Domek Tsukune

[Masaru]

Misja dla Tsukune 13/15
Tsukune był całkiem miły jak dla osób które chciały go zabić jeszcze chwilę temu. Ale zrobił tak jak uważał za słuszne. Walnął im gadkę szmatkę która miała ich umoralnić. Dzieciak wyjawił gdzie była przetrzymywana dziewczyna. Zostawił ich związanych i udał się we wskazanym kierunku. Po pewnym czasie doszedł do opuszczonego domostwa, gdzie według jego informacji na paterze w pokoju po lewej od wejścia miała leżeć związana dziewczyna. Mógł ja uwolnić i zapytać gdzie mieszka i w ten sposób odprowadzić ją do jej rodziny, która pewnie chętnie wynagrodzi mu ten trud. Nasz shinobi zużył już sporo czakry, więc dobrze by było gdyby lada moment ta misja się skończyła bo był już mocno padnięty.

z/t http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=61&t=2722

[Tsukune]

Po solidnym śnie po misji postanowiłem sobie potrenować. Nie za bardzo wiedziałem co mógłbym potrenować. Może wymyślić kolejną własną technikę? W sumie to nie byłby taki zły pomysł zważywszy na to iż już parę dość ciekawych pomysłów miałem które nawet były w stanie uratować mi życie. Wstałem z łóżka zastanawiając się jaką technikę wymyślić. Wykonałem wszystkie poranne czynności po których ubrałem się do końca by następnie zejść do kuchni i tam przygotować sobie i dla swojego zwierzaka posiłek, a po konsumpcji pozmywać naczynia i wyjść do ogrodu.

  Ukryty tekst

[Hoshigaki Seiki]

Dźwięki szczęścia
Ranga D
1 / 15

Zwyczajny dzień w Ryuzaku no Taki mógłby być uciążliwy dla kogoś spoza tych okolic, jednak na tobie nie robił wrażenia. O czym mowa? Hałas, harmider, okrzyki, nawoływania, odgłosy powozów i szuranie dziesiątek par butów - nawet pomimo faktu, że wszystko to nie działo się zaraz pod twoimi oknami, to było doskonale słyszalne nawet w terenach mieszkalnych. Właśnie dlatego dzisiejszy dzień rozpocząłeś od poznania nowego wyzwiska na literkę "ch", określające nieuczciwego sprzedawcę owoców dwie uliczki dalej. Była godzina ~7:30 więc słońce również musiało dać o sobie znać, dlatego pojedynczy, potężnie rażący promień wdarł się pomiędzy zasłonkami, odbił się od małego lusterka, później od jakiegoś małego, metalowego czegoś co leżało na stole po czym trafił prosto w twoje oczy, które mimo że jeszcze zamknięte, zaczęły płonąć!
Jedynym co nie było uciążliwe tego ranka to muzyka, która dobiegała również gdzieś z okolic, jednak słyszałeś ją pierwszy raz, to było pewne. O dziwo dźwięki docierające do twoich uszu były bardzo kojące i nawet wszystko inne co cię do tej pory denerwowało, zdawało się jakoś mniej wkurzające.
Zadaniem jakie miałeś teraz do spełnienia było po prostu zacząć żyć, funkcjonować, włączyć się do reszty mieszkańców i razem z nimi krzątać się po Ryuzaki no Taki w celu... właśnie, w jakim celu?

[Tsukune]

2/15

Życie...czasem tak bardzo irytujące i wkurzające. Natura również potrafi dać się w kość czego się dzisiaj dowiedziałem przez to durne słońce. Nie cierpiałem często tego badziewnego tworu natury a czasem bywa go brak dziwne czyż nie? No ale po co się tym zastanawiać. Jedyne co było nawet miłe tego dnia to dźwięk muzyki której wcześniej nie słyszałem jednak była interesująca. Niestety słońce wymusiło na mnie bym wstał co też uczyniłem. Podniosłem się i udałem się do łazienki gdzie przemyłem twarz. Następnie ją wytarłem i ubrałem się w normalne ciuchy. Po tej czynności udałem się do kuchni przygotować śniadanie dla siebie i mojej mini pandy. Po posiłku i wypiciu herbaty pozmywałem naczynia.
-Może się przejdę zobaczyć skąd dochodzi ta muzyka pomyślałem kierując sie powoli w stronę drzwi do swojego domu.

[Hoshigaki Seiki]

Ten fragment widzimy tylko my i admini o ile chciałoby im się tu zaglądać : P Ale właśnie jakby jednak się zachciało, to mogą przyczepić się do długości postów. Ja w swojej aktualnej misji na której jestem miałem to samo, dlatego ciebie wolałem uprzedzić. Myślę, że jeśli tak nieco porozciągasz posty mniej więcej na wysokość avatara to będzie git (wiem, każdy może mieć nieco inaczej xD)

Dźwięki szczęścia
Ranga D
3 / 15

Po wyjściu ze swojego domu, dość łatwo zlokalizowałeś kierunek z którego dochodziły tajemnicze, nieznane ci do tej pory dźwięki. Muzyka była dość przyjemna i sprawiała, że ciężko było powstrzymać się od jakichś podrygów czy innych ruchów w jej specyficzny rytm. Spacer w kierunku z którego dobiegała, wydawał ci się dziwnie przyjemny, odprężający i kojący skołatane nerwy. Musiało być coś w tradycyjnych melodiach, że zasłużyły na swoje miano.
Ten przyjemny spacerek trwał blisko 5 minut i zakończył się na nieznanym ci do tej pory placyku pośrodku piętrowego osiedla mieszkalnego*. Po przejściu tunelu wejściowego, zobaczyłeś po swojej lewej stronie młodego grajka (oczywiście bez łańcuchów), który właśnie kończył swoją melodię, która towarzyszyła ci całą drogę do tego miejsca. Zapadła cisza, a ty zaobserwowałeś że ludzie wokół ciebie byli jakby lekko rozkojarzeni, jakby właśnie coś się stało, a oni by to przegapili. Niektórzy dość szybko wracali do swojej codziennej krzątaniny, inni rozglądali się podejrzliwie, a jeszcze inni zaczęli macać się po tyłkach i klatach. Po co? Nie wiadomo? Jak nie wiadomo, to chodzi o...
Pieniądze! Okradli mnie! - krzyknął nagle jeden z mężczyzn, dość dobrze ubrany, uczesany i zadbany na tyle, by brać go za kogoś z naprawdę ciężką sakwą.
Wielkie oburzenie zapanowało na placu, wszyscy inni zaczęli również obmacywać się po tyłkach...
Muzyka znowu rozbrzmiała na całym placu i zapewne niosła się jeszcze znacznie dalej.
Warto skupić się na tym co właściwie dzieje się na placu poza tym, że doszło do dziwnej kradzieży. Plac kończy się dobrych 20m przed tobą, więc do małych nie należy. Osób na nim jest około 50 i są to głównie mieszkańcy tej piętrowej kamienicy. Są jednak również ludzie interesu, turyści, podejrzane typki, dzieci z okolicy i wielu innych. Ponadto warte zaznaczenia jest, że na placu znajdują się jedynie dwie "firmy".
Pierwszą z nich jest sklep rybny młodego, dobrze prezentującego się mężczyzny, który tak jak wszyscy na placu dość nerwowo sprawdzał swoje oszczędności i dorobek.
Po drugiej stronie, nieco bliżej wejścia na plac znajdowała się knajpa ramen, z której dobiegały nieziemskie wręcz zapachy, a za ladą stał dość wrednie wyglądający facet w ciemnych okularkach. Również wydawał się być zaskoczony i zaniepokojony sytuacją.

*
Czarna strzałka - kierunek z którego przyszedłeś. Osiedle ma 1 piętro, wchodzisz przez przejście w bloku czyli ten wysunięty, szary prostokąt
Niebieskie serce - grajek
Czerwona gwiazda - sklep rybny
Zielona gwiazda - bar ramen

[Tsukune]

4/15

I nawet w dość szybkim tempie dotarłem do miejsca skąd dobiegała muzyka. Może to przez tą melodię nie zwróciłem uwagi na to kiedy tu dotarłem? Trzeba było przyznać że była ta melodia nader hipnotyzująca. Ciekawe czy jest taka możliwość by hipnotyzować ludzi za pomocą melodii hmm. To mogłaby być bardzo interesująca technika lecz nie pora teraz na takie myśli. Skończyła się muzyka i po paru minutach? Możliwe że tak ktoś stwierdził że mu coś ukradli. Czyżby to byłą sprawka grajka? Czy może on odwraca uwagę ludzi a inna osoba kradnie i później się tym ze sobą dzielą? Cóż spekulacje i spekulacje nic nie zdziałają. Na szczęście aż tak wielki ten obszar nie był. Poza ludźmi i ewidentnie grajkiem były też dwa miejsca które się dość sporo wyróżniały a raczej powiedziałbym że mogą stanowić "trzon" tego placyku. Odruchowo

  Ukryty tekst

sprawdziłem teren i postanowiłem wpierw podejść do faceta który wyglądał jak typ spod ciemnej gwiazdy.
-Możemy porozmawiać zapytałem od tak spokojnie widząc że też jest tym zaskoczony i zaniepokojony. Może się od niego czegoś dowiem? Któż to wie, później i tak udam się do rybiarza by i z nim pogadać może coś widział któż to wie.

  Ukryty tekst

[Hoshigaki Seiki]

Dźwięki szczęścia
Ranga D
5 / 15

Nerwowa atmosfera na placyku trwała w najlepsze i znalazło się nawet kilka, kolejnych ofiar. Na całe szczęście, mężczyzna w okularach do którego się udałeś, nie należał do poszkodowanych, dlatego uśmiechnął się (dość podejrzanie) i spojrzał na ciebie kiedy byłeś już wystarczająco blisko.
Słucham? Co podać? - spytał mało uprzejmie, wsadzając do ust wymemłaną wykałaczkę. Kiedy zacząłeś podpytywać o to co właśnie miało miejsce, zaczął on mruczeć coś pod nosem, ostatecznie mówiąc że on nic nie wie, nic nie widział, nie miesza się i w ogóle to idź sobie jak nic nie zamawiasz.
Dzień dobry, co podać? - tak powitał cię sprzedawca ryb, który od razu chwycił za torebkę, jakby miał już pakować dla ciebie jakieś zamówienie.
Och, to dziwna sprawa. To już drugi dzień, kiedy dzieje się coś takiego. Próbowałem coś wypatrzyć ale nic nie rzuciło mi się w oczy. Wcześniej też nagle wszyscy jakby się ocknęli i w sumie tyle. Nie wiem od czego to się mogło zacząć. - powiedział dość chętnie, próbując sięgać w międzyczasie do pamięci.
To co podać, młodzieńcze? - dodał z uśmiechem.
Wciąż w tle słychać było muzykę, która przyjemnie koiła nerwy i w sumie nawet pasowała do otoczenia.
Ludzie chodzący po placu zaczynali dość chętnie rozmawiać ze sobą, śmiać się i wspominać jakieś stare czasy o ile mieli już co wspominać.

[Tsukune]

6/15

Pierwszy z typów do jakiego zagadałem nie chciał nic powiedzieć. To było bardzo podejrzane...a nawet zbyt podejrzane moim zdaniem ale jeszcze za wcześnie by coś wnioskować na ten temat.
Najwyżej później go rąbniemy jakąś techniką usłyszałem w głowie wypowiedź swego alter ego. Postanowiłem tego nie komentować chociaż pomysł mi się nawet spodobał. Drugi typek był bardziej otwarty o ile można to tak nazwać. Starał się coś powiedzieć
-A od kiedy jest ten grajek? zapytałem z ciekawości -Na razie nic może później coś zamówię to powiedziałem już po usłyszeniu odpowiedzi na moje pytanie. Nie zostało mi nic innego jak udać się wtedy w stronę grajka by się go o coś zapytać...
A może zrobisz mu konkurencję usłyszałem w głowie.
-Hmm mruknąłem w myślach -Może to by się nawet udało. Coś czuję że to może mieć związek z tą muzyką...ostatecznie pójdę do siebie, zmienię wygląd i tu wrócę by złapać osobę która chciałaby mnie okraść na gorącym uczynku pomyślałem i połamać mu ręce dodało mi w głowie moje alter ego. Cóż może i tak bym zrobił czas by pokazał jednak zatrzymałem się przy ścianie niedaleko grajka i spokojnie obserwowałem otoczenie, a nuż coś zobaczę

[Hoshigaki Seiki]

Dźwięki szczęścia
Ranga D
7 / 15

Sprzedawca ryb był nieco zawiedziony tym, że nie zostawiłeś u niego nawet jednego Ryo. W dobrym tonie byłoby kupić cokolwiek w podzięce za udzielenie informacji, ale kto miałby na to czas, kiedy taka tajemnica czekała na rozwiązanie.
Kiedy doszedłeś ze samym sobą do porozumienia i już zmierzałeś do swojego domu, by się przebrać, coś się drgnęło i stanąłeś jeszcze na moment w przejściu, nieopodal grajka. Stałeś tak, że właściwie nawet cię nie widział.
Mężczyzna grał naprawdę pięknie. Dźwięki jakie wydobywały się z jego instrumentu były czyste i idealnie zgrane. Nawet jeśli okazałoby się, że grajek ma coś wspólnego z dziwnymi wydarzeniami, to jak można byłoby gniewać się na kogoś tak utalentowanego? Takim ludziom można wiele wybaczyć, byle móc jeszcze posłuchać tego co są w stanie wydobyć ze zwykłego wydawałoby się instrumentu.
Obserwując otoczenie zwróciłeś uwagę na to, że nie tylko ty doceniłeś muzykę, ponieważ na całym placu w dość wielu miejscach ludzie zatrzymywali się i spoglądając w stronę grajka, z lekko zadowolonymi twarzami wsłuchiwali się, zaprzestając swoich aktualnych zajęć.
Sam zwróciłeś uwagę na to, że twoja jedna ręka lekko kołysała się do muzyki i ciężko było tego zaprzestać.
W sumie... można byłoby mu rzucić trochę drobnych. Dla niepoznaki. - twoje alter ego potrafiło zaskakiwać pomysłami nie tylko brutalnymi, ale też przebiegłymi i to w sumie nie byłoby nawet dziwne.
Zanim zdążyłeś odpowiedzieć sam sobie, poczułeś już w drugiej (niebujającej się dłoni) fakturę pieniędzy, które trzymałeś przy sobie (możesz sam określić ile).
Jeśli faktycznie zamierzałeś zrobić grajkowi konkurencję to musiałeś się pospieszyć, bo liczba jego fanów rosła w tempie godnym podziwu. Coraz więcej osób stawało samotnie lub w grupkach i gawędząc wsłuchiwali się w muzykę. Co chwilę ktoś podchodził i z uśmiechem rzucał pieniążek do małego kubeczka z gliny, który stał przed mężczyzną.

[Tsukune]

8/15

Zaśmiałem się w duchu
-A więc tak są dokonywane te "kradzieże" pomyślałem czując jak w dłoni mam sakiewkę z niewielką ilością kasy. Cóż musiałem przyznać że moje alter ego miało dobry pomysł, lecz nie teraz. Teraz nie będę mu płacił wpierw go sobie troszkę podenerwuję, tak to będzie dobry pomysł. Schowałem pieniądze, zdjąłem z pleców futerał który położyłem na ziemi, wyciągnąłem skrzypce, odpowiednio je ułożyłem i zacząłem grać spokojną i ładną melodię. Gdy ktoś przymknął oczy miał wrażenie że lata lub szybuje na skrzydłach w obłokach, bądź unosił się na chmurce zrobionych z nut. Trochę zmodernizowałem melodię by nie musiały być używane inne instrumenty przez co zyskała trochę na ostrości oraz łagodności. U niektórych mogła wywołać też powrót przyjemnych dawnych wspomnień. Grałem tak i obserwowałem spokojnie otoczenie. Czasem zerkałem też na grajka będąc ciekawym jak zareaguje na konkurencję i czy może użyje czakry. Ciekawiło mnie czy ma coś jeszcze w zanadrzu czy nie. Ciekawiło mnie również czy ten gostek od ramenu coś zrobi.

[Hoshigaki Seiki]

Dźwięki szczęścia
Ranga D
9 / 15

W jakiś sposób opanowałeś tą dziwną rządzę podzielenia się swoimi pieniędzmi z grajkiem i zamiast tego postanowiłeś wręcz podebrać mu ich nieco, tworząc zdrową konkurencję. Kiedy jego melodia została zakłócona twoją, niektórzy z przechodniów zachowali się tak jak wtedy, kiedy tu przyszedłeś. Jakby właśnie wybudzili się z zamyślenia. Była to jednak niewielka liczba osób, która spoglądała na was obu z lekkim zdziwieniem. Pozostali ludzie coraz chętniej wyciągali pieniądze i wsypywali je do kubeczka grajka.
Tobie też nieco skapnęło, jednak w porównaniu do "przeciwnika" miałeś grosze godne jedynie pożałowania. Nie można było powiedzieć, że grałeś brzydko, ale chyba po prostu dobrałeś złego przeciwnika.
Mijały kolejne sekundy waszej wspólnej gry, kiedy melodia grana przez grajka dość płynnie dopasowała się do twojej. Było to zaskakujące, ale jednocześnie przyjemne bo wyglądało jak ukłon w twoją stronę. Było w tym jednak coś dziwnego, ponieważ wyczułeś dość delikatny impuls chakry, który rozszedł się od grajka i... nagle zostałeś dosłownie zasypany pieniędzmi! Ludzie zaczęli pospiesznie podchodzić do ciebie i wysypywać wszystkie swoje oszczędności, rzucali ci pod nogi sakiewki, portfele i portmonetki w kształcie żabki. Niektórzy ściągali drogocenne naszyjniki, pierścienie i inne błyskotki.
Kątem oka zauważyłeś jak gość w okularkach z baru ramen patrzy na to wszystko z niedowierzaniem i przywołuje do siebie jakiegoś wielkiego kolesia, który z pewnością nie należał do przyjaznych. Szepnął coś do niego i tamten odszedł gdzieś na zaplecze.
Grajek który do tej pory grał tą samą melodię co ty, wstał w czasie kiedy ty byłeś zajęty patrzeniem na dziwną sytuację i również podszedł do ciebie. Melodia grana przez niego nagle ustała, a ręka wyciągnęła kubeczek, który był już opróżniony (schował pieniądze które już zebrał). Kiedy jego melodia ucichła, zobaczyłeś jak nagle znowu wszyscy zebrani wokół ciebie ludzie powracają z zamyślenia, a ich spojrzenia skierowane są prosto na ciebie i zalegające wokół ciebie kosztowności.

[Tsukune]

10/15

Grałem sobie spokojnie melodię. W sumie nie zależało mi na widzach ani pieniądzach. Po prostu chciałem zrobić mu na złość i go po wkurzać. Grajek był lepszy nie ruszało mnie to bo wiedziałem że gram ładnie, a w dzieciństwie widziałem o wiele lepszych grajków niż ja. Kiedyś może mi to by przeszkadzało lecz teraz, cóż mało mnie to obchodziło, grałem bo lubiłem i to się dla mnie liczyło. Wyczułem impuls czakry i zerknąłem na grajka
-Czyli się nie pomyliłem że używa do tego czakry pomyślałem widząc jak ludzie rzucają mi swoje kosztowności i wszystko co mieli cenne. Dostrzegłem też że okularnik pogadał z jakimś wielkim kolesiem. Coś przeczuwałem że może to być problemem niedługo. Po tym jak skończyłem grać zauważyłem że ludzie patrzą na mnie dość dziwnie widząc swoje kosztowności
-Możecie zabrać swoje kosztowności z powrotem, a jak podobała się państwu moja melodia zostawcie chociaż 1 ryo chociaż nie musicie tego robić powiedziałem z lekkim uśmiechem. Gdy ludzie już zabrali swoje kosztowności i może zostawili mi jakieś drobne, zgarnąłem je do kieszeni, schowałem skrzypce do futerału który zamknąłem i zawiesiłem przez ramię i podszedłem do grajka
-Nie ładnie wykorzystywać w ten sposób czakrę powiedziałem tak by tylko on mnie usłyszał -Twoja muzyka jest wystarczająco dobra byś zarobił podobną ilość dodałem nadal tak by tylko on to słyszał i dałem mu połowę tego co zarobiłem z grania a raczej tyle co zostawili mi ludzie którzy pewnie i tak sporą część zabrali co by mnie nie zdziwiło
-Kazał ci swoje umiejętności w ten sposób wykorzystywać ten facet od ramen zgadłem? zapytałem cały czas cicho by on to słyszał -Interesującą muzykę grasz muszę przyznać i dobrze dostosowujesz się do innych instrumentów jak długo grasz? to powiedziałem już normalnie aby facet od "ramen" ewentualnie nic nie podejrzewał. Ciekaw byłem czy moje słowa w ogóle ruszą tego grajka.

[Hoshigaki Seiki]

Dźwięki szczęścia
Ranga D
11 / 15

Ludzie stojący przed tobą byli zdezorientowani, jednak najwyraźniej skłaniali się ku wersji, że to ty byłeś odpowiedzialny za wcześniejsze kradzieże jak również za tą nieudaną jak się okazało próbę.
Ja ci dam 1 ryo, złodziejaszku zakichany! - wycedził przez zęby ten sam mężczyzna, który został okradziony kiedy pojawiłeś się na placu. Nie musiałeś długo czekać, aż gość ruszył na ciebie z pięściami. Stał kilka rzędów z tyłu, dlatego miałeś mniej więcej 3-4 sekundy na podjęcie jakichś działań obronnych. Niestety w jego ślad postanowiło iść kilka innych osób, które dotarłyby do ciebie tuż po nim.
Kątem oka zauważyłeś, że twój uzdolniony muzycznie kolega zaczyna krok po kroku wycofywać się z tłumu, który powoli zaczynał cię ciaśniej otaczać.
W tym czasie z baru ramen wybiegło dwóch rosłych mężczyzn, uzbrojonych w drewniane kije, którymi z pewnością byli w stanie zadać sporo bólu. Ciężko było powiedzieć kogo obrali za cel, ale należało brać pod uwagę każdą opcję.
Sytuacja potoczyła się zupełnie inaczej niż to zaplanowałeś, ale taki był urok życia shinobi - nieprzewidywalni przeciwnicy i nieznane utrudnienia. Tylko ci, którzy byli w stanie radzić sobie w takich sytuacjach, stawali się potężni i sławni.

[Tsukune]

12/15

Westchnąłem w załamaniu słysząc wypowiedź jednego z facetów
-Banda kretynów pomyślałem. Wyczułem jak grajek próbuje uciec, szybko wyciągnąłem kunay, naładowałem go czakrą by następnie wbić go w ziemię i posłać wyłądowanie w grajka by go unieruchomić. Mianowicie wykorzystałem Raiton: Ikazuchi no Utage. Następnie wyciągnąłem kolejny kunay, wyciagając jednocześnie wcześniej wbity i wykonałem kolejną technikę Raiton: Raigeki no Yoroi do obrony. Podszedłem tak do tego grajka i nogą stanąłem na jego noce by dalej go lekko razić i robię to co jakiś czas by nie uciekł
-Po pierwsze ludzie zamknąć się zacząłem -Gdy tu przylazłem już kradzieże były bo słyszałem że ktoś już coś stracił i wszyscy się sprawdzali czy coś im nie zniknęło. Po tym poszedłem do tego tam oznajmiłem wskazując na budkę ramen -Zaczął się dziwnie zachowywać gdy wypytałem go o kradzieże, następnie udałem się do sklepu rybnego zapytać się o to samo dodałem wskazując na drugiego faceta -By po usłyszeniu odpowiedzi stanąć niedaleko tego oto gościa mówiąc to znowu nadepnąłem na grajka -Więc postanowiłem zrobić mu konkurencję. Gdy nagle jakiś dziwny impuls czakry wypłynął od niego do mnie przez co zaczęliście wrzucać mi wszystkie swoje kosztowności a ten typ wskazałem na gościa od ramen -Zagadał z jednym z tych typów co właśnie idą na mnie z kijem i zniknął na jego zapleczu. Podejrzewam że obaj pracują ze sobą oznajmiłem. Mimo tego byłem gotów do obrony i walnięciu każdego kto by próbował mnie zaatakować pięścią w ciało by ich sparaliżować. -A od sprzedawcy rybnego dowiedziałem się że to już drugi dzień gdy te kradzieże mają miejsce. Wy słuchając jego melodii byliście jakby uśpieni dodałem.

Ranga C
Technika podobna do powyższej, z niewielkimi różnicami. Tym razem użytkownik ładuje chakrą Raitonu jedną z metalowych broni, a następnie wbija ją w podłoże. Po chwili z tejże broni zaczynają wystrzeliwać wiązki błyskawic, które mogą porazić człowieka (są niegroźne dla użytkownika). Technikę można zastosować do zakładania pułapek, w obronie lub w ataku - można przecież naładowaną broń rzucić w kierunku przeciwnika i tam ją aktywować.

Ranga B
Jedna z pierwszych technik defensywnych w naturze chakry Raiton. Użytkownik wznosi nad swoją głowę parę metalowych broni. Zaczyna obracać, równocześnie przelewając niebieską energię do ostrzy. W ułamek sekundy te nabierają błękitnego koloru, a w około nich tworzą się wyładowania elektryczne. Następnie energia rozszerza się, by po prostu spłynąć na całe ciało użytkownika w postaci elektrycznej zbroi. Technika sama w sobie nie broni przed niczym, lecz sprawia problemy naszemu przeciwnikowi w walce Taijutsu, rażąc go za każdym razem dawką prądu, prowadząc do ran, którymi są oparzenia czy też paraliż chwilowy danej kończyny. Zetknięcie się więc z dłonią naszego przeciwnika spowoduje obrażenia, a w przypadku słabszych oponentów zneutralizuje atak i odepchnie oponenta. Silniejsze ciosy przebijają się przez zbroję, jednak zranią również napastnika, lecz poskutkuje to zniknięciem uzbrojenia.

[Hoshigaki Seiki]

Dźwięki szczęścia
Ranga D
13 / 15

Kilka rozwścieczonych osób zbliżało się do ciebie nieubłaganie, jednak ty uznałeś schwytanie grajka za priorytet. Kunai naładowany chakrą Raiton wbiłeś w ziemię, po której przetoczyła się wiązka elektryczności. Ta wskoczyła na nieszczęśnika i sprawiła, że przez krótką chwilę napiął się cały i zesztywniał by następnie upaść bezwładnie na ziemię. Zanim zdążyłeś sięgnąć po swoją drugą broń, dopadła cię grupka rozwścieczonych przechodniów. Szybki kopniak w brzuch, sierp w prawy policzek i od razu pociemniało ci w oczach. Na całe szczęście trwało to tylko chwilę, a kiedy się ogarnąłeś, zauważyłeś że całą tą gromadkę przerzedziła dwójka osiłków z kijami, którzy wyszli z baru ramen kilka chwil wcześniej. Każdy z nich trzymał swoją "bronią" po dwóch awanturujących się i tym samym dali ci czas na złapanie oddechu i wstanie. Kiedy to zrobiłeś, stanął przed tobą facet z baru ramen, ten z podejrzaną mordą, w ciemnych okularach.
Co chcesz nam powiedzieć? - spytał poważnym tonem, na dźwięk którego wszyscy wokół ucichli.
Teraz mogłeś przedstawić swoją wersję wydarzeń, która dla przeciętnego zjadacza chleba nie musiała brzmieć nazbyt przekonująco.
Mężczyzna w okularach przez chwilę milczał, a następnie skinął palcem na porażonego prądem grajka.
A ty co masz do powiedzenia? - grajek przetarł twarz, na której widziałeś ślady lekkiego zasmolenia.
Grajek przez chwilę nie wiedział o co chodzi ale szybko zrozumiał, że ma jeszcze szansę wymigać się od tego wszystkiego.
Grałem tutaj jak to robię już jakiś czas. Ludzie nie przechodzą obojętnie obok mojej muzyki, ale ten tutaj był jakiś inny. Od kiedy go zobaczyłem, wiedziałem że będą problemy. Kiedy zaczął grać, nagle urwała mi się pamięć. Potem ocknąłem się przed nim i wysypywałem pieniążki. Wiedziałem, że nie warto ryzykować życia dla paru monet, dlatego chciałem się wycofać. Muzyka to wszystko czego potrzebuję. - powiedział z przestraszoną miną.
Teraz wszystkie spojrzenia znowu zwrócone były na ciebie. Stałeś pod ścianą, na wyciągnięcie ręki stał grajek. Wokół was wszyscy inni, którzy zastanawiają się kogo z was zatłuc na śmierć, a kogo puścić wolno.