa błache, jednak dla kogoś, kto umiejętności lub zdolności, jak zwał tak zwał, interpersonalne miał na niskim poziomie jak Ario, to powyższe pytanie nie powinno być zaskoczeniem.
- Ano...może będę podawać przedmioty, a Ty sprzedawać? - zaproponował chłopak.
Takie rozwiązanie wydawało mu się najlepsze pod tym względem, że nie będzie musiał bezpośrednio zajmować sie klientelom, a dziewczyna napewno zrobi większa furorę sprzedażową, niż sam Ario. Za to chłopak raczej ze swoimi umiejętnościami, szybko moze podawać jej rzeczy. Tak mu się przynajmniej wydawało, ale poczeka na to, co powie dziewczyna.

[Shi]

Ario Kunisaku
Misja rangi D
5/15
<Lato><389> rok
"Sprzedawca!"

                     Tak też nasz młody bohater kontynuował rozmowę z dziewczyną, w której to na samym początku musiał dowiedzieć się co i jak by dopiero móc dalej wykonywać jakieś określone czynności. Wszytko jak do tej pory szło całkiem świetnie. Młodzieniec mówił, a dziewczyna mu odpowiadała na pytania.
-To całkiem świetny pomysł, żeby tak zrobić. Ja będę rozmawiać, a ty podawać wszytko. Wiesz jest tutaj tyle wszytkiego, że nie odnajduje się w tym tak do końca.-powiedziała zgadzając się na propozycję chłopaka, gdzie na końcu wypowiedzi złapała się lekko za głowę. W końcu było tak jak mówiła, przedmiotów było naprawdę dużo, a co za tym idzie. O kradzież nie było trudno w takim miejscu i jeszcze z taką obsługą jak ta dziewczyna.
-Jest tu też sporo narzedzi, na których w ogóle się nie znam, może mógł byś też pomagać w rozmowie kiedy ci będą o coś pytać. Bo ja totalnie nie ogarniam tematu z majsterkowaniem...-dodała proponując kolejne rozwiązanie. Chwilę po tym dziewczyna odeszła kawałek do przodu czekając na klienta.

Czas mijał dosyć szybko, a ludzi było całkiem sporo. Ulice były totalnie przepełnione, ale jak narazie dwójka nie miała żadnych gości na swoim stoisku. Co jakiś czas chłopak widział jak ktoś gdzieś zerka i coś ogląda...

[Ario]

Ario zadowolony, że jego plan pasował sprzedawczyni, wziął się od razu do pracy...to znaczy, wszedł za stoisko i czekał na pierwszych klientów, którzy mieli dopiero sie pojawić.
- No...dobrze, jak będziesz potrzebowała pomocy, to wszystko wyjaśnię. - powiedział chłopak, kiwając przy tym głową. Tak naprawdę, na jej stanowisku nie były jakieś niesamowicie skomplikowane przedmioty, także chłopak miał nadzieję, że nie będzie musiał za bardzo się udzielać...chociaż, tak jak sam wczesniej powiedział - pomoże, jak będzie taka potrzeba.

Chłopak odleciał trochę myślami. Zaczął zastanawiać się, jakby zrobić taki stragan, który po podniesieniu jakiegoś przedmiotu wysuwał by kartkę informacyjną z napisanymi wskazówkami co do użycia przedmiotu, albo nawet lepiej - opisem tego, co się bierze. To mogłaby być rewolucja w sprzedaży, a Ario jako wynalazca zarobiłby dużo pieniążków, które napewno by dobrze spożytkował - wydając.

Lecz ten zamysł nie trwał długo. Szybko powrócił do świata realnego i czekał na pierwszych klientów.
- No no no no...zawsze taki ruch jest? - zagaił do dziewczyny.