Yuji Saga

[Yuji Saga]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Yuji
NAZWISKO: Saga
KLAN:

  Ukryty tekst

PRZYNALEŻNOŚĆ: Yuji
WIEK [DATA URODZENIA]: 24 lat | 03.11.365
PŁEĆ: M
WZROST | WAGA: 200 cm | 98kg
RANGA: Wyrzutek

---

APARYCJA

---

WYGLĄD:
Pierwsze co może się rzucić nam wszystkim w oczy to nie są włosy, oczy czy piękna buźka, a tylko jego wielka postura. Yuji mierzy aż dwa metry wysokości. Dość duży z niego mężczyzna, można by rzecz że to olbrzym wśród rasy ludzkiej. Nie inaczej. Wyróżnia się tym, a wraz ze wzrostem idzie jego masa. Nie jest przysłowiowym „Suchoklatesem”, jest umięśniony i to bardzo mocno jakby musiał się rozebrać to za pewni będzie można było by go sklasyfikować do kulturysty, który dąży do perfekcyjnego ciała bez tłuszczu. Geny zrobiły tutaj swoje, ale też on sam sobie pomógł dojść do takiej idealnej sylwetki wojownika.
Dobrze, porozmawialiśmy o jego wielkości, ale to nie koniec. Jak już na początku zostało wspomniane ma piękną buźkę. Dziewczyny za pewnie za nim szaleją, ale nie mi (narratorowi) to oceniać.
Piękne blond włosy zdobią się na jego głowie. Do tego Saga jest jednym z tych szczęściarzy gdzie jego włosy same dobrze się układają na wietrze, przez co nie musi ciągle ich poprawiać. Chodząca perfekcja… powiadacie? Może tak… ale do czasu, bo dochodzi ostatnia część jego wyglądu, która może to wszystko zmienić.
Oczy są jedyną rzeczą, które czasami ujawnią JEGO całego oraz niszczą jego perfekcyjny wygląd „aryjczyka”.
Ma je dobrze osadzone, kształt też niczego sobie, ale nie ma ich koloru niebieskiego, jak to „rasa panów”, a tylko czerwonego. Dość nienaturalne połączenie, czyż nie? Sam tego nigdy nie rozumiał dlaczego ma tak niecodzienny kolor.
Oraz przez tą czerwień można zobaczyć kilka jego cech charakteru, kiedy tylko się zdenerwuje. Jak powiadają, oczy są zwierciadłem naszej duszy. I w tym przypadku to prawda, ale tylko w skrajnych przypadkach. W większości próbuje zachować stoicki spokój, przywdziewa maskę perfekcjonisty, który stąpa twardo po ziemi, niczego się nie boi, nic go nie rusza i wszystko ma w swoich rękach.

UBIÓR:

Zacznijmy od dołu. Bo tam jest najwięcej ubrań, które chyba kiedykolwiek zawisną na Yujim. Miejmy nadzieje, że nie będzie ich coraz mniej też na dole, bo wtedy będzie dość przewiewnie. Wracając. Saga nosi zwykłe zielone buty, dość niecodzienny kolor, który się odznacza, ale nic dziwnego, ma taki styl walki, który nie należy do cichych, wiec nie trzeba się kamuflować. Wyżej są luźne żółte spodnie, widać, ze lubi jaskrawe kolory, przez co w nocy będzie widoczny jak latarnia morska, więc jak ktoś będzie z nim współpracował to niech uważa i go przed zadaniem przebierze. Idąc coraz wyżej natrafiamy na tors, a na niej ma czarną przylegająca koszulkę bez rękawów, która bardzo dobrze ukazuje jego muskularne ciało, którym mógłby się poszczycić nawet sam Herkules. I to chyba na tyle, poza bielizna oczywiście, bo to każdy ma.
Mało co na sobie ma, a jeżeli by mógł to by nawet nago mógł chodzić.

ZNAKI SZCZEGÓLNE:

• Czerwone oczy

• Umięśniony

• Wielkolud

• Piękna twarz

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER:
Ułożony, prawy, sprawiedliwy, taktowny… i wiele więcej. To są cechy którymi może się poszczycić Yuji, kiedy ktoś go nie zna. Uwielbia grać, kłamać, czy też zakładać na swoją twarz maski. Co przez to mam na myśli? Chyba można się już domyśleć. Jest to kłamliwą dwulicową szuja, która ukrywa prawdziwego siebie, by zdobyć to czego pragnie. Poświęci wszystko co ma dla swoich wymysłów, nawet ludzkie życie jeżeli dojdzie do takiej potrzeby. Lepiej nie być jego przyjacielem, ponieważ można się na tym przejechać jak rowerzysta na lodowisku.
Czuje się Panem swojego losu. BA! Nawet wszystkich ludzi. Tak, to jest ten typ człowieka. Pan i Władca każdego, niech wszyscy biją pokłony przed nim i podają mu dary. Czyli ma zbyt wysokie mniemanie o sobie.
Uwielbia śmierć, nawet zabijać, ale nie jest mordercą, który chodzi i ciacha byle kogo i byle gdzie. Próbuje zachować twarz przed wszystkimi ukrywając prawdziwego siebie, ale niekiedy może to nie wyjść.
No co więcej można o nim opowiedzieć? Dwulicowy, władczy jegomość, który idzie po trupach do celu i nie zatrzyma się przed niczym.

NAWYKI:

• Kiedy jest zadowolony kładzie rękę na swojej talii

• Uwielbia gestykulować kiedy mówi

NINDO: „Świat jest mój! Ale jeszcze o tym nie wie.”

HISTORIA:

Wiecie jakie to uczucie być bękartem? Pewnie nie wiecie. Takie dzieci mają trudniej w życiu, niż reszta… Gnoje mają lepiej! Wszystko przynosi im na tacy służba! Nie muszą się o nic martwić, po prostu żyją sobie w niewiedzy co się dzieje na świecie. Oni na to nie zasługują, powinno im się to zabrać. Ci z nieprawego łoża nie mają nic, po prostu zostali przez kogoś zmajstrowani, napiętnowani przez innych i zostawieni w nędzy. Takie osoby nie znają jednego z rodziców, albo w najgorszym przypadku zna z opowieści drugiego, przez co wie kim on jest i wie co by mógł mieć, gdyby ta osoba go wzięła ze sobą, bądź została z nim i tym podobne. Słabe uczucie, czyż nie?
Dlaczego o tym mówię? Bo to ja jestem Pierdolonym Bękartem.
Jestem nieprawym synem Naohiro Haretsu, a nie, zaraz, poprawie się, Pierdolonego Naohiro.
Ten Kasanova napotkał moją Matkę w Kraju Kupieckim, a dokładniej Shigashi no Kibu. Nie wiem jak ją oczarował, ale udało mu się pewnie jakimś parszywym Genjutsu. Poskakał dookoła niej, dał parę razy kwiatek, cmoknął w dłonie i ją oczarował, Szaman jeden. Wszystko by było nawet dobrze, gdyby nie to, że po krótkiej zabawie ją opuścił, a na pożegnanie zostawił jej prezent który rozpakowała po dziewięciu miesiącach.
Po czymś takim to ja na jej miejscu ruszył do niego do domu, wpadł z buta, uderzył z Plaskacza i zostawił gnojka (czyli mnie) na stole. Jak zrobił to niech się opiekuje i daje dach nad głową, kieszonkowe, uczy, a nie zapomina.
Tylko na całe nieszczęście kiedy to zdobyłem latek pięć, to zachorowała. Całe dnie leżała w łóżku. A nikogo poza mną nie miała. Ja jej kasy do domu jeszcze nie mogłem przenosić, bo nic nie wiedziałem o zarabianiu, przez co żyliśmy w biedzie. Do tego doszło napiętnowanie przez rówieśników i starszych. Moja Mama może była piękną blondynką, ale zawsze była sama… a potem nagle pojawiło się dziecko. Wiecie co to może oznaczać? Plotki! Dużo plotek oraz obelg w jej stronę jak i moją. Byliśmy sami, mieliśmy tylko samych siebie, gdzie mojej Matce stan się coraz bardziej pogarszał i czasami tylko potrafiła gadać o tym żartownisiu który nas zostawił z niczym.
Zacząłem kraść kiedy tylko zaczęło brakować nam jedzenia. Nie będę się chwalił, ale byłem bardzo szybki i gibki. Tylko nie zawsze mi się udawało uciec… znacie to uczucie kiedy dostajecie butem w twarz? Na pewno nie przyjemny. Do tego smak podeszły jest różnorodny. Zawsze czujesz krew, ziemie albo błoto, niekiedy siki, gówno, a czasami piwo, nawet raz dostałem smakiem tłuszczu jakiegoś pieczonego dzika, ale tutaj to była gonitwa po talerzach. Wracając. Jakoś się żyło. Tutaj obskoczyłem bęcki od rówieśników albo dorosłych, a w innym miejscu ukradłem trochę kasy czy też jedzenia.
Trwało to tak długo aż jedyna osoba którą kochałem umarła. Nigdy nie zapomnę jej uśmiechu, kiedy gładziła mnie po policzku i powiedziała.
-Pamiętaj. Jesteś stworzony do wielkich rzeczy. Masz w sobie krew wielkiego rodu.- Wypowiedziała te ostatnie słowa z taką tęsknotą, ze teraz rozumiem za czym tęskniła. Za tym kochasiem, moim Ojcem, który nawet nie wie że istnieje.
Od razu po jej śmierci i z tymi słowami w pamięć postanowiłem zrobić coś co przypieczętuje jej słowa.
Zniszczę ten świat, klan, głupiego Naoshiro i zostanę jego Władcą. Przecież zostałem stworzony do wielkich rzeczy, czyż nie? To dlaczego nie pójść na całość i opanować cały świat?!
Tak też postanowiłem zacząć przygotowania….
Nie wiedziałem co zrobić! Jak się opanowuje świat? Nie było o tym książek, a nie znałem nikogo kto miał te same ambicje czy próbował to zrobić przedemną.
Zostało mi pójść z prądem i zobaczyć co to będzie dalej. No a dużo się działo. Znalazłem prace, no kokosów nie zarabiałem, bo mnie wyzyskiwali, ale harowałem jak wół. Przynieść to, przynieś tamto, w podskokach wyszoruj całe miejsce pracy i wiele więcej. Biłem się z innymi dzieciakami. Nawet się zakochałem! Ale zostałem odrzucony, bo byłem biednym chłopczykiem który był przez wszystkich nielubiany.
Aż wreszcie nadeszła dla mnie szansa. Niczym grom z jasnego nieba przybył Shinobi do sklepu w którym pracowałem. Nie wiem czy to była opatrzność jakiegoś bóstwa, ale mu podziękuje kiedy to zostanę imperatorem. Może dam mu dobry alkohol, koszyk owoców? Albo wybuduje świątynie przy moim wielkim posągu. Jeszcze się nie zdecydowałem, lecz to ostatnie jest zacnym pomysłem.
Znalazłem swoją ofiarę w postaci starego Ninja, którego potem przez cały jego pobyt w MOIM mieście nawiedzałem. Goniłem za nim jak kaczuszka za swoją Mamusia, a to bardzo ciężkie, bo ta Kacza Mama umie „latać”, skakać po dachach oraz znikać niekiedy.
Po już nie pamiętam ile udało mi się wzbudzić w nim podziw! Nie litość! Ze mną ludzie nie idą na litość, a tylko na podziw! Za pewnie znalazł we mnie ten wielki potencjał i postanowił nauczyć podstaw, które były dobrym startem na drodze do osiągnięcia moich celów.
Lecz jak teraz się zastanawiam to historia jak z jakiegoś komiksu czy opowieści. Chłopak z dużym potencjałem i pięknem znajduje nauczycielka, który go uczy walki, a potem on trzęsie światem, czy nawet jest legendą z jakiejś przepowiedni. AH! Może jestem jakimś wybrańcem? Kto wie, może się tego później dowiemy.
Nauczyłem się paru rzeczy, nawet pomógł mi z naturą chakry… i wtedy to się stało. Moja Mama miała rację, że płynie we mnie krew rodu Shinobi. Wytworzyłem w swoich dłoniach wybuch. Zdziwko na mojej twarzy widniało, tak jak na moim nauczycielu. Szybko zeszło z niego to wszystko i kazał mi wszystko wyśpiewać o swoim życiu, a on w zamian opowiedział mi co nieco o rodzinie od strony Ojca. To wszystko wyjaśniło mi dlaczego mogłem stworzyć wybuch. I nie powiem. Jest to przydatna umiejętność, chyba jedna z najgroźniejszych. Ktoś cię dotknie i pyk! Nie ma cie! Fajerwerki! Witamy nowy Rok wcześniej niż się spodziewałeś!
Po pewnym czasie odszedł. A szkoda, mógł mnie nauczyć dużo więcej, ale obowiązki go poganiały. Zostawił mnie z tym co we mnie obudził oraz nauczył. Wróciłem znowu do pracy, ale teraz ciągle trenowałem rzeczy których mnie nauczył oraz moje ciało. Nie mogłem zdobyć świata jako wymoczek, czyż nie?
I tak wreszcie poczułem się gotowy by wprowadzić mój plan w życie. Rzuciłem prace, wziąłem wszystkie moje oszczędności i ruszyłem w świat.
Nadchodzi twój nowy Pan!

---

WIEDZA

---

  Ukryty tekst

---

ZDOLNOŚCI

---

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
Torba

Plecak

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: Bank
PH: Dużo pkt! Dużo strat!
MISJE:

• D - 0/1
  C - 0/2
  B -
  A -
  S -

WYPRAWY:

• D -
  C -
  B -
  A -
  S -

EVENTY: 1
PREZENT OD ADMINISTRACJI:

  Ukryty tekst

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Yuji Saga]

Zrobione!

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Papyrus]

Gratuluję, akcept dla ciebie! Witamy na pokładzie, majtku!

  Ukryty tekst

[Sans]

  Ukryty tekst

[Yuji Saga]

  Ukryty tekst

[Sans]

Dobra, akcept. Ale przynależność to brak, a nie Yuji baw się dobrze!