Siedziba władzy

[Ario]

Kisuke
Misja rangi D
5/15 Akiko-sama podrapała się po głowie, po czym gdy poprawiła swój kapelutek i wzięła skalpel. Spojrzała na Ciebie i szeroko się uśmiechnęła. Przez sekundę widziałeś zupełnie inną kobietę - przerażającą, która ma wielki bagaż doświadczenia i wie, że to przesłuchanie będzie krwawe. Jednak nim zdążyłeś mrugnąć i obraz się rozmazał, widziałeś tą samą, małą, pierdołowatą kobietkę, z dużym kapelutkiem na głowie.
- No, Doko-kun, powinnam Ci pozwolić zacząć. Chodź. - powiedziała, biorąc skalpel ze swojego przybornika. Ten skalpel jednak był bardzo brudny - widziałeś rdzę na ostrzu, które było dość dziwnie zakrzywione.

Kobieta podeszła do siedzącej Shiry i popatrzyła na nią.
- No dobrze, tak więc Doko-kun będzie Cię przesłuchiwać. Pierwsze pytanie brzmi...niech pomyślę...o! wiem!...gdzie jest Remnahyou! - powiedziała do siedzącej kobiety, po czym nie czekając z impetem wbiła jej w nogę skalpel. Siedząca kobieta chciała się niemalże zerwać z siedzenia, ale fakt, że nie miała takiej możliwości spowodował, że szaprała się i wyła (w zakneblowaniu) w miejscu, próbując się uwolnić. Krew trysknęła na boki.
- To mój ulubiony przedmiot do przesłuchań...wiesz co jest najlepsze? Nigdy go nie myje. Nawet nie wiem co się na nim znajduje. Ile osób przed Tobą było na coś chorych? No nic, może to trochę pomoże Ci rozwiązać język. Drugim etapem będzie podcinanie powiek - wiesz jakie to uczucie, nie móc pójść spać? Podobno strasznie niemiłe...a jak się rana paskudzi, fuj! - Akiko-sama wyciągnęła skalpel i spojrzała na Ciebie. - No Doko-kun, dowiedz się gdzie jest Remnahyou. Pamiętaj, że masz całą gamę narzędzi do wyboru!

[Kisuke]

To było dziwne uczucie. Do tej pory traktował Akiko jako kobietę dość wiekową, może z tego powodu bardziej zwariowaną, której po prostu obecny świat nie rozumie. Wielu pewnie traktowałoby jako zwyczajną gapę, która nie potrafi niczego zrobić, a swoje siły skupia na mało istotnych problemach. Jednak ten drobny moment, który nastąpił, a który wydawał się jedynie zwykłym przywidzeniem, utwierdził chłopaka w przekonaniu, że Akiko-sama jest zdecydowanie kimś więcej. Z całą pewnością skrywa ona niejedną tajemnicę, niejedną ciekawą historię i posiada spory bagaż doświadczeń. Współpraca z nią może okazać się cenną lekcją dla aspirującego ninja.

Kisuke kiwnął głową, gdy otrzymał polecenie przejścia do przesłuchiwanej. Dwie kobiety, jedna ze skalpelem, druga przywiązana do siedzenia. Teraz zaczynała się najważniejsza część. Chłopak na początku miał jedynie asystować i przypatrywać się metodom pracy swojej przełożonej. Ta zdawała się pracować bez większych skrupułów, po prostu wbiła ostrze w ciało przesłuchiwanej. Na twarzy Kisuke pojawił się grymas bólu, jakby to on sam otrzymał ten cios. Wszystko jednak zakryła prowizoryczna maska z bandaży. Miał on też okazję dostrzec jak ludzkie ciało potrafi walczyć w takich momentach. Mimo, że Shira nie miała zbytnio możliwości ruchu, to jej ciało próbowało zrobić wszystko, żeby tylko się uwolnić od tego bólu.

To jednak nie był koniec, gdyż teraz sytuacja miała się nieco zmienić. Hiroe, będący do tej pory jedynie obserwatorem, miał zostać głównym przesłuchującym. Akiko wręczyła mu skalpel, a on posłusznie, bez cienia zwątpienia, przystąpił do wykonania tego zadania. Pytania nie musiał kolejny raz zadawać, siedząca na fotelu dobrze wiedziała czego chcą od niej, więc można było skupić się wyłącznie na zadawaniu bólu. Pierwszym co postanowił nieco podręczyć zimnym, brudnym ostrzem, była twarz. Dla wielu osób była to bardzo ważna część ciała, a pozostawione rany przez takie ostrze raczej ładnie się nie zabliźnią, do końca dni pozostawiając paskudne blizny. Nie nacinał on jednak jeszcze skóry, a jedynie dał do zrozumienia, że wystarczy dłużej stawiać opór, a ta ładna twarzyczka zmieni nieco swoje oblicze. Przy okazji dokładniej przyjrzał się arsenałowi narzędzi, szukając czegoś na kształt szczypiec.

[Kutaro]

Więc kolejną misją shinobi miały być utarczki z przemytnikami. Informacje póki co były skromne, ale misja brzmiała ciekawie. Kūtaro musiał się dowiedzieć czegoś więcej, w końcu dobre przygotowanie to podstawa.
- Taaak, zajmę się tym. Co będę tam musiał robić? Wytyczne dostanę tutaj, czy mam się z kimś skontaktować na miejscu? - Zapytał wyraźnie zmęczoną kobietę, starał się zadawać konkretne pytania, przecież nie chciał jej więcej drażnić. Przecież wszyscy wiedzieli jak nieprzyjemny może okazać się urzędnik w złym humorze. Tym bardziej taki co odpowiada za kontakty z przełożonymi. Ninja liczył na wiadomości, pokroju z kim będzie miał do czynienia i co będzie musiał zrobić. Znaleźć kogoś? Złapać? Przegonić?
Po otrzymaniu danych bohater podziękował, uprzejmie się skłonił i pomaszerował w stronę wyjścia. W najlepszym przypadku uda mu się wykonać zadanie jeszcze dzisiaj, dzień był jeszcze młody. A przynajmniej na to liczył nasz robaczy magik.

KP:

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi D
7/15 Wziąłeś dość pokaźne szczypce, które uznałeś za idealne narzędzie, dopełniając tym samym trzymający przez Ciebie skalpel. Oprócz przerażonego wzroku kobiety, która była przywiązana do krzesła, czułeś na sobie spojrzenie Akiko-samy, która...robiła przerażającą presję, stojąc za Tobą. Czułeś, że kobieta jest niczym zwierzę, czekające na najmniejszy błąd, by rzucić się na pożarcie swojej ofiary. Pytanie, czy ofiarą byłeś Ty, czy siedziąca na krześle kobieta - Shira, oficerka znanego wśród Twojego klanu bandyty - Remnahyou.

Shira, gdy podszedłeś do niej z zestawem narzędzi, to jest szczypcami w jednym ręku i skalpelem w drugim, zaczęła się jeszcze barzdiej wiercić i kiwać głową na boki. W jej oczach pojawiły sie pierwsze łzy i wyglądało, jakby naprawdę chciała coś powiedzieć, jednak tym razem, jak i wcześniejszym - usłyszałeś tylko niezrozumiały bełkot, dzięki (a tak naprawdę przez) szmacie, którą miała wciśniętą w usta.

[Kisuke]

Szczypce mogły okazać się bardzo dobrym pomysłem do wykorzystania. Użycie ich aby robiły za coś więcej aniżeli zgniatacz kości, wymagało nieco większej finezji. Kisuke jednak aż tak wprawny nie był, dlatego postanowił po prostu usztywnić dłoń pojmanej oraz kilka jej wyprostowanych palców. To do czego chciał się szczególnie dobrać, to paznokcie. Skóra pod tym kawałkiem ludzkiego ciała była niesamowicie wrażliwa. Nie był specjalistą od ludzkiego ciała, jednak wiele nauczył się od swojego przyjaciela, który opowiadał mu jak wyglądała wojna. Tam nie można było mieć skrupułów. Nara wykorzystywali każdą przewagę, dlatego konieczne było odpowiednie reagowanie.

-Ostatnia szansa, liczę, że zaczniesz współpracować- Rzekł Kisuke. Jego głos był nieco bardziej gardłowy, dużo niższy i poważniejszy. To tylko jego zagrywka aby wyglądać na groźniejszego? Raczej nie, bo oficerka Remnahyou nie miała wcześniej okazji zbyt długo słyszeć jego poprzedni głos. To coś w nim samym się zmieniło. Przystawił on również skalepl tak, aby ostrze było tuż przy paznokciu, wystarczy delikatne pchnięcie a ostrze zatopi się pomiędzy twardą płytką a skórą, powodując okropny ból. Zanim jednak to zrobi, pozwoli jej się wypowiedzieć, zdejmując na chwile knebel z jej ust.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi D
9/15 Przekazałeś kobiecie ostatnie dyspozycje i tym samym, zdjąłeś knebel z jej ust. Ona popatrzyła na Ciebie złowrogo i odrazu splunęła Ci w twarz.
- MYŚLICIE, ŻE TAK SZYBKO ODPUSZCZĘ?! TY CHA....AAA!!! - w tym samym momencie, tak jak zamierzałeś wepchnąłeś jej pod paznokieć brudny skalpel, przekazany przez Akiko-samę. Shira zaczęła się wydzierać i tym samym narobiła potwornego huku. W tym samym momencie krew delikatnie trysknęła z jej palca, brudząc Ci jedynie część nadgarstka.
- DOBRA! POWIEMMM TYLKO TO WYJMIJ! - krzyczała zapłakana. Jak widać, jej siła woli nie była aż tak wytrzymała, jak zapowiadała wcześniej. - POWIEM WSZYSTKO! Co chcecie WIEDZIEC! - krzyczała. Najwidoczniej trafiłeś idealnie w bolące miejsce, a sama Akiko-sama zasłoniła uszy kapelutkiem, by nie słyszeć przerażających wrzasków torturowanej kobiety...czy to były rzeczywiście takie tortury? Biorąc pod uwagę, co potrafiło przytrafiać się w najazdach na lokalne, małe wioski w czasach wojny, czy inne drastyczne i makabryczne sceny z frontów, to raczej tylko ją delikatnie zraniliście. Nie każdy jest jednak odporny na ból, prawda?

[Kisuke]

Była twarda. Gdy tylko miała możliwość w pewien sposób odpłacić się za wyrządzone jej krzywdy, splunęła prosto w twarz swojemu katowi. Kisuke nie pozostał więc jednak dłużny i zrealizował wcześniej wyraźnie zaznaczoną groźbę. Szybkim i silnym ruchem wbił ostrze pod paznokieć. To wystarczyło, aby przekonać do współpracy. Do tej pory wytrzymała wiele, jednak każdy ma swoje granice i właśnie udało się je przekroczyć. W czasie pastwienia się nad nią, drugą ręką przetarł twarz.

-Mów. Wszystko co wiesz- Powiedział, wyciągając ostrze i ponownie ustawiając je blisko paznokcia. Tym razem celował jednak w kolejny palec, liczył tym samym, że kobieta zrozumie swoją sytuację i zacznie współpracować. Kisuke nie miał przyjemności z zadawania takiego bólu. Trzeba by być zwyrodnialcem aby z czyjegoś nieszczęścia się cieszyć, jednak wiedział, że jest to konieczne do osiągnięcia konkretnego celu. Dla dobra klanu oraz ludzi ważne było powstrzymanie Remnahyou. Świat nie był idealny, a do potworności dochodziło na każdym kroku. Jeśli mały ból wrogiej jednostki może doprowadzić do dobra dla całej społeczności, to tak należało postąpić.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi D
11/15 Kobieta popatrzyła na Ciebie przerażona, po czym odwróciła głowe na bok i zaczęła mówić.
- Kurwa, nie wiem gdzie on jest. Nikt tego nie wie. Jedyna osoba, która ma z nim kontakt bezpośredni to Lewopalczasty. Ja zajmuje się tylko kobietami, tak więc nie wiem do chuja gdzie on jest! Dajcie mi spokój i mnie wypuście! - dziewczyna się wydarła, po czym otworzyła usta i zaczęła sapać. Patrzyła złowrogo na Ciebie i na Akiko, która podeszła i zabrała głos.
- No i co uważasz, Doko-kun? Masz wystarczająco dużo informacji? Czy chcesz coś dopytać? Lepiej się skup, bo więcej możesz nie mieć okazji spotkać Pani Shiry.
To było dość dziwne. Akiko-sama, przez większość czasu wydawała się mieć wszystko gdzieś, lecz im dłużej z nią przebywałeś, tym więcej rzeczy zaczęło rzucać Ci się w oczy. Na przykład to, że nie ma jednego zęba, co bardzo dobrze ukrywa stając do Ciebie ciągle jednym profilem, albo to, że w większości rzeczy, które robiła, miała jakiś cel...jaki cel miała tym razem? Czemu się Tobą przejmowała? Równie dobrze mogła ją poćwiartować i wyciągnąć wszystkie informacje samodzielnie. Kiedyś może warto by zbadać historie kobiety, lecz póki co jesteś tu - ze skalpelem i drugim narzędziem w ręku.

[Kisuke]

Klasyczna śpiewka pojmanego osobnika. Przesłuchiwany nigdy o niczym nie wiedział, nikt go nie informował, sprawy, którymi się zajmował były bardzo spokojne, a w ogóle to jest niewinny i to tylko zbieg okoliczności. Jak na kogoś kto stanowił oficera kogoś tak przebiegłego, musiała ona wiedzieć o wiele więcej. Najwyraźniej liczyła ona, że skoro zaczęła mówić, to dostanie taryfę ulgową. Nie powiedziała jednak niczego, czego klan już by wcześniej nie wiedział. Wtem jednak postanowiła wtrącić się Akiko i zapytać czy to już wszystko co zrobić mógł Kisuke. Ten przez chwilę patrzył gdzieś przed siebie, jakby się zastanawiał.

-Hmm...- Mruknął, bardziej do siebie, niż do kogoś z tutaj obecnych, po czym ponownie wbił skalpel. Coś mu w tej całej sytuacji nie pasowało. Akiko-sama także zachowywała się nietypowo. Wcześniej miał ją jedynie za bardzo tajemniczą kobietę, teraz jednak dała się poznać od bardziej złowrogiej strony. Trzeba będzie poważnie się zastanowić o co tutaj chodzi. Ale jeszcze nie teraz.

-Co robiłaś na tym spotkaniu? Gdzie mieliście wyruszyć później? Lepiej zacznij wreszcie gadać. Liczę, że wkrótce wszystko wyśpiewasz- Wrócił do zadawania pytań i rzucania gróźb. Powoli dociskał również skalpel, który milimetr po milimetrze zagłębiał się coraz bardziej. W pewnym momencie jednak przestał, zatrzymując swoje ruchy. Jego czas na przesłuchanie chyba dobiegał końca i powinien oddać ster pierwszeństwa profesjonalistce.

[Tamaki Hyūga]

~ 3/15 ~

~ Kūtaro ~

~ Misja Rangi D ~

~ Straż leśna ~

Kobieta widocznie zadowolona faktem że udało jej się znaleźć chętnego na wykonanie zadania uśmiechnęła się pod nosem i rozsiadła wygodniej.
- Nie wiem dokładnie co ale udasz się do Funemi. Jest to osada portowa, tam rozmów się ze strażnikami, oni zdradzą ci więcej szczegółów, ale raczej nie powinno być to nazbyt skomplikowane zadanie. Wyruszaj czym prędzej, póki sprawa jest jeszcze świeża. - powiedziała kobieta po czym podskoczyła jakby sobie coś przypominając i sięgnęła do szafki obok. Po chwili szperania w szafce znalazła ona mały zwój i szybko sprawdziła ona jego zawartość. - O tutaj jest spisane zlecenie, pokaż to strażnikom. - powiedziała kobieta i gestem ręki odprawiła Kūtaro.

[z/t]

[Ario]

Kisuke
Misja rangi D
13/15 Gdy tylko Akiko-sama zbliżyła się do Ciebie, Shira przestraszyła się i odrazu zaczęła mówić.
- Dobra! Powiem, tylko się nie zbliżaj! - krzyknęła, i gdy zaobserwowała, że czekacie, to odwróciła głowę na bok i zagryzła zęby. Widać było, że walczy ze sobą, w kwestii tego, co może powiedzieć, a co nie. - Byłam odebrać życie jednemu z ludzi Remnahyou. Shannaro, osoba powiązana z Remnahyou i finansująca wiele jego przedsięwzięć potrzebował zabić medyka, bo ten za dużo wiedział. Ja w sumie się cieszę, bo wyciąganie energii życiowej z dzieci to iście pojebany pomysł. - zaczęła kobieta, lecz nagle spojrzała na Was. - Więcej nie wiem, ale wiem, co możecie zrobić dalej. Lewopalczasty będzie za 2 dni odbierał dostawę w przeklętej osadzie Shiro. On wie prawdopodobnie najwięcej...a skoro mój los i tak jest przesądzony, to bez różnicy. Zawsze go nie lubiłam, więc to bez znaczenia. - dodała na sam koniec.

Akiko-sama spojrzała na Ciebie i dodała tylko.
- To co, Doko-kun, jakie dalsze kroki? - zapytała...ale wiedziałeś, że ona już ma plan.

[Kisuke]

Nareszcie. Przesłuchanie przyniosło oczekiwane rezultaty, a Shira zaczęła zeznawać przeciwko swojemu szefowi. Informacje, którymi się podzieliła były delikatnie niepokojące, ale też upewniły Kisuke w tym, że to czego się przed chwilą dopuścił było słuszne. Jak zwykle jego wiara w dobro klanu została wynagrodzona, a to czego musiał się czasem dopuścić nie miało większego znaczenia w szerszym kontekście.

-Trzeba będzie się tym zająć. Ktoś powinien spróbować pojmać Lewopalczastego. Zgłaszam się na ochotnika- Stwierdził krótko, gdy już odeszli od przesłuchanej. Nie miał zamiaru tam się ze swoich pomysłów spowiadać. Mimo, że podał on swój pomysł, to wiedział, że dla Akiko taka opcja jest jak najbardziej prawdopodobna. Nie można przepuścić takiej okazji skoro będą wiedzieli gdzie dorwać kolejnego oficera. Pytaniem było czy Kisuke dostanie zgodę, aby to właśnie on wziął w tym udział. Klan z całą pewnością miał wielu zdolniejszych ninja. Liczył jednak na to, że zostanie wynagrodzony za pomoc w przesłuchaniu.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi D
15/15 Akiko-sama pokiwała głową i odebrała swoje narzędzia. Podeszła powoli do swojej skrzyneczki i zaczęła coś pakować, wyciągać i ogólnie robić szum. W tym samym momencie, Shira odchyliła głowę i starała się łapać powietrze, zaś Ty zauważyłeś, że po prostu...płacze. Nagle, niespodziewanie poczułeś na swoim barku rękę. To Akiko-sama trzymała dłoń i mimo, że poczułeś to dosłownie przez chwilę, to w tym samym momencie wiedziałeś, że ma zdecydowanie dużo więcej siły, niż na to wygląda.
- Widzisz Doko-kun, to dla Ciebie za pomoc. - powiedziała wręczając Ci mieszek z pieniędzmi. Tym razem nie musiałeś zasuwać i odbierać wynagrodzenie od jakichś urzędników. Czy kobieta zaplanowała to wcześniej?
- Cieszy mnie Twoje podejście Doko-kun, teraz jednak musisz przyjąć inne zadanie. Nim wyruszysz na lewopalczastego, trzeba zrobić dobre rozeznanie. Tu masz klucz i idź do mojego biura. Zaraz dołączę, tylko posprzątam. - dodała.

KONIEC

Zapraszam na kolejną D [stworzę nowy temat] chyba, że nie chcesz, to prośba o info.

[Kisuke]

Płacz. To kolejny element gry czy może faktycznie Shinra wycierpiała znacząca za dużo niż była w stanie? To pytanie zapewne mogłoby zasiać ziarno niepewności w wielu głowach. Kisuke jednak był przekonany, że to co zrobił było słuszne. Kobieta sama nie chciała współpracować, a na swoim koncie miała zamordowanie z zimną krwią innego człowieka. Stanowiła zagrożenie dla ludzi oraz klanu i nie było powodu aby traktować ją ulgowo.

-Tak jest- Odpowiedział, przejmując od kobiety klucz oraz wynagrodzenie. Ponownie został odpowiednio wynagrodzony, co było bardzo miłe a także kolejny raz pokazywało mu, że jego poświęcenie dla klanu jest zauważane. Pożegnał się chwilowo skinięciem głowy i skierował w stronę biura Akiko. Po dotarciu na miejsce, otwiera kluczem drzwi i wchodzi do środka, jednak nie grzebie po pomieszczeniu a stoi metr od wejścia, oczekując na swoją przełożoną.

[z/t] -> Pokój nr. 3 - biuro Akiko 明子の事務所

[Kisuke]

-Jasna cholera- Powiedział Kisuke, gdy wreszcie zwrócił uwagę na prowadzonego trupa. Ładny ślad, który ciągnął się za nimi jasno wskazywał, że od samego początku ten ninja nie przetrwał ataku, którym został wcześniej potraktowany. Inaczej przy takiej utracie krwi z początku rzucałby się jak oszalały. Teraz to jednak było bez znaczenia, bo oprócz niezbyt ciekawych efektów wizualnych dołączyły do tego efekty zapachowe. A przynajmniej tak stwierdziła Akiko, bowiem Kisuke jakoś specjalnie tego nie zauważył. Jego węch zwykle był mało przydatny, ale na całe szczęście ktoś inny zwrócił na to uwagę.

-To co z nim robimy? Rozpoznajesz go? Zostawiamy?- Zapytał, nie będąc pewien co dalej zrobić. Wolał zostawić taką decyzję swojej przełożonej, choć sam na chwilę podszedł do pokonanego, aby lepiej mu się przyjrzeć. Jeśli otrzymał polecenie, postąpił zgodnie z nim. Jeśli została mu dana wolna ręka, odkłada ciało gdzieś w krzaki. Nie ma potrzeby takiego truchła dalej ze sobą taszczyć.