Pomnik ofiar wojennych

[Harikotto]

Niewielki placyk znajdujący się w centralnej części Gokiburi. Pierwotnie znajdował się tu niewielki skwerek pełen drzew i krzaków. Po wojnie pomiędzy klanami Aburame i Nara skwer wykarczowano i wybrukowano stawiając na środku pomnik ku pamięci wszystkich ofiar wojennych. Pomnik wykonany jest z szarego kamienia, ma kilka metrów wysokości i dwa metry szerokości i wygląda jak strome schody. Na pomniku wyryto nazwiska wszystkich shinobi i żołnierzy, którzy polegli w wojnie oraz nazwy wiosek i miasteczek, które szczególnie ucierpiały podczas wojny. Cały plac, który wcześniej tętnił życiem i zielenią, teraz emanuje raczej szarością i ponurym spokojem.

[Harikotto]

Kisuke Misja B
35/45
Jednymi z najważniejszych umiejętności jakimi powinien cechować się dobry shinobi, to umiejętność adaptowania się do każdych warunków oraz umiejętność wyciągania wniosków z wcześniej popełnionych błędów i poprawianie ich. Wyglądało na to, że zdawałeś sobie z tego sprawę. Jednocześnie widziałeś, że goniona przez ciebie postać jest od ciebie szybsza oraz pamiętałeś, jak podobna pogoń skończyła się poprzednim razem. Odpuściłeś więc pozornie pościg i wzbiłeś się w powietrze na swoich robakach. Z powietrza śledziłeś uciekającą postać, która widząc twoje zniknięcie spowolniła, jednak wciąż nerwowo obracała się dookoła. W końcu, gdy dotarła na plac z pomnikiem ofiar wojennych, dostrzegła cię. Z powietrza widziałeś, że na twój widok zaczęła składać pieczęcie.

[Kisuke]

Pogoń, choć nieco spokojniejsza tym razem, także nie byłą zbyt szczęśliwie zakończona. Wkrótce jednak znaleźli się w zupełnie innym miejscu. Domostwa bogatej dzielnicy zniknęły, podobnie jak roślinność. Teraz byli na wybrukowanym placyku o szczególnym przeznaczeniu. Kisuke natychmiast rozpoznał to miejsce. Pomnik ku pamięci ofiar wojennych. Dokładnie go pamiętam, co do szczegółu, a szczególnie fragment na wysokości szóstego schodka. To właśnie tam widniały imiona jego rodziców, którzy ponieśli śmierć w boju, w trakcie wojny przeciwko Nara. Z początku nie wiedział co sądzić o tym miejscu. Wydawało się takie puste, szare i bez jakiegokolwiek połączenia z naturą. Przepłakał tutaj wiele dni, ale to właśnie tutaj uświadomił sobie kim chce zostać i co chce w życiu robić. To właśnie na tym placu postawił swój pierwszy krok na nowej drodze. Drodze shinobi.

Teraz jednak przed oczami miał tylko jedno. Przeciwnika, który właśnie składał pieczęci. Choć wcześniej miał obiekcję, czy powinienen interweniować, aby nie powtórzyć błędu sprzed kilku godzin, to nie miał żadnych wątpliwości. Lepiej zareagować raz za dużo, niż puścić winną osobę wolno. Sięgnął do swojej kabury, wyciągając 3 shurikeny i rzucając je lotem podkręconym, celował nimi w różne części ciała. Jednym w dłonie, drugim w nogi, zaś ostatnim w okolice głowy i szyi. W tym czasie on sam także ruszył się z miejsca i zaczął obiegać przeciwnika, utrzymując stały dystans do niego. Miało to by przygotowanie do wykonania uniku. Posłał także część swoich owadów w przeciwnika, tak aby nie leciały one prosto na ewentualny atak, który zostanie w niego wymierzony.

  Ukryty tekst

[Harikotto]

Kisuke Misja B
37/45
Śledząc swój cel w końcu zostałeś wykryty. Teraz gdy odrobinę się zbliżyłeś, widziałeś, że postać, za którą podążałeś jest mężczyzną w średnim wieku. Był w ciemnoszarym płaszczu z kapturem i na oczach miał okulary, niczym Aburame. Gdy zaczął składać pieczęcie, rzuciłeś w niego shurikenami. Rzuciłeś celnie, jednak zbyt słabo. Mężczyzna odskoczył do tyłu, jednak przestał składać pieczęcie i przerwał wykonywanie techniki. Widząc, że raczej nie odpuścisz po jednym ataku zawołał:
- Aburame! Myślisz pewnie, że jestem najgorszym człowiekiem, jaki może tylko być... Powiem ci, że gówno wiesz... Gówno wiesz o mnie i co musiałem przeżyć. Nie masz pojęcia jak to jest, gdy wykrwawiasz się w imię klanu, który chciałeś mieć za swój własny, który jednak zawsze cię odsuwał na bok. Gdy miano awansować ciebie, albo zarobaczonego Aburame, to było oczywiste, że nikt nie wybierze ciebie. Gdy jednak trzeba było wydać rozkaz zarzynania jeńców, to od razu byłeś pierwszym wyborem. Zarobaczeni przecież mogliby splamić dobre imię klanu... Gdy trzeba było iść na misję niemożliwą, to zawsze szedłeś ty... Zawsze wysyłano mnie w największe bagno, tak jakby chcieli się mnie pozbyć. Ja jednak się nie dawałem. Walczyłem i wygrywałem i przeżywałem. Wierzyłem, że dzięki temu mnie docenią. Zamiast jednak nagród były kolejne bagna i kolejne samobójcze misje. Wiesz kiedy dowiedziałem się o zawieszeniu broni z Nara? Trzy dni po fakcie. Byłem na misji ze swoją drużyną. Dobrzy shinobi... Wszyscy zginęli, gdy Nara nas osaczyli tuż po tym, jak wykonaliśmy zadanie. Wszyscy zginęli, a ja ledwo doczołgałem się do swoich. O rozejmie dowiedziałem się dzień później w szpitalu. Rozumiesz?! Moi ludzie zginęli! Ja sam prawie zginąłem! Dwa dni po podpisaniu rozejmu. Nikt nie pofatygował się nam tego powiedzieć. Posłano nas na śmierć. Dlatego teraz to miasto spłonie. Wszystkie wasze cenne robale spłoną i ja razem z nimi. - gdy kończył ostatnie zdanie znów zaczął składać pieczęci.

  Ukryty tekst

[Kisuke]

-Nie obchodzi mnie twoja przeszłość. Stanowisz zagrożenie dla Gokiburi, dlatego musisz zostać powstrzymany- Uciął tą dyskusję w bardzo proste ramy. Podpalacz musiał zostać wreszcie zneutralizowany, bo zagrażał bezpieczeństwu całej osady. Zapewne on sam widział wiele powodów takiego zachowania. Pogarda i złość ale także żal i chęć bycia docenionym. To wszystko było widać po tym, jak próbował się tłumaczyć. To czy Kisuke to rozumiał, czy nie. Czy uznawał takie tłumaczenia za sensowne, czy nie. To wszystko nie miało znaczenia. Dobry ninja nigdy nie walczył po to aby zostać wyróżnionym. Nie to powinno być dla niego celem samym w sobie. Jeśli klan kazał iść i umrzeć dla dobra ogółu, należało rozkaz wykonać. Nawet, gdy to oznacza trafienie prosto w sidła Nara. Którzy jak widać, nie potrafią nawet potraktować poważnie podpisanego rozejmu i po fakcie, wyrżnąć cały zespół. Te świnie z Midori powinny zostać wymazane z map świata oraz kart historii.

Trzeba było wracać do walki. Pierwszą część owadów wysłał już wcześniej aby zaatakowały podpalacza i uniemożliwiały mu walkę. Teraz posłał kolejną chmurę, nisko lecącą, także nieco okrężną drogą, aby uniknęły lecącego prosto w Kisuke ataku. On sam nie zatrzymywał się, tylko dalej obiegał przeciwnika. Na ile było to możliwe, próbował przeciwnika powalić, zatrzymać i ogłuszyć. Istniała szansa na schwytanie go, aby postawić przed sądem, dlatego tego planu się trzymał. Zawsze jednak należało być gotowym na wszystkie możliwości, dlatego sięgnął po dwa trójkunaie i uniósł je nad głowę, gdzie skumulował chakrę i posłał je w kierunku nieba w postaci dwóch piorunów. W pogotowiu trzymał także pozostałą część owadów, aby zasłonić się przed atakiem, w razie, gdyby sam unik nie był wystarczający.

  Ukryty tekst

[Harikotto]

Kisuke Misja B
39/45
Wysłuchałeś wyznania mężczyzny, jednak nie przejąłeś się nim zanadto. Ślepo wierzyłeś w swój klan i jego decyzje i byłeś przekonany, że na miejscu podpalacza zachowałbyś się zupełnie inaczej. Trudno powiedzieć, czy w przeciwieństwie do niego po prostu dałbyś się zabić na samobójczej misji, jednak byłeś pewien, że niezależnie od braku docenienia i tego jak by cię traktowano, nie zwróciłbyś się przeciwko Aburame. Podpalacz zrobił jednak to co zrobił i byliście w miejscu, w którym byliście. Symbolika tego wszystkiego była oczywista. Walka jednak zaczęła się. Jedna z twoich chmur robaków oblazła piromana i zaczeła wysysać z niego czakrę. Druga krążyła wokół niego zapewniając potencjalne wsparcie. Ty natomiast posłałeś błyskawicę w niebo. Nie zrobiłeś więc niczego, co by przerwało ciąg pieczęci twojego przeciwnika. Gdy więc ją zakończył, plunął w twoją stronę ogromny pocisk ognia. Bez problemu uniknąłeś go na swojej chmurce robaków, jednak chmurka, która miała służyć jako wsparcie oberwała częściowo i połowa z nich spłonęła. Przede wszystkim jednak ognisty pocisk trafił w monument podpalając rozpalając jego metalowe zdobienia do czerwoności.

  Ukryty tekst

[Kisuke]

-Poddaj się. Nie masz żadnych szans. Jesteś dobrym człowiekiem, pomożemy Ci- Walkę miał już praktycznie wygraną. Przeciwnik dał się trafić owadami, które teraz nie niepokojone będą sobie sączyć jego chakrę, aż do momentu gdy przeciwnik padnie z wyczerpania. Na dodatek nie został zablokowany proces przygotowawczy do kolejnej techniki z zakresu Raitonu. Piorun pomknął do nieba, gdzie zaczęły zbierać się chmury burzowe. Niedługo pewnie zacznie padać, co dodatkowo osłabi skuteczność technik Katonu.

Przeciwnik jednak nie daje za wygraną. Wypuścił kulę ognia, którą Kisuke dał radę uniknąć, jednak konieczne było zastosowanie tarczy z owadów, w skutek czego część z nich spłonęła. Ratując jednak nosiciela całej kolonii przed poważnymi ranami, a więc w konsekwencji poświęciły się dla dobra całej społeczności. To właśnie na takich przykładach Hiroe nauczył się czym jest prawdziwe bycie shinobim i co to znaczy poświęcenie. To właśnie dlatego jest pewien, że gdyby on został wysłany w środek bazy Nara na samobójczą misję. To zrobiłby wszystko, by zabrać jak najwięcej tych podłych cwaniaków ze sobą. Teraz jednak musiał zadecydować co z obecnym przeciwnikiem. Liczył na to, że ten się podda. W takim przypadku owady po prostu zżerają jego chakrę niemalże do zera, aby go poważnie osłabić, na wszelki wypadek. Jednak gdyby ponownie próbował on użyć podobnej techniki, to Kisuke nie ma żadnych skrupułów przed spuszczeniem ogromnego pioruna prosto na podpalacza , kończąc tym samym jego żywot.

  Ukryty tekst

[Harikotto]

Kisuke Misja B
41/45
Twoje robaczki były dla ciebie przykładem tego, jak powinno się służyć klanowi. Poświęcenie własnego życia było dla ciebie słusznym i dobrym wyborem, jeśli dzięki temu chroniło się nosiciela kolonii, czy większa sprawę. Czy jednak właśnie tym chciałeś być? Zwykłym robakiem, który jedynie poddańczo i fanatycznie ma służyć większym od siebie, bez żadnej nadziei na to, że kiedykolwiek stanie się czymkolwiek innym, niż insektem? Na to pytanie musiałeś odpowiedzieć sobie samemu. Tymczasem jednak podpalacz zignorował twoje słowa o poddaniu się i rzucił w twoją stronę czterem shurikenami, które wydobył z torby, a następnie podpalił. Poleciały one w twoją stronę ze znaczną szybkością, jednak ponownie udało ci się uniknąć ataku. Wobec takiej postawy wroga natomiast wykonałeś swoją technikę elementu błyskawic. Podpalacz ledwie zdążył zauważyć lecący w niego piorun, jednak uniknąć go już nie zdołał. Padł na ziemię, a jego ciało lekko dymiło.

  Ukryty tekst

[Kisuke]

Bycie zwykłym robakiem. Dla wielu byłaby to obraza, bo wszyscy niejako z definicji uznają tak nieprzyjemnie wyglądające stworzenia za gorsze. Każdy Aburame spędzał jednak z nimi praktycznie całe swoje życie i zupełnie inaczej podchodził do tego czym jest zamieszkujące go stado. Symbioza w działaniu i poświęcenie jednostek na rzecz całego społeczeństwa był wyrazem największego heroizmu. Wspólnie, nawet tak niepozorne istoty, przez wielu uważane jedynie za obrzydliwe robactwo, są w stanie przetrwać, ewoluować oraz osiągać to co pozornie niemożliwe.

Nie rozumiał tego najwyraźniej podpalacz, mimo spędzenia wielu lat pośród Aburame. Najwidoczniej niczego nie próbował nauczyć się z przekazywanych mu lekcji, a skupiał się za bardzo na tym aby zostać chwalonym i nagradzanym. Na takie aroganckie zachowania nie mogło być przyzwolenia pośród żyjących tu ludzi, dlatego prędzej czy później musiało się to tak skończyć. Teraz trzeba było tylko doprowadzić tę sprawę do końca. Pierwsze krople deszczu niedługo zaczną spadać, dlatego Kisuke podniósł swoimi owadami ciało i ruszył w kierunku siedziby klanu.

  Ukryty tekst

[Harikotto]

Kisuke Misja B
43/45
Najprawdopodobniej miałeś rację. Takagiriemu, podpalaczowi, mocno zależało na tym, aby został doceniony. W końcu poświęcał klanowi bardzo wiele i chciał mieć świadomość, że nie robi tego na marne. Chciał się czuć równy pozostałym robakom, podczas gdy widział, że nie do końca tak jest. To jednak tak naprawdę nie miało już teraz znaczenia. Takagiriego trafił grom z jasnego nieba, z którego jednak szybko zaczął padać lekki deszczyk. Ty natomiast otoczyłeś swoimi robaczkami lekko dymiące ciało twojego przeciwnika i ruszyłeś wraz z nim do siedziby klanu. Panowała już noc, jednak wasza walka nie była cicha i widziałeś, że zwykli ludzie wyglądają przez okna, aby spojrzeć co się dzieje. Widzieli ciebie, prowadzącego ciało. Odprowadzany takimi spojrzeniami dotarłeś do siedzib władz klanu.

z/t